Οταν, το 2007, η Hammer Films πουλήθηκε (για δεύτερη φορά, μετά την ανεπιτυχή συμφωνία του 2000 με τη Saatchi), στην ολλανδική Cyrte Investments, που ανακοίνωσε ότι θα επενδύσει 50 εκατομμύρια δολλάρια σε ταινίες τρόμου αλλά και ότι θα αξιοποιήσει εμπορικά το τεράστιο, ανεκτίμητο αρχείο του στούντιο, οι απανταχού fans του τρόμου και του κινηματογράφου στο σύνολό του αναθάρησαν. Ο άνθρωπος που ήταν υπεύθυνος γι’αυτή την ιστορική ένεση ζωής στη Hammer, ο Σάιμον Οουκς, παραμένει στο στούντιο ως CEO, Πρόεδρος και ορκισμένος σινεφίλ.
Η Hammer Films ήταν η βρετανική εταιρεία παραγωγής που για πάνω από δύο δεκαετίες μεσουρανούσε στο χώρο των ταινιών τρόμου. Το στούντιο ιδρύθηκε το 1934 και από τα μέσα του ’50 μέχρι τα μέσα του ’70 καθιερώθηκε ως θερμοκήπιο τρόμου, βίας και λαγνείας, με στιλ και σταθερούς πρωταγωνιστές σαν τον Κρίστοφερ Λι και ταινίες σαν τον «Δράκουλα: Ο Πρίγκηπας του Σκότους», την «Κατάρα του Φρανκενστάιν» και το «Ενα Εκατομμύριο Χρόνια π.Χ.». Παράλληλα η Hammer εξαπλώθηκε και στην επιστημονική φαντασία και το φιλμ νουάρ.
Εχοντας ως μόνιμο συνεργάτη της τη Warner Bros, που διένειμε τις ταινίες της στην Αμερική, η Hammer σημείωσε τεράστιες εμπορικές επιτυχίες στο είδος της μέχρι που ο τρόμος έπαψε να φέρνει τόσο κοινό στα ταμεία, αλλά και οι αμερικανικές εταιρείες εξέλιξαν εγχώρια το είδος και σταμάτησαν να υποστηρίζουν το βρετανικό στούντιο, που έκλεισε στα μέσα της δεκαετίας του ’80.
Με το νέο της οικονομικό προφίλ, η Hammer είναι αποφασισμένη να ξανακαθίσει στο θρόνο που εγκατέλειψε και «Η Γυναίκα με τα Μαύρα» είναι ένα από τα σημαντικά οχήματα σ’ αυτήν την κατεύθυνση.
Ο Σάιμον Οουκς μίλησε με το Flix κι έστειλε το μήνυμά του στο ελληνικό κοινό!
Τι σας έκανε να πιστέψετε ότι «Η Γυναίκα με τα Μαύρα» ήταν το κατάλληλο πρότζεκτ για την αναβίωση της Hammer;
Ολα ξεκίνησαν από το μυθιστόρημα της Σούζαν Χιλ: αγοράσαμε τα δικαιώματα και, το σημαντικότερο, διασκευάστηκε σ’ ένα εξαιρετικό σενάριο από την Τζέιν Γκόλντμαν, που γνωρίζει καλά το είδος, το σεβάστηκε και το διεύρυνε ακόμα περισσότερο. Η δική μου πεποίθηση είναι ότι η Hammer Films πρέπει να έχει για πρώτο στόχο την εξύψωση του τρόμου ως είδος. Η ταινία ήταν κατάλληλη για την αναβίωση της φήμης της Hammer γιατί έχει όλα τα κατάλληλα στοιχεία: είναι μια γοτθική, μεταφυσική ιστορία φαντασμάτων. Η εταιρεία παλαιότερα έδινε ιδιαίτερο βάρος στον αποκρυφισμό, αλλά τώρα, με ταινίες όπως το «Let Me In» και τη «Γυναίκα με τα Μαύρα», αναζητούμε ιστορίες με ακόμα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Αγαπάτε κι ο ίδιος το σινεμά του τρόμου, ή είναι η καριέρα σας που σας οδήγησε σ’ αυτό το περιβάλλον;
Δεν είμαι ορκισμένος οπαδός του τρόμου κάθε είδους. Αγαπώ τον Χίτσκοκ, τον Πολάνσκι, τον Κιούμπρικ. Από την άλλη πλευρά, είχα πάντα τη Hammer στο αίμα μου, όπως όλοι οι συμπατριώτες μου, γιατί το στούντιο αυτό αποτελεί μέρος της βρετανικής πολιτιστικής παράδοσης. Η χώρα είχε ένα μεγάλο έρωτα με τη Hammer που δεν πέθανε ποτέ. Είναι κομμάτι του πολιτιστικού ιστού της Μεγάλης Βρετανίας και καθόταν εκεί για χρόνια και περίμενε την ευκαιρία που θα την έφερνε πίσω στη ζωή. Είναι το κληροδότημά μας.
Η Hammer είναι ένα από τα λίγα στούντιο παραγωγής που έχει ένα τεράστιο κοινό φανατικών θαυμαστών, λόγω του παρελθόντος του. Πώς σκοπεύετε τώρα να τους προσελκύσετε, να ξανακερδίσετε την εμπιστοσύνη τους χωρίς να τους απογοητεύσετε;
Αν εξαιρέσουμε τους horror geeks, των 16 έως 25 χρόνων, η πλειονότητα των θεατών μας είναι μεγαλύτερης ηλικίας, οπότε ναι, φυσικά, η πρόθεσή μας είναι να συστήσουμε τη Hammer στους νέους που δεν τη γνωρίζουν, τους έφηβους που πηγαίνουν σινεμά, ν’ αποκτήσουμε μια εντελώς καινούρια βάση κοινού. Γι’ αυτό το λόγο κι εκμεταλλευόμαστε με ποπ τρόπο το αρχείο της Hammer, ανατυπώνοντας παλιές αφίσες, διοργανώνοντας μαραθώνιους, προσπαθώντας να δημιουργήσουμε την αίσθηση της κοινότητας που είχε το στούντιο παλιά.
Ωστόσο, οι δυνάμεις μας στρέφονται ακόμα περισσότερο στο να κάνουμε καινούριες ταινίες. Δεν μπορούμε να επαναπαυόμαστε στο αρχείο, στις παλιές επιτυχίες. Πρέπει να αφοσιωθούμε στους νέους τίτλους.
Πιστεύετε ότι το σινεμά του τρόμου έχει αλλάξει; Η «Γυναίκα με τα Μαύρα» είναι μια ταινία που υπακούει στους παλιούς κανόνες του είδους.
Δε θεωρώ ότι έχει αλλάξει, απλώς, όπως όλα τα πράγματα, κάνει κύκλους. Τώρα υπάρχουν και slasher ταινίες και εφηβικές ταινίες τρόμου, αλλά και φιλμ όπως το «The Devil Inside» που είναι πολύ πιο εγκεφαλικό. Υπάρχει χώρος και για τις δυο κατευθύνσεις. Αν τώρα τα πάμε καλά, αυτό θα είναι απόδειξη ότι υπάρχει περιθώριο για τα μεταφυσικά θρίλερ που ταυτόχρονα είναι και έξυπνες ταινίες, που δε στοχεύουν αποκλειστικά στο να τρομάξουν το θεατή.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζετε στην ανάπτυξη της Hammer σήμερα, όταν και η οικονομική αγορά είναι σε χαμηλά επίπεδα;
Δεν είναι τα χρήματα, είναι το υλικό. Είναι δύσκολο να βρεις πραγματικά ένα πρότζεκτ που να είσαι σίγουρος ότι αξίζει να το αναπτύξεις. Τώρα λαμβάνουμε περίπου 200.000 treatments το χρόνο. Είμαι περίεργος να δω αν μετά τη «Γυναίκα με τα Μαύρα» αυτό το νούμερο θ’ αυξηθεί κι άλλο. Αλλά στην πλειοψηφία τους είναι για slasher ταινίες. Δε φοβάμαι τα πρότζεκτ χαμηλού προϋπολογισμού, αρκεί να έχουν κάτι το διαφορετικό, παράξενο, πνευματώδες και πρωτότυπο. Κι αυτά τα αναγνωρίζω και τα υποστηρίζω αμέσως.
Πώς οραματίζεστε το προφίλ της Hammer για την ερχόμενη δεκαετία, ποιοι είναι οι στόχοι σας για το στούντιο;
Αν πίστευα ότι θα ζήσουμε στον τέλειο κόσμο, όπου όλα θα είναι εύρωστα, μπορεί να έλεγα άλλα πράγματα. Αλλά τώρα θα πω ότι θα αντλήσουμε ό,τι μπορούμε από την κληρονομιά του παρελθόντος, θα χρησιμοποιήσουμε το DNA της Hammer από το ’60 και το ’70 και θα το εξελίξουμε τα επόμενα χρόνια, με προσοχή, σεβασμό και λογική. Η Hammer δεν αλλάζει ταυτότητα, απλώς ξαναζεί. Διαδώστε το στην Ελλάδα, που έχει ωραίο κοινό!
Δείτε στο παρακάτω βίντεο τους συντελεστές της ταινίας «Η Γυναίκα με τα Μαύρα» να μιλούν για τη σχέση τους με την παράδοση της Hammer Films και τον παραδοσιακό βρετανικό τρόμο.
