Η Marvel πρόσφατα ολοκλήρωσε την τελευταία μίνι σειρά της για το 2023, και, με τις απεργίες στο Χόλιγουντ και την επιθυμία της Disney να μειώσει την αδιάκοπη παραγωγή του σύμπαντος της, ίσως για αρκετό καιρό ακόμα.
Η σειρά αυτή, ονόματι «Μυστική Εισβολή» («Secret Invasion») αποπειράται να μεταφέρει την ομώνυμη, λατρεμένη ιστορία των κόμιξ και να αναδείξει μια πιο ώριμη, σκοτεινή και γειωμένη πλευρά του σύμπαντός της. Ωστόσο, το φινάλε δεν αντιστάθηκε να ακολουθήσει την τροπή που ακολουθούν και τα υπόλοιπα φινάλε των σειρών της Marvel: μια μεγάλη, φανταχτερή τελική μάχη με CGI, παρά το γεγονός ότι αυτή δεν ταιριάζει με την υπόλοιπη σειρά, ανοίγοντας περισσότερα ερωτήματα για την αναπόφευκτη συνέχεια, αντί να κλείσει εντελώς τα δικά της ως αυτοτελή έργο.
Διαβάστε ακόμη: Οχι άλλο «The Idol», σας παρακαλούμε
Η σειρά βλέπει την επιστροφή του Νικ Φιούρι (Σάμιουελ Λ. Τζάκσον) μετά από μια αισθητή απουσία 3 χρόνων από το φράντσαιζ. Ο Νικ Φιούρι συνεργάζεται με τον Τάλος (Μπεν Μέντελσον), τον πρώην αρχηγό της εκτοπισμένης εξωγήινης φυλής Σκραλ, που έχουν την ικανότητα να παίρνουν την μορφή όποιου ανθρώπου θέλουν, για να σταματήσουν μια ομάδα Σκραλ που έχει αρχίσει να αντικαθιστά στα κρυφά υψηλόβαθμα άτομα και ετοιμάζουν τον αφανισμό του ανθρώπινου είδους. Τα πράγματα περιπλέκονται με την προσωπική σχέση που έχει ο Φιούρι με την ιστορία των Σκραλ στην Γη, την σύνδεση με τον αρχηγό τους, Γκράβικ (Κίνγκσλι Μπεν-Αντίρ), καθώς και με το πόσο βαθιά οι Σκραλ έχουν εισχωρήσει στην πολιτική ηγεσία των κρατών.
Η σειρά αρχικά δείχνει να αποφεύγει τα τροπάρια του υπερηρωϊκού σινεμά που εγκαθίδρυσε και συνεχίζει να διαιωνίζει η Marvel. Παρουσιάζεται ως ένα πολιτικό/κατασκοπικό θρίλερ, με έναν πολύ σοβαρό και ενίοτε αρκετά βίαιο και πεσιμιστικό τόνο. Θυμίζει λίγο το «Captain America: Ο Στρατιώτης του Χειμώνα» με τον τρόπο που εκτελεί την ιστορία, και άνετα θα μπορούσε να είναι η επόμενη «θρίλερ» ταινία της Μάρβελ. Ωστόσο, είναι έξι επεισόδια σειρά, και εκεί είναι που βρίσκεται η διαφορά τους. Ιστορίες σαν αυτές θέλουν ένα συνεχόμενο, σταθερό πάσο για να κρατάνε τον θεατή σε αγωνία, μαζί με ένα μυστήριο που θεατής και ήρωας ξεδιαλύνουν ταυτόχρονα.
Η «Μυστική Εισβολή» παίρνει υπερβολικά πολύ τον χρόνο της, εισάγοντας αχρείαστο διάλογο και υποπλοκές που, συγκριτικά με την κύρια πλοκή, πολύ απλά δεν ενδιαφέρουν τον θεατή. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια ταινία δύο με δυόμιση ωρών, και η συνεχώς μειωμένη διάρκεια επεισόδιο με επεισόδιο (το πρώτο 52 λεπτά, το τελευταίο 35) φαίνεται ως αποτέλεσμα της αδυναμίας των συγγραφέων να τραβήξουν παραπάνω την πλοκή.
Παρόλα αυτά, όμως, η πλοκή δεν έχει αναπτυχθεί επαρκώς. Εισάγονται με διάλογο και φλάσμπακ πολλές υποπλοκές, οι οποίες φαίνονται πως θα στρέψουν την σειρά σε μια νέα, ενδιαφέρουσα τροπή. Ωστόσο γρήγορα κουκουλώνονται και η σειρά συνεχίζει κανονικά, κάτι που την καθιστά πολύ μονότονη και κουραστική. Οι Σκράλ επίσης είναι αρκετά απογοητευτικοί. Το μυστήριο του ποιος είναι Σκραλ και ποιος όχι θα έλεγε κάποιος αποτελεί την ραχοκοκαλιά της σειράς. Ωστόσο, οι δημιουργοί αποφάσισαν, αν δεν ήταν εμφανές από την συμπεριφορά, να δείχνουν απευθείας πριν μάθει ο Φιούρι τους Σκραλ και σε ποιους μεταμφιέζονται. Αν και προσφέρει μερικές ωραίες στιγμές τραγικής ειρωνείας, χάνεται έτσι και ένα μεγάλο στοιχείο που θα έκανε την σειρά πολύ καλύτερη, και απλά ο θεατής βλέπει ένα κυνηγητό γάτας-ποντικού το οποίο, αν και έχει ενδιαφέρουσες στιγμές, καταλήγει πάλι μονότονο. Υπάρχει επίσης και η προσπάθεια στην σειρά να τους παρομοιάσει με πρόσφυγες, με έναν πολύ άτσαλο τρόπο που ουσιαστικά συνοψίζεται ως «κάποιοι Σκραλ/πρόσφυγες είναι επικίνδυνοι και θα προκαλέσουν χάος, ενώ άλλοι είναι μια χαρά», ένα εσφαλμένο και συνάμα επικίνδυνο μήνυμα.
Το φινάλε, που έκανε πρεμιέρα 28 Ιουλίου, είναι μια άλλη ιστορία. Αν και η σειρά μέχρι εκείνη την στιγμή απείχε από πολύ δράση και επικεντρωνόταν σε διάλογο, αγωνία και χαρακτήρες -τα οποία τα έκανε εξαιρετικά σε κάποια σημεία-, η σειρά σύντομα τα αφήνει στην άκρη για την «επική» τελική αναμέτρηση δύο ψηφιακών χαρακτήρων, με easter eggs σε άλλους χαρακτήρες καθ’ όλη την διάρκεια. Η δουλειά στους χαρακτήρες και οι ξεχωριστές λεπτομέρειές της σειράς δίνουν χώρο στο ίδιο άδειο θέαμα όπως κάθε άλλο προηγούμενο προϊόν, και κλείνει ελάχιστες από τις πτυχές της σειράς, ξεκάθαρα για να έχουν υλικό για την επόμενη.
Παράλληλα, ο Νικ Φιούρι έχει την δικιά του αναμέτρηση, η οποία, αν και όχι τέλεια, συμβαδίζει τουλάχιστον με τον τόνο της σειράς. Ωστόσο, το άθλιο CGI και η συνεχής επιστροφή στην «τελική αναμέτρηση» την κάνουν το πιο αξιοσημείωτο σημείο του επεισοδίου, για όλους τους λάθος λόγους. Η σειρά ως αποτέλεσμα είναι άνιση, όχι απαραίτητα κακή, αλλά πολύ απογοητευτική. Δείχνοντας ξεκάθαρα πλέον τις ρωγμές της Marvel, μακάρι το «διάλειμμα» που θα της επιβάλλει η Disney να βγει προς το καλύτερο.
To «Secret Invasion» είναι διαθέσιμο για streaming με ελληνικούς υπότιτλους στο Disney+.
