Το flix δεν μιλάει απλά για ταινίες. Μιλάει για σινεμά. Γνωρίζοντας πολύ καλά την εποχή μας, τις τεχνολογικές δυνατότητες, την οικονομική στενότητα, τη συνήθεια, κόντρα στους καιρούς, θέλουμε να σας εμπνέουμε όχι απλά να βλέπετε, αλλά και να πηγαίνετε σινεμά. Να ντύνεστε, να βγαίνετε, να συναντάτε φίλους, να μπαίνετε σε σκοτεινές αίθουσες, να κάθεστε ανάμεσα σε αγνώστους και να μοιράζεστε φως, σκιές και ωμό συναίσθημα μπροστά από μια οθόνη. Γιατί μία ταινία είναι, αναμφίβολα, ένα έργο τέχνης/ψυχαγωγίας από μόνη της. Το σινεμά όμως είναι τρόπος ζωής.
Κάπως έτσι νιώθουμε και με την μουσική. Φυσικά και μπορούμε να βρούμε τα πάντα με ένα κλικ. Μπορούμε να το «κλέψουμε», ή και να το αγοράσουμε νόμιμα, να το κρατήσουμε ψηφιακό και άυλο, να γεμίσουμε σκληρούς δίσκους από μουσικές που παλιότεροι φίλοι ήθελαν τοίχους, ντουλάπες, πατάρια και αποθήκες πατρικών σπιτιών. Αυτό δεν είναι καλό ή κακό, θεμιτό ή αθέμιτο. Είναι απλά η εποχή μας. Είναι οι αλλαγές που συμβαίνουν και καταργούν τα ερωτικά γράμματα και τα κάνουν τηλέφωνα, mail, sms, skype, msn... Δεν σταματάμε να αγωνιούμε να μας πάρει, η λαχτάρα είναι ίδια, το μέσο αλλάζει. ΟΚ, δεκτόν.
Μόνο που, όπως και στο σινεμά, η επίσκεψη σ' ένα δισκάδικο κρύβει πολλά περισσότερα από τα cd ή τα βινύλια με τα οποία επιστρέφεις στο σπίτι σου. Είναι εικόνες ενός πολύχρωμου patchwork που σου επιτίθεται με το που μπαίνεις και σε φέρνει σε μία ανεξήγητη ευφορία. Είναι μυρωδιά, κοψίματα στις παλάμες από τα χάρτινα εξώφυλλα, το τρίξιμο των σφραγισμένων εισαγώμενων σελοφάν, ο ήχος των cd που αλλάζουν στα δάχτυλά σου μέχρι να βρεις κάτι και να σταματήσεις, οι μουσικές που έχει επιλέξει ο ιδιοκτήτης να βάλει και δεν έχεις ξανακούσει ποτέ, οι κουβέντες που ακούς από τους «μόνιμους» που πίνουν καφέ στο ταμείο, αυτή που θα τους πεις κι εσύ.
Μουσικές, κινηματογραφικές, λογοτεχνικές συλλογές μπορείτε να κάνετε με πολλούς τρόπους. Αναμνήσεις όμως μόνο με έναν: κάντε μια βόλτα, πηγαίνετε στο δισκάδικο της γειτονιάς σας, ψάξτε, βρείτε, χαμογελάστε, γυρίστε σπίτι και ακούστε το. Θα θυμάστε πάντα ότι το πήρατε την Record Store Day 2012.
Σήμερα δηλαδή.
