Δευτέρα, η πιο μισητή μέρα της εβδομάδας. Εκείνη που μας φέρνει αντιμέτωπους με τις υποχρεώσεις μας. Εκείνη που σηματοδοτεί το τέλος του πάρτι. Αν κάτι μαγικό σου έχει συμβεί το σαββατοκύριακο, έρχεται η Δευτέρα και το φέρνει αντιμέτωπο με την (πόσο μισητή και αυτή) πραγματικότητα.
Ποιος θα μπορούσε να ξεκινήσει ένα κινηματογραφικό love story τη Δευτέρα; Ο άνθρωπος που έκανε νουάρ κάτω από το φως του καυτού καλοκαιρινού ήλιου. Μετά το «Suntan», ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος επιστρέφει με το «Monday», την ιστορία του Μίκι και της Κλόι που εξετάζει αν σήμερα οι άνθρωποι έχουν τη διάθεση να μπουν σε δυνατές σχέσεις, ή δεν κάνουν καν τον κόπο.
Το «Monday» είναι μία αγγλόφωνη ταινία και μία διεθνής παραγωγή με οσκαρικούς συνεργάτες: ο Χρήστος Κωνσταντακόπουλος (Faliro House) ηγείται της ομάδας παραγωγής, συνεργαζόμενος με τον Ντέιμιαν Τζόουνς («The Iron Lady»), τον Μπράιαν Κάβανο - Τζόουνς («Loving», «Take Shelter») και έχοντας ως executive producer τον Φρεντ Μπέργκερ («La La Land»).
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε τους Σεμπάστιαν Σταν (ο σύζυγος στο «I, Tonya») και την Ιρλανδή Ντενίζ Γκαφ, με θεατρική εμπειρία (πιο πρόσφατα στο «Angels in America», όπου και ήταν υποψήφια για βραβείο Τόνι) και συμετοχές στο «Jimmy's Hall» του Κεν Λόουτς και το επερχόμενο «Colette».
Μία μέρα πριν την πρώτη μέρα γυρισμάτων (αύριο...Δευτέρα) το Flix μίλησε με τον Αργύρη Παπαδημητρόπουλο και τον ρώτησε αναλυτικά για την πρόκληση, αλλά και τον ενθουσιασμό ενός τέτοιου πρότζεκτ.
Θυμηθείτε κι αυτό: «Suntan»: Οταν η κάμερα του Flix βρέθηκε αποκλειστικά στα γυρίσματα της ταινίας του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου
Tι είναι η Δευτέρα; Και πόσο ασυνήθιστο θα είναι αυτό το love story;
Η Δευτέρα είναι η πιο αδικημένη ημέρα της εβδομάδας. Είναι η μέρα που δεν θέλεις να έρθει, είναι το άγχος και η μελαγχολία που συνοδεύουν την μουσική της “Αθλητικής Κυριακής”, είναι η μέρα που υπόσχεσαι στον εαυτό σου ότι θα κάνεις όλα αυτά που έχεις αναβάλλει. Είναι η μέρα που έχει τις μικρότερες πιθανότητες να ξεκινήσει ένα love story.
Μετά την επιτυχία του «Suntan» αποφάσισες να ακολουθήσεις το δρόμο της αγγλόφωνης ταινίας . Πώς προέκυψε όλο αυτό, πώς το οργάνωσες, ποια η μεγαλύτερη πρόκληση;
Μετά το «Suntan» με πλησίασαν διάφοροι ατζέντηδες κι είχα την τύχη να γίνω μέλος της ομάδας της CAA, να έχω εκπροσώπηση δηλαδή στην Αμερική μέσω ενός από τα μεγαλύτερα agencies. Πάντα στα σχέδιά μου ήταν να κάνω μία αγγλόφωνη ταινία, αλλά ήθελα να γίνει με τους δικούς μου όρους. Ηθελα να συνεργαστώ με ηθοποιούς μεγάλου βεληνεκούς και παραγωγούς που έχουν υπογράψει βραβευμένες ταινίες που είναι του δικού μου στιλ, αλλά ταυτόχρονα δεν ήθελα να χάσω τον έλεγχο, την ελευθερία στη δημιουργία – δεν ήθελα να μου αλλάξουν το ύφος. Με τον Χρήστο Κωνσταντακόπουλο κάτσαμε και το σχεδιάσαμε πολύ προσεκτικά. Ταυτόχρονα, ο ατζέντης μου από την CAA ήταν πολύ υποστηρικτικός. Μου έλεγε συνέχεια ότι η αλλαγή "πίστας" δεν πρέπει να με φθείρει καθόλου και ότι πρέπει να βρούμε συνεργάτες παραγωγούς που δεν θα προσπαθήσουν να με αλλάξουν, αλλά ανθρώπους που θα αγαπήσουν την μέχρι τώρα δουλειά μου. Κι αυτούς βρήκαμε και με αυτούς έχω την τύχη να συνεργάζομαι: από την Αμερική με τον Μπράιαν Κάβανο-Τζόουνς («Loving», «Take Shelter»), από την Αγγλία με τον Nτέμιαν Τζόουνς («Iron Lady», «Absolutely Fabulous», «Lady in the Van») και με executive producer τον Φρεντ Μπέργκερ («La La Land»). Την εκτέλεση παραγωγής θα κάνει η μοναδική Φένια Κοσοβίτσα.
Πώς ήταν η εμπειρία του ξενόγλωσσου σεναρίου; Πώς συνεργάστηκες με τον Ρομπ Χέις;
Ο Ρομπ Χέις είναι ένας φανταστικός Αγγλος θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος. Γράψαμε κατευθείαν στα αγγλικά. Ξεκινήσαμε όμως με πολλή κουβέντα. Του είπα πώς προέκυψε η ιδέα της ταινίας: από ένα ζευγάρι που γνωρίστηκε σ' ένα πάρτυ μου στο Μάτι. Αρχίσαμε να διηγούμαστε ο ένας στον άλλον περιστατικά, να μιλάμε για τις σχέσεις – τις δικές μας και των φίλων μας. Και να τροφοδοτούμε το σενάριο με ιστορίες που γνωρίζουμε καλά.
Μίλησέ μας για το casting, τη διαδικασία και την επιλογή του πρωταγωνιστικού σου ζευγαριού. Εσύ τους έφερες στο τραπέζι, η CAA, πώς έγινε;
Είμαι κακομαθημένους με τους ηθοποιούς - είχα την τύχη να δουλέψω με μερικούς από τους καλύτερους. Το κάστινγκ εδώ όμως ήταν μια πολύ ιδιαίτερη διαδικασία. Εδώ είχα μάθει όταν θέλω να δουλέψω με κάποιον, αν δεν τον ξέρω, παίρνω το τηλέφωνό του από κάποιον κοινό φίλο και επικοινωνώ να πιούμε μια μπύρα και να μιλήσουμε. Καταλαβαίνεις ότι το Χόλιγουντ δεν παίζει ακριβώς έτσι. Η casting director μού έκανε χιλιάδες προτάσεις, πήγαμε στο LA και κάναμε meetings με ατζέντηδες κλπ. Οταν είδα το «I,Tonya» ήθελα να δουλέψω με τον Σεμπάστιαν Σταν. Μου είπαν ότι θα είναι πολύ δύσκολο γιατί είναι πολύ δημοφιλής και έχει χιλιάδες προτάσεις. Δύο εβδομάδες μετά, με πήραν και μου είπαν ότι ο Σεμπάστιαν θέλει να κάνουμε Skype. Μιλάγαμε κοντά δυο ώρες και αναπτύχθηκε μια πολύ φιλική σχέση. Ξαναπήγα στην Αμερική, συναντηθήκαμε και κάναμε «chemistry readings» με διάφορες ηθοποιούς, μέχρι που γνωρίσαμε την φανταστική Ντενίζ Γκαφ και ξέραμε και οι δύο αμέσως μετά ότι αυτή είναι η «Κλόι» μας.
Τα γυρίσματα ξεκινούν Δευτέρα εδώ στην Ελλάδα. Που θα τα κάνεις; Υπήρξε χρόνος για πρόβες με τους ηθοποιούς σου;
Τα γυρίσματα θα γίνουν στην Αθήνα, στην Αντίπαρο και λίγο στην Πάρο. Ο Σεμπάστιαν και η Ντενίς ήρθαν στην Αθήνα 20 μέρες πριν την έναρξη των γυρισμάτων για να κάνουμε πρόβες, να δουν τη ζωή στην Αθήνα, να κάνουμε παρέα και γενικά να δουλέψουμε και να μιλήσουμε για κάθε λεπτομέρεια της ταινίας. Είναι μια διαδικασία που δεν την έχουν συνηθίσει, γιατί στις μεγάλες παραγωγές πάνε 2-3 μέρες πριν και μετά τους ρίχνουν κατευθείαν στο σετ. Εγώ θεώρησα ότι είναι σημαντικό να κάνουμε πράγματα παρέα και να δέσουμε, τους πήγα στην Φωκίωνος Νέγρη που μεγάλωσα, βόλτες στην πόλη, στα Εξάρχεια, στο Κολωνάκι, στο Σύνταγμα, την Πλάκα, στο Μετς, ολιγοήμερες διακοπές στην θάλασσα, σε πάρτι δικά μου και φίλων μου και σε ένα πανηγύρι με τον Γιώργο Μαργαρίτη στα Κρεμμύδια Μεσσηνίας. Νομίζω ότι το απολαμβάνουν...
Το να κάνεις σινεμά στην Ελλάδα δεν είναι εύκολο, αλλά και κανένας δεν μας ανάγκασε να κάνουμε, οπότε δεν μπορώ να μπω στην διαδικασία της γκρίνιας. Καμία μου ταινία δεν έγινε με τον παραδοσιακό τρόπο, καμία μου ταινία δεν χρηματοδοτήθηκε από το ΕΚΚ και πάντα έβρισκα τρόπους να κάνω τα πράγματα. Αυτό έκανα και τώρα και οδηγήθηκα σε μια υπέροχη διεθνή παραγωγή. Δεν πιστεύω ότι δραπετεύουμε από την Ελλάδα, αν φύγουμε είναι γιατί θέλουμε, όχι γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.
Είσαι πιστός στους συνεργάτες σου, ξέρεις να δημιουργείς ομάδες. Με τη διεθνή παραγωγή ποιους έχεις κρατήσει μαζί σου από το συνεργείο σου και ποιοι άλλοι έχουν προστεθεί που ανυπομονείς να συνεργαστείς;
Σχεδόν όλο το «Suntan» είναι εδώ. Ο Χρήστος Καραμάνης στην φωτογραφία, η Αλίκη Κούβακα στα σκηνικά (έχει φτιάξει ένα εκπληκτικό σπίτι από το μηδέν!), η Μάρλι Αλειφέρη στα ρούχα, Η Καρολίνα Ζαπατίνα δίπλα μου στο σκηνοθετικό και όλοι μας οι φίλοι. Επίσης ένα καταπληκτικό ελληνικό καστ με φοβερούς ηθοποιούς όπως ο Γιώργος Πυρπασόπουλος, η Ελλη Τρίγγου, η Σοφία Κόκκαλη, η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, ο Αλέξανδρος Λογοθέτης και άλλοι πολλοί. Από τις πρόβες μας, ο Σεμπάστιαν κο η Ντενίς έχουν ενθουσιαστεί με το πόσο γαμάτοι είναι οι Ελληνες ηθοποιοί!
Πόσο πολύ δύσκολο είναι πλέον να κάνεις σινεμά στην Ελλάδα; Είναι τέτοιου είδους κινήσεις λύσεις για διεθνείς συμπαραγωγές; Ή βήματα για να δραπετεύσει κανείς στο εξωτερικό;
Το να κάνεις σινεμά στην Ελλάδα δεν είναι εύκολο, αλλά και κανένας δεν μας ανάγκασε να κάνουμε, οπότε δεν μπορώ να μπω στην διαδικασία της γκρίνιας. Καμία μου ταινία δεν έγινε με τον παραδοσιακό τρόπο, καμία μου ταινία δεν χρηματοδοτήθηκε από το ΕΚΚ και πάντα έβρισκα τρόπους να κάνω τα πράγματα. Αυτό έκανα και τώρα και οδηγήθηκα σε μια υπέροχη διεθνή παραγωγή. Δεν πιστεύω ότι δραπετεύουμε από την Ελλάδα, αν φύγουμε είναι γιατί θέλουμε, όχι γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.
Διαβάστε περισσότερα:
