Ο Μπάροουζ έγραψε το «Queer» το 1952 και σόκαρε το κοινό με αυτό το τολμηρό, αυτοβιογραφικό πορτρέτο που μάς βουτούσε στα σκοτάδια της ανασφάλειας, της απόρριψης, του πόθου και του εθισμού ενός μεσήλικα ηλικιωμένου συγγραφέα, ο οποίος ερωτεύεται ένα κατά πολύ νεότερο του άντρα.
70 χρόνια μετά, το σπαρακτικό συναίσθημα της επιθυμίας και της απόρριψης, της ηδονής και της ανασφάλειας, της εξάρτησης -σωματικής και πνευματικής- από όσα κάνουν την καρδιά μας να χτυπήσει, αλλά την απειλούν και να σταματήσει, είναι παρόντα.
Ο Λούκα Γκουαντανίνο έσκυψε με τρυφερότητα και ευρηματικότητα πάνω από τις λέξεις του Μπάροουζ, μετέφερε το κατεπείγον του να αγαπήσει και να αγαπηθεί με μία συγκινησιακή αναγκαιότητα, φλέρταρε με τη σφαίρα του φανταστικού για να απεικονίσει μεταφυσικά τον έρωτα και επέλεξε για πρωταγωνιστή του πάρα πολύ σωστά τον Ντάνιελ Κρεγκ.
Εναν ηθοποιό που δεν κωλώνει πουθενά. Και, φυσικά όχι, δε θα παρέμενε κολλημένος στο Τζέιμς Μποντ brand του. Ηταν, πάντα, πολλά περισσότερα από αυτό. Κι ίσως είναι καιρός να ξαναδούμε το «Mother».
Οπότε δεν αποτέλεσε έκπληξη που ο Κρεγκ κουβαλά ακομπλεξάριστα, ανοιχτά, περήφανα και πιο queer κι από το queer το ρόλο του. Διαβάστε όλα όσα μάς είπαν για το πώς πλησίασαν αυτή την ιστορία - χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος.
Το 81ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας διεξάγεται φέτος από τις 28 Αυγούστου μέχρι και τις 7 Σεπτεμβρίου. Το Flix βρίσκεται στη Βενετία για να σας μεταφέρει όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες. Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ για το φεστιβάλ εδώ
Γιατί ο Λούκα Γκουαντανίνο επέλεξε τον Ντάνιελ «Τζέιμς Μποντ» Κρεγκ για αυτό τον ρόλο; Πρώτα από όλα ας είμαστε ενήλικες και σοβαροί: δε θα μάθουμε ποτέ αν κι ο ίδιος ο Τζέιμς Μποντ δεν είχε κρυφούς πόθους και ποιοι ήταν αυτοί (χειροκροτήματα και γέλια). Τώρα, πάντα είχε την φαντασίωση ότι θα δουλέψω με αυτόν τον υπέροχο κύριο δίπλα μου. Όμως είμαι και πραγματιστής. Δεν μου αρέσει να ονειρεύομαι κάτι που δεν μπορεί να συμβεί. Ο παραγωγός μου, που δεν είναι πραγματιστής, όταν ψάχναμε για τον ηθοποιό της ταινίας μου είπε “τι θα έλεγες για τον Ντάνιελ Κρεγκ”. Και του απάντησα: “δε θα δεχόταν ποτέ”. Αλλά εκείνος επέμενε να τον ρωτήσουμε. Και δέχθηκε. Αμέσως. Είναι ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς μας. Κι οι σπουδαίοι πραγματικά ηθοποιοί δεν χαρακτηρίζονται μόνο από το ταλέντο τους, αλλά κι από τις επιλογές τους. Πόσο γενναιόδωρα διαθέσιμοι είναι σ’ έναν σκηνοθέτη. Πολύ λίγοι εμβληματικοί, iconic πρωταγωνιστές ρισκάρουν αυτή τη γενναιοδωρία.
O Γκουαντανίνο ήταν ο λόγος που ο Κρεγκ δέχθηκε το ρόλο Ήθελα να δουλέψω μαζί του εδώ και πάρα πολλά χρόνια - γνωριστήκαμε 20 χρόνια πριν και αργήσαμε πάρα πολύ να το κάνουμε. Πιστεύω ότι αν έβλεπα αυτή την ταινία ως θεατής θα έλεγα «τι δε θα έδινα να παίξω εγώ αυτό το ρόλο». Είναι μία ταινία που τολμά, που είναι διαφορετική, που είναι φρέσκια, που προκαλεί. Δεν το είδα ως πρόκληση αυτό τον ρόλο. Τον είδα σαν δώρο που μου έφερε πολύ μεγάλη χαρά.
Το μεγαλύτερο ταλέντο του Λούκα είναι ότι σε ακούει Είναι προσβάσιμος στους ηθοποιούς του, θέλει να μάθει τη γνώμη όλων. Είναι σημαντικό για εκείνον να ακούσει διαφορετικές φωνές. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει ξεκάθαρη δική του, αλλά δεν σε αποκλείει.
Ο Ντάνιελ Κρεγκ εξηγεί πώς προετοίμασαν τις ερωτικές σκηνές της ταινίας Χορεύοντας. Μήνες πριν το γύρισμα που ξεκινήσαμε τις πρόβες, χορεύαμε. Ο χορός είναι εξαιρετικός τρόπος για να σπάσεις τον πάγου. Νομίζω ότι το γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά: δεν υπάρχει τίποτα το οικείο όταν γυρίζεις ερωτικές σκηνές - είσαι εκτεθειμένος σ’ ένα σετ γεμάτο ανθρώπους που σε κοιτάνε. Αυτό που θέλαμε να κάνουμε είναι να τις γυρίσουμε με έναν τρόπο που θα ήταν συγκινητικός και αληθινός και νατουραλιστικός. Ο Nτρου είναι ένας καταπληκτικός ηθοποιός και προσπαθήσαμε να το διασκεδάσουμε.
Πώς σκιαγράφησε έναν τόσο ιδιοσυγκρασιακό χαρακτήρα; Είδα πολλές συνεντεύξεις του Γουίλιαμ Μπάροουζ στην έρευνα μου. Και πάντα «φορούσα» μία περσόνα, σοβαρή, βαριά και έλεγα «αποκλείεται να ήταν αυτό». Ή μάλλον ήταν ένα κομμάτι του μόνο. Ένα προσωπείο, μία άμυνα. Αυτό που ήθελα δηλαδή, αυτό που έκανα αποστολή μου είναι να βρω την αληθινή του διάσταση. Έχοντας διαβάσει το «Junkie» που είναι πιο στεγνό και κυνικό και πηγαίνοντας εδώ, είδα μία συναισθηματική έκρηξη. Ένα βιβλίο για την αγάπη, την επιθυμία, τον πόθο, την απώλεια, την ανασφάλεια, την μοναξιά, την εξάρτηση, την απόρριψη. Αν είχα 10 στόχους ρόλων που θα ήθελα να παίξω, αυτός εδώ τους συμπεριλαμβάνει όλους.
Η μοναξιά του ήρωα δεν είναι κάτι που ερμηνεύεις Την κουβαλάς. Σκάβεις τόσο μέσα σου, μελετάς τόσο πολύ τον ρόλο και μετά τα αφήνεις όλα πίσω σου. Ελπίζοντας ότι, με τη βοήθεια του σκηνοθέτη και των συμπρωταγωνιστών σου, κάτι θα συμβεί στο γύρισμα, θα συνδεθείς, θα «είσαι». Δε θα «παίζεις». Σας ευχαριστώ που το αναγνωρίσατε.
Το 81ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας διεξάγεται φέτος από τις 28 Αυγούστου μέχρι και τις 7 Σεπτεμβρίου. Το Flix βρίσκεται στη Βενετία για να σας μεταφέρει όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες. Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ για το φεστιβάλ εδώ
