Ναι, μοιάζει πολύ νωρίς για οσκαρικές κουβέντες. Ναι, ακόμα δεν έχουμε δει τι κλειστά χαρτιά κρατούν τα φεστιβάλ των Τορόντο και Βενετίας. Κι όμως: η σοδειά των ταινιών που ήδη συγκεντρώνεται για την οσκαρική κούρσα των 84ων βραβείων είναι κάτι παραπάνω από πρωτοκλασάτη.
Μεγάλοι δημιουργοί
Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ με τις περιπέτειες του Τεν Τεν («The Adventures of Tintin: The Secret of the Unicorn»), ο Μάρτιν Σκορσέζε με το τρισδιάστατο «Hugo Cabret» (ο Μάρτι λέγεται ότι «επαναπροσδιόρισε το πώς σκέφτεται το σινεμά» μετά από την εμπειρία του γυρίσματος σε 3D), o Τέρενς Μάλικ με τον Χρυσό Φοίνικα των φετινών Κανών «Το Δέντρο της Ζωής». O Ρομάν Πολάνσκι και το στοίχημα αν θα προλάβει να ολοκληρώσει στην ώρα του το «Carnage». Ο Γούντι Αλεν που βλέπει το «Midnight in Paris» να κερδίζει μομέντουμ στο box office, δείγμα αποδοχής και εισιτήριο για την ευνοϊκή μεταχείρισή του από την Ακαδημία.
Τα μεγάλα blockbuster επίσης διεκδικούν την επανεμφάνισή τους ως δυνατοί οσκαρικοί παίχτες: κάποτε είχαν σίγουρη τη νίκη τους στις βασικές κατηγορίες και τα τελευταία χρόνια δοκιμάζονται, κατακτώντας το χρυσό αγαλματάκι μόνο στις τεχνικές. Φέτος δύο είναι τα μεγαλύτερα στοιχήματα: αυτό του «Super 8» του Τζ. Τζ. Εϊμπραμς, που καλείται να κερδίσει τους ψηφοφόρους και μια θέση στην 10άδα Καλύτερης Ταινίας, αλλά πάνω από όλα, ο τελευταίος Χάρι Πότερ («Harry Potter and the Deathly Hallows Part 2») που μοιάζει να έχει στο πλευρό του τον συναισθηματικό παράγοντα ενός θρύλου που ολοκληρώνεται. Αυτό πάντα συγκινεί τους υπερήλικες ψηφοφόρους.
Οι ανεξάρτητοι
Και μετά έρχονται οι περιθωριακοί, ή τουλάχιστον, εκείνοι που κάποτε ήταν outsiders και τώρα χτυπούν ισάξια τους μεγάλους χολιγουντιανούς παίκτες. Ο Αλεξάντερ Πέιν με το «The Descendants» το οποίο μάλλον θα τοποθετήσει ξανά τον πρωταγωνιστή του, Τζορτζ Κλούνεϊ, στην πεντάδα ερμηνείας. O Κάμερον Κρόου και η έκπληξη που κρατάει στο μανίκι του με το «We Bought a Zoo» όπου πρωταγωνιστούν οι Ματ Ντέιμον και Σκάρλετ Γιοχάνσον. Η Λιν Ράμσεϊ με το «We Need to Talk About Kevin» και τη θέση που μάλλον έχει εξασφαλίσει στην Τίλντα Σουίντον για το Α' Γυναικείο. Ο Στίβεν Ντάλτρι που μετέφερε στο σινεμά το βιβλίο του Τζόναθαν Σάφραν Φόερ «Extremely Loud and Incredibly Close» που θίγει την 11η Σεπτεμβρίου, στη δέκατη επέτειό της.
Και τέλος, ο μεγάλος περσινός χαμένος στην κατηγορία σκηνοθεσίας. Ο Ντέιβιντ Φίντσερ θα διεκδικήσει ξανά το χρυσό με το προσωπικό του στοίχημα ενός αμερικανικού ριμέικ: «Το Κορίτσι με το Τατουάζ», ίσως η πιο αναμενόμενη ταινία της χρονιάς, θα κυκλοφορήσει στην εκπνοή της - το Δεκέμβριο του 2011, κλείνοντας το μάτι στο θείο Οσκαρ.
Ερμηνείες
Ομως η οσκαρική κούρσα φέτος δεν θα παιχτεί μόνο ανάμεσα στους δημιουργούς. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι κατηγορίες ερμηνείας. Κι αυτό γιατί πρέπει, όπως υποστηρίζουν οι χολιγουντιανοί ειδικοί, να αποκατασταθούν τρεις μεγάλες αδικίες. Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Κρίστοφερ Πλάμερ. Μέριλ Στριπ.
Ξεκινώντας από την τελευταία: μπορεί να νομίζετε ότι είναι η πιο τιμημένη οσκαρικά γυναίκα στην ιστορία. Εν μέρει έχετε δίκιο: η Στριπ κρατάει το ρεκόρ των περισσότερων υποψηφιοτήτων (16 στο σύνολο). Αν όμως σκεφτείτε ότι κέρδισε 2 βραβεία στις αρχές της δεκαετίας του 80, κι ότι έχει να το βραβευτεί από το 1983 - 28 χρόνια τώρα!- μάλλον θα καταλάβετε ότι υπάρχει μία μεγάλη ειρωνία στο πόσο την «προτιμάει» η Ακαδημία. Ισως ο ρόλος της Μάργκαρετ Θάτσερ στο «Iron Lady» της Φιλίντα Λόιντ («Mamma Mia!») να αποκαταστήσει τους ψηφοφόρους για το ποιες πρώτες κυρίες καταλήγουν τελικά να τιμούν.
Αυτό που συμβαίνει επίσης με τον Κρίστοφερ Πλάμερ, έναν από τους θρυλικότερους ηθοποιούς της ιστορίας, είναι αδιανόητο: κέρδισε την πρώτη του οσκαρική υποψηφιότητα μόλις δύο χρόνια πριν με τον «Τελευταίο Σταθμό»! μετά από 56 χρόνια καριέρας. Αν δεν τον τιμήσουν για την ερμηνεία του στο «Beginners» του Μάικ Μιλς, ίσως η Ακαδημία να χάσει την ευκαιρία να γράψει σωστά μία σελίδα της κινηματογραφικής ιστορίας.
Και καταλήγουμε στη συζήτηση όλης της πόλης. Στον νεαρό ηθοποιό που για κάποιους είναι ο Ντε Νίρο της γενιάς μας και για κάποιους άλλους ακόμα το ξανθογάλανο αμούστακο αγοράκι του «Τιτανικού». Τίτλοι εφημερίδων φλασάρουν εδώ και χρόνια, με το που ανακοινώνονται οι οσκαρικές υποψηφιότητες: «Τι συμβαίνει με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο;», «Γιατί δεν χωνεύει το Χόλιγουντ τον Λεονάρντο;», «Σνομπάρει και φέτος η Ακαδημία τον Ντι Κάπριο». Ο τρεις φορές υποψήφιος και τρεις φορές χαμένος Λεονάρντο Ντι Κάπριο μοιάζει να διεκδικεί φέτος το μεγάλο βραβείο. Ερμηνεύοντας τον Τζ. Εντγκαρ Χούβερ (τον διαβόητο διευθυντή του FBI) στο «J. Edgar» του Κλιντ Ιστγουντ, ο 37χρονος πρωταγωνιστής θα απαιτήσει τη δικαιωματική του θέση ανάμεσα στο πάνθεον των οσκαρικών νικητών.
Ακόμα είναι πολύ νωρίς. Οι περισσότεροι νικητές των τελευταίων χρόνων αναδύθηκαν από τα καλοκαιρινά/φθνιπωρινά φεστιβάλ, κι από ταινίες που κέρδισαν ένα απροσδόκητο buzz την τελευταία στιγμή («Ο Λόγος του Βασιλιά», «The Hurt Locker»).
Κι ευτυχώς. Γιατί διαφορετικά, για όλους εμάς που αγαπάμε τα στοιχήματα των βραβείων, η πορεία προς την 26η Φεβρουαρίου θα ήταν πολύ βαρετή.
Tags: Στίβεν Σπίλμπεργκ, Μάρτιν Σκορσέζε, ΤΕΡΕΝΣ ΜΑΛΙΚ, Ρομάν Πολάνσκι, Αλεξάντερ Πέιν, ΚΑΜΕΡΟΝ ΚΡΟΟΥ, Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Κρίστοφερ Πλάμερ, Μέριλ Στριπ., The Adventures of Tintin: The Secret of the Unicorn, tintin, ΤΙΝ ΤΙΝ, ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, Carnage, ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΕΝ, MIDNIGHT IN PARIS, Harry Potter and the Deathly Hallows Part 2, The Descendants, ΛΙΝ ΡΑΜΣΕΪ, WE NEED TO TALK ABOUT KEVIN, ΤΙΛΝΤΑ ΣΟΥΙΝΤΟΝ, Στίβεν Ντάλτρι, Extremely Loud and Incredibly Close, ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΤΑΤΟΥΑΖ, Ντέιβιντ Φίντσερ, The Girl With the Dragon Tattoo, Iron Lady, Beginners, J. Edgar, Oscar, ΟΣΚΑΡΣ, ΟΣΚΑΡ, oscars
