Μπορεί η οικονομία να βρίσκεται δικαιολογημένα πρώτη στην ατζέντα των υποψήφιων στις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής κομμάτων, αλλά από περιέργεια θελήσαμε να αναζητήσουμε τις προτάσεις της κάθε παράταξης για τον πολιτισμό και ειδικά για τον κινηματογράφο.
Θεωρήσαμε λογικό οι θέσεις των κομμάτων για τον πολιτισμό να μην εξαντλούνται στους θεατρικούς/τηλεοπτικούς/κινηματογραφικούς celebrities που εκτός από το χειροκρότημα περιμένουν την Κυριακή και ένα σταυρό για να δικαιώσουν την σαρωτική τους προσέλευση στους κόλπους του κομμάτων ως μια «νέα γενιά» πολιτικών με έξτρα...υποκριτικές ικανότητες.
Τα αποτελέσματα μπορείτε να τα δείτε αναλυτικά παρακάτω.
Ωστόσο κάποια πρώτα συμπεράσματα μας οδηγούν στην αυταπόδεικτη διαπίστωση πως ακόμη και μετά την άνθιση του ελληνικού σινεμά, ο τομέας «κινηματογράφος» παραμένει παρεμπιπτόντως μέσα στα πλάνα των κομμάτων για την επόμενη ημέρα των εκλογών. Οπως ακριβώς και ο πολιτισμός, που εξαντλείται σε γενικολογίες, ευχολόγια και ναι μεν σωστές θέσεις που όμως η ιστορία έχει αποδείξει πως δεν εφαρμόζονται ποτέ.
Φυσικά και δεν περιμένει κανείς να υπάρχει μια εκτενής πολιτική ανάλυση για την πρόθεση της κάθε παράταξης σε σχέση με τις δράσεις που προτίθεται να αναλάβει για την υποστήριξη του ελληνικού σινεμά και της κινηματογραφικής κουλτούρας γενικότερα, αλλά ας σημειωθεί πως σε πολλά από τα κόμματα που ενδέχεται την Κυριακή να μπουν στη Βουλή, ο κινηματογράφος απουσιάζει ακόμη και ως όρος στις προγραμματικές θέσεις τους για τον Πολιτισμό, ενώ σε άλλα οι προτάσεις τους μοιάζουν απλά τρομακτικές...
Ο,τι ακολουθεί δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια τελευταία ευκαιρία να διαβάσετε προσεκτικά πού «στέκεται» το κάθε κόμμα πριν ψηφίσετε, όχι μόνο στα θέματα του Πολιτισμού αλλά και σε όλους τους κομβικούς τομείς της πολύπαθης σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.
Τι απ' όλα αυτά είναι πραγματικά αληθινό ή απλώς μια αναπαραγωγή υποσχέσεων που έχουμε ακούσει πολλάκις στο παρελθόν σε μια χώρα που ποτέ δεν θέωρησε τον Πολιτισμό κάτι περισσότερο από δικαιολογία για να επικαλείται όποτε τη συμφέρει τους Αρχαίους Ελληνες, ας το αποφασίσετε μόνοι σας...
Με αλφαβητική σειρά των σημαντικότερων κομμάτων και αυτών που διεκδικούν μια θέση στη Βουλή, ακολουθούν οι αναφορές στον κινηματογράφο στις προγραμματικές τους θέσεις:
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Η μοναδική αναφορά στον κινηματογράφο στις προγραμματικές θέσεις των Ανεξάρτητων Ελλήνων βρίσκεται υπό την παράγραφο που αφορά το υποτιθέμενο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Πολιτισμού και αναφέρει τα εξής:
Διασύνδεση της πολιτιστικής μας βιομηχανίας (Θέατρο, Ιστορία, Μυθολογία,Φιλοσοφία, Ανθρωπισμός, Επιστήμες) με άλλες, όπως αυτή τουκινηματογράφου, ώστε να καταταχθεί η χώρα στο χάρτη με τους ιδανικούςπροορισμούς της παγκόσμιας βιομηχανίας κινηματογράφου για τη δημιουργίαταινιών με έντονο ελληνικό ενδιαφέρον ή χρώμα.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ
Στις θέσεις της Δημιουργίας Ξανά δεν υπάρχει ειδική ενότητα Πολιτισμού. Μια αναφορά στον πολιτισμό υπάρχει στην ενότητα «Οικονομία και Ανάπτυξη» όπου αναφέρεται πως:
Στηρίζουμε και προωθούμε κυρίως με επιπρόσθετα φορολογικά και αναπτυξιακά κίνητρα τους «Εθνικούς Τομείς Δραστηριότητας» με υψηλή ανταγωνιστικότητα, συγκεκριμένα: (σ.σ. στο νούμερο πέντε της λίστας είναι ο Πολιτισμός)
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Στις προγραμματικές προτάσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς ο κινηματογράφος αναφέρεται σε δύο περιπτώσεις κάτω από την επικεφαλίδα «Πολιτισμός»:
Σε ό,τι αφορά ωστόσο την κρατική πολιτική σχετικά με τον πολιτισμό, την αξιοπιστία της υπονομεύουν η έλλειψη υποδομών, η αδιαφάνεια των θεσμών, η κακή διαχείριση των κονδυλίων, η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος και η πελατειακή αντίληψη που διέπει την κατανομή των δαπανών. Η πενιχρή χρηματοδότηση των σχετικών φορέων και η αντιμετώπισή τους ως ενός ακόμη πεδίου άσκησης πελατειακής πολιτικής έχει ως αποτέλεσμα να κινδυνεύει η αρχαία και η νεότερη κληρονομιά μας. Για τους λόγους αυτούς, σήμερα είναι αναγκαίο ένα σχέδιο εκσυγχρονισμού των θεσμών άσκησης πολιτιστικής πολιτικής με άξονα την ανταγωνιστικότητα αλλά και την υψηλή ποιότητα. Στην ίδια κατεύθυνση πρέπει να επαναπροσδιοριστεί το σημερινό ξεπερασμένο θεσμικό πλαίσιο, στο επίπεδο των θεματικών πολιτικών του πολιτισμού (Κινηματογράφος, Θέατρο, Βιβλίο, Εικαστικά, Μουσική, κλπ.), σύμφωνα και με τα νέα δεδομένα και τις τάσεις που αναπτύσσονται και σε άλλες ευρωπαϊκές -και όχι μόνον- χώρες.
Η ανάδειξη και τόνωση της «οικονομίας του πολιτισμού», στη βάση ενός οργανωμένου «εθνικού σχεδίου» ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση. Η ενίσχυση της «οικονομίας του πολιτισμού» αποτελεί επίσης μέρος της σύγχρονης ευρωπαϊκής «πολιτιστικής ατζέντας», ακριβώς επειδή οι επιχειρήσεις του πολιτιστικού κλάδου, που δραστηριοποιούνται στο χώρο του κινηματογράφου, των οπτικοακουστικών μέσων, των εκδόσεων, της καλλιτεχνικής βιοτεχνίας ή της μουσικής, συμβάλλουν στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Ειδικό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τομέας του πολιτιστικού τουρισμού, ο οποίος μπορεί να αποτελέσει διεθνή πόλο έλξης και ανάδειξης τόσο της αρχαίας κληρονομιάς όσο και της νεότερης καλλιτεχνικής δημιουργίας.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
Στις 100 βασικές προγραμματικές κατευθύνσεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας δεν υπάρχει μεμονωμένη αναφορά στον κινηματογράφο. Στο νούμερο, όμως, 98 αναφέρονται τα εξής:
Η πολιτική για τον πολιτισμό σε μια περίοδο κρίσης πρέπει να έχει ως κεντρικό στόχο την ευρύτερη δυνατή διάχυση της πολιτισμικής παραγωγής, με στόχο την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Η πολιτική αυτή στηρίζεται στους ανθρώπους και τους φορείς του πολιτισμού, δημιουργεί νέα πεδία συνεργασίας μεταξύ του κράτους, του ιδιωτικού τομέα και των σύγχρονων δημιουργών, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν κατευθύνει και δεν χειραγωγεί πολιτικά την τέχνη.
ΔΡΑΣΗ
Στις προγραμματικές θέσεις της Δράσης, ο κινηματογράφος εντάσσεται κάτω από την επικεφαλίδα «O Πολιτισμός ως μοχλός ανάπτυξης» με τις εξής αναφορές:
Ο πολιτισμός έχει κατ’ εξακολούθηση τροφοδοτήσει την οικονομική ανάπτυξη αρκετών κρατών. Για παράδειγμα στη Μ. Βρετανία η μουσική παραγωγή συνεισφέρει σημαντικό μέρος του παραγόμενου πλούτου, στις ΗΠΑ τον ίδιο ρόλο διαδραματίζει η κινηματογραφική βιομηχανία, στη Γαλλία η παραγωγή ειδών πολυτελείας, στην Ιταλία η μόδα και το design. Κάτι ανάλογο είναι βέβαιο ότι μπορεί να ισχύσει και για τη χώρα μας.
Στην κατηγορία του Πολιτιστικού Έργου εντάσσονται οι κλάδοι: Κινηματογράφος, Θέατρο, Βιβλίο, Εικαστικές Τέχνες. Αποτελούν τον πυρήνα της πολιτιστικής παραγωγής και χαρακτηρίζουν ισχυρά το σύγχρονο πολιτιστικό προφίλ της χώρας.
Αναφορά στον κινηματογράφο υπάρχει όμως και κάτω από την επικεφαλίδα «Πολιτισμός και Παιδεία»:
[Η Δράση προτείνει] Δημιουργία κινηματογραφικών σχολών πανεπιστημιακού επιπέδου, καθώς και τηλεοπτικής παραγωγής και αναβάθμιση σχολών με αποδεδειγμένο ειδικό βάρος στην καλλιτεχνική παραγωγή σε πανεπιστημιακό επίπεδο (πχ. Σχολή Εθνικού Θεάτρου).
ΚΚΕ
Στο πρόγραμμα του ΚΚΕ δεν υπάρχει αναφορά στον κινηματογράφο. Κάτω από την επικεφαλίδα «Βασικές προγραμματικές κατευθύνσεις και στόχοι πάλης» αναφέρονται τα εξής για τον πολιτισμό γενικότερα:
Πολιτιστική δράση που να εξυψώνει την κοινωνική διάσταση της ανθρώπινης προσωπικότητας, να ενισχύει την ποιότητα ζωής των εργαζομένων. Δημόσια προγράμματα για την πολιτιστική υποδομή. Υπεράσπιση των δικαιωμάτων και του ρόλου των εργαζομένων στον τομέα του πολιτισμού. Καθιέρωση της αισθητικής αγωγής και καλλιτεχνικής παιδείας στην εκπαίδευση.
ΛΑΟΣ
Στο πρόγραμμα του ΛΑΟΣ δεν υπάρχει αναφορά στον κινηματογράφο. Στο τμήμα «Πολιτισμός - Αθλητισμός» αναφέρονται τα εξής για τον πολιτισμό:
Πιστεύουμε ότι ο Πολιτισμός, η Παράδοση και η Γλώσσα μας είναι εθνικά και κοινωνικά αγαθά, και αποτελούν τόσο πηγή έμπνευσης και δημιουργίας όσο και κεφάλαιο για την επιβίωση της Ελλάδας σε δύσκολους καιρούς. Ακόμα, ότι η πολιτική της χώρας μας για αυτά πρέπει να ασκείται με κριτήρια αφενός μεν καλλιέργειας και προβολής της πολιτιστικής μας παράδοσης, αφετέρου δε προώθησης της πνευματικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας.
και ειδικότερα στις ρυθμίσεις για τον Πολιτισμό που θα μπορούσαν να αφορούν τον κινηματογράφο:
Λήψη μέτρων για τη μεγαλύτερη δυνατή προβολή του Ελληνικού Πολιτισμού στο εξωτερικό. / Επέκταση και εξορθολογισμός των επιδοτήσεων για καλλιτεχνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες.
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Στις προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας για τον Πολιτισμό στην ενότητα «Σύγχρονος Πολιτισμός» και υποενότητα «Κινηματογράφος και Οπτικοακουστικά Μέσα» αναφέρεται το εξής:
Υποστήριξη της ελληνικής οπτικοακουστικής παραγωγής (κινηματογραφικής και τηλεοπτικής) στην πρόσβασή της στις διεθνείς αγορές. Αναδιάρθρωση της πολιτικής επιχορηγήσεων του Κινηματογράφου ώστε να απευθύνονται σε παραγωγές που συνδυάζουν την ποιότητα αλλά και την εμπορικότητα.
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ
Στο πρόγραμμα των Οικολόγων Πράσινων κάτω από την επικεφαλίδα «Πολιτισμός» μπορεί κανείς να βρει τις θέσεις του κόμματος. Ο κινηματογράφος δεν αναφέρεται ειδικά, παρά μόνο σε μια παράγραφο:
[Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιδιώκουμε] Την ανάπτυξη διαδικτυακών πρωτοβουλιών για την προαγωγή της ελληνικής γλώσσας και του νεοελληνικού πολιτισμού (βιβλία-εικαστικά-μουσική-θέατρο-κινηματογράφος) πέραν του ελληνικού χώρου, μέσω της αμφίδρομης σύνδεσης των ελληνικών κοινοτήτων.
ΠΑΣΟΚ
Στα 12+1 σημεία για την Εθνική Ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ δεν αναφέρεται ο κινηματογράφος. Υπάρχει μόνο μια αναφορά στον πολιτισμό:
Σε εμάς εναπόκειται να πούμε τι σημαίνει σήμερα φιλοπατρία. Ξέρουμε ποιοι είμαστε και πού πηγαίνουμε ως έθνος, ή για να το πω καλύτερα και ειλικρινέστερα, οφείλουμε να ξέρουμε ποιοι είμαστε και πού πηγαίνουμε ως έθνος. Οφείλουμε να ξαναμιλήσουμε με όρους ιστορικούς και πολιτισμικούς. Να αναδείξουμε τη σχέση των Ελλήνων με την τέχνη, το λόγο, τον πολιτισμό, τη δημιουργία, την αυθεντικότητα του ελληνικού τοπίου και τη συλλογική μνήμη του έθνους.
Στο τμήμα Τομείς Εσωτερικής Πολιτικής αλλά σε παλιότερη ανάρτηση της 04/05/2010 με τίτλο «Τομέας Πολιτισμού» αναφέρεται για τον κινηματογράφο το εξής:
...η διατύπωση συγκεκριμένων προτάσεων για την απαιτούμενη εκ βάθρων αλλαγή ή/και επαναπροσδιορισμό του σημερινού ξεπερασμένου θεσμικού πλαισίου στο επίπεδο των θεματικών εθνικών πολιτικών (Κινηματογράφος, Θέατρο, Βιβλίο, Εικαστικά, Μουσική, κλπ.), σύμφωνα και με τα νέα δεδομένα και τις πρωτοποριακές τάσεις που αναπτύσσονται και σε άλλες ευρωπαϊκές -και όχι μόνον- χώρες.
ΣΥΡΙΖΑ
Στο εκλογικό πρόγραμμα του Σύριζα δεν υπάρχει ειδική αναφορά στον κινηματογράφο. Στην ενότητα όμως «Για τον Πολιτισμό» αναφέρονται τα εξής:
Η επικράτηση της λογικής του κέρδους, σε συνδυασμό με την ισοπεδωτική κυριαρχία της νεοφιλελεύθερης εκδοχής της πολιτιστικής διαχείρισης, έχει ως αποτέλεσμα τη σταδιακή απόσυρση της πολιτείας από όλους τους τομείς της πολιτισμικής παραγωγής και την εκχώρηση σε ιδιώτες της ευθύνης και του προνομίου σχεδιασμού και υλοποίησης μιας πολιτιστικής πολιτικής, η οποία έχει στραμμένο το βλέμμα της στην αγορά.
Στην Ελλάδα οι εξευτελιστικές παροχές από τον δημόσιο Προϋπολογισμό για τις τέχνες, τα γράμματα και την πολιτιστική κληρονομιά, είναι στοιχείο που διακρίνει όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, αλλά ιδιαίτερα τις κυβερνήσεις των τελευταίων δύο δεκαετιών .
Για την υλοποίηση μιας ολοκληρωμένης και αποτελεσματικής πολιτιστικής πολιτικής, απαιτούνται:Οργανική σύνδεση της εκπαίδευσης με το πολιτιστικό γίγνεσθαι. / Επαρκής δημόσια χρηματοδότηση. /Εξασφάλιση των απαραίτητων υποδομών για την πολιτιστική δημιουργία. /Πλουραλισμός και ελευθερία έκφρασης. /Περιφερειακή πολιτιστική πολιτική. /Αποκέντρωση των πολιτιστικών υπηρεσιών, μείωση των ανισοτήτων πρόσβασης σε αυτές, στήριξη της τοπικής καλλιτεχνικής δημιουργίας
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Στις θέσεις της Χρυσής Αυγής δεν υπάρχει αναφορά στον κινηματογράφο. Κάτω από την επικεφαλίδα «Για τον Πολιτισμό» αναφέρονται τα εξής:
Ανάδειξη της Ελληνικής τέχνης ως έκφραση ψυχής και τρόπου ζωής. /Προβολή, στήριξη και διάδοση εντός και εκτός Ελλάδος των αξιών του Ελληνικού πολιτισμού και της Ελληνικής γλώσσας σε όλους τους τομείς. / Προστασία και ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων και μουσείων. /Ειδικά προγράμματα στήριξης της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της πολιτιστικής μας κληρονομίας.
ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
Αναζητήσαμε τις θέσεις για τον πολιτισμό και το σινεμά και στις θέσεις των υπόλοιπων από τα 32 κόμματα (!) που συμμετέχουν φέτος στις βουλευτικές εκλογές. Οι δύο περιπτώσεις που χρήζουν αναφοράς είναι μόνο οι ακόλουθες:
Στις προγραμματικές θέσεις του κόμματος της Κοινωνικής Συμφωνίας βρίσκουμε τη μοναδική μετά την έρευνά μας αναφορά στον ελληνικό κινηματογράφο ως εξής: «Υποστηρίζουμε την ανάδειξη όλων των μορφών πολιτισμού που χαρακτηρίζουν τη χώρα μας, και προώθηση του πολιτιστικού μας προϊόντος σε ευρωπαϊκές και διεθνείς αγορές και εκθέσεις. Στήριξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που φέρνει διακρίσεις στη χώρα μας, όπως ο ελληνικός κινηματογράφος και οι ανεξάρτητες παραγωγές.». Προφανώς η κα. Λούκα Κατσέλη είχε κάποιον πολύ ενημερωμένο σύμβουλο στην ομάδα της ή είναι η ίδια πολύ σινεφίλ!
Στο Κόμμα Πειρατών Ελλάδας υπάρχει μια διάταξη στο πρόγραμμα του που αναφέρει τα εξής: «Τα ψηφιακά πολιτιστικά έργα πρέπει σε λογικό χρονικό διάστημα να επιστρέφουν σε δωρεάν δημόσια διαθεσιμότητα (public domain). Αυτό θα γίνει κυρίως μέσα από τη δραστική μείωση της διάρκειας των νομικών δικαιωμάτων copyright στα πέντε χρόνια για μορφές πολιτιστικής πληροφορίας που κάνουν ταχεία απόσβεση της επένδυσης (π.χ. κινηματογραφικές ταινίες) και σε κάθε περίπτωση μέχρι τα όρια μιας γενιάς για οτιδήποτε άλλο καλύπτεται από copyright.». Εδώ ας σχολιάσουν καλύτερα οι δημιουργοί...
Και μην ξεχνάτε: σε κάθε περίπτωση ψηφίζω σημαίνει - αν μη τι άλλο - ελπίζω...
