Βασισμένο στο ομότιτλο, εν πολλοίς αυτοβιογραφικό βιβλίο της Ανί Ερνό, το «L' Εvénement» είναι μια «ταινία εποχής» που δεν υποφέρει από κανένα από τα ατοπήματα του σινεμά του συγκεκριμένου είδους. Δεν νοσταλγεί, δεν εξωραΐζει, δεν τονίζει καν την στιγμή και τον τόπο. Βλέποντας τις πρώτες σκηνές της ταινίας θα μπορούσες άνετα να σκεφτείς ότι διαδραματίζονται στο παρόν, τουλάχιστον μέχρις ότου η σκληρή πραγματικότητα που βιώνει η ηρωίδα του σε προσγειώνει απότομα.
Βρισκόμαστε στην δεκαετία του 60 και η 23χρονη Αν, μια φοιτήτρια λογοτεχνίας ανακαλύπτει πως πάσχει «από εκείνη την ασθένεια που πλήττει μόνο γυναίκες και τις μεταμορφώνει σε νοικοκυρές». Η Αν είναι έγκυος και σε μια χώρα και μια εποχή που τιμωρεί την έκτρωση με ποινή φυλάκισης, οι επιλογές της είναι μετρημένες: Είτε θα προχωρήσει με την εγκυμοσύνη της, κάτι που θα σημάνει το τέλος της φοιτητικής ζωής και της ελευθερίας της, είτε θα βρει έναν άλλο, παράνομο τρόπο για να την τερματίσει.
Αυτή η αγωνιώδης και οδυνηρή πορεία της προς ένα θεμελιώδες κι αναφαίρετο δικαίωμα που τότε χαρακτηριζόταν ως έγκλημα, θα δώσει στην Οντρέ Ντιγουάν την ευκαιρία να πλάσει ένα φιλμ μαχητικό, σπαρακτικό αλλά γεμάτο δύναμη φιλμ, που φέρνει στο μυαλό ταινίες όπως το «4 Μήνες, 3 Εβδομάδες και 2 Μέρες», ή το πρόσφατο «Never Rarely Sometimes Always», αλλά που διεκδικεί με επιτυχία τον δικό του κινηματογραφικό χώρο και λόγο ύπαρξης.
Δίχως να γίνεται καταγγελτικό χωρίς να δραματικοποιεί υπερβολικά, καταγράφοντας με απόλυτη καθαρότητα και επώδυνη αλήθεια την κοινωνική πραγματικότητα, την ιατρική και νομική αναλγησία μιας όχι και τόσο μακρινής εποχής, το «L'événement», είναι μαγνητικό, σκληρό αλλά όχι απέλπιδο, δυστυχώς απόλυτα απαραίτητο σε μέρες όπου το δικαίωμα της στην εκτρωση βρίσκεται δυστυχώς και πάλι σε κίνδυνο.
Με την Αναμαρία Βαρτολομέι να δίνει μια συγκρατημένη αλλά μαγνητική ερμηνεία στον κεντρικό ρόλο, χτίζοντας μια απόλυτα μοντέρνα και συνειδητοποιημένη ηρωίδα την οποία δεν έχεις άλλη επιλογή παρά να ακολουθήσεις με κομμένη την ανάσα στην αγωνιώδη διαδρομή της, το φιλμ κατορθώνει να κρατά το ενδιαφέρον σου αμείωτο από την πρώτη ως την τελευταία στιγμή και να μην χάνει ποτέ την δύναμή και την ψυχραιμία του ακόμη κι όταν τα όσα βλέπεις στην οθόνη δεν μπορούν παρά να σε γεμίσουν πόνο, τρόμο ή οργή.
Και τελικά, το «L' Εvénement» προβάλλει ως μια από τις καλύτερες και πλέον απαραίτητες ταινίες της χρονιάς, και ως ένας από τους βασικους διεκδικητές βραβείων στο φεστιβάλ της Βενετίας ή όπου αλλου, αλλά κυρίως ως ένα φιλμ που μπορεί να κερδίσει κάτι ακόμη πιο σημαντικό: να σε βοηθήσει να κοιτάξεις την ανθρώπινη αλήθεια πάνω σε κάτι του οποίου η ουσία συχνά χάνεται σε ιδεολογικούς πολέμους, παραδίδοντας την ίδια στιγμή ένα σπουδαίο δείγμα σινεμά.
