Boy meets girl σε κάτι-σαν-τον-Μεσαίωνα. Εκείνη δεν είναι μια αύθραυστη δεσποσύνη, είναι η Μπάρμπαρα η Γενναία, πανέμορφη με τα φλογερά κόκκινα μαλλιά της, πλούσια, και κυρίως παντοδύναμη: με τα χέρια και τα όπλα της κατατροπώνει στην αρένα τους επίδοξους μνηστήρες της. Εκείνος είναι - χωρίς λόγο, στ' αλήθεια - ένας τύπου Δράκουλα αθάνατος δανδής, ο Ξεροκόκκαλος, επίσης αήττητος, ο φόβος και ο τρόμος της περιοχής, ο οποίος εδώ και αιώνες δοκιμάζει επαναλαμβανόμενα dates αλλά δεν βρίσκει τη μία και μοναδική που θα κάνει γυναίκα του. Ο δαιμόνιος βασιλιάς Φακής που ποθεί την Μπάρμπαρα, επιστρατεύει τον Ξεροκόκκαλο για ν' απαγάγει το λυγερό κορίτσι. Ομως ο ψιλόλιγνος gothάς και η ατίθαση νέα, ενάντια σε κάθε προσδοκία, θα ερωτευτούν, κάτω από το βλέμμα του συνοδοιπόρου τους που δεν είναι άλλος από ένα φλύαρο καρβέλι ψωμί.
Παρά την ας πούμε πρωτότυπη πλοκή της, η παιδική αυτή ρομαντική κομεντί έχει ένα ανέμπνευστο σχέδιο, μπανάλ διαλόγους και προβλέψιμη κατάληξη. Θα μπορούσαμε, ακόμα, να μιλήσουμε για τη διαταραγμένη ιδεολογία της, όπου η μυική δύναμη είναι η σπουδαιότερη αρετή, όπου ο Ξεροκόκκαλος κακοποιεί επανειλημμένως τις αρραβωνιαστικές του κι όπου η Μπάρμπαρα εκδηλώνει ξεκάθαρα το σύνδρομο της Στοκχόλμης, καθώς ερωτεύεται τον άνδρα που την κρατά παγιδευμένη. Αλλά η ίδια η ταινία δεν προκαλεί τη διάθεση για ανάλυση, παρά μόνο, καθώς προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα ελληνικά, καλύπτει απλώς τη βασική ανάγκη των γονιών ν' απασχολήσουν τα παιδιά το Σαββατοκύριακο που έρχεται κι εκείνοι είναι και οι μόνοι που θα σωθούν.
