Ας ξεκινήσουμε τη διαδρομή μας μέσα από τις μεγάλες κατηγορίας των βραβείων Έμμυ αυτής της Δευτέρας από τις κατηγορίες της σκηνοθεσίας, που ειδικά στο πεδίο του δράματος τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν μεγάλη απόκλιση από τα αντίστοιχα Καλύτερης Σειράς. Είναι μια παράδοση που φέτος μπορεί να σπάσει, μιας και τα μεγάλα φαβορί είναι και στις δύο περιπτώσεις τα «Breaking Bad» και «True Detective», αλλά για να μιλήσουμε για αυτό θα πρέπει πρώτα να αναφερθούμε σε αυτό που είναι το μεγάλο στόρι της φετινής προ-βραβειακής περιόδου.
Το «True Detective» όπως όλοι γνωρίζουμε πέρασε ως υποψήφιο στο πεδίο του δράματος από το ΗΒΟ, αντί του αναμενόμενου πεδίου μίνι σειράς / τηλεταινίας. Αυτή η απόφαση του ΗΒΟ ουσιαστικά αλλάζει τις ισορροπίες για όλη τη φετινή σοδειά υποψηφίων, με τρόπους που θα γίνουν εμφανείς σε ετούτο και στα επόμενα preview κείμενά μας. Εν ολίγοις απλά ζητάμε προκαταβολικά συγγνώμη- θα αναφέρουμε το «True Detective» πάρα πολύ συχνά, ακόμα και στις κατηγορίες που δεν είναι υποψήφιο.
Στο μεταξύ το πεδίο της κωμωδίας έχει τα δικά του, ερμ, δράματα, με την όλο και εντονότερη επικράτηση (τουλάχιστον σε επίπεδο υποψηφιοτήτων) σειρών που βασικά δεν είναι κωμωδίες. Είναι πολύ άδικο γιατί το γέλιο είναι από μόνο του πολύ δύσκολη τέχνη και το να ζητάς από σίτκομ και σκετσάκια να διαγωνιστούν δίπλα σε κοινωνικά δράματα κάνει τη δουλειά τους ακόμα πιο δύσκολη. Στην κατηγορία σκηνοθεσίας η Ακαδημία αντιστέκεται σθεναρά, βραβεύοντας σταθερά πολύχρωμες, γρήγορης κίνησης και ρυθμού δουλειές, όμως φέτος ο πειρασμός ακούει στο όνομα Τζόντι Φόστερ.
Πάμε να δούμε αναλυτικά τις φετινές υποψηφιότες.
Σκηνοθεσία σε Δράμα
- Νιλ Μάρσαλ («Game of Thrones» / «The Watchers on the Wall»)
- Βινς Γκίλιγκαν («Breaking Bad» / «Felina»)
- Ντέιβιντ Έβανς («Downton Abbey» / «Episode One»)
- Τιμ βαν Πάτεν («Boardwalk Empire» / «Farewell Daddy Blues»)
- Καρλ Φράνκλιν («House of Cards» / «Chapter 14»)
- Κάρι Φουκουνάγκα («True Detective» / «Who Goes There»)
Εδώ έχουμε μια καθαρή χρονιά, δίχως ιδιαίτερες περιπτώσεις ή μεγάλα ονόματα, οπότε είναι ανοιχτό σε διεκδίκηση. Ή τελοσπάντων θα ήταν αν ο Φουκουνάγκα δεν είχε κλείσει ένα επεισόδιο της πιο πολυσυζητημένης φετινής σειράς με ένα επικό δεκάλεπτο μονοπλάνο που ξεκινάει από ένα δωμάτιο και φτάνει να έχει σύγκουση με συμμορίτες, κυνηγητά, ελικόπτερα, και νομίζω κάποιοι θεατές ορκίζονται πως είδαν και τον θεό.
Η νίκη δε θα είναι χαλαρή πάντως, κυρίως γιατί το «Breaking Bad» παίζει με το φινάλε του και αυτά τα πράγματα πάντα είναι επικίνδυνα για την έκπληξη. Ομολογώ πάντως πως εγώ στη θέση του AMC θα έσπρωχνα το επικό «Ozymandias» που ήταν ένα απ΄τα 2-3 καλύτερα επεισόδια της περσινής τηλεοπτικής σεζόν και φέρει και την υπογραφή του Ράιαν Τζόνσον, έχει τον θάνατο του Χανκ, τη Σκάιλερ με το μαχαίρι και τον Διάλογο στο τηλέφωνο. Δεν ξέρω αν ο Διάλογος θα κέρδιζε το Μονοπλάνο, αλλά θα ήταν πιο ενδιαφέρουσα η μάχη, τώρα ο Γκίλιγκαν είναι απλώς αουτσάιντερ. Θα κερδίσει μόνο αν η Ακαδημία σχεδιάζει μια σαρωτική επικράτηση για το τελευταίο αντίο του «Breaking Bad».
Εκεί ψηλά στη διεκδίκηση θα πρέπει να βρίσκεται λογικά και ο Νιλ Μάρσαλ, που ανάμεσα στο «Blackwater» και το «Watchers on the Wall» έχει σκηνοθετήσει δύο από τις εντυπωσιακότερες μπλοκμπάστεριές στην τηλεόραση. Για την ακρίβεια, η δουλειά του στο φετινό του επεισόδιο με έκανε να ενδιαφερθώ για χαρακτήρες και σκηνικά που ως τώρα η σειρά δε μου είχε ακόμα πουλήσει πλήρως. Είχε συγκίνηση, επικό χαρακτήρα, γίγαντες σε λαγούμια, παλιορκίες, εφέ, τεράστια τσεκούρια, φωτιές σε πάγους, δράμα, μονοπλάνα τύπου «Avengers». Φοβερά πλήρης δουλειά, αλλά ίσως ο Μάρσαλ φύγει πάλι με άδεια χέρια.
Ο Τιμ βαν Πάτεν και ο Ντέιβιντ Έβανς νιώθω πως γεμίζουν την κατηγορία από συνήθεια απλά, ενώ ο Καρλ Φράνκλιν παίρνει την τυχερή ‘πέρσι κερδίσαμε το βραβείο επειδή είχαμε τον Φίντσερ, δε γίνεται φέτος να μη μας βάλουν καν στην 6άδα’ θέση, για το επεισόδιο της 2ης σεζόν που ειλικρινά αν ήταν στο πεδίο της κωμωδίας πιο πολύ θα ταίριαζε εκεί από ό,τι το «Orange Is the New Black». (Και μάλλον το λέω για καλό αυτό. Μάλλον.)Αλλά ναι, ο Φουκουνάγκα έβαλε τον Μάθιου Μακόναχι στο μονοπλάνο της χρονιάς, στην πιο πολυσυζητημένη σειρά της σεζόν.
Πρέπει να κερδίσει: «Game of Thrones» / Θα κερδίσει: «True Detective»
Σκηνοθεσία σε Κωμωδία
- Λούις Σι Κέι («Louie» / «Elevator, Part 6»)
- Ίαιν ΜακΝτόναλντ («Episodes» / «Episode Nine»)
- Γκέιλ Μανκούζο («Modern Family» / «Las Vegas»)
- Τζόντι Φόστερ («Orange Is the New Black» / «Lesbian Request Denied»)
- Πάρις Μπάρκλεϊ («Glee» / «100»)
- Μάικ Τζατζ («Silicon Valley» / «Minimum Viable Product»)
Η κυριαρχία του «Modern Family» έχει κάπως χαλαρώσει φέτος όπως φαίνεται από τις ερμηνευτικές κατηγορίες κυρίως και ίσως είναι η χρονιά που θα παραδώσει τα ηνία στον επόμενο. Αν όντως συμβεί αυτό, και πιστεύω πως ήρθε η ώρα για να συμβεί, αυτή η αλλαγή φρουράς θα συνοδευτεί κι από την αντίστοιχη ανατροπή στην κατηγορία της Σκηνοθεσίας, την οποία η σειρά κερδίζει ανελλιπώς όσα χρόνια υπάρχει, πλην της σεζόν που ξεκίνησε το «Glee».
Μιας που ανέφερα το «Glee», τρελό, είναι υποψήφιο για μια ακόμα χρονιά παρότι κανείς πλέον δεν ασχολείται μαζί του, όμως ο Πάρις Μπάρκλεϊ είναι από τους πλέον σεβαστούς βετεράνους του χώρου της τηλεόρασης, και ανήκει σε αυτή την κατηγορία σκηνοθετών που αν κάνουν μια ελάχιστα ξεχωριστή δουλειά σε μια έστω ελάχιστα σημαντική σειρά, θα προταθούν. Όμως όπως και το «Episodes», παίζουν διακοσμητικό ρόλο, δεν έχουν ελπίδες νίκης.
Επίσης δεν έχουν ελπίδες νίκες, θεωρώ, ο Λούις Σι Κέι και ο Μάικ Τζατζ. Ο πρώτος έστειλε το φινάλε του επικού «Elevator» με τον τυφώνα στη Νέα Υόρκη (σταθερά το «Louie» έχει τις πιο ξεχωριστές σκηνοθεσίες αυτού του πεδίου, όμως σταθερά χάνει από το «Modern Family»), ο δεύτερος είναι εδώ με το «Silicon Valley» το οποίο δε μου δείχνει να έχει ακόμα τη δυναμική να πάρει μεγάλο βραβείο.
Ο αντίπαλος του «Modern Family» είναι λογικά το «Orange Is the New Black», με τη Τζόντι Φόστερ να είναι ουσιαστικά το μόνο Μεγάλο Κινηματογραφικό Όνομα της κατηγορίας (πάντα βοηθάει), σκηνοθετώντας ένα σημαντικό επεισόδιο μιας σειράς που βρίσκεται σε μεγάλη άνθιση, αποτελώντας σε συνδυασμό με την ίδια τη Φόστερ ένα πολυεπίπεδο statement που σπάνια σου δίνεται η ευκαιρία ως οργανισμός να κάνεις δίχως να αποτελεί καλλιτεχνική έκπτωση.
Το μόνο ερωτηματικό, βασικά ωστόσο, παραμένει το κατά πόσο η Ακαδημία θα παραδώσει τα ηνία του πεδίου της κωμωδίας σε μια σειρά που δεν είναι κωμωδία. Αλλά αυτό το ερώτημα ίσως αφορά περισσότερο την μεγάλη κατηγορία. Στη Σκηνοθεσία λογικά οι αντιστάσεις θα είναι μικρότερες.
Πρέπει να κερδίσει: «Louie» / Θα κερδίσει: «Orange Is the New Black»
Σκηνοθεσία σε Μίνι Σειρά ή Τηλεταινία
- Αλφόνσο Γκόμεζ-Ρεχόν («American Horror Story» / «Bitchcraft»)
- Κόλιν Μπάκσεϊ («Fargo» / «Buridan’s Ass»)
- Άνταμ Μπέρνστιν («Fargo» / «The Crocodile’s Dilemma»)
- Στίβεν Φρίαρς («Muhammad Ali’s Greatest Fight»)
- Ράιαν Μέρφι («The Normal Heart»)
- Νικ Χουράν («Sherlock» / «His Last Vow»)
Και εδώ έρχονται τα δύσκολα, γιατί αντί να έχουμε τον Φουκουνάγκα με το Μονοπλάνο και να μη χρειάζεται να γράψουμε πάνω από δυο γραμμές, αντ’αυτού η κατηγορία έχει μείνει ορθάνοιχτη και για έναν ακόμα λόγο. Επειδή λόγω της τάσης προς τις μίνι σειρές τα Έμμυ χώρισαν την Καλύτερη Μίνι Σειρά ή Τηλεταινία σε 2 κατηγορίες (περιμένοντας φυσικά το «True Detective» στη μία από αυτές, μπουμ), δεν έχουμε καν την παραδοσιακή μία παραγωγή που θα σαρώσει σε όλο το πεδίο.
Η λογική λέει «Fargo» στις μίνι σειρές και «The Normal Heart» στις τηλεταινίες, οπότε έχουμε ήδη ένα άπλωμα που εντείνεται αν συνυπολογίσεις τον μίνι θρίαμβο του «Sherlock» στα τεχνικά Έμμυ (5 βραβεία παρακαλώ). Καλό είναι αυτό φυσικά, εγώ είμαι πάντα υπέρ του απλώματος, μου φαίνεται αδιανόητη η λογική του ‘θριάμβου’. Πώς είναι δυνατόν μέσα σε μια ολόκληρη χρονιά εκατοντάδων παραγωγών, μία παραγωγή να είχε ΚΑΙ τις καλύτερες ερμηνείες ΚΑΙ την καλύτερη σκηνοθεσία ΚΑΙ το καλύτερο σενάριο; Δεν γίνεται, απλά είναι τεμπέληδες όσοι βραβεύουν έτσι.
Εν προκειμένω βέβαια κάνει τρομερά δύσκολο το να προβλέψεις τη συγκεκριμένη κατηγορία. Το «American Horror Story» είναι εδώ για τα ένσημα, το «Sherlock» δύσκολα θα διακριθεί και εδώ και ο Φρίαρς είναι μεν ο Φρίαρς, αλλά θα είναι πολύ random να πάρει αυτό το βραβείο δεδομένων των αντιπάλων του. Το «Fargo» κινδυνεύει να χωρίσει ψήφους αν και η λογική λέει πως αν κάπου μαζευτούν θα είναι στο «Crocodile’s Dilemma» που πρώτον ήταν σπουδαίος πιλότος (η πιο συχνή αντίδραση: «είναι σαν ολοκληρωμένη ταινία! απορώ τι άλλο θα κάνουν παρακάτω»), δεύτερον είναι ο πιλότος άρα πιο εύκολο να το ξεχωρίσεις από το άλλο επεισόδιο, και τρίτον είναι το Άνταμ Μπέρνστιν που έχει ήδη ένα Έμμυ στην κατοχή του (κωμωδίας κιόλας) οπότε το όνομά του ξεπηδά περισσότερο στους ψηφοφόρους.
Όλα αυτά όμως ίσως να μην έχουν τόσο μεγάλη σημασία. Ο Ράιαν Μέρφι γύρισε μια Σημαντική Τηλεταινία πάνω στη γέννηση του ακτιβισμού την εποχή του AIDS, γεμάτη a-listers από τον Μαρκ Ράφαλο μέχρι τη Τζούλια Ρόμπερτς. Το ΗΒΟ μπήκε στον κόπο να στείλει το «True Detective» να παίξει με τα μεγάλα παιδιά απλώς και μόνο ώστε να μπορέσει να ξεψαχνίσει με την ησυχία του αυτές τις κατηγορίες με το «Normal Heart», και η λογική λέει πως θα τα καταφέρει.
Πρέπει να κερδίσει: «Fargo», Άνταμ Μπέρνστιν / Θα κερδίσει: «The Normal Heart»
Tags: emmy awards 2014
