ΑΝΤΟΝΙΟ ΜΠΑΝΤΕΡΑΣ: Αιώνιος Desperado
Είμαι Ελληνίδα, δεν μπορώ να αντισταθώ να ξεκινήσω από αυτό το trivia που διάβασα για εσάς και την ταινία: αληθεύει ότι το μούσι που έχετε στο ρόλο οφείλεται στον... Ζορμπά;
Ναι, είναι αλήθεια! Την εποχή που γυρίζαμε την ταινία, έκανα πρόβες στο Μπρόντγουεϊ για να ανεβάσουμε ένα μιούζικαλ με την ιστορία του Ζορμπά. Είχα αφήσει αυτό το ακατέργαστο, άγριο μούσι προσπαθώντας να δείξω την ελευθερία του χαρακτήρα του Ζορμπά – και να με γεράσω λίγο, γιατί ο ήρωας είναι κανονικά πολύ μεγαλύτερος από μένα. Οταν με πλησίασε ο Στίβεν ενθουσιάστηκε και μου είπε να το κρατήσω. Μου άρεσε και μένα η ιδέα γιατί ο ρόλος μου στην ταινία είναι μικρός. Στους μικρούς ρόλους, καλό είναι να μεταμορφώνεσαι λίγο, να τους δίνεις μία οντότητα.
Και τι έγινε τελικά με τον Ζορμπά; Δεν ακούσαμε κάτι...
Ναυάγησε γιατί ... με πήρε ο Πέδρο τηλέφωνο και μου πρότεινε το «Δέρμα που Κατοικώ». Δεν υπήρχε περίπτωση να πω όχι – μπήκα στο επόμενο αεροπλάνο. Αλλά, ξέρετε κάτι; Καλύτερα. Θέλω πάρα πάρα ΠΑΡΑ πολύ να παίξω τον Ζορμπά. Δεν ξέρω, είναι κάτι στην μεσογειακή μου κουλτούρα που ταυτίζεται τόσο πολύ με το ρόλο. Αλλά η πόρτα έκλεισε για κάποιο λόγο. Πρέπει να μεγαλώσω λίγο ακόμα. Να βαρύνω λίγο ακόμα. Να αποκτήσω αυτή τη στιβαρότητα της ηλικίας που απαιτείται. Και πιστέψτε με: τότε θα το κάνω!
Είχατε αρκετές φορές στο παρελθόν προσπαθήσει να συνεργαστείτε με τον Στίβεν Σόντερμπεργκ , κι όλο κάτι συνέβαινε. Αυτός ήταν ο λόγος που είπατε ναι στην «Τιμωρό». Ή σας ιντριγκάρισε το είδος του cult movie – σας θύμισε τις μέρες σας με τον Ροντρίγκεζ;
Ακριβώς! Ηθελα πολύ να δουλέψω με τον Στίβεν, τον οποίο εκτιμώ εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Κι αυτό που ακριβώς εκτιμώ είναι η ικανότητά του να γυρίζει ταινίες εκτός των μεγάλων στούντιο. Τα blockbuster του είναι εξαιρετικά, καμία αντίρρηση, αλλά εγώ λατρεύω τις μικρές του ταινίες – τα χρόνια της ανεξαρτησίας του. Το «Limey», για παράδειγμα! Τι ταινία Θεέ μου! Ο Στίβεν ήθελε κάτι «βρώμικο», «χειροποίητο». Γύριζε με ψηφιακές κάμερες το πρωί και το βράδυ είχε μοντάρει τη σκηνή στο ξενοδοχείο, μόνος του, και μας την έδειχνε. Δεν έχω ζήσει ξανά τέτοια εμπειρία! Νομίζω ότι είναι εξαιρετικά ικανός σκηνοθέτης αλλά και πολύ έξυπνος: ανάμεσα στις στουντιακές του ταινίες, κάνει κι ένα cult b movie για να θυμίσει στο Χόλιγουντ τι ωραίες δουλειές μπορούν να γίνουν με λίγα χρήματα. Να τους στρέψει σ' αυτά τα εξαιρετικά αστυνομικά των 70ς, όπου οι ήρωες είχαν την μορφή του Μάικλ Κέιν ή του Στιβ ΜακΚουίν και οι καταδιώξεις γινόντουσαν με στιλάτα γρήγορα αυτοκίνητα.. Εχω μεγαλώσει με αυτές τις ταινίες και μου λείπουν πάρα πολύ. Και ξέρω ότι λείπουν και στον Στίβεν πάρα πολύ. Ακόμα και το σάουντρακ της «Τιμωρού», αυτή η βρώμικη τζαζ που ακούγεται στο βάθος, είναι σημάδι νοσταλγίας αυτών ακριβώς των ταινιών.
Κι εσείς όμως κάνετε το ίδιο: θα σας δούμε σε μεγάλα blockbuster, action, κωμωδίες, animation. Και μετά θα γυρίσετε μία ταινία του Γούντι Αλεν, του Ρομπέρτο Ροντρίγκεζ ή θα επιστρέψετε στον Αλμοδόβαρ. Υπάρχει κάτι που σας αρέσει περισσότερο;
Νομίζω ότι οι ταινίες έχουν πολλά είδη και πολλές εφαρμογές. Υπάρχει ένα κομμάτι της δουλειάς που είναι μόνο ψυχαγωνία, ποπ κορν – κι αυτό είναι απολύτως θεμιτό. Κι ένα άλλο που θέλεις να εξερευνήσεις τι συμβαίνει μέσα σου και για αυτό επιλέγεις έναν ρόλο που θα σε πετάξει στα βαθιά. Ως ηθοποιός μου αρέσει να μετακινώ τις γραμμές και τα όρια. Ως σκηνοθέτης είναι κάτι εντελώς διαφορετικό – εκεί επιλέγω μόνο προσωπικά πρότζεκτ. Δεν υπάρχει κανένας ρόλος να πιάσεις την κάμερα αν δεν θέλεις να εκφράσεις κάτι προσωπικό.
Σας λείπει καθόλου η Ευρώπη;
Πολύ. Αλλά αυτό θα σταματήσει: γιατί επιστρέφω. Από φέτος θα κάνω όλο και περισσότερες ταινίες στην Ευρώπη, ξεκινώντας με την ταινία του Κάρλος Σάουρα «33 Μέρες», όπου θα παίξω τον Πάμπλο Πικάσο. Αλλά υπάρχουν κι άλλα πρότζεκτς που θα με φέρνουν πίσω στην πατρίδα μου και στο ευρωπαϊκό σινεμά. Ο Πέδρο μου θύμισε πόσο αγαπάω αυτό το κομμάτι και δε θα το αποχωριστώ ποτέ ξανά. Καλό είναι το Χόλιγουντ, αλλά δεν μου φτάνει τελικά.
Μία τελευταία ερώτηση, αν μου επιτρέπετε: σας τρόμαξε η Τζίνα Καράνο;
Είμαι ερωτευμένος μαζί της! Ας με συγχωρέσει η γυναίκα μου, αλλά είναι αλήθεια. Σήμερα το πρωί την συνάντησα στο διάδρομο του ξενοδοχείου. Είναι ένα πολύ ζεστό κορίτσι, αγκαλιάζει και σε φιλάει για καλημέρα– όπως, ξέρετε τι εννοώ, κάνουμε εμείς οι μεσογειακοί. Με το που με άγγιξε όμως, εγώ ενστικτωδώς ρούφηξα την κοιλιά, έσφιξα τους μύες της πλάτης, των χεριών μου. Με κοίταξε με απορία: έσφιξες τους μύες σου μόλις; Ναι, της απάντησα ντροπιασμένος. Γιατί είσαι εσύ. Και θέλω να σε εντυπωσιάσω (γελάει και επαναλαμβάνει την μάτσο πόζα, αυτοσαρκαστικά).
ΤΖΙΝΑ ΚΑΡΑΝΟ: Chick ...Norris
Τζίνα, συστήσου στο ελληνικό κοινό – το άθλημα στο οποίο ήσουν πρωταθλήτρια δεν είναι πολύ δημοφιλές στη χώρα μας...
Ημουν πρωταθλήτρια γυναικών στις Μεικτές Πολεμικές Τέχνες (Mixed Martial Arts – MMA) από το 2006 μέχρι το 2008 στην κατηγορία των 66 κιλών. Πρόκειται για αληθινή πάλη, τίποτα δεν είναι προβαρισμένο ή ψεύτικο όπως το wrestling. Μπαίνουμε στο ρινγκ και όλα επιτρέπονται. Εχασα τη ζώνη το 2009. Λίγες μέρες μετά χτύπησε το τηλέφωνό μου και άκουσα τη φωνή του Στίβεν Σόντερμπεργκ να μου προτείνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μία ταινία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μου. Νόμιζα ότι ονειρεύομαι. Είμαι ζωντανό παράδειγμα του «όταν κλείνει μία πόρτα, σου ανοίγεται ένα παράθυρο». Ποιος ξέρει πώς θα ήταν η ζωή μου αν είχα κερδίσει εκείνον τον αγώνα...
Η ηρωίδα σου είναι μία αλά Τζέισον Μπορν κατάσκοπος. Πώς προετοιμάστηκες για το ρόλο; Ακούμε κάτι φήμες ότι εκπαιδεύτηκες από έναν πρώην πράκτορα της Μοσάντ...
Είναι αλήθεια. Ο Στίβεν μου επέβαλε να περάσω boot camp. Εκανα στρατιωτική εκπαίδευση με όπλα - με τα οποία δεν είχα καμία σχέση και δεν ένιωθα καθόλου άνετα στο παρελθόν. Σήμερα πέτα ό,τι θες στα χέρια μου – πυροβόλα, φορητά ημιαυτόματα, ούζι, MP5k! Kαι μετά ο Στίβεν προσέλαβε έναν πρώην μυστικό πράκτορα της Μοσάντ ο οποίος με έριξε στα βαθιά: με έμαθε να παραβιάζω κλειδαριές, πώς να μπαίνω σε κτίρια και, το κυριότερο, πώς βγαίνει κανείς όταν υπάρχει κίνδυνος από αυτά. Πώς να ελέγχω την ασφάλεια σ' ένα δωμάτιο, πώς να το ψάχνω για στοιχεία. Εβαλε κοριό στο αυτοκίνητό μου και στο σπίτι μου, παραμόνευε στα σκοτάδια για να με κρατάει σε επιφυλακή, με έβαλε να παρακολουθώ ανθρώπους κι έβαλε ανθρώπους να με παρακολουθούν. Ηταν τρομακτικό! Αλλά ο Στίβεν ήξερε τι έκανε: σύστησε έναν στρατιώτη σε μία παλαιστή – κανείς από τους δύο δεν ήταν ηθοποιός, οπότε το αποτέλεσμα της εκπαίδευσης ήταν ωμό και αληθινό.
Πες μας την αλήθεια: μετά τα γυρίσματα πόσο σε φοβούνται τα αγόρια; Εδειρες στ' αλήθεια τους Μάικλ Φασμπέντερ, Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, Τσάνινγκ Τέιτουμ ... ;
Ω, ελπίζω να μη με φοβούνται! Ναι, γύρισαν οι ίδιοι τις σκηνές τους – χρησιμοποιήσαμε σε ελάχιστες στιγμές κασκαντέρ. Οι συμπρωταγωνιστές μου ήταν πραγματικοί επαγγελματίες και ελπίζω να τους βοήθησα κι εγώ. Λειτουργήσαμε σαν ομάδα, έτσι νιώθω. Είχα μεγάλη ευθύνη να τους προστατέψω – εγώ απαγορευόταν να κάνω λάθος, είμαι η επαγγελματίας παλαιστής, εκείνοι όμως σε περίπτωση λάθους κίνησης θα μπορούσαν να τραυματιστούν. Ενα μικρό τέτοιο λάθος στοίχησε σ' έναν ηθοποιό να σπάσει το χέρι του. Δεν θα σας πω ποιος ήταν. Αλλά δεν υπολόγισε καλά και το έριξε με δύναμη πάνω στο δικό μου. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι. Στεναχωρήθηκα πολύ. Ο ίδιος ήταν απίστευτα γενναιόδωρος - γελούσε για μέρες με την ειρωνία.
Προφανώς είσαι δυνατό κορίτσι. Τι σε λυγίζει; Τι σε τρομάζει περισσότερο με την ταινία;
Η πιθανότητα να μην αρέσω. Κακά τα ψέματα: όλοι θέλουμε να αρέσουμε. Στο ρινγκ ήξερα το στόχο μου: να νικήσω. Αν νικούσα, ένιωθα καλά, ο κόσμος ζητωκραύγαζε. Τα πράγματα ήταν πιο ξεκάθαρα. Εδώ, οι κανόνες είναι διαφορετικοί. Σε κρίνουν για την ερμηνεία σου, την εμφάνισή σου – εντός και εκτός οθόνης. Νιώθω ότι δεν έχω κανέναν έλεγχο. Είναι τρομακτικό. Αλλά το έχω αποδεκτεί ως την νέα πρόκληση στη ζωή μου. Κι εμπιστεύομαι τυφλά τον Στίβεν! Ο ίδιος μου εξήγησε και μία απλή αλήθεια: στο σινεμά αν δεν πετύχουμε κάτι, κάνουμε άλλη μία λήψη. Στην πάλη δεν είχα ποτέ αυτή την πολυτέλεια. «Οπότε, τι φοβάσαι;» μου έλεγε καθησυχάζοντάς με.
Τι σε γοητεύει περισσότερο στο σινεμά; Θέλεις να συνεχίσεις, να χτίσεις μια νέα καριέρα;
Ναι, ναι! (σταυρώνει τα δάχτυλά της, κάνοντας ευχή) Θα ήταν όνειρο να μπορούσα να συνεχίσω. Υπάρχει κάτι στα σκαριά (σ.σ. τότε δεν ήθελε ακόμα να το αποκαλύψει, αλλά τώρα έχει ανακοινωθεί ότι συζητάει για το «Fast & Furious 6»). Μου συναρπάζει αυτός ο νέος κόσμος. Ο τρόπος που κατασκευάζεται μία ταινία, τι συμβαίνει πίσω από τις κάμερες, πώς πρέπει εγώ να ενορχηστρώσω τις κινήσεις μου μπροστά από αυτές. Είναι ένα παραμύθι. Αλλά κι αυτό το κομμάτι μου αρέσει: η προώθηση μιας ταινίας, οι κουβέντες με δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο, οι πρεμιέρες. Το ξέρω ότι φαίνομαι σκληρό κορίτσι, και είμαι, όμως είμαι και γυναίκα. Θέλω να βγάλω τις φόρμες και να γλιστρήσω σ' ένα φόρεμα, να φορέσω 12ποντες γόβες, να περπατήσω το κόκκινο χαλί. Νιώθω σαν τη Σταχτοπούτα. Ή τουλάχιστον μία ...ετοιμοπόλεμη Σταχτοπούτα!
Διαβάστε την κριτική του Flix για την «Τιμωρό».
Θυμηθείτε το εκτεταμένο ρεπορτάζ του Flix από το φεστιβάλ Βερολίνου και την πρεμιέρα της «Τιμωρού».
