Ο Ισλανδός Γιόχαν Γιοχάνσον είχε υπογράψει μερικά από τα ωραιότερα soundtrack των τελευταίων χρόνων: τη «Θεωρία των Πάντων», το «Sicario», το «Arrival».
Το θάνατό του στο Βερολίνο, από αγνωστα ακόμη αίτια, επιβεβαίωσε ο ατζέντης του, Τιμ Χιούσομ. Φήμες θέλουν τον Γιόχαν Γιοχάνσον να αγνοείται τις τελευταίες ημέρες.
«Είμαι πολύ θλιμμένος. Σήμερα, έχασα ένα φίλο που ήταν και ένας από τους πιο ταλαντούχους μουσικούς και σπουδαίους ανθρώπους που γνώριζα. Είχαμε κάνει μαζί μεγάλη διαδρομή.»
O Γιοχάνσον είχε προταθεί για Οσκαρ Καλύτερης Μουσικής και για τη «Θεωρία των Πάντων» και για το «Sicario», ενώ είχε κερδίσει τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Μουσικής για τη «Θεωρία των Πάντων» του Τζέιμς Μαρς. Η τελευταία του δουλειά του που ακούσαμε στο σινεμά πριν τον αιφνίδιο θάνατό του ήταν η «μητέρα!» του Ντάρεν Αρονόφσκι, ενώ έπονται τα soundtrack του «The Mercy» του Τζέιμς Μαρς και του «Mary Magdalene» του Γκαρθ Ντέιβις.
Ανάμεσα στις πιο διάσημες δουλειές του ήταν και το soundtrack για το «Blade Runner 2049» που όμως, με τη συναίνεση του ίδιου του Γιοχάνσον, δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ από τον Ντενίς Βιλνέβ.
«Για μένα, η μουσική για μια ταινία πρέπει να αντιμετωπίζεται το ίδιο με τα σκηνικά, τον ήχο και τα κοστούμια. Δεν πρέπει να έπεται της δημιουργίας της ταινίας. Χρειάζεσαι ένα σκηνοθέτη με αυτοπεποίθηση για να το κάνει αυτό. Δεν ξέρεις πάντα τι είδους ταινία θα κάνεις όταν ξεκινάς τη δημιουργία της. Αλλά ένας σκηνοθέτης με δυνατό όραμα και πίστη στην ομάδα του μετατρέπει τη μουσική σε ένα οργανικό τμήμα του DNA της ταινίας. Η μουσική μεγαλώνει μαζί με την ταινία και η μία τρέφει την άλλη.»
O Γιόχαν Γιοχάνσον γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ρέικιαβικ. Ξεκίνησε την καριέρα του ως κιθαρίστας σε ανεξάρτητες ροκ μπάντες. Το 1999 ήταν συνιδρυτής των «Kitchen Motors», μια οργάνωσης καλλιτεχνών και δισκογραφική εταιρία που ενθάρρυνε πρωτοποριακές συνεργασίες μεταξύ καλλιτεχνών από την πανκ, τζαζ, κλασική, μέταλ και ηλεκτρονική σκηνή.
Βασισμένη στους πειραματισμούς, την ανορθόδοξη μείξη οργάνων, αλλά και τους ήχους της φύσης ήταν η μουσική του όταν άρχισε να κυκλοφορεί δίσκους με το δικό του όνομα, οκτώ συνολικά ξεκινώντας από το «Englabörn» του 2002 και φτάνοντας στο «Orphée» του 2016, εμπνευσμένο από τον Ζαν Κοκτό και με τον Γιοχάνσον να ανήκει στο δυναμικό της θρυλικής Deutsche Grammophon.
«Νομίζω πως η μουσική μου είναι ένας τρόπος να επικοινωνώ άμεσα με τους ανθρώπους και τα συναισθήματα των ανθρώπων. Προσπαθώ να κάνω μουσική που δεν χρειάζεται επίπεδα πολυπλοκότητας για να μιλήσει στους ανθρώπους. Η μουσική πρέπει να επικοινωνεί με τους ανθρώπους σε ένα συναισθηματικό επίπεδο.»
Mάθετε περισσότερα για τη μουσική του Γιόχαν Γιοχάνσον στο επίσημο κανάλι του στο YouTube.
Ακούστε εδώ ολόκληρο το βραβευμένο soundtrack του «The Theory of Everything»:
Ακούστε εδώ ένα τμήμα από τη μουσική σύνθεση για το «Prisoners» του Ντενί Βιλνέβ:
Ακούστε εδώ ένα τμήμα από τη μουσική σύνθεση για το «Arrival» του Ντενί Βιλνέβ:
Ακούστε εδώ το «Flight from the City» από το «Orphée» του 2016:
