Η ταινία
Κάπου στη θάλασσα, το πλήρωμα μιας μηχανότρατας επισκέπτεται ένα πλωτό πορνείο. Τα κορίτσια, υπό το σκληρό βλέμμα του καπετάν-Εγκέλαδου, καλωσορίζουν τους ψαράδες, οι οποίοι δείχνουν να είναι μαγεμένοι. Ο Μαξ, ο λιγότερο έμπειρος ανάμεσά τους (και στην αλιεία και στο σεξ), συναντά τη Ντίνα, μια νεαρή πόρνη που περνά κρίση συνειδήσεως. Οι δυο τους σχηματίζουν κάτι σα στιγμιαίο δεσμό, όμως, στην πραγματικότητα, κάτι πολύ σκοτεινότερο συμβαίνει επί του μυστηριώδους σκάφους....
Ο σκηνοθέτης:
Ο Σήφης Μάινας γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών Ναυπλίου (Τμήμα Θεατρικών Σπουδών) και του London Film School. Έχει εργαστεί στο θέατρο ως βοηθός σκηνοθέτη και ηθοποιός, και έχει σκηνοθετήσει τις ταινίες μικρού μήκους: «Απ’ τη Θάλασσα» (συμμετοχή στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας 2010), «Τελώνια», «Good Morning», «The Owner and Occupier», και «Κορίτσια της Θάλασσας».
Σημείωμα σκηνοθέτη:
Τα Κορίτσια της Θάλασσας είναι, όσον αφορά το είδος, μια ταινία τρόμου μικρού μήκους. Σε ένα βαθύτερο επίπεδο, η ταινία στοχεύει να είναι ένα μυθολογικού/παραμυθιακού τύπου μικρό ονειρικό ταξίδι. Στον πυρήνα της ιστορίας είναι ο έρωτας, το σεξ και ο θάνατος. Συγγενείς έννοιες, αν και συνήθως δίνεται βάρος στην πρώτη. Οι χαρακτήρες στην ταινία βλέπουν τον έρωτα και το σεξ μέσα από το πρίσμα του θανάτου. Διαδραματίζεται σε ένα φανταστικό σύμπαν (ή μάλλον δεν επιχειρεί να κρύψει το γεγονός ότι διαδραματίζεται σε ένα φανταστικό σύμπαν) όπου μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα που δε θα έβλεπε κανείς στο δικό μας σύμπαν, αλλά οι χαρακτήρες έχουν κίνητρα που έχουν κι οι αληθινοί χαρακτήρες του δικού μας σύμπαντος. Ο έρωτας, το σεξ και ο θάνατος είναι κυρίαρχες έννοιες σε όλα τα σύμπαντα.
5 Ερωτήσεις για «Τα Κορίτσια της Θάλασσας»:
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Ήθελα πολλά χρόνια να κάνω αυτήν την ταινία. Την έκανα τώρα λόγω ευτυχών συγκυριών, όπως συχνά συμβαίνει. Θέλω μόνο να αφηγηθώ μια ιστορία, με αρχή, μέση, τέλος, η οποία όμως, μετά το τέλος, να αφήνει χώρο σε άλλες ιστορίες που μπορούν να γεννηθούν από αυτήν.
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ’ έναν υποψήφιο θεατή;
Τα «Κορίτσια της Θάλασσας» είναι δώδεκα λεπτά κατά τα οποία, ευελπιστώ, ο θεατής να μεταφερθεί σε έναν άλλον κόσμο, πολύ, πολύ μακριά από αυτόν που θα αντικρύσει μόλις βγει έξω, δομημένο όμως με τα ίδια συστατικά στοιχεία. Είναι, τυπικά, μια ταινία τρόμου, αλλά έχει στοιχεία κωμωδίας. Είναι μία ονειρική ταινία, οπτική, χωρίς διάλογο.
Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ή να συζητήσετε με κάποιον αφού τη δει;
Οτιδήποτε του γέννησε στο μυαλό η ταινία. Ο καθείς εκλαμβάνει μια ταινία με διαφορετικό τρόπο, και για όποιον είναι αναμεμειγμένος στη δημιουργία της, το τι γέννησε η ταινία στο μυαλό κάθε θεατή είναι πολύτιμη γνώση.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Δύσκολα, στο οποίο πιστεύω θα συμφωνήσουν οι περισσότεροι κινηματογραφιστές. Αν το «δύσκολα» ακούγεται λίγο βαρύ (υπάρχουν αλατωρυχεία, στρατιώτες σε εμπόλεμες ζώνες, κτλ), ίσως να είναι σωστότερο να πω, «άβολα», «προβληματικά». Η έλλειψη χρημάτων δημιουργεί ένα ανθυγιεινό περιβάλλον δημιουργίας. Στην τέχνη, όπως και παντού, η εργασία πρέπει να αμείβεται. Αυτό είναι ένα από τα θεμέλια του ανθρωπίνου πολιτισμού, αλλά όταν δεν υπάρχουν λεφτά και η εργασία γίνεται «χάρη», το όλο σύστημα διαστρέφεται και ασθενεί. Παρόλα αυτά, υπάρχει αξιοζήλευτη ελευθερία στην κινηματογραφική δημιουργία στην Ελλάδα, και παρά τις ελλείψεις, σφύζει από ζωή. Αυτό που μου δίδαξε η εμπειρία είναι κυρίως πως ένα κινηματογραφικό όραμα δεν αποκτά ουσιαστική υπόσταση μέχρι να πιστέψουν σε αυτό όλοι οι συντελεστές συν-δημιουργοί.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο;
Οι μικρού μήκους, λόγω των συντομότερων παραγωγών και μικρότερων προϋπολογισμών, αποτελούν μια σφριγηλότατη κινηματογραφική κοινότητα. Το Φεστιβάλ Δράμας είναι ο άξονας αυτής της κοινότητας στην Ελλάδα και, για το λόγον αυτό, είναι θεμελιώδες για την ύπαρξη ελληνικής κινηματογραφικής δημιουργίας.
Ιnfo
Σκηνοθέτης: Σήφης Μάινας / Σενάριο: Σήφης Μάινας και Γιάννης Τζουβελέκης / Ηθοποιοί: Αριάδνη Καβαλιέρου, Χάρης Τζωρτζάκης, Κώστας Καζανάς, Νίκος Ντάλλας, Μιχάλης Ταμπούκας, Αντώνης Καλογήρου, Νίκος Κούγκουλος, Βασιλική Γεωργικοπούλου, Αγνή Χιώτη, Δημήτρης Μηλιώτης, Δημήτρης Τσικούρας, Τόνια Αποστόλου, Στέλλα Σειραγάκη, Χριστίνα Πιτόγλου, Γιάννης Παπαθανασίου / Παραγωγός: Γιώργος Κυριάκος / Διευθυντής φωτογραφίας: Αλέξης Σπηλιόπουλος / Μουσική: Lost Bodies / Μοντάζ: Γιάννης Τζουβελέκης / Σκηνογραφία: Αντιγόνη Δαβάκη / Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα / Διεύθυνση Παραγωγής: Αντιγόνη Ζόγκα / Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνα Γιαννοθανάση / 2ος οπερατέρ: Ιάσων Αρβανιτάκης / Ψηφιακά εφφέ: Γιώργος Κάσινος / Μακιγιάζ και ειδικά εφφέ: Έλλη Κριαρά / Κομμωτής: Γιώργος Αρβανιτίδης / Coloring και DCP Conforming: Γιώργος Αργυροηλιόπουλος / Ηχολήπτης: Αντώνης Κουτελιάς / Σχεδιασμός ήχου: Αλίκη Παναγή / Editing ήχου: Μανώλης Μανουσάκης / Μιξάζ: Κώστας Μπώκος / studio19st
Δείτε το trailer της ταινίας:
.
