Η ταινία
Οταν ήταν τριών ετών, η Lydie Dattas βίωσε μια πνευματική εμπειρία χάρη σε μια μοναχή που την γιατροπόρεψε όταν ήταν άρρωστη. Αυτή η εμπειρία επηρέασε ολόκληρη την ζωή της. Μαζί, η ηθοποιός Χριστίνα Τασκασαπίδου και η σκηνοθέτης Ελένη Αλεξανδράκη δημιούργησαν κάτι σαν μια οκτάλεπτη «προσευχή» εμπνευσμένη από το προσωπικό βίωμα της Lydie Dattas.
Η σκηνοθέτης
Η Ελένη Αλεξανδράκη γεννήθηκε το 1957, σπούδασε στην Σορβόννη (Paris 1) και στην Αγγλία (National Film and TV School). Εχει σκηνοθετήσει αρκετές ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ. Εχει βραβευτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τελευταίο της ντοκιμαντέρ ήταν το «Κωστής Παπαγιώργης, ο πιο γλυκός μισάνθρωπος».
4 ερωτήσεις για το «Βίωμα Καλοσύνης»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία; Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Εκανα αυτή την ταινία τώρα, πρώτον γιατί μου το πρότεινε η Χριστίνα Τασκασαπίδου, κατά προτροπή της Ολιας Λαζαρίδου, και χάρηκα πολύ γιατί είναι μια υπέροχη ηθοποιός και με χαρά ήθελα να δουλέψω μαζί της. Επίσης γιατί το θέμα είναι διαχρονικό και πραγματεύεται την εκστατική αγάπη ενός τρίχρονου κοριτσιού προς ένα πρόσωπο. Στα μάτια του παιδιού το πρόσωπο αυτό είναι το πρόσωπο μιας αγίας. Θεωρώ ότι η καλοσύνη είναι πιο σημαντική και πιο ενδιαφέρουσα έννοια από την έννοια της κακίας που γενικά θεωρείται συχνά πιο συναρπαστική. Για μένα η καλοσύνη είναι συνώνυμο, κατά κάποιο τρόπο, της ομορφιάς και της ποίησης και το να την εκτιμάς και να προσπαθείς να ζεις κοντά σ' αυτήν είναι σήμερα ίσως μια μοναδική πράξη αντίστασης.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Εχοντας κάνει αρκετές ταινίες (μεγάλες και μικρές) στην Ελλάδα ως σήμερα, εξακολουθώ να λατρεύω αυτή τη δουλειά, παρά το γεγονός ότι οι δυσκολίες είναι πολλές και πάντα υποχρεώνεσαι να κάνεις θυσίες όλων των ειδών για να ολοκληρώσεις ένα έργο. Η δουλειά των κινηματογραφιστών είναι σκυλίσια αλλά η χαρά της διαδικασίας μεγάλη. Είναι μερικές ταινίες όμως που γίνονται με μια «ευλογία», σαν να υπάρχει ένα χέρι που σε σπρώχνει να τις κάνεις. Το «Βίωμα Καλοσύνης» είναι μία απ’ αυτές κι αυτό οφείλεται σίγουρα και στη δύναμη της πίστης που έδειξε η Χριστίνα στη δουλειά μας και σε όλη την ομάδα των συνεργατών μας. Στο τέλος-τέλος, όσο υπάρχει αγάπη γι’ αυτό που κάνει κανείς τίποτα δεν μπορεί να τον σταματήσει.
Η ταινία σας θα κάνει πρεμιέρα εν μέσω μιας πρωτόγνωρης συνθήκης για τον κόσμο του σινεμά αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την κατάσταση αυτή τη στιγμή αλλά και το μέλλον του σινεμά;
Η φύση του σινεμά είναι να προβάλλεται σε μεγάλη οθόνη, σε σκοτεινή αίθουσα, και να παρακολουθείται συλλογικά. Εύχομαι λοιπόν και ελπίζω να μην εμποδιστούν λόγω της εξέλιξης της πανδημίας οι προβολές στην αίθουσα των ταινιών του φετινού Φεστιβάλ Δράμας, και να μην χρειαστεί τελικά να γίνουν διαδικτυακά. Αλλά και γενικότερα ελπίζω ο παγκόσμιος εθισμός στην διαδικτυακή διάδοση των ταινιών να μην καταφέρει τελικά να καταργήσει την κινηματογραφική αίθουσα. Γιατί αν συμβεί αυτό θα χαθεί η αίσθηση της μαγείας του σινεμά κι αυτό θα είναι το τέλος του. Θα έχει μετεξελιχθεί σε κάτι άλλο.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο; Τι σημαίνουν οι συνεχείς επιτυχίες της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους στο διεθνές τοπίο;
Είχα χρόνια να κάνω μικρού μήκους ταινία, και με μεγάλο κέφι την έκανα και θα ξαναβρεθώ στην Δράμα όπου παλιότερα, το 1986, συμμετείχα και είχα βραβευτεί με την ταινία μου «Η Μαρία και οι φτερωτές νύχτες». Πιστεύω ότι το Φεστιβάλ είναι σπουδαίο, γιατί παρουσιάζει μια καλή και ενδιαφέρουσα εικόνα του ελληνικού και του διεθνούς φάσματος της ταινίας μικρού μήκους και των κινηματογραφιστών που συνήθως δείχνουν εδώ πρώτη φορά τη δουλειά τους. Είναι δεδομένο ότι χαίρει μεγάλης εκτίμησης από τους κινηματογραφιστές αφού ακόμη και οι βραβευμένοι στις Κάννες θέλουν να συμμετέχουν οι ταινίες τους σε αυτό το φεστιβάλ. Οι συνεχείς επιτυχίες των ταινιών στο εξωτερικό δείχνουν ότι το ελληνικό σινεμά έχει ανέβει ποιοτικά, έχει ανοίξει πανιά, και έχει σαλπάρει για τα καλά. Επίσης πιστεύω ότι οι Ελληνες κινηματογραφιστές έχουν καταλάβει ποια είναι η καλύτερη «γλώσσα» για να επικοινωνούν με τον κόσμο του εξωτερικού.
info Βίωμα Καλοσύνης | Απόσπασμα από το βιβλίο της Lydie Dattas «Expérience de bonté» | Ερμηνεία: Χριστίνα Τασκασαπίδου | Σκηνοθεσία: Ελένη Αλεξανδράκη | Φωτογραφία: Διονύσης Γιατράς - Ελένη Αλεξανδράκη | Ηχος: Νίκος Χατζάκης | Μοντάζ & και πλάνα της θάλασσας: Αλεξάνδρα Μασμανίδη | Μουσική: Arvo Part (Fur Alina) | Ελληνική μετάφραση του βιβλίου: Σωτήρης Γουνελάς | Πηγή έμπνευσης της ταινίας: η ομότιτλη παράσταση της Ολιας Λαζαρίδου | Παραγωγή: Χριστίνα Τασκασαπίδου – Νερά Είδα
Δείτε παρακάτω το τρέιλερ και την αφίσα της ταινίας «Βίωμα Καλοσύνης».
