«Σκοπός μας είναι το Φεστιβάλ να αποτελέσει ένα σπίτι για εννοιολογικά προκλητικέςταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, δουλειές που δύσκολα μπορείς να βρεις στηνΕλλάδα. Υπάρχει ένας μεγάλος θησαυρός δημιουργών και ταινιών που δεν βρίσκουνχώρο προβολής στην Αθήνα και σκοπός μας είναι η δημιουργία χώρου προβολήςτέτοιων ταινιών. Ταινίες που διαφεύγουν από τα δίκτυα διανομής και τα μεγάλασαλόνια των διεθνών Φεστιβάλ.»
Η Νίνα Βελιγράδη περιγράφει στο Flix τη φιλοσοφία πίσω από το Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας που κάνει φέτος την πρεμιέρα του στις 4 και 5 Μαρτίου στο Σεράφειο του Δήμου Αθηναίων και 9 με 12 Μαρτίου στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης - ημερομηνίες προσαρμοσμένες στο τριήμερο πένθος για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη.
Το Φεστιβάλ θα ξεκινήσει με την ελληνική πρεμιέρα του «No Bears», της νέας ταινίας του Τζαφάρ Παναχί και θα προβάλλει ένα πλήρες αφιέρωμα στην καλλιτέχνη πολυμέσων Αννα Βάσοφ και 20 ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους στα διαγωνιστικά του προγράμματα.
Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες για το 1ο Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας στο επίσημο site του Kino Athens και στην επίσημη σελίδα του στο Facebook
«Οι Ναύτες του Ποτέμκιν» του Ράντου Ζούντε
Πάνω σε ποιές αρχές ξεκίνησε και ποια είναι η φιλοδοξία του 1ου ΦεστιβάλΑνεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας;
Μας ενδιαφέρει να ψάξουμε πως εξελίσσεται καιμεταλλάσσεται ο κινηματογράφος, και πως οι ταινίες συνδέονται με τη ζωή και τηνπραγματικότητα.
Δύο πράγματα είναι για εμάς σημαντικά: η κινηματογραφική αξία μίας ταινίας και οισυζητήσεις που προκύπτουν από αυτή. Συνεπώς, θεωρώ πως δεν υπάρχει ταινίαπου να είναι «δύσκολη» για ένα ακροατήριο, δεν σκέφτομαι ποτέ ότι το ελληνικόκοινό δεν είναι έτοιμο για κάτι τέτοιο, νομίζω πως αυτό είναι τεμπέλικο. Θεωρώ πωςεξαρτάται από την ομάδα προγράμματος να καταλάβει πώς μπορεί να δημιουργήσειμια γέφυρα ανάμεσα σε μια ταινία και σε ένα κοινό. Συνεπώς, όταν βλέπω ταινίες,πάντα αναζητώ δυνατές κινηματογραφικές αξίες, αυτό δε σημαίνει πως οι ταινίεςπρέπει να με εκπλήξουν, ή να είναι τέλειες. Αυτό σημαίνει πως πάντα αναζητώξεχωριστές, μοναδικές ματιές και μοναδικούς τρόπους να γίνονται τα πράγματα.Οφείλουμε να βρούμε μια καλή ισορροπία ανάμεσα σε αυτά που καταλαβαίνουμε καισε αυτά που δεν καταλαβαίνουμε, οφείλουμε να είμαστε αρκετά μετριόφρονες για ναπρογραμματίζουμε ταινίες που δεν καταλαβαίνουμε.
Στο Φεστιβάλ δουλέψαμε ως μία ομάδα χωρίς να αναζητήσουμε ταινίες που άρεσανσε όλους. Σε καμία περίπτωση. Αναζητήσαμε ταινίες για τις οποίες κάποιοι από εμάς,μερικές φορές, ίσως, και μόνο ένας από εμάς, είχε πολύ δυνατά συναισθήματα καιθεωρούσε πως είναι σημαντικές και οι υπόλοιποι είχαν την ταπεινότητα να τοδεχτούν και να τις συμπεριλάβουν.
Η φιλοδοξία του Φεστιβάλ είναι να αυξηθεί η ομάδα προγράμματος, να αυξηθούν οιαμοιβές, να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας στον πολιτισμό, να αυξηθούν οι ημέρεςδιάρκειας του Φεστιβάλ και να ενταχθούν περισσότερα venues εντός της πόλεως. Ναγίνει ένα Φεστιβάλ που απευθύνεται και εντάσσει όλη την Πόλη των Αθηνών καιπηγάζει από αυτήν. Η συμβολή του Δήμου της Αθήνας ήταν κάτι παραπάνω απόενισχυτική, τόσο σε ηθικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο διάθεσης χώρων. Είναι μεγάλη τιμή για εμάς που ο Δήμος της Αθήνας αναγνώρισε αυτό το όραμα καιενίσχυσε στις προσπάθειές μας.
Η ομάδα του Φεστιβάλ εν δράσει
Σε τι διαφέρει το Φεστιβάλ από τα υπόλοιπα φεστιβάλ και προβολές ανεξάρτητου κινηματογράφου πουγίνονται στην πόλη;
Δεν μου αρέσει η σύγκριση, ο οποιοσδήποτε κάνει κάτι για τον ΑνεξάρτητοΚινηματογράφο στην Αθήνα είναι φίλος μου, και έχω μόνο ενθάρρυνση και πολλάσυγχαρητήρια να δώσω, διότι γνωρίζω πολύ καλά πόσο δύσκολος χώρος είναι τοανεξάρτητο σινεμά. Δεν με ενδιαφέρουν οι διαφορές, με ενδιαφέρον οι ομοιότητες καιο κοινός τόπος συνάντησης που είναι ο χώρος του Ανεξάρτητου σινεμά.
Αννα Βάσοφ
Το ελληνικό σινεμά με ποιον τρόπο είναι παρόν στο Φεστιβάλ; Εχετε σχέδιαγια κάτι μεγαλύτερο στο μέλλον σε σχέση με την ελληνική ανεξάρτητηπαραγωγή;
Το ελληνικό σινεμά είναι όλο το Φεστιβάλ, το πρόγραμμα ταινιών επιλέχθηκε απόEλληνες, που ζουν είτε στην Ελλάδα είτε εκτός. Η Μαρία Κουρκούτα από το Παρίσι,σκηνοθέτης που έρχεται Ελλάδα για να κάνει ταινίες, ο Λουί-Φιλίπ Σκουφάρας,Ελληνο-Καναδός καλλιτέχνης με ρίζες από τη Χίο που ζει και εργάζεται στην Αθήνακαι στα μετόπισθεν ως σύμβουλος η Ολια Βερροιπούλου, με το ένα πόδι στην Αθήνακαι το άλλο στο Παρίσι, και φυσικά εγώ με το σώμα μου στην Αθήνα και την καρδιάμου στην Λισαβώνα. Ολοι οι καλλιτέχνες που επιλέχθηκαν να προβληθούν στοΦεστιβάλ αγαπούν την Ελλάδα και είτε έχουν έρθει είτε θέλουν να βρεθούν εδώ,έστω για λίγο. Αναφορικά με το κύριο πρόγραμμα ταινιών είναι το αφιέρωμα στηνΑννα Βάσοφ. Σε ένα από τα ταξίδια μου, και με τη βοήθεια του ΦεστιβάλΚινηματογράφου της Βιέννης - Viennale, ανακάλυψα την υπέροχη δουλειά της ΑνναςΒάσοφ, μιας Ελληνίδας ανεξάρτητης δημιουργού που δραστηριοποιείται στηνΑυστρία. Η δουλειά της να είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο εκτός της Ελλάδος. Ετσι,αποφάσισα να την προτείνω στην ομάδα προγραμματισμού. Ενθουσίασε τον Λουίκαι οι υπόλοιποι είχαν την ταπεινότητα να καταλάβουν γιατί η δουλειά της Αννας ήτανσημαντική για τον Λουί και τελικά να γίνει το κεντρικό αφιέρωμα το Φεστιβάλ. Εδώ,οφείλω να ευχαριστήσω το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου που χρηματοδότησετην ιδέα και την έκανε πραγματικότητα.
Μας ενδιαφέρει να ψάξουμε πώς εξελίσσεται και μεταλλάσσεται ο κινηματογράφος, και πώς οι ταινίες συνδέονται με τη ζωή και την πραγματικότητα.»
Τι θα είναι το κέρδος για σένα μετά από αυτήν την πρώτη διοργάνωση;
Το κέρδος που αποκομίζω από την διοργάνωση του Φεστιβάλ δεν το χωρίζω σε πρινκαι μετά το Φεστιβάλ, είναι μια διαρκής διαδικασία. Είναι η πρώτη φορά πουβρίσκομαι στον ρόλο της Διεύθυνσης, μέχρι τώρα ο ρόλος μου στα Φεστιβάλ ήταν ορόλος του προγραμματιστή και τώρα για πρώτη φορά χρειάζεται να διευθύνω. Ορόλος του προγραμματιστή ήταν αποστειρωμένος, με είχε μεταλλάξει σε φάντασμα,αλληλοεπιδρούσα μόνο με ταινίες και προκειμένου να διατηρήσω το αξιοκρατικόμου κριτήριο. Τώρα από την θέση της Διεύθυνσης οφείλω να αλληλοεπιδρώ μεανθρώπους και να βγω από την ιντροβερτίλα μου, να απαντάω το κινητό μου, νααλληλοεπιδρώ με ανθρώπους να δίνω λύσεις σε προβλήματα και να δίνω ενίσχυσηκαι συναισθηματική υποστήριξη στην ομάδα του Φεστιβάλ. Δε οφείλω απλά νααλληλοεπιδρώ με ανθρώπους αλλά και με φορείς, γνώρισα τους ανθρώπους τουΔήμου Αθηναίων, του Athens Film Office και του Ελληνικού ΚέντρουΚινηματογράφου της χώρας μας και μπορώ να πω ότι είμαι ενθουσιασμένη, δεν έχωγνωρίσει ξανά τόσο καλοσυνάτους και ευγενείς ανθρώπους με γνήσια αγωνία για τονπολιτισμό της χώρας. Συνεπώς, τα κέρδη μου είναι τόσα πολλά και σε τόσαδιαφορετικά επίπεδα που δύσκολα θα μπορούσα να τα συνοψίσω.
«Παραμύθι» του Αλεξάντερ Σοκούροφ
Διάλεξέ μας πέντε ταινίες που πρέπει να δούμε οπωσδήποτε στο Φεστιβάλ.
Δύσκολο ερώτημα, το Φεστιβάλ έχει πολύ λίγες ταινίες και όλες είναι σημαντικές, καιείναι προγραμματισμένες με τέτοιο τρόπο για να μπορεί κάποιος να τις δει όλες, ναξεκινάει από το Σεράφειο στις 16.00 και στις 20.00 να κάνει μία διαδρομή 10 λεπτώνγια το Μιχάλης Κακογιάννης μέχρι τις 12 το βράδυ. Αν πρέπει να διαλέξω κάποιαταινία θα διαλέξω μία, το «Παραμύθι» του μαέστρου, του Αλεξάντερ Σοκούροφ. Είναισαν ο Αλμπρεχτ Ντίρερ και ο Γκόγια να συναντούν τις σύγχρονες τεχνολογίες, για νασυνθέσουν ένα μετά-θάνατον video. Πρόκειται για ένα παιγνιώδες και γενναίοδημιούργημα που δεν έχεις ξαναδείς ποτέ στη ζωή σου.
Δείτε εδώ το ωρολόγιο πρόγραμμα του 1ου Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας:
Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες για το 1ο Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας στο επίσημο site του Kino Athens και στην επίσημη σελίδα του στο Facebook
