Ενάμισης χρόνος πέρασε από τότε που ο Spider-Man με την ταινία του «Far From Home» σηματοδότησε και το τέλος της Τρίτης Φάσης του MCU. Ενάμισης χρόνος κενός από οτιδήποτε είχε να κάνει σχετικό με την Marvel. Ολο αυτόν τον καιρό όλοι μας περιμέναμε, υπομονετικά, να ανοίξουν ξανά οι κινηματογραφικές αίθουσες για να μπορέσουμε να απολαύσουμε το ξεκίνημα της Τέταρτης Φάσης. Ομως η αρχή της μετάδοσης αυτής δεν έγινε αυτή την φορά μέσα από τη μεγάλη οθόνη αλλά από ένα διαφορετικό απίθανο μέσο, τους δέκτες της μικρής μας οθόνης.
Αφού κατάφερε όλα αυτά τα χρόνια να επαναπροσδιορίσει το είδος των υπερηρωικών ταινιών, με το «WandaVision», την πρώτη παραγωγή του Marvel Studios για την τηλεόραση (όχι, οι σειρές του Netflix και το «Agents of S.H.I.E.L.D.» αν και είχαν την υπογραφή της Marvel δεν ήταν παραγωγές της και ούτε ανήκαν στο σύμπαν της), είναι πασιφανές πως το στούντιο έχει σκοπό να δοκιμάσει κάτι φρέσκο και διαφορετικό και να πειραματιστεί με κάτι νέο όσον αφορά στον τρόπο με τον οποίο θέλει να αφηγηθεί τις ιστορίες του. Κι έτσι σηκώνει την δική του αυλαία σε μια νέα εποχή στη χρυσή (τότε και τώρα) εποχή της αμερικάνικης τηλεόρασης.
Διαβάστε ακόμα: Το «WandaVision» θα είναι το πιο τριπαρισμένο sitcom στην ιστορία της αμερικάνικης τηλεόρασης
Το «WandaVision» είναι πρωτίστως ένα sitcom, κάτι που σίγουρα δεν θα περιμέναμε να δούμε να κάνει την εμφάνισή του σε κάτι τόσο επικό όπως είναι το MCU. Eνα sitcom όμως το οποίο προσπαθεί όχι μόνο να αφήσει, με την δική του γοητευτική ταυτότητα, το ανεξίτηλο στίγμα του στο είδος αυτό, αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να αποτίσει τον δικό του φόρο τιμής στην χρυσή εποχή της αμερικάνικης τηλεόρασης, με τους ήρωες να δείχνουν να βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα τριπαρισμένο ονειρικό τοπίο το οποίο τους ταξιδεύει μέσα από διάφορα στιλ κλασικών sitcom, από τα ασπρόμαυρα 50s στα πιο groovy 60s και 70s, και αργότερα και στα πιο κλασικά και αγαπημένα των 80s και 90s.
Στην σειρά των εννιά επεισοδίων πρωταγωνιστούν οι Ελίζαμπεθ Ολσεν, στον ρόλο της Γούαντα Μάξιμοφ (aka Scarlet Witch), και Πολ Μπέτανι, στον ρόλο του Vision, με τους δυο τους, νεόνυμφους πλέον, να μετακομίζουν στο Γουέστβιου για να ζήσουν μια πιο ήρεμη και κανονική οικογενειακή ζωή, όπως την είχαν φανταστεί, μακριά από οργανώσεις υπερήρωες και κακούς που θέλουν να καταστρέψουν τον κόσμο. Εχουν την τέλεια σχέση, το τέλειο σπίτι με τους τέλειους γείτονες, η Γουάντα προσπαθεί να γίνει η τέλεια νοικοκυρά και ο Vision να αποκτήσει την τέλεια θέση στην δουλειά του. Μόνο που από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνουμε πως κάτω από αυτό το σχεδόν αψεγάδιαστο, τύπου «Stepford Wives», περιτύλιγμα ελλοχεύει κάτι το μοχθηρό και ζοφερό το οποίο σιγά σιγά αρχίζει να κάνει την παρουσία του αισθητή.
Η κινητήρια δύναμη της σειράς είναι η τραγική ιστορία αγάπης της Γουάντα και του Vision μιας και, spoiler alert, ο Vision έχει πεθάνει από τα χέρια του Thanos στους «Εκδικητές: Ο Πόλεμος της Αιωνιότητας». Δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί (βλέπε «Pleasantville» του Γκάρι Ρος) όμως μοιάζει να είναι μια αρκετά τολμηρή κίνηση η οποία λειτουργεί περίφημα, ειδικά σε ένα προϊόν που εκ των πραγμάτων απευθύνεται στη βάση του σε teenagers, άντε και λίγο παραπάνω. Μοιάζει σαν ένα δελεαστικό, και ταυτόχρονα αρκετά σουρεαλιστικό, πείραμα το οποίο υφίστανται όχι μόνο οι χαρακτήρες μέσα σε κάθε επεισόδιο, αλλά και μαζί τους κι εμείς οι τηλεθεατές. Μέσα σε αυτό, η δέσμευση της σειράς να ακολουθεί τους κανόνες ενός κλασσικού sitcom είναι ίσως και το πιο ελκυστικό κομμάτι της. Χρησιμοποιώντας τους ίδιους φακούς και τον ίδιο φωτισμό που χρησιμοποιούσαν στα κλασσικά sitcoms του ’50 αλλά και τα ίδια πρακτικά εφέ με καλώδια και τρικ με την κάμερα για τα μαγικά της Γουάντα, τα οποία έχουμε δει και σε σειρές όπως «Bewitched» και «I Dream of Jeannie», αντί για CGI και γυρίζοντας ολόκληρο το πρώτο επεισόδιο μπροστά σε ζωντανό κοινό, όλα συντελούν ώστε να νιώσεις άνετα και να βυθιστείς με περισσότερη ευκολία στο μοναδικό αυτό σύμπαν το οποίο προσπαθεί να χτίσει.
Διαβάστε ακόμα: Οι πρώτες αντιδράσεις για το «WandaVision» μιλάνε για μια από τις καλύτερες εμπειρίες στο MCU
Ενα σύμπαν το οποίο δεν θα ήταν το ίδιο συναρπαστικό χωρίς τους κατοίκους του. Οι Ολσεν και Μπέτανι αναδεικνύουν μια εξαιρετική χημεία μεταξύ τους. Η Ολσεν βρίσκεται ξανά, μετά από χρόνια απουσίας, στο στοιχείο της και δείχνει σαν να μην έφυγε ποτέ, προσφέροντας μια υπέροχη ερμηνεία, καθώς βάζει την Γουάντα της να λάμψει μέσα από μια sitcom συμπεριφορά αλλά ταυτόχρονα να βρει το πάθος, και ψήγματα τρόμου, σε στιγμές που το απαιτούν. Από την άλλη ο Μπέτανι, αν και έχει αποδείξει παλιότερα τις κωμικές του ρίζες, αποδεικνύεται ως η έκπληξη της σειράς με μια slapstick ενέργεια την οποία δεν είχαμε ξαναδεί μέχρι τότε, παραδίδοντας τα περισσότερα gags με αφοπλιστικό χιούμορ.
Η άνεση της 4:3 αναλογίας της οθόνης σπάει όταν οι χαρακτήρες αρχίζουν να αναρωτιούνται για την ίδια την ύπαρξή τους καθώς αρχίζουν να φαίνονται οι πρώτες μικρές, technicolor, ρωγμές στην ασπρόμαυρη και μονοφωνική ζωή τους. Το «WandaVision» έχει τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο να σπάει το τέταρτο τοίχο, με τους χαρακτήρες να κοιτάνε κατάματα την κάμερα καθώς η σειρά, για ελάχιστες σκηνές, αφήνει πίσω τις πολλαπλές κάμερες με τις οποίες γυρίζονται τα sitcoms και δημιουργεί μια πιο κινηματογραφική εμπειρία καθώς ζουμάρει πάνω σε χαρακτήρες δημιουργώντας έτσι κάτι το απόκοσμο, ή όταν ακούγονται περίεργες μεταδόσεις από το ράδιο καθώς ένα χέρι ματώνει με έντονο κόκκινο χρώμα, χτίζοντας με Λιντσικούς ρυθμούς το σκοτεινό του μυστήριο, το οποίο παίρνει σάρκα και οστά με ρυθμούς που ίσως για κάποιους να είναι αρκετά αργοί. Ακόμα και οι faux διαφημίσεις που βλέπουμε δείχνουν να κρύβουν κάτι το σατανικό μέσα τους.
Διαβάστε ακόμα: Αυτές είναι οι σειρές που περιμένουμε περισσότερο να δούμε το 2021
Το «WandaVision» με τα δυο πρώτα του επεισόδια, χωρίς τις επικές σκηνές δράσης και τα φαντασμαγορικά εφέ που μας έχουν συνηθίσει οι ταινίες του MCU, αλλά γεμάτο από easter eggs σε κάθε σκηνή τους, υπόσχεται μια νέα, πιο απίθανη εποχή, τόσο για την τηλεόραση όσο και για το MCU. Μπορεί μέχρι στιγμής όλο αυτό μπορεί να παραμένει μια απλή υπόσχεση, μιας και απλά προσπαθεί να στήσει τα δικά του θεμέλια και τους όρους του σύμπαντος αυτού που προσπαθεί να χτίσει, χωρίς καμία ιδιαίτερη εξέλιξη από πλευράς πλοκής, παρόλα αυτά όμως φαίνεται πως θα εξελιχθεί σε κάτι το πραγματικά μοναδικό και εμείς απλά ανυπομονούμε να το ζήσουμε.
Δείτε τους τίτλους αρχής του δεύτερου επεισοδίου εμπνευσμένοι από σειρές όπως «Bewitched» και «I Dream of Jeannie».
