«Παίζω συνεχώς γυναίκες που είναι κατεστραμμένες και απόμακρες, που ψάχνουν συνεχώς χωρίς να το γνωρίζουν ή γνωρίζουν αλλά δεν έχουν την ικανότητα να μεταμορφώσουν τις ζωές τους. Από την αλλή, αυτή είναι η μοίρα των περισσότερων γυναικών σήμερα.»
Η Ολυμπία Δουκάκις γεννήθηκε στις 20 Ιουνίου 1931 στο Λόουελ της Μασσαχουσέττης, κόρη Ελλήνων μεταναστών.
Ξεκίνησε την θεατρική της καριέρα στην Βοστόνη το 1958 και το 1963 έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στην ταινία του Ρόμπερτ Ρόσεν «Λίλιθ».
Η νεαρή Ολυμπία Δουκάκις
Κέρδισε το Οσκαρ δεύτερου γυναικείου ρόλου το 1987, στα 56 της χρόνια, για τη συμμετοχή της στην ταινία «Κάτω από τη Λάμψη του Φεγγαριού» του Νόρμαν Τζούισον, στο ρόλο της μητέρας της Σερ. Δίδαξε επίσης από το 1965 στο τμήμα New School of Arts του πανεπιστημίου Καλών Τεχνών Tisch της Νέας Υόρκης. Προς τιμήν της δίνεται κάθε χρόνο υποτροφία με το όνομά της σε φοιτητή ή φοιτήτρια του Πανεπιστημίου που σημείωσε ιδιαίτερα υψηλές αποδόσεις.
Είναι ξαδέρφη του Μάικλ Δουκάκης, πολιτικού, υποψήφιου των Δημοκρατικών για την Προεδρία της Αμερικής το 1988. Κατά την παραλαβή του Οσκαρ της, την ίδια χρονιά, η Ολυμπία Δουκάκις είχε στηρίξει τον ξαδερφό της με το «Ok Michael, let's go!» που του είχε απευθύνει στο φινάλε του ευχαριστήριου λόγου της.
Με το καστ του «Κάτω από τη Λάμψη του Φεγγαριού»
Κερδίζοντας το Οσκαρ για το «Κάτω από τη Λάμψη του Φεγγαριού»
Ολες οι «Ανθισμένες Μανόλιες»
Αλλες διάσημες ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε είναι οι «Ανθισμένες Μανόλιες» (1989), «Κοίτα Ποιος Μιλάει» (1989), «Mr. Holland’s Opus» (1995), «Ακαταμάχητη Αφροδίτη» (1995), «The Cemetery club» (1993), «The Event» (2003), «Cloudburst» (2011), «Seven Chinese Brothers» (2015)», «Dad» (1989), «Υστερόγραφο μιας σχέσης» (2006) και «Εργαζόμενο κορίτσι» (1988).
Η Ολυμπία Δουκάκις εμφανίζεται και στη «Δοκιμή» του Ζιλ Ντασέν που γυρίστηκε το 1974, ένα δραματοποιημένο ντοκουμέντο και μια φωνή αντίστασης Ελλήνων και φιλλελλήνων της εποχής που ο καθένας από τη δική του «εξορία» θέλησαν να σταθούν απέναντι στη δικτατορία των Συνταγματαρχών.
Εκτός από μια δυναμική γυναίκα στη ζωή και στο έργο της, η Ολυμπία Δουκάκις υπήρξε ενεργή ακτιβίστρια των δικαιωμάτων των γυναικών, των γυναικών της τρίτης ηλικίας, της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας - υπέρμαχη της νομιμοποίησης του γάμου ομόφυλων ζευγαριών που σφράγισε με το θρυλικό ρόλο της τρανσέξουαλ Ανα Μαντριγκάλ στο τηλεοπτικό «Tales of the City» του 1933 και με την υπέροχη ερμηνεία της στο «Cloudburst» του 2011 στο πλευρό της Μπρέντα Φρίκερ, στο ρόλο ενός ζευγαριού λεσβιών που ταξιδεύουν μέχρι τον Καναδά προκειμένου να μπορέσουν να παντρευτούν.
Ως τρανσέξουαλ Ανα Μαντριγκάλ στο «Tales of the City»
Με την Μπρέντα Φρίκερ στο «Cloudburst»
Το 2020 κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Ολυμπία» του Χάρη Μαυρομιχάλη το οποίο καταγράφει πτυχές από τη ζωή και τη προσωπικότητα της, αλλά και μια συγκινητική επιστροφή πίσω στην Ελλάδα και στα χωριά καταγωγής των γονιών της. Η σχέση της με την Ελλάδα και την κοινότητα στις ΗΠΑ υπήρξε στενή, καθώς υπήρξε μέλος του ελληνοαμερικανικού ιδρύματος με έδρα τη Νέα Υόρκη.
Σε συνέντευξή της στον Γιώργο Τσίρο το 2015 για την «Καθημερινή» είχε αφηγηθεί την ιστορία της διατήρησης του ονόματός της:
Εκεί όπου μεγάλωναμε, στο Λόουελ, ήταν καμίνι εθνοτήτων. Οι γονείς μας πάλευαν για το μεροκάματο και εμείς, τα μικρά, παλεύαμε στο δρόμο. Γιατί παλεύαμε; Γιατί ήμουν Ελληνίδα, κι ο άλλος Ιταλός, κι ο άλλος Γερμανός ή Αμερικανός. Στα 13 μου κυκλοφορούσα με μαχαίρι. Το χρησιμοποίησα; Οχι. Αλλά ο άλλος έπρεπε να ξέρει ότι κρατάω μαχαίρι. Αλλιώς θα με κορόιδευε για το όνομά μου, για τη μύτη μου, για το φαγητό που τρώω σπίτι μου, για τους γονείς μου. Πάλευα επειδή ήμουν Ελληνίδα. Κι όταν στα 8 είχα ρίξει μια μπουνιά σε ένα αγοράκι, η μάνα μου είχε πει στη μάνα του “δεν ανακατεύομαι με το τι κάνουν τα παιδιά μου στο δρόμο”, γιατί ήξερε, όπως και ο πατέρας μου, ότι έπρεπε να παλέψω σ’ αυτό το περιβάλλον, για να μην αφήσω τους άλλους να λερώσουν, να κοροϊδέψουν, να ξεφτιλίσουν την ταυτότητά μου. Στο μεταξύ, μου έλεγε η μάνα μου, μην ανησυχείς, όταν μεγαλώσεις θα χαίρεσαι που κράτησες το όνομα Ολυμπία. Οι άνθρωποι θα καταλάβουν τι σημαίνει. Και μεγάλωσα, πήγα στη Νέα Υόρκη κι εκεί άκουγα ότι θα παίρνω μόνο “έθνικ” ρόλους, ότι είμαι πολύ “έθνικ”. Αλλά και πάλι δεν άλλαξα το όνομά μου. Θα ράγιζε την καρδιά του πατέρα μου και δεν μπορούσα να το κάνω.
Τον θάνατό της στο σπίτι της στη Νέα Υόρκη σε ηλικία 89 ετών ανακοίνωσε ο αδερφός της Απόλλων μέσω του facebook.
Δείτε εδώ την Ολυμπία Δουκάκις να παραλαμβάνει το Οσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου για το «Κάτω από τη Λάμψη του Φεγγαριού»:
Το 1989 στο talk show του Αρσένιο Χολ:
Μια υπέροχη σκηνή από το «Κάτω από τη Λάμψη του Φεγγαριού»:
