Πέρα από τα βραβεία που δόθηκαν χτες, οι Χρυσές Σφαίρες τίμησαν τους Βαϊόλα Ντέιβις και Τεντ Ντόνσον με τα χρυστά βραβεία για το σύνολο της καριέρας τους σε μια ειδική τελετή στο Golden Gala στο Beverly Hilton, η οποία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή το βράδυ.
Η εκδήλωση σηματοδότησε την πρώτη φορά που οι Χρυσές Σφαίρες φιλοξένησαν μια ειδική τελετή (και ήταν πολλοί οι οποίοι το καυτηρίασαν ως σνομπίστικη ξεπέτα) για τους αποδέκτες των δύο ιστορικών αυτών διακρίσεων, του βραβείου Cecil B DeMille και του βραβείου Carol Burnett, για τους Ντέιβις και Ντόνσον αντίστοιχα.
Περισσότερες Χρυσές Σφαίρες 2025:
- Oι νικητές, οι χαμένοι, οι εκπλήξεις & οι ανατροπές
- Το (συντηρητικούλι) κόκκινο χαλί
- Η οικοδέσποινα Νίκι Γκλέιζερ αποδείχθηκε...Pope-ular
Η βραδιά ξεκίνησε με το βραβείο Carol Burnett με φετινό τιμώμενο αποδέκτη τον Τεντ Ντάνσον. Ο 77χρονος ηθοποιός παρέλαβε το βραβείο του από τη Μέρι Στρίνμπεργκεν, την ηθοποιό και επί 30 χρόνια σύζυγό του (η οποία μάλιστα τον προλόγισε ως τον «άνθρωπο των ονείρων» της).
«Πρέπει να ομολογήσω ότι είχα πάντα μια μπερδεμένη σχέση με τα βραβεία...» ξεκίνησε τον ευχαριστήριο λόγο του ο ίδιος. «Οταν κερδίζω, νιώθω λίγο αμήχανα και μόνος. Οταν χάνω, νιώθω λίγο αμήχανα και μόνος. Αλλά όχι απόψε. Είμαι τόσο ενθουσιασμένος που πήρα αυτό το βραβείο, Κάρολ. Δεν μπορώ να σου πω πόσα σημαίνει για μένα. Εχεις φέρει τόση χαρά και ευτυχία στα νοικοκυριά σε όλο τον κόσμο. Εκπέμπεις καλοσύνη. Σε αγαπώ τόσο πολύ...», είπε συγκινημένος ο Ντόνσον στην Κάρολ Μπερνέτ, με εκείνη να του να φωνάζει από το κάθισμά της «σ' αγαπώ».
Αφού ευχαρίστησε φίλους, οικογένεια και επαγγελματίες συναδέλφους, ο Ντόνσον ολοκλήρωσε την ομιλία του με μια αναφορά στον πιο διάσημο χαρακτήρα του από το «Cheers». «Οπως είπε ο Σαμ Μαλόουν, είμαι πραγματικά ο πιο τυχερός καρι*λης που έχω γνωρίσει ποτέ, και Κάρολ, ξέρεις τι είναι υπέροχο με αυτό το βραβείο; Είναι ότι κάθε χρόνο μαζευόμαστε για να γιορτάσουμε το γέλιο και τη χαρά και θα σε γιορτάζουμε. Κάρολ θα γιορτάσουμε όλους τους αστείους άντρες και γυναίκες που βρέθηκαν μπροστά μας».
Η βραδιά συνεχίστηκε με το σπουδαιότερο βραβείο, αυτό που δίνεται στην μνήμη του Cecil B. DeMille Και ποια ιδανικότερη να το παρουσιάσει στη φετινή νικήτρια Βαϊόλα Ντέιβις από την φίλη, συνεργάτιδα και είδωλό της στην υποκριτική - την Μέριλ Στριπ.
Οπως πάντα, η Στριπ είχε εξαιρετικά λόγια να πει για την Ντέιβις, μία ηθοποιό που πρωτοσυνεργάστηαν μαζί στην «Αμφιβολία» (Doubt, 2008) του Τζον Πάτρικ Στάνλεϊ.
«Μην αφήνεις κανέναν να σε αποκαλεί "Βασίλισσα". Μια Βασίλισσα κληρονομεί το στέμμα της από τον πατέρα της, σωστά; Ή, το παντρεύεται. Ομως εσύ κέρδισες το στέμμα σου. Οπως έχεις κερδίσει και το πώς σε αντιμετωπίζουν όλοι σε αυτό τον κλάδο και τι νιώθουν για σένα. Το έχεις κερδίσει μέσω της αγάπης και της υποστήριξης της οικογένειάς σου και των συναδέλφων σου που σε σέβονται πραγματικά. Είσαι μια πολύ σύνθετη γυναίκα και μια αγνή καλλιτέχνις, αλλά δεν είσαι Βασίλισσα, και το ξέρω γιατί σε έχω δει να υποκλίνεσαι. Σε έχω δει να γονατίζεις στα πόδια κάθε γυναίκας και απλώς ρωτάς "πώς μπορώ να σε εξυπηρετήσω;" "Πώς μπορώ να αναδείξω την αλήθεια σου;" Γιατί αυτό είναι πραγματικά το μόνο που κάνει η Βαϊόλα Ντέιβις. Απλώς λέει την αλήθεια κάθε φορά. Αισθανόμαστε δέος απέναντι σου όμορφη φίλη μου και είμαστε ευγνώμονες...».
Η Ντέιβις, στην ομιλία της, θυμήθηκε πώς το να μεγαλώνει φτωχά με μια δύσκολη παιδική ηλικία την οδήγησε στην υποκριτική και διαμόρφωσε την προσέγγισή της στους χαρακτήρες των ηρωίδων της.
«Οταν ξεκίνησα την καριέρα μου, έπρεπε να κάνω πολλούς μικρούς ρόλους για να εξοικονομήσω χρήματα...» ξεκίνησε η Ντέιβις στον ευχαριστήριο λόγο της. «Γιατί για μια μαύρη γυναίκα με φαρδιά μύτη και μεγάλα χείλη, αυτό είναι το μόνο που μπορείς να κάνεις. Αν περίμενα έναν ρόλο που θα γραφόταν για μένα, σημαντικό καλοφτιαγμένο, δεν θα στεκόμουν εδώ σήμερα. Πιο συχνά έπαιρνα τους ασήμαντους χαρακτήρες - όπως τη γυναίκα που στέκεται στη γωνία του δρόμου με το τσιγάρο και το κακό δέρμα. Τους χαρακτήρες που είναι «νεκροί». Που κανείς δεν νοιάζεται, κανείς δεν αγαπά. Και πιστεύω ότι ήρθαν σε μένα, επειδή ήξεραν ότι εγώ θα τους αγαπούσα. Γιατί ήξερα ότι κάτι υπήρχε σ' αυτούς, κάτι πολύ όμορφο εκεί μέσα. Κι εγώ θα μπορούσα να το βρω, θα είχα την περιέργεια να το ψάξω - γιατί, διαφορετικά, τι στο διάολο γυρεύω εδώ; Δεν υπάρχει κανένας σε αυτό το δωμάτιο που να μην έχει απαντήσει σε αυτή την ερώτηση, αυτή την περιέργεια. Γιατί είμαι εδώ; Και καθένας από αυτούς τους χαρακτήρες μου έδωσε κάποιο επίπεδο απάντησης. Και αυτό χρησιμοποιούσα, με αυτό δούλευα για να τους φέρω στη ζωή. Να συμπληρώσω το κενό και να τους κάνω ολόκληρους...»
Περισσότερες Χρυσές Σφαίρες 2025:
