Η ταινία
Μια καθοριστική νύχτα στη ζωή της μοναχικής Αγγελικής, η νύχτα που περνά για πάντα τη γραμμή για να βρει τη δική της χαρά.
Η σκηνοθέτης
Τελείωσε Φιλοσοφία και Ψυχολογία στο ΕΚΠΑ και στο Πάντειο, δημιουργική γραφή στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου με τον Βαγγέλη Ραπτόπουλο και μετέπειτα τον Μισέλ Φάις. Γράφει κυρίως μικρομυθοπλασία, έχει εκδόσει δυο βιβλία, «Ψυχή στην Κούλουρη» (νουβέλα, εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2010) και «Τι συμβαίνει με τα βατόμουρα» (διηγήματα, εκδόσεις Θράκα, 2016). Το 2014 το διήγημά της, «Barney’s corner», πήρε το διεθνές βραβείο Eyelands και ταξίδεψε στη Στοκχόλμη. Με το σενάριο ασχολείται απο το 2015. Παρακολούθησε σεναριακή γραφή με τον Νίκο Παναγιωτόπουλο και Ιστορία - Πρακτικές και Βασικές Αρχές Σκηνοθεσίας στο ΕΚΠΑ με την Εύα Στεφανή. Το 2018, η σεναριακή ιδέα «Ψυχή στην Κούλουρη», απέσπασε το βραβείο του ΕΚΚ στο 1o Creative Ideas Pitching Lab που διεξήχθη κατά τη διάρκεια του 21ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους. Το «Happy» είναι η πρώτη της ταινία μικρού μήκους.
4 ερωτήσεις για το «Happy»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία; Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Πάντα με ενδιέφερε η λοξή ματιά στην πραγματικότητα και οι παράταιροι άνθρωποι, θέλω όμως να εντοπίζω και να καταδεικνύω το μαγικό τους στοιχείο. Tώρα ήταν η στιγμή να την αφηγηθώ και κινηματογραφικά. Η ταινία μιλά για μια ιδιαίτερη γυναίκα, μοναχική, η οποία μια νύχτα αποφασίζει ότι πρέπει να αφήσει πίσω της κάτι σημαντικό, να συμφιλιωθεί με την ιδέα της απώλειας και να προχωρήσει, αυτό όμως θα επιτευχθεί με ένα παράξενο, δικό της τρόπο που την κάνει... happy.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Το σινεμά στην Ελλάδα είναι λούνα-παρκ, δηλαδή έχει αδρεναλίνη, πολλές συγκινήσεις, αλλά θα πρέπει να βγάλεις εισιτήριο και για το τρενάκι του τρόμου! Ημουν πάντα μοναχικός γραφιάς και το να κάνω pitch τις ιδέες μου και κάποιοι να «επενδύουν» σε αυτές, παραμένει για μένα το συγκλονιστικότερο πράγμα μετά από το ίδιο το γύρισμα. Κρατάω ακόμα το πόσο σημαντικό είναι να ταιριάζεις με τους συνεργάτες σου, περάσαμε υπέροχα την πιο κρύα νύχτα του χειμώνα που μάς έτυχε το γύρισμα!
Η ταινία σας θα κάνει πρεμιέρα εν μέσω μιας πρωτόγνωρης συνθήκης για τον κόσμο του σινεμά αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την κατάσταση αυτή τη στιγμή αλλά και το μέλλον του σινεμά και πώς θα μπορούσε κανείς να διαβάσει την ταινία σας υπό το πρίσμα της υγειονομικής κρίσης;
Θα μπορούσα ίσως να δω έναν παραλληλισμό στην, αποστειρωμένη από ανθρώπινη επαφή, ζωή, που ζει η ηρωίδα μου και στην αποστειρωμένη πραγματικότητα που εδώ και μερικούς μήνες μάς επιβάλλει να κρατάμε αποστάσεις. Αν θα ευχόμουν κάτι είναι να επαναδιαπραγματευτούμε την ουσιαστική απόσταση που μπορεί να κρατάμε από ανθρώπους και καταστάσεις πολιτικές-κοινωνικές. Δε με φοβίζει τόσο ο ιός, όσο η απάθεια. Ούτε για το σινεμά φοβάμαι, θα βρούμε τρόπους να εκφραστούμε και σίγουρα όχι αποστειρωμένους, το αντίθετο. Θα υπάρξουν και ταινίες για αυτό το θέμα, ελπίζω όχι μόνο. Είναι πάντα δύσκολο να μιλάς για το παρόν, συνήθως καταφέρνεις να πεις κάτι αφού αυτό σε ξεπεράσει και δεις τι άφησε πίσω του.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο; Τι περιμένετε από τη νέα διεύθυνσή του και τι έχετε να προτείνετε για τη βελτίωσή του;
Είναι ένας τόπος μέθεξης. Μερικές φορές περπατάς στα σοκάκια της πόλης και τα πόδια σου σηκώνονται από το έδαφος, για λίγο αιωρείσαι. Ο Αντώνης Παπαδόπουλος μάς άφησε ένα έργο ψυχής. Την χρειάζεσαι μια τέτοια ενέργεια για να δημιουργήσεις, ειδικά στην Ελλάδα. Αν περιμένω κάτι από το Φεστιβάλ είναι να επικοινωνήσω με ανθρώπους που μιλάμε ενδεχομένως την ίδια γλώσσα ή να μάθω και μια καινούργια - ακόμα καλύτερα. Αν μπορούσα να προτείνω κάτι, θα μου άρεσε να υπάρξουν παράλληλες δράσεις, για παράδειγμα να ενισχυθούν τα λογοτεχνικά αίθρια, ένας θεσμός που βρίσκω ότι είναι ωφέλιμος για τους νέους σκηνοθέτες και μπορεί να βοηθήσει στη ζύμωση με το κείμενο και εν τέλει το σενάριο.
«Happy» Σκηνοθεσία, Σενάριο: Γιούλη Αναστασοπούλου | Φωτογραφία: Ερωφίλη Μωραΐτη | Μοντάζ: Αρτεμις Αναστασιάδου | Μουσική: Alan Spiljak | Ηχος, Σχεδιασμός ήχου: Ανδρέας Δημητρίου | Μακιγιάζ: Μαρία Αλεξανδράκη | Σκηνικά: Αντώνης Χαλκιάς | Οπερατέρ: Ακης Βαλεργάκης | Διευθυντής Παραγωγής: Κώστας Σταματόπουλος | Βοηθός Διευθυντή Παραγωγής: Παυλίνα Αγαλιανού Ερμηνευτές: Λία Καράμπελα | Παραγωγή: Νεανικό Πλάνο, Δημήτρης Σπύρου
