Η νέα ταινία του Γιώργου Κορδέλλα, «Η Ρόζα της Σμύρνης», ετοιμάζεται για το ταξίδι της στις αίθουσες, από την Πέμπτη, 22 Δεκεμβρίου, από τη Feelgood - αλλά λίγο νωρίτερα, μας κάλεσε σ' ένα τραπέζι γνωριμίας, στο πολίτικο εστιατόριο Παπαγεωργίου στην Αγία Παρασκευή.
Πιο γνωστός από τη σκηνοθεσία επιτυχημένων σειρών όπως η «Αναστασία», το «Απών», το «Τζιβαέρι», και η «Λούφα και Παραλλαγή», ο Γιώργος Κορδέλλας, με σεναριογράφο τη Χριστίνα Λαζαρίδη, διασκεύασε το μυθιστόρημα του Γιάννη Γιαννέλη - Θεοδοσιάδη, «Ισμαήλ και Ρόζα». Στην ταινία πρωταγωνιστεί ένα καστ που αμέσως τραβά το ενδιαφέρον: Τάσος Νούσιας, Ευγενία Δημητροπούλου, Λήδα Πρωτοψάλτη, Γιούλικα Σκαφιδά, Πέτρος Λαγούτης και ο δημοφιλής Τούρκος ηθοποιός Γιλμάζ Γκρουντά. Τη μουσική της ταινίας υπογράφει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και το τραγούδι του φιλμ ερμηνεύει η Χάρις Αλεξίου.
Διαβάστε ακόμη: Μια Φωνή. Η Χάρις Αλεξίου τραγουδάει για τη «Ρόζα της Σμύρνης»
Η ιστορία της ταινίας - και του βιβλίου, παρότι στο φινάλε έχουν υπάρξει κάποιες αλλαγές - παρακολουθεί την αινιγματική Σμυρνιά αρχόντισσα Ρόζα, που ζει επί δεκαετίες με το βάρος ενός μυστικού, που κρατά πεισματικά σφραγισμένο ακόμα και από την 28χρονη εγγονή της Μαριάννα, τον μοναδικό άνθρωπο που έχει στον κόσμο. Eνα μυστικό που έρχεται από την Σμύρνη του 1922. Το συλλεκτικό πάθος του Δημήτρη, ενός αρχιτέκτονα που αναζητεί στα παράλια της Μικράς Ασίας ίχνη από τις χαμένες πατρίδες, μια παλιά φωτογραφία κι ένα νυφικό λερωμένο με αίμα, γίνονται αφορμή για να ανασυρθεί, 60 χρόνια μετά, μια ερωτική ιστορία από το παρελθόν, που θα αλλάξει για πάντα τις ζωές της Μαριάννας και του Δημήτρη. H μυρωδιά των παλαιοπωλείων, η πρόκληση του μυστηρίου, η γοητεία του ταξιδιού και η δύναμη του έρωτα συνθέτουν την ατμόσφαιρα και τη διαδρομή που ακλουθούν οι τέσσερεις ήρωες στις δυο μεριές του Αιγαίου, συνειδητοποιώντας πως οι μικρές ιστορίες των ανθρώπων είναι αυτές που σφραγίζουν τη μεγάλη Ιστορία. Διαβάστε παρακάτω τα highlights απ' όσα μας είπαν οι συντελεστές της ταινίας, για τη δική του «Ρόζα της Σμύρνης».
Γιώργος Κορδέλλας | Τα γεγονότα της Σμύρνης του '22 μας δίνουν την αφορμή να επανεξετάσουμε την ιστορική σχέση των δύο λαών, των Ελλήνων και των Τούρκων. Ζήσαμε πολλά χρόνια μαζί, χωρίσαμε άσχημα και σήμερα επίσης οι σχέσεις δεν είναι τόσο καλές, αλλά αυτό είναι αποτέλεσμα κυρίως των πολιτικών επιλογών των κυβερνήσεων και όχι των δυο λαών. Ο πρωταγωνιστής μας συνειδητοποιεί ότι η προσφυγιά δεν ήταν ελληνική αποκλειστικότητα, ήταν αμφίδρομη, παρότι βέβαια από εδώ οι άνθρωποι έφυγαν με οδηγία, ενώ οι Μικρασιάτες έφυγαν βίαια. Το κοινό ανταποκρίνεται όταν μια ταινία το συγκινεί. H «Ρόζα της Σμύρνης», όπως ήταν ο στόχος από την αρχή, είναι μια ταινία που απευθύνεται στο πλατύ κοινό. Εχει στόχο να πάρει μαζί της τον θεατή, η ιστορία της να τον ταξιδέψει.
Διαβάστε ακόμη: Η «Ρόζα της Σμύρνης» του Γιώργου Κορδέλλα αποκαλύπτεται
Τάσος Νούσιας | Η ταινία σε προσκαλεί σε μία όχι μόνο συγκινησιακή, αλλά και λυτρωτική διαδρομή. Αρα το όλο έργο αποκτά το μέγεθος και τη δομή μιας τραγωδίας εν εξελίξει. Από τον πολιτισμό της Ιωνίας πέρασαν λαοί και λαοί και ζυμώθηκαν μαζί του και μέσα απ' αυτήν την προσφυγιά στήθηκε η νέα Ελλάδα. Αυτό συγκινεί τον ήρωα που υποδύομαι και διανύει όλη αυτή τη διαδρομή, για να καταλήξει λυτρωτικά στο τέλος ότι δεν έχει να χωρίσει με κανέναν τίποτα, όταν υπάρχει θαυμασμός, σεβασμός για τον πολιτισμό τον οποίο έχει καταθέσει και μια ουσία μέσα στον άνθρωπο, ψάχνοντας ο ίδιος τη δική του σχέση με το γεωφυσικό κομμάτι που μοιράζεται.
Λήδα Πρωτοψάλτη | Η μαμά μου ήταν απ' τη Σμύρνη κι ο μπαμπάς μου απ' τη Ρωσία: ήρθαν απ' τις δυο καταστροφές κι ενώθηκαν στον Πειραιά. Αυτή η ταινία, παιδιά, μιλάει για τον άνθρωπο. Οι κεντρικοί ήρωες της ταινίας είναι οι άνθρωποι, με το παρελθόν τους και το παρόν τους. Η Ρόζα είναι ένας βράχος, μια «κανονική» γυναίκα, αλλά με τέτοια γεγονότα στη ζωή της που θα είχαν κάνει άλλους ανθρώπους να λυγίσουν. Η Ρόζα στάθηκε όρθια. Ασχολείται με τον άνθρωπο, με το τι κρύβουμε όλοι μέσα μας και με το τι θέλουμε να κάνουμε σ' αυτή τη ζωή που ήρθαμε. Αυτά είναι πάρα πολύ σημαντικά ερωτήματα και νομίζω ότι η ταινία τα απαντά. Χτυπά στην ευαισθησία του θεατή. Και μόνο το γεγονός ότι υπάρχει το παρελθόν: ο άνθρωπος ζει με το παρελθόν, ζει με την ανάμνηση, δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς την ανάμνηση, είτε υπέροχη είναι αυτή, είτε καταστροφή.
Ευγενία Δημητροπούλου | Η Μαριάννα, η ηρωίδα μου, είναι μια κοπέλα που έχει ζήσει κάτω από τις υπερπροστατευτικές φτερούγες της γιαγιάς της, ταυτόχρονα όμως προσπαθεί ν' ανακαλύψει τον εαυτό της και να χαράξει μια δική της πορεία. Νιώθω πάρα πολύ χαρούμενη και περήφανη που είμαι κομμάτι αυτής της ταινίας, είχα ένα πολύ καλό ένστικτο από την πρώτη μέρα που συναντήθηκα με τον Πάνο Παπαχατζή και με τον Γιώργο Κορδέλλα στο γραφείο των Αργοναυτών, μου άρεσε ο τρόπος που αντιμετώπιζαν τη δουλειά και την ταινία. Κι όταν μπήκαμε στην περιπέτεια των γυρισμάτων, όταν γνώρισα και τους υπόλοιπους συντελεστές, νιώθω ευλογημένη και χαρούμενη που μοιράζομαι αυτήν την υποκριτική εμπειρία με τόσο άξιους συναδέλφους και, κυρίως, με τη Λήδα Πρωτοψάλτη, δεδομένου ότι είναι μια ηθοποιός που θαυμάζω τόσο πολύ, για μένα είναι ιδιαίτερη τιμή. Νομίζω ότι η ταινία θα μας αγγίξει όλους: εγώ βλέποντας το τρέιλερ κι ακούγοντας το τραγούδι συγκινήθηκα τόσο.
Δείτε ακόμη: H «Ρόζα της Σμύρνης» έχει τρέιλερ
Δημήτρης Παπαδημητρίου | Η μουσική έχει πάντα μια «κινηματογραφική» διάσταση. Αυτό δεν οφείλεται στο ότι παράγει εικόνες η ίδια, αλλά στο ότι τσιγγλάει τον κάθε ακροατή, όλους με τον ίδιο τρόπο, να δημιουργήσουν οι ίδιοι, στο νου τους, εικόνες. Η συγκεκριμένη ταινία με συγκίνησε από την πρώτη στιγμή, κυρίως γιατί με ανθρώπινο τρόπο προσεγγίζει ένα πρόβλημα που εμείς, πολλές φορές, αντιμετωπίζουμε είτε με φόβο, είτε με ταμπού, που είναι η σχέση μας με τους Τούρκους. Το να ξέρεις τον άλλον είναι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί αλλιώς δεν μπορείς να είσαι φίλος του, ούτε καν εχθρός του. Μέσα στα χρόνια κατάλαβα ότι δεν μπορώ να είμαι πάρα πολύ σίγουρος ότι ξέρω τις αλήθειες, ότι η εικόνα μου για όσα συνέβησαν είναι κι η πραγματική, γιατί κι εγώ τα έμαθα κάτω απο συγκεκριμένες ιστορικές συγκυρίες. Οι δύο λαοί, σε ανθρώπινο επίπεδο, έχουν πάρα πολλά κοινά και πάρα πολλά πράγματα να πουν μεταξύ τους. Και κάθε αφορμή που θα βοηθούσε να ξανασκεφτούμε τέτοια σοβαρά ζητήματα ιστορικού προσανατολισμού, ως Ελληνες και να ξαναδούμε την ιστορία μας ανθρώπινα, εμένα μ' ενθουσιάζει.
Tags: ρόζα της σμύρνης
