Η ταινία
Μια ομάδα Φιλιππινέζων οικιακών εργατριών στην Κύπρο προετοιμάζεται για έναν διαγωνισμό ομορφιάς, επαναπροσδιορίζοντας τη θέση τους στην κυπριακή κοινωνία. Στο μεταξύ, η αποκάλυψη της δράσης ενός κατά συρροή δολοφόνου με θύματα ξένες εργάτριες προκαλεί τις αντιδράσεις της φιλιππινέζικης κοινότητας.
Η σκηνοθέτης
Η Καίτη Παπαδήμα είναι σκηνοθέτιδα από την Κύπρο. Σπούδασε Καλές Τέχνες και Ντοκιμαντέρ και το 2012 ξεκίνησε να δουλεύει με την εταιρεία παραγωγής Intrepid Cinema στο πολυβραβευμένο ντοκιμαντέρ The Islands and the Whales. Το μικρού μήκους ντοκιμαντέρ της «Every Sunday» έχει επιλεγεί για το 27ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαράγεβο. Προηγούμενη δουλειά της έχει προβληθεί σε Κύπρο, Ελλάδα, ΗΒ, ΗΠΑ και Μεξικό.
4 ερωτήσεις για το «Every Sunday»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία; Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Θα την περιέγραφα ως ένα δημιουργικό ντοκιμαντέρ για τις γυναίκες που ζουν πίσω από κλειστές πόρτες, το οποίο προσπαθεί να φέρει τις ζωές τους στο προσκήνιο. Η αρχική ιδέα ξεκίνησε από μια συζήτηση με την αδερφή μου, που μου ανέφερε την περίπτωση μιας οικιακής εργάτριας η οποία συνάντησε την αντίδραση των εργοδοτών της γιατί θέλησε να συμμετάσχει σε καλλιστεία. Ήταν αμέσως εμφανές το παράδοξο του ότι η συμμετοχή σε ένα διαγωνισμό ομορφιάς, που πλέον θεωρείται σεξιστικός θεσμός, σε αυτή τη περίπτωση ήταν μια σχεδόν επαναστατική πράξη, όπου μια αλλοδαπή εργαζόμενη γυναίκα επαναδιεκδικεί την ατομικότητα της και το σώμα της.
Παρόλο που η ιδέα για την ταινία γεννήθηκε πριν από αρκετά χρόνια, νομίζω πως θεματικά πραγματεύεται διαχρονικές κοινωνικές ανησυχίες, ειδικά για εμάς τις γυναίκες. Καθημερινά βλέπουμε και ζούμε τις επιπτώσεις της πατριαρχίας, ειδικά εις βάρος πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Συγκεκριμένα στη Κύπρο, συζητήσεις για αυτά τα θέματα, καθώς και η ενσωμάτωση των μεταναστών στον κοινωνικό ιστό, είναι σε νηπιακό στάδιο, και δεν μπορούν να καθυστερούν άλλο.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Ετσι κι αλλιώς το να κάνεις σινεμά οπουδήποτε είναι αρκετά δύσκολο, στην Κύπρο όμως υπάρχουν επιπλέον προκλήσεις. Παρόλο που γίνονται μεγάλες προσπάθειες και υπάρχει μια δραστήρια και ικανή κοινότητα στο νησί, ο πολιτισμός δεν υπήρξε ποτέ προτεραιότητα θεσμικά οπότε η χρηματοδότηση είναι πολύ μικρή και η στήριξη έξω από αυτή την κοινότητα ανύπαρκτη.
Αυτή η εμπειρία, που ήταν ουσιαστικά και η πρώτη μου σε επαγγελματικό επίπεδο, μου έμαθε ότι χρειάζεται γερό στομάχι και επιμονή. Σημαντικότερα, κρατώ τους υπέροχους ανθρώπους και τις σχέσεις που δημιουργήθηκαν από αυτή την ταινία.
Η ταινία σας θα κάνει πρεμιέρα εν μέσω μιας πρωτόγνωρης συνθήκης για τον κόσμο του σινεμά αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την κατάσταση αυτή τη στιγμή αλλά και το μέλλον του σινεμά;
Θα ήθελα πολύ να απαντήσω κάτι αισιόδοξο, αλλά δυσκολεύομαι. Ιδανικά θα ήθελα αύτη η κατάσταση να μας καλλιεργήσει περισσότερη ενσυναίσθηση για τους συνανθρώπους μας. Νομίζω για το σινεμά υπάρχουν αρκετές δυσκολίες, κυρίως λόγω της οικονομικής κατάστασης που φοβάμαι ότι θα ακολουθήσει, όμως όσο υπάρχουν δημιουργοί, θα βρίσκουν τρόπους να φτιάχνουν κινηματογράφο.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο; Τι σημαίνουν οι συνεχείς επιτυχίες της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους στο διεθνές τοπίο;
Για μένα το Φεστιβάλ Δράμας είναι σημείο αναφοράς. Προτού ακόμα η Κύπρος να έχει δικά της φεστιβάλ, και προτού να δημιουργηθούν οι διαφορές πλατφόρμες, το «Φεστιβάλ Δράμας ταξιδεύει» ήταν μια σπάνια ευκαιρία για το κυπριακό κοινό να έχει πρόσβαση σε ταινίες πέραν του χολιγουντιανού mainstream και να γνωρίσει την ταινία μικρού μήκους σαν φόρμα. Πιστεύω ότι και κατ’ επέκταση το Φεστιβάλ Δράμας έχει συμβάλει στη συνειδητοποίηση εκείνης της γενιάς στην Κύπρο (γεννημένη ‘80-’90) ότι ο κινηματογράφος δεν είναι τόσο μακρινή και άπιαστη τέχνη.
Τα τελευταία χρόνια μετά από πολλές επιτυχίες ελληνικών ταινιών μικρού μήκους, πιστεύω πως το ελληνικό σινεμά εδραιώνεται παγκόσμια για την φρεσκάδα του και το πείσμα του. Οπότε είμαι πραγματικά ενθουσιασμένη που έχω την ευκαιρία να συμμετέχω στο Φεστιβάλ Δράμας και να έρθω σε επαφή με όλους τους δημιουργούς που συμμετέχουν.
Every Sunday | Σκηνοθεσία: Καίτη Παπαδήμα | Παραγωγοί: Σοφία Αναστασίου & Καίτη Παπαδήμα | Μοντάζ: Iara Rodriguez Vilardebó | Πρωτότυπη μουσική: Emiddio Vasquez | Φωτογραφία: Καίτη Παπαδήμα | Hχος: Σοφία Αναστασίου | Σχεδιασμός Ήχου: Χρίστος Κυριακούλης & Israel Bañuelos
Δείτε εδώ την ταινία της Καίτης Παπαδήμα «Wine Festival» του 2019
