Buzz

Αντίο στον Αρθουρ Χίλερ - όχι μόνο για το «Love Story»

στα 10

Πέθανε στα 92 του χρόνια ο σκηνοθέτης του «Love Story», μετά από μια καριέρα που διήρκεσε μισό αιώνα και μετράει επιτυχίες, διακρίσεις και μια όχι αμελητέα συγκομιδή ταινιών από την καλώς εννοούμενη εμπορική πλευρά της mainstream βιομηχανίας.

Αντίο στον Αρθουρ Χίλερ - όχι μόνο για το «Love Story»
Με τον Ράιαν Ο' Νιλ και την Αλι ΜακΓκρο στα γυρίσματα του «Love Story»

Ακόμη κι αν δεν είχε σκηνοθετήσει συνολικά περισσότερες από 30 ταινίες στα 50 χρόνια που δούλεψε ασταμάτητα στη βιομηχανία, ο Αρθουρ Χίλερ θα αρκούσε ότι σκηνοθέτησε το «Love Story», εκείνη τη «μικρή ταινία» που κανείς δεν φανταζόταν ότι θα γινόταν μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες όλων των εποχών, θα έφτανε στα Οσκαρ με 7 υποψηφιότητες (ανάμεσα στις οποίες και μία για τον Χίλερ στη σκηνοθεσία) και θα έμενε στην ιστορία ως ένα από τα πιο σπουδαία tearjerkers που γυρίστηκαν ποτέ.

«Ο Αρθουρ Χίλερ υπήρξε αναπόσπαστο μέρος μιας από τις πιο σημαντικές εμπειρίες της ζωής μου. Ηταν ένας αξιοσημείωτος, χαρισματικός, γενναιόδωρος άνθρωπος και θα μου λείψει τρομερά», δηλώνει σήμερα η Αλι ΜακΓκρο για τον σκηνοθέτη που της χάρισε τη μεγαλύτερη επιτυχία που γνώρισε ποτέ.

Love Story 607 Η Αλι ΜακΓκρο με τον Ράιαν Ο' Νιλ σε σκηνή από το «Love Story»

Γεννημένος στο Εντμοντον της Αλμπέρτα, ο Αρθουρ Χίλερ ξεκίνησε την καριέρα του στην καναδική τηλεόραση πριν μετακομίσει στο Λος Αντζελες και εργαστεί στο NBC σε σειρές όπως το «Gunsmoke», «Naked City» και «Alfred Hitchcock Presents». To σκηνοθετικό του ντεμπούτο για το σινεμά ήρθε το 1957 με το «The Careless Years, αλλά θα έπρεπε να περιμένει μια ολόκληρη δεκαετία πριν κάποιος τον ανακαλύψει ως κάτι περισσότερο από ένα καλό εκτελεστή στουντιακών προϊόντων για μαζική κατανάλωση.

Το 1964 σκηνοθέτησε το «The Americanization of Emily» με τον Τζέιμς Γκάρνερ και την Τζούλι Αντριους σε σενάριο του Πάντι Τσαγιέφσκι, αποδεικνύοντας πως μπορούσε να φέρει εις πέρας μια ενήλικη κωμωδία με σπιρτόζικους διαλόγους και λαμπερό καστ. Το 1965 σκηνοθε΄τησε τον Γουόερν Μπίτι και την Λέσλι Καρόν στο «Promise Her Anything», το 1967 τον Ροκ Χάντσον και τον Τζορτζ Πέπαρντ στο «Tobruk», τον Ντάστιν Χόφμαν στο ντεμπούτο του, «Popi» το 1969.

Δείτε κι αυτό: Το πιο συγκινητικό reunion: Ράιαν Ο' Νιλ & Αλι ΜακΓκρο ξανά μαζί!

Arthur HIller Σκηνοθετώντας το «The In-Laws» το 1979

Arthur HIller Με τον Ράιαν Ο' Νιλ και την Αλι ΜακΓκρο στα γυρίσματα του «Love Story»

Arthur Hiller Ο Πάντι Τσαγιέφσκι με τον Αρθουρ Χίλερ

To 1970, η τεράστια επιτυχία του «Love Story» άλλαξε ολοκληρωτικά το στάτους του ως δημιουργού, του χάρισε μια υποψηφιότητα για Οσκαρ σκηνοθέσιας, για να ακολουθήσουν μερικές από τις μεγαλύτερες στιγμές του: «The Hospital» του 1971 σε σενάριο του Τσαγιέφσκι (για το οποίο κέρδισε και Οσκαρ Σεναρίου) και οι συνεργασίες του στο σενάριο με τον Νιλ Σάιμον με τα «The Out-of-Towners» (1970), «Plaza Suite» (1971) και «The Lonely Guy» (1984). Ο Αρθουρ Χίλερ σκηνοθέτησε επίσης μερικές από τις πιο γνωστές κωμωδίες περασμένων δεκαετιών, όπως το «Outrageous Fortune» με την Μπετ Μίντλερ το 1987, το διάσημο «Making Love» του 1982 (μια από τις πρώτες mainstream ταινίες με θέμα την ομοφυλοφιλία) και μερικές από τις ταινίες που έκαναν τον Ρίτσαρντ Πράιορ και τον Τζιν Γουάιλντερ ένα από τα πιο διάσημα αταίριαστα ζευγάρια του σινεμά, το «Silver Streak» του 1976 και το «Δεν Βλέπω Τίποτα, Δεν Ακούω Τίποτα» του 1989. Η τελευταία του ταινία ήταν το «National Lampoon's Pucked» του 2006.

To 2002, η Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών, της οποίας ο Αρθουρ Χίλερ ήταν Πρόεδρος από το 1993 μέχρι και το 1997, τον τίμησε με το Jean Hersholt Humanitarian Award για την προσφορά του στη βιομηχανία. Ο Χίλερ ήταν επίσης Πρόεδρος του Σωματείου Αμερικάνων Σκηνοθετών από το 1989 μέχρι το 1993 (από αυτούς που άφησαν έντονα τη σφραγίδα τους για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των δημιουργών) και αγαπητός στο σύνολο των ανθρώπων με τους οποίους συνεργάστηκε για περισσότερο από μισό αιώνα.

Δείτε κι αυτό: Love Story για πάντα: O Ράιαν Ο' Νιλ και η Αλι ΜακΓκρό επιστρέφουν στο Χάρβαρντ

Arthur HIller Ο Ράιαν Ο' Νιλ και η Αλι ΜακΓκρο παραδίδουν στον Αρθουρ Χίλερ το τιμητικό Οσκαρ το 2002

Arthur HIller Σε μια από τις τελευταίες του δημόσιες εμφανίσεις

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Αρθουρ Χίλερ είχε πρόβληματα με την όρασή του. Ακόμη κι έτσι παραβρέθηκε σε εκδηλώσεις που γίνονταν προς τιμήν του ή σε επετειακές προβολές των ταινιών του. Σε μια από αυτές, για το «The Americanization of Emily», ο Χίλερ είχε πει μετά το τέλος της ταινίας: «Δυστυχώς δεν μπορώ πια να δω τις ταινίες μου. Τώρα πια μπορώ μόνο να τις νιώσω...».


Δείτε εδώ τη διάσημη μεγάλη συνέντευξη του Αρθουρ Χίλερ, όπου μιλάει για όλη την καριέρα του διασχίζοντας μισό αιώνα Χόλιγουντ: