Το «Directing Hell» είναι το πρώτο ντοκιμαντέρ που ασχολείται με το έργο και τη ζωή του Νίκου Νικολαϊδη μετά το θάνατο του το 2007. Μέσα από συνεντεύξεις Ελλήνων δημιουργών που συνεργάστηκαν μαζί του προσπαθεί να βρει το κλειδί για ένα από τα πιο μυστηριώδη αλλά και επιδραστικά κινηματογραφικά έργα που άφησε ποτέ πίσω του δημιουργός στην Ελλάδα.
Διαβάστε όσα είπε στο Flix ο Χρήστος Χουλιάρας για την εμπειρία «Νίκος Νικολαϊδης», για τα πράγματα που δεν προσέχουμε τη στιγμή που πρέπει και για το ντοκιμαντέρ ως το κινηματογραφικό είδος που σε κάθε εποχή αρκεί να υπάρχει!
Τι είναι το «Directing Hell»;
To Directing Hell είναι ένα ταξίδι, μια προσπάθεια εξερεύνησης του σκοτεινού ιδιαίτερου κινηματογραφικού κόσμου του Νίκου Νικολαΐδη και ταυτόχρονα μια κατάδυση στις ταινίες του και την προσωπικότητα του μέσα από αυτές. Μέσα από τις σκοτεινές προσωπικές εμμονές του, τις εφιαλτικές φαντασιώσεις και το υγρό κινηματογραφικό σύμπαν του Νικολαΐδη, το «Directing Hell» εισάγει τον θεατή σε έναν μεγάλο κινηματογραφικό κόσμο, αποτελώντας μια ευκαιρία πρώτης γνωριμίας με το έργο του. Δεν είναι τόσο βιογραφικό όσο αναφορικό στη δουλειά του, στις ταινίες του και σε απόψεις που μπορεί να διαφωτίσουν κάποιες πτυχές ή να κάνουν ακόμη πιο μυστήριες κάποιες άλλες.
Πως ξεκίνησε η διαδικασία δημιουργίας του ντοκιμαντέρ;
Η διαδικασία ξεκίνησε από την κόρη του Νίκου Νικολαϊδη, τη Θεοδωρα που είναι και η παραγωγός του ντοκιμαντέρ και από μια ανάγκη δική της στην αρχή, που αργότερα έγινε και δική μου, προκειμένου να καταγραφούν κάποιες σημαντικές μαρτυρίες ανθρώπων που συνεργάστηκαν με τον πατέρα της. Αυτοί οι άνθρωποι, όπως και ο Νίκος, έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα στο ελληνικό, και γιατι όχι, και στο παγκόσμιο σινεμά. Μέσα από αυτή τη διαδικασία αποφάσισα να επικεντρωθώ στο κινηματογραφικό του έργο, στην προσφορά του με άλλα λόγια σε αυτό που αποκαλείται σινεμά -ελληνικό και παγκόσμιο.
Τι ήταν αυτό που μάθατε περισσότερο για τον Νίκο Νικολαίδη ολοκληρώνοντας το ντοκιμαντέρ σας;
Αυτό που συνειδητοποίησα, για άλλη μια φορά, για τον Νίκο είναι ότι είναι ακόμη εδώ. Με όλα αυτά τα έργα που μας άφησε πίσω και με εμάς να προσπαθούμε να τα αναλύσουμε, να τα μάθουμε, να τα ανακαλύψουμε, τώρα πια φυσικά μόνοι μας. Εγώ ακόμη και σήμερα βρίσκω και μαθαίνω πράγματα μέσα από της ταινίες του, από τα βιβλία του. Πράγματα που δεν γνώριζα όσο ζούσε και ποτέ δεν προσπάθησα να αποσπάσω από τον ίδιο γιατί, όταν ο Νίκος το έκανε για εμάς, απλώς δεν δίναμε σημασία. Να' μαστε λοιπόν.
Είναι ένα ντοκιμαντέρ για έναν δημιουργό ο καλύτερος τρόπος για να του «συστήσει» νέους θεατές;
Με την παραπληροφόρηση που υπάρχει στην εποχή μας, δεν είμαι και πολύ σίγουρος. Αλλά ελπίζω σε κάποιους ρομαντικούς θεατές που την ψάχνουν ακόμη, και συνεχίζουν να ζουν ανάμεσα μας. Να και κάτι που δεν έχει αλλάξει σε καμιά γενιά.
Πάντως, πολλοί άνθρωποι που είδαν το ντοκιμαντέρ, χωρίς να έχουν παρακολουθήσει σε βάθος το έργο του Νίκου, εξέφρασαν την επιθυμία να δώσουν την ευκαιρία στο δημιουργό και να τον γνωρίσουν καλύτερα. Οπότε, θεωρώ ότι ίσως μπορεί να υποβοηθήσει την εμπειρία «Νίκος Νικολαϊδης», καθώς είναι ένα έργο που βασίζεται πάνω σε αυτή.
Υπάρχει υποστήριξη σήμερα από το Κράτος για το ντοκιμαντέρ;
Υπάρχει ?
Ποια πιστεύετε ότι είναι γενικότερα η θέση του ντοκιμαντέρ ως κινηματογραφικού είδους σε μια εποχή κρίσης;
Ας τολμήσω να πω: αυτήν που ήταν πάντα. Απλώς να υπάρχει. Εστω και γι'αυτούς τους λίγους που θα το τιμήσουν, θα το μάθουν θα το λατρέψουν, οι άλλοι έχουν περισσότερα είδη να ασχοληθούν.
Το «Directing Hell» προβάλλεται στην αίθουσα «Φρίντα Λιάππα» την Πέμπτη 15 Μαρτίου στις 22.30 και την Κυριακή 18 Μαρτίου στις 17.30.
Διαβάστε περισσότερα για το 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
