Σε μια εποχή όπου η τεχνολογία αντικαθιστά ανθρώπους, δουλειές, ακόμα και ιδέες, μήπως κινδυνεύει κι αυτό ακόμα το έμβλημα της ζεστασιάς και της αγάπης, ο Αϊ Βασίλης και τα δώρα που μοιράζει κάθε χρόνο στα καλά παιδιά;
Μ' αυτό το εύρημα η αμερικανο-γερμανο-ινδική ταινία κινουμένων σχεδίων σχολιάζει τα σημεία των καιρών, μ' ένα μάλλον άχαρο σκίτσο αλλά με μια γοργού ρυθμού περιπέτεια (φτιαγμένη, βέβαια, εξολοκλήρου από τεχνολογία).
Ο μικρός Γιόγιο, ένα αθώο μικρό ξωτικό, ακόμα ιδεαλιστής και τόσο αισιόδοξος για τη ζωή, ονειρεύεται να γίνει βοηθός του Αγιου Βασίλη, όπως ήταν κι ο παππούς του. Οταν, όμως, πηγαίνει στο χριστουγεννιάτικο εργαστήριο για να δουλέψει για πρώτη φορά, διαπιστώνει ότι ο γενειοφόρος, κοκκινοντυμένος Αγιος έχει αποσυρθεί, εμφανίζεται μόνο ως εμψυχωτικό ολόγραμμα κι ότι οι βοηθοί έχουν αντικατασταθεί από ρομποτάκια που φτιάχνουν, πακετάρουν και στολίζουν τα δώρα σε χρόνο ντε-τε. Τι λείπει; Φυσικά το συναίσθημα, η ανθρωπιά, η Ιστορία, η ζεστασιά και η αγάπη.
Εφόσον έχει χαθεί το χριστουγεννιάτικο πνεύμα, κάποιος πρέπει να σκορπίσει λίγη μαγεία και να τους δείξει πώς είναι τα Χριστούγεννα: κι αυτός, φυσικά, θα είναι ο Γιόγιο. Ειδικά, μάλιστα, τη στιγμή που ένα πλάσμα όλο κεφάλι χακάρει το σύστημα του εργαστηρίου κι απειλεί να καταστρέψει όλα τα δώρα. Τα Χριστούγεννα κινδυνεύουν και την αποστολή να τα σώσει αναλαμβάνει ο Γιόγιο, παρέα με το άτακτο ταρανδάκι του, το Μπισκοτάκι, την κυνική προϊσταμένη του, την Κόκο κι ένα ξεπερασμένης γενιάς drone.
Με μια περιπέτεια που διανύει την απόσταση από τον Cyber Σκρουτζ ως ένα στέκι για hard rock Αγιοβασίληδες, ο Γιόγιο ωριμάζει και κερδίζει το θάρρος και τη δύναμη που του έλειπε, αλλά και διδάσκει τον κόσμο ότι η τεχνολογία βοηθάει αλλά δεν πρέπει να υποκαθιστά την ανθρώπινη δημιουργικότητα και το συναίσθημα. Γρήγορο μοντάζ, γρήγορα «μαθήματα», σε ένα εορταστικό animation που θ' απασχολήσει τους/τις θεατές μικρή ηλικίας, όπου και απευθύνεται, για μιάμιση ώρα ησυχίας, παρότι το σκεπτικό της ταινίας αντίκειται εντελώς στην καθημερινότητά τους και οι χιουμοριστικές αναφορές θα είναι πιο οικείες στους γονείς παρά στα παιδιά.