Πολλά δυνατά επεισόδια τηλεοπτικών σειρών έχουν έρθει στις οθόνες μας τον τελευταίο καιρό. Από το συγκινητικό τρίτο επεισόδιο του «The Last Of Us» και το φινάλε της νέας σεζόν του «Mandalorian», που πρόσφερε μια πολυαναμενόμενη εξέλιξη, μέχρι εκείνο το επεισόδιο του «Succession» που άφησε κυριολεκτικά θεατές με ανοιχτό το στόμα.
Ωστόσο, κυριολεκτικά με το που μπήκε ο Μάιος, ήρθε ένα ακόμα δυνατό επεισόδιο που ίσως να ξεπερνάει τον συναισθηματικό αντίκτυπο όλων των προηγουμένων, από μια σειρά που - αδίκως- περνάει απαρατήρητη σε πολλούς παγκοσμίως, αλλά ειδικά στην χώρα μας.
Το επεισόδιο «The Road Home», που προβλήθηκε την 1 Μαΐου 2023, αποτελεί το δέκατο έβδομο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της σειράς «Vinland Saga». Η σειρά αυτή είναι άνιμε, ωστόσο είναι αρκετά διαφορετική από τις πιο γνωστές σειρές του είδους, όπως το «Dragon Ball Z» και το «Naruto/. Ενώ οι περισσότερες γνωστές σειρές άνιμε χαρακτηρίζονται από τους εξωπραγματικούς κόσμους τους, τους υπερβολικούς χαρακτήρες τους και μάχες που καταστρέφουν ακόμα και ολόκληρους πλανήτες, το «Vinland Saga» είναι το ακριβώς αντίθετο- είναι ένα ιστορικό δράμα, με υπαρκτά πρόσωπα, το οποίο, αν και έχει της στιγμές αίματος, βίας και στρατηγικού/πολιτικού παιχνιδιού που θα ζήλευε το «Game of Thrones» στα καλύτερα του, χαρακτηρίζεται τις περισσότερες φορές από την ησυχία του, τον ρεαλισμό του και την απεικόνιση ανθρώπων που αγωνίζονται για την επιβίωση σε έναν σκληρό, απαθή κόσμο.
Η σειρά είναι τοποθετημένη το 11ο αιώνα μ.Χ., την εποχή της δανέζικης κατάκτησης της Αγγλίας, πιο γνωστή και ως εποχή των Βίκινγκ. Ακολουθεί τον Θόρφιν, εμπνευσμένο από τον ομώνυμο ιστορικό εξερευνητή, από την παιδική του ηλικία, όπου βλέπει τον πρώην στρατιώτη πατέρα του να δολοφονείται από τον μισθοφόρο Ασκελαντ, στην εφηβεία του, όπου μπαίνει στο πλήρωμα του τελευταίου με απώτερο σκοπό την εκδίκηση, και την ενηλικίωση, όπου (ελαφρά σπόιλερ) έχει χάσει εντελώς την ευκαιρία του αυτή και έχει πουληθεί ως σκλάβος, προσπαθώντας να αφήσει πίσω το παρελθόν του και να βρει έναν δρόμο για μια καλύτερη ζωή. Ακολουθώντας όλη την πορεία του αυτή, ο θεατής αφήνεται να εμπεδώσει τον κόσμο μέσα από τα μάτια του, να γνωρίσει ένα πλήθος ιστορικών και μη προσώπων, και να γνωρίσει από πρώτο χέρι πόσο σκληρή ήταν αυτή η περίοδος και πως ο καθένας βρίσκει γαλήνη μέσα σε αυτόν τον κόσμο, όπου φαινομενικά όλοι είναι στα μαχαίρια με όλους.
Ο τόνος της σειράς είναι πολύ συχνά μελαγχολικός, ωστόσο παράλληλα καθαρτικός. H σειρά δεν φοβάται να δείξει πόσο αδίστακτοι ήταν οι Βίκινγκ, ειδικά σε μια περίοδο πολέμου, ωστόσο ποτέ δεν ενδίδει στο να παρουσιάσει αυτή την βαρβαρότητα ως λύτρωση. Οι αιματοβαμένες μάχες της, αν και αρκετά «συναρπαστικές» σε ένα βαθμό, σπάνια αφήνουν ξεκάθαρους νικητές και χαμένους, και αφήνουν σημάδια στους χαρακτήρες τα οποία παίζουν μεγάλο ρόλο στην ωρίμανσή τους. Ποτέ κανείς δεν βγαίνει αλώβητος, κάτι που οδηγεί μόνο σε περισσότερες μάχες, χωρίς κάποιον σκοπό.
Στην πρώτη σεζόν (Ιούλιος με Δεκέμβριο 2019) ο Θόρφιν ορίζει τον εαυτό του μόνο στο κατά πόσο κοντά μπορεί να πάρει την ζωή του Ασκελαντ, ωστόσο στο φινάλε συνειδητοποιεί με σκληρό τρόπο ότι η εκδίκηση είναι το μόνο πράγμα που τον ορίζει πλέον. Οταν χάνει την ευκαιρία του αυτή, και έχοντας ήδη χάσει τα παιδικά του όνειρα και ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του σε αυτή την αναζήτηση, μένει κενός, άδειος. Γεμάτος με αβεβαιότητα και ενοχή για τις απάνθρωπες πράξεις του ως ανήλικος στρατιώτης, καθώς τελικά ήταν όλα μάταια, ο Θόρφιν συνειδητοποιεί το πόσο μεγάλο λάθος έκανε ακολουθώντας αυτή την ζωή, την οποία η σειρά παρουσίασε με τεράστια λεπτομέρεια στον θεατή για τα πρώτα 24 επεισόδια της σειράς, δημιουργώντας έτσι ίσως ένα από τα καλύτερα φινάλε σεζόν του 21ου αιώνα.
Και κάπως έτσι ξεκινάει η δεύτερη σεζόν, που προβάλλεται από τον Ιανουάριο στο Netflix. Σε αυτήν, ο Θόρφιν έχει καταλήξει σκλάβος σε μια φάρμα, όπου δένεται με έναν άλλο σκλάβο, τον Εϊναρ, και παλεύει ακόμα με τους δαίμονές του. Ο Εϊναρ, πρώην αγρότης, μαθαίνει στον Θόρφιν τις αναγκαίες δεξιότητες για να εργαστεί στην φάρμα, όπου τους έχει ταχθεί από τον απροσδόκητα καλό και υποστηρικτικό ιδιοκτήτη τους η ελευθερία τους, όταν καταφέρουν να του δώσουν ένα ορισμένο κέρδος. Μάλιστα, είναι ακόμα και πρόθυμος να τους προσλάβει και ως μισθωτούς εργάτες και να τους προσφέρει και κατοικία αφού ελευθερωθούν, μια μεγάλη αντίθεση στους σκληρούς εγωιστές πολεμιστές και βασιλείς που κατέκλυζαν την πρώτη σεζόν. Αν και δεν είναι ειδυλλιακή η ζωή σε αυτή την φάρμα, και ο Θόρφιν έρχεται αντιμέτωπος με καταστάσεις που εύκολα θα τον ωθούσαν στον πρώην, αιμοδιψή εαυτό του, η νέα του ζωή είναι πάντως πιο ήρεμη, πιο σταθερή και πιο υποστηρικτική στο να καλλιεργήσει μια νέα, πιο ήρεμη και φιλειρηνική προσωπικότητα, κατανοώντας επιτέλους το τελευταίο μάθημα του πατέρα του: «Κανείς δεν έχει εχθρούς».
Η καλλιέργεια της φάρμας είναι που του δίνει μια εναλλακτική στον θερισμό του πεδίου της μάχης. Και εδώ οδηγούμαστε στο επεισόδιο 17 του δεύτερου κύκλου. Ο Θόρφιν, έχοντας ορκιστεί στον εαυτό του να μην ξανασκοτώσει άνθρωπο, πολεμάει για πρώτη φορά σε όλη την σεζόν. Σε αντίθεση όμως με την πρώτη σεζόν, αυτή την φορά πολεμάει να υπερασπιστεί κάποιον, και χωρίς να θέλει να σκοτώσει. Αυτός ο κάποιος είναι ο άντρας μιας φίλης του, επίσης σκλάβοι και οι δύο, που το έσκασε από στρατιώτες που θέλουν να τον σκοτώσουν. Αν και αποτυγχάνει εν τέλει, καταφέρνει να του προσφέρει ένα ιδανικό κλείσιμο τις τελευταίες του στιγμές, όπου αναπολεί την πονεμένη του ζωή και βρίσκει εσωτερική γαλήνη, με την γυναίκα του στο πλάι. Αυτές οι τελευταίες στιγμές, που αποτελούν ένα τέταρτο από τα 20 λεπτά του επεισοδίου, κάνουν τέλεια περίληψη του γλυκόπικρου αυτού αισθήματος και του τελικού μηνύματος όλης της σειράς: ο κόσμος είναι σκληρός, και πολλές φορές θα σε σπάσει, ωστόσο μόνο όταν το αποδεχτείς και αρχίσεις να προσφέρεις σε εσένα και στους συνανθρώπους σου θα έχεις την δύναμη να τον διασχίσεις και να φύγεις ικανοποιημένος.
Η σειρά βγαίνει σε εβδομαδιαία βάση κάθε Δευτέρα βράδυ στο Netflix.
