Ξεκινώντας την καριέρα της όταν ήταν ακόμη έφηβη, η Βίρνα Λίζι διέσχισε το παγκόσμιο σινεμά μέσα σε τέσσερις δεκαετίες σαν να ήταν το πιο απλό πράγμα στον κόσμο. Και ενώ δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει στα ύψη της διασημότητας των «ανταγωνιστριών» της Ιταλίδων Σοφία Λόρεν και Κλαούντια Καρντινάλε, δεν στερήθηκε ούτε χολιγουντιανής λάμψης, ούτε κοσμικού θαυμασμού για τον αέρα της ντίβας που κουβαλούσε σχεδόν από παιδί, μεγαλώνοντας στην Ανκόνα της Ιταλίας μέσα στη δίνη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο πρώτος της ρόλος στο σινεμά ήρθε το 1953 σε ηλικία 17 ετών. Υπεύθυνοι ήταν δύο ναπολιτάνοι παραγωγοί που την ανακάλυψαν στο Παρίσι ανοιγοντάς της την πόρτα στο θαυμαστό κόσμο των ταινιών, με το «La Corda d' Acciaio» του 1953, το «E Napoli Canta» του 1953, το «Questa è la Vita» στο οποίο συμπρωταγωνίστησε με τον θρυλικό Τοτό, το σημαντικό για την καριέρα της «Η Γυναίκα της Ημέρας / La Donna del Giorno» του Φραντζέσκο Μασέλι, το επικό «Romolo e Remo» του 1961 του Σέρτζιο Κορμπούτσι, το «La Tulipe noire» με τον Αλέν Ντελό το 1963, την «Eva» του Τζόζεφ Λόουζι το 1962 και φυσικά το «Casanova '70» του Μάριο Μονιτσέλι το 1965.
Casanova '70
Συνεχίζοντας με καριέρα στο θέατρο, αλλά και στην τηλεόραση, αλλά κυρίως ως μια από τις πιο όμορφες Ιταλίδες της εποχής, η Βίρνα Λίζι έφτασε στο Χόλιγουντ για να παίξει μαζί με τον Τζακ Λέμον στο «How to Murder Your Wife» το 1965 του Ρίτσαρντ Κουίν, αφού λίγο πριν το 1964 συμμετείχε στο βραβευμένο με το Μεγάλο Βραβείο στο Φεστιβάλ Καννών «Signore e Signori» του Πιέτρο Τζέρμι. Στην Αμερική η Λίζι έπαιξε μαζί με τον Τόνι Κέρτις στο «Not With My Wife» του 1966, με τον Αντονι Κουίν στην «25η Ωρα» του 1966 και το «The Secret of Santa Vittoria» του Στάνλεϊ Κρέιμερ το 1968, με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον στο «Bluebird» του Εντουαρντ Ντμίτρικ του 1972.
How to Murder Your Wife
Το 1965 έγινε σύμβολο στο εξώφυλλο του Esquire σε μία μυθική φωτογράφηση που την απεικόνιζε να ξυρίζεται. Μετά την άρνηση της Μέριλιν Μονρό, της Τζέιν Μάνσφιλντ και της Κιμ Νόβακ, ο Τζορτζ Λόις διάλεξε την Λίζι που εκείνη την εποχή γύριζε το «Assault on a Queen» με τον Φρανκ Σινάτρα για να ενσαρκώσει αυτό που ήθελε «μια γυναίκα που να υποδύεται τον άντρα και όμως να παραμένει όμορφη».
Στα μισά της δεκαετίας του '60 η Βίρνα Λίζι διέκοψε το συμβόλαιό της με την Paramount, απέρριψε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη «Barbarella» του Ροζέ Βαντίμ και για όλη τη δεκαετία του '70 και του '80 συνέχισε να πρωταγωνιστεί σε ιταλικές και αμερικάνικες ταινίες, που όμως δεν κατάφεραν να την απογειώσουν σε μια σούπερ σταρ πρώτου μεγέθους όπως έδειχναν τα πρώτα βήματά της στη βιομηχανία. Οι πιο σημαντικές στιγμές της ήταν ο πρώτος ρόλος στο «Al di là del bene e del male» της Λιλιάνα Καβάνι το 1977, το «Ernesto» του Σαλβατόρε Σαμπέρι το 1979, το «Buon Natale... buon anno» του Λουίτζι Κομεντσίνι το 1989. Ο πιο σημαντικός ρόλος της καριέρας της ήρθε όμως το 1994, στην «Βασίλισσα Μαργκό» του Πατρίς Σερό όπου υποδύθηκε με τον αέρα μιας μεγάλης ηθοποιού την Κατερίνα των Μεδίκων κερδίζοντας το βραβείο γυναικείας ερμηνείας στο Φεστιβάλ Καννών και το Σεζάρ Καλύτερης Ερμηνείας.
Βασίλισσα Μαργκό
Η καριέρα της μετά τη «Βασίλισσα Μαργκό» συνεχίστηκε στην τηλεόραση, αλλά και σε ρόλους στο ιταλικό κυρίως σινεμά, με το «Latin Lover» της Κριστίνα Κομεντσίνι (με την οποία συνεργάστηκε στενά τα τελευταία χρόνια) να βρίσκεται αυτή τη στιμή σε post-production ως ο τελευταίος της ρόλος. Η Βίρνα Λίζι πέθανε από καρκίνο στα 78 της χρόνια.
Η Βίρνα Λίζι φωτογραφημένη από τον Ντάγκλας Κέρκλαντ το 1966
Tags: Βίρνα Λίζι
