Καμιά φορά η ζωή λούζεται από τη χρυσόσκονη του σινεμά - τα όρια μεταξύ μεγάλης οθόνης και κάποιων στιγμών πραγματικότητας θολώνουν, ενώνονται. Κάπως έτσι νιώσαμε όταν, τελευταία στιγμή, βρήκαμε το golden ticket για να μπούμε στην κεντρική σάλα του Palazzo del Cinema και να παρακολουθήσουμε την τελετή απονομής του τιμητικού Χρυσού Λέοντα σε μία από τις τελευταίες μεγάλες κυρίες του Old Hollywood - την Κιμ Νόβακ.
Πρώτη μεγάλη έκπληξη: εκείνος που επιλέχθηκε να την παρουσιάσει (με έναν πυκνό, πραγματικά σινεφίλ λόγο για το σύνολο της καριέρας της και τη σημασία της ως μούσα τόσων και τόσων μεγάλων σκηνοθετών) ήταν ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο. Ο Μεξικανός σκηνοθέτης, βγήκε στη σκηνή με ενθουσιασμό και τρακ και μίλησε με ένα κείμενο γραμμένο από την καρδιά.
Υπάρχει κάτι που ξεχωρίζει τους μεγάλους ηθοποιούς από τους μεγάλους σταρ του Παλιού Χόλιγουντ, κι αυτό έχει να κάνει με τις επιλογές τους. Με τα ρίσκα που πήραν, ή απέφυγαν, στο σύνολο της καριέρας τους. Αυτό δεν είναι κάτι που περνάει απαρατήρητο - κάποιοι είχαν περιορισμένη γκάμα επιλογών, ή περιορισμένο ταλέντο, ή απλώς δεν βγήκαν ποτέ από τη ζώνη ασφάλειάς τους.
Τίποτα από αυτά δεν αφορούσε την Κιμ Νόβακ. Κοιτώντας την καριέρα της, την βρίσκουμε ανάμεσα σε ονόματα εμβληματικών σκηνοθετών και iconic συμπρωταγωνιστών. Πρωταγωνίστρια του «Vertigo», απλώς της καλύτερης ταινίας όλων των εποχών, του «Picnic», «Pal Joey», «Ο Ανθρωπος με το Χρυσό Χέρι». Επιτρέψτε μου: η δική μου αγαπημένη από τις ερμηνείες της ήταν για το «Kiss me Stupid».
Σε όλες τις ερμηνείες της ήταν λαμπερή, αλλά όλες έκρυβαν και μία μελαγχολία. Μία υποψία ραγισμένης καρδιάς...»
Oπότε έχουμε και λέμε: Χίτσκοκ, Πρέμινγκερ, Γουάιλντερ, Ρίτα Χέιγουρθ, Τζίμι Στιούαρτ, Φρανκ Σινάτρα, Ροκ Χάτσον, Τόνι Κέρτις, Γουίλιαμ Χόλντεν - η λίστα είναι μεγάλη και λαμπερή. Είναι ολόκληρη η ιστορία του Χόλιγουντ.
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της ήταν ότι μπορούσε να αποπνέει ευθραυστότητα και δυναμισμό, ταυτόχρονα, με έναν αέρα γοητείας και μυστηρίου. Μπορούσε να σε κάνει να αισθάνεσαι και οικειότητα και δέος, να είναι κι απλή και μυθική. Σε όλες τις ερμηνείες της ήταν λαμπερή, αλλά όλες έκρυβαν και μία μελαγχολία. Μία υποψία ραγισμένης καρδιάς.
Σας αγαπώ. Σας αγαπώ όλους πολύ. Αυτό εδώ το βραβείο είναι για μένα, αλλά είναι και για όλους εσάς. Γιατί εσείς είστε η αιτία που είμαι εδώ. Κι εγώ είμαι εδώ για όλους εσάς...»
Οταν η 92χρονη Κιμ Νόβακ βγήκε στη σκηνή, οι 1000 θεατές του Palazzo del Cinema προκάλεσαν ένα μικρό σεισμό - ένα αυθόρμητο, συγκινημένο 5λεπτο standing ovation, με την αγέρωχη πρωταγωνίστρια να απολαμβάνει κάθε λεπτό. Πόζαρε, χαιρετούσε, έστελνε φιλιά στο κοινό. «Σας αγαπώ, σας αγαπώ, σας αγαπώ» μάς φώναζε από τη σκηνή.
Οταν παρέλαβε το βραβείο της και πλησίασε το μικρόφωνο για τον ευχαριστήριο λόγο της, το επανέλαβε. «Σας αγαπώ. Σας αγαπώ όλους πολύ. Αυτό εδώ το βραβείο είναι για μένα, αλλά είναι και για όλους εσάς. Γιατί εσείς είστε η αιτία που είμαι εδώ. Κι εγώ είμαι εδώ για όλους εσάς...»
Χαίρομαι πολύ που αυτό το βραβείο άργησε να έρθει. Γιατί χρειάζεσαι να έχεις ζήσει μία ολόκληρη ζωή για να καταλάβεις και να απολαύσεις ένα τιμητικό βραβείο ζωής...»
«Θεέ μου αισθάνομαι υπέροχα. Θέλω να ευχαριστήσω, πρώτα από όλα, τους Θεούς εκεί πάνω - όχι έναν συγκεκριμένα, αλλά όλους τους θεούς. Γιατί μου επιφύλαξαν αυτή την μεγάλη τιμή, τώρα, στο τέλος. Χαίρομαι πολύ που αυτό το βραβείο άργησε να έρθει. Γιατί χρειάζεσαι να έχεις ζήσει μία ολόκληρη ζωή για να καταλάβεις και να απολαύσεις ένα τιμητικό βραβείο ζωής...»
«Δεν ξέρω να δίνω λόγους οπότε θα σας μιλήσω αυθόρμητα, από την καρδιά μου. Το σκεφτόμουν χθες και αποφάσισα ότι θέλω να ευχαριστήσω πάνω από όλα τους γονείς μου. Τον πατέρα μου για το ήθος που με δίδαξε - η πυξίδα του, ήταν πάντα και η δική μου πυξίδα. Και την μητέρα μου γιατί εκείνη με έσπρωξε να αρπάξω τη ζωή μου από τα μαλλιά. Ημουν πολύ ντροπαλή και με έβαζε να κοιταχτώ στον καθρέφτη, λέγοντας "εγώ είμαι η πρωταγωνίστρια της ζωής μου, εγώ ο καπετάνιος αυτού του καραβιού". Κι αυτό είναι κάτι που κάθε παιδί πρέπει να ακούσει για να ορμήσει μπροστά και να ζήσει. Κάθε γυναίκα, για να κάνει τη φωνή της να ακουστεί.»
«Αγάπησα τη δουλειά μου για πολλά πράγματα. Αλλά επειδή μου έδωσε φωνή για να υπερασπίζομαι τα πιστεύω μου. Κι ο κόσμος σήμερα μάς χρειάζεται για να διαφυλάξουμε τα ιδεώδη μας. Η δημοκρατία κινδυνεύει. Μας χρειάζεται...»
Την 15λεπτη τελετή απονομής ακολούθησε η προβολή του ντοκιμαντέρ του Αλεξαντρ Φιλίπ «Kim Novak’s Vertigo».
Το 82ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας διεξάγεται φέτος από τις 27 Αυγούστου μέχρι τις 6 Σεπτεμβρίου. Το Flix βρίσκεται εκεί για να σας μεταφέρει, ζωντανά, όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες. Συντονιστείτε στο ειδικό stream του Flix που ανανεώνεται συνεχώς.
