H Χαμένη Λεωφόρος του Ελληνικού Σινεμά επιστρέφει για τη σεζόν 2017-2018 και συνεχίζει τις πρώτες «γιορτινές» προβολές της υπό το γενικό τίτλο «Α´ και Β᾽ εξώστης» τη Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου, ανήμερα Χριστούγεννα. Η τρίτη ταινία του προγράμματος, είναι το «Μέχρι το Πλοίο», το αγέραστο μυθοπλαστικό ντεμπούτο του Αλέξη Δαμιανού.
Από τη θέση του διευθυντή φωτογραφίας, ο Γιώργος Πανουσόπουλος θυμάται στο παρακάτω κείμενο τα βουνά και την ποίηση που κληροδότησε ο Αλέξης Δαμιανός στο ελληνικό σινεμά.
Μέχρι το πλοίο του Αλέξη Δαμιανού
Να και μια ταινία που δεν θέλει να γεράσει!
Δεν είμαι σίγουρος για πολλές ελληνικές… τέτοιες. (Αν και καμιά δικιά μου ίσως;…)
Ο Αλέξης θα τράβαγε ταινία για πρώτη του φορά… σαν σκηνοθέτης με φωτογράφο έναν νεαρό φαντάρο που τράβαγε για πρώτη του φορά κι αυτός ταινία μεγάλου μήκους!
Ενεργούσε για να μου πάρει άδεια από το ΣΤΡΑΤΟ για να ανέβουμε στον Παρνασσό ν’ αρχίσουμε το γύρισμα.
Με απαγάγει λοιπόν ξαφνικά στην Ιπποκράτους εν στολή και με ανεβάζει κατευθείαν στον Παρνασσό, με την γυναίκα του Αρτεμη και την Ελένη που πρωταγωνιστούσε στο φιλμ και ήτανε βέβαια… το κορίτσι μου! {και που σε εννέα μήνες γέννησε τη πρώτη μας κόρη}.
Ητανε Μάης, Και ήτανε, ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ.
Εδώ από το βουνό λοιπόν θα ξεκινάγαμε για να φτάσουμε κάποτε στον Πειραιά στο πλοίο.
_Η σεκάνς του βουνού της ταινίας γυρίστηκε από 5 ανθρώπους, τον Αλέξη, την Άρτεμη, τον Χρήστο Τσάγκα, την Ελένη Μπουρμπουχάκη κι εμένα που κοίταγα απ’ το βιζέρ. { Εγώ τα έβλεπα όλα πρώτος}
Ο Αλέξης είχε κτίσει με τα χέρια του το σιδεράδικο, που θα ήταν το βασικό ντεκόρ της σεκάνς , με κοτρώνες της περιοχής. Όταν φτάσαμε το βρήκαμε γκρεμισμένο από καχύποπτους βοσκούς. Αλλά ο Αλέξης άρχισε αμέσως να το ξαναχτίζει μόνος του ! Σε δύο μέρες ήταν έτοιμο για γύρισμα!!! Τρομερός άνθρωπος.
Πως θα ήθελα να έβλεπε την ταινία που ετοιμάζω φέτος « Σ’ αυτή τη χώρα κανείς δεν ήξερε να κλαίει».
Ο Δαμιανός μπήκε αργά στον Ελληνικό κινηματογράφο αλλά του βγήκε δυό βήματα μπροστά! Γεννήθηκε και έμεινε ορεσίβιος, Και Πατριώτης.
Μ’ αυτήν και τις δύο επόμενες ταινίες του έφερε στον Ελληνικό Κινηματογράφο την ΠΟΙΗΣΗ...!! Δεν την έφερε μόνο, μας την άφησε «προίκα», σε μας τους απογόνους.
Γιώργος Πανουσόπουλος
Μέχρι το Πλοίο του Αλέξη Δαμιανού (1966, 93᾽) - Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου στις 22.30
Ενας τραχύς βουνίσιος εγκαταλείπει το χωριό του και κατεβαίνει στην πόλη και το λιμάνι απ’ όπου θα μπαρκάρει για την Αυστραλία. Στην πορεία αυτή αρχικά θα δουλέψει κοντά σε έναν γνωστό του σιδερά, αλλά η ερωτική έλξη προς την κοπέλα του θα τον κάνει να τραπεί σε φυγή. Στη συνέχεια θα συναντήσει ένα αγριοκόριτσο που συμβολίζει όλη τη σαγήνη της άγριας φύσης, και η μοίρα του οποίου είναι να καταλήξει σε οίκο ανοχής. Τέλος στο λιμάνι του Πειραιά, θα φιλοξενηθεί στο φτωχόσπιτο ενός ζευγαριού που χωρίζει, θα γνωρίσει την αποκαμωμένη από τη φτώχεια κι εγκατάλειψη γυναίκα και μαζί της θα πάρει το πλοίο του εκπατρισμού.
Μέχρι το Πλοίο του Αλέξη Δαμιανού | Παραγωγή: Πορεία | Διασκευή Σεναρίου: Αλέξης Δαμιανός (βασισμένο στα έργα «Νανότα» του Γρηγορίου Ξενόπουλου και «Το Δαχτυλίδι» του Σπήλιου Παπαγιάννη) | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιώργος Πανουσόπουλος, Γιάννης Βελλόπουλος, Χρήστος Μάγκος | Παίζουν οι: Αλέξης Δαμιανός, Χρήστος Τσάγκας, Ελένη Μπουρμπουχάκη, Βένια Παλλήρη κ.α. | Βραβεία-Διακρίσεις: Τιμητική Διάκριση στο 7ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1966, Βραβείο Σκηνοθεσίας Φεστιβάλ Κινηματογράφου Υβέρ 1967, Συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σικάγο 1967. | Η ταινία θα προβληθεί με γαλλικούς υπότιτλους.
