Η μπαλαρίνα Κριστίν είναι ένα κορίτσι που ονειρεύεται να γίνει μεγάλη μπαλαρίνα. Λίγο πριν από μια μεγάλη παράσταση, οι πουέντ της Κριστίν χαλάνε και η ίδια τρέχει στο αγαπημένο της κατάστημα για να αγοράσει καινούργιο ζευγάρι. Ξεχωρίζει ένα ροζ ζευγάρι πουέντ και μόλις τις δοκιμάζει, μεταφέρεται μαγικά στον κόσμο του αγαπημένου της μπαλέτου, της «Ζιζέλ». Οχι μόνο αυτό, αλλά χορεύει και τον πρώτο ρόλο! Προς έκπληξη της, χορεύει τέλεια ακόμα και τις πιο δύσκολες φιγούρες. Με τον ίδιο τρόπο μεταφέρεται και σε άλλα γνωστά μπαλέτα όπως η «Λίμνη των Κύκνων» και η «Βασίλισσα του Χιονιού», όπου χορεύει τους πρωταγωνιστικούς ρόλους! Επιστρέφοντας πίσω, τρέχει πίσω στο θέατρο κρατώντας τις νέες τις πουέντ, πάνω στην ώρα για να χορέψει. Προς έκπληξη όλων η Κριστίν χορεύει με απαράμιλλο πάθος και κάνει άλματα και πιρουέτες που δεν έχει ξανακάνει ποτέ της. Κι έτσι μαγικά, τα όνειρα της γίνονται αληθινά!
Η ταχύτητα με την οποία κυκλοφορούν οι κινηματογραφικές (!) περιπέτειες της Barbie είναι κάτι που μάλλον εξηγείται αν αναλογιστεί κανείς πως η συγκεκριμένη είναι αισίως η 24η ταινία της και μάλιστα η τέταρτη που έχει για κεντρικό της θέμα το μπαλέτο - αναζητήστε τα «Barbie in the Nutcracker», «Barbie of Swan Lake» και το «Barbie in the 12 Dancing Princesses»...
Η λογική παραμένει η ίδια όπως και στις προηγούμενες ταινίες της διάσημης κούκλας, αφού ο μόνιμος μεγάλος καημός της Barbie (εδώ στο πρόσωπο της Κριστίν Φαραντέι) είναι απ' ότι φαίνεται να φύγει από την πεζή πραγματικότητα και να μεταφερθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε έναν τόπο όπου υπάρχουν ακόμη κάστρα και πρίγκιπες.
Οι «μαγικές πουέντ» του τίτλου θα είναι αυτή τη φορά η μηχανή του χρόνου που θα την μεταφέρει μέσα σε έναν παραμυθένιο χωροχρόνο όπου ζωντανεύουν όλα τα αγαπημένα της μπαλέτα σε μια «πλαστική» εκδοχή που θα μπορούσε να είναι ο «Μαύρος Κύκνος» αν τον σκηνοθετούσε ο Τζόελ Σουμάχερ και τα «Κόκκινα Παπούτσια» η Μιμή Ντενίση.
Εκεί η Barbie (καλά δεν έχει την παραμικρή σχέση με την κούκλα, αλλά αυτό το ξέραμε από τις προηγούμενες ταινίες!) θα δεχθεί τόσες προτάσεις γάμου που ξεπερνούν ακόμη και τον αριθμό των μπαλέτων που ξέρει απ' έξω και χορεύει χωρίς να χάσει βήμα, ενώ ταυτόχρονα μια κακιά «βασίλισσα του χιονιού» τη μισεί τόσο θανάσιμα που θα κάνει τα πάντα για να της κόψει τη χαρά...
Γενικά, η Barbie θα περάσει τα πάνδεινα μέχρι να φτάσει στο happy end - δηλαδή να κερδίσει το ρόλο από την bitch χορεύτρια του μπαλέτου, να την μπει στην στριφνή δασκάλα της και να κερδίσει και τον ξανθό κούκλο χορευτή. Αλλά στην πραγματικότητα αυτό είναι ένα ψέμα, γιατί αλλάζει τόσα πολλά φορέματα και τόσα πολλά μαλλιά και είναι συνεχώς περιτρυγιρισμένη από αγόρια, βοηθούς και λοιπούς παρατρεχάμενους που είναι αδύνατον να μην νιώθει μια πραγματική σταρ!
Οπότε τι σημασία έχει αν το σχέδιο είναι ούτε δύο διαστάσεων, αν το σενάριο είναι γραμμένο από κάποιον που ηλικιακά είναι μικρότερος και από το ήδη νηπιακό target group της ταινίας και αν (μεταξύ μας) το «H Barbie και η Ποπ Σταρ» ήταν καλύτερη ταινία από αυτήν;
Σημασία έχει να μένει ζωντανό το παραμύθι. Με κάθε τρόπο. Ειδικά όταν το «Barbie: H Μπαλαρίνα με τις Μαγικές Πουέντ» διαθέτει και τα πρωτεία του να είναι η πρώτη ιστορία της Barbie που κυκλοφορεί σε Blu-Ray. Κατευθείαν στην Αμερική. Με ένα μικρό διάλειμμα από τις αίθουσες για την Ελλάδα. Πάσχα έρχεται... Μην ξεχνιόμαστε!
