Το μάθαμε από τον λογαριασμό των Καννών στο twitter. Το φεστιβάλ ανακοίνωσε την δυσάρεστη είδηση και διακήρυξε αυτή την Πέμπτη ως «μέρα θλίψης για το γαλλικό σινεμά».
Ο 70χρονος σκηνοθέτης άλλωστε είχε κερδίσει το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής το 1998 με την ταινία του «Εφιάλτης στο χιόνι» («La Classe de Νeige»), ενώ ένα ακόμα σημαντικό φιλμ της καριέρας του, «Η Μικρή Κλέφτρα» είχε διαγωνιστεί για τον Χρυσό Φοίνικα (1988).
Ο Κλοντ Μιλέρ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1942 σε εβραϊκή οικογένεια - κάτι που επηρέασε πώς κοιτούσε τον κόσμο και τι είδους ιστορίες σκηνοθετούσε. Σπούδασε στο Ινστιτούτο Ανώτατων Κινηματογραφικών Σπουδών της Γαλλίας (IDHEC) το 1962, αλλά η πραγματική «σχολή» ήταν η εμπειρία του από το 1965 ως το 1974 στα πλατώ των σπουδαίων πρωτοπόρων της nouvelle vague - ανάμεσα στους οποίους ο Ρομπέρ Μπρεσόν, ο Ζαν Λικ Γκοντάρ, κι ο μέντοράς του Φρανσουά Τριφό.
Κάτω από την επίβλεψη και την σαφή επιρροή του τελευταίου ο Μιλέρ σκηνοθέτησε τις πρώτες ταινίες μικρού μήκους, αλλά και το επίσημο σκηνοθετικό του ντεμπούτο «La Μeilleure Façon de Marcher» το 1976 - ένα δράμα ενηλικίωσης που δεν κρύβει ότι ακολουθεί τα χνάρια του δασκάλου του («400 Χτυπήματα»).
Στην 35χρονη καριέρα του ο Μιλέρ έχει κερδίσει βραβείο Cesar - το 1981 σεναρίου για την «Μικρή Ανάκριση» («Garde à Vue»), μία ταινία που το 2000 έγινε αμερικανικό ριμέικ με τίτλο «Βασικός Υποπτος για Φόνο» και πρωταγωνιστές τους Τζιν Χάκμαν, Μόνικα Μπελούτσι και Μόργκαν Φρίμαν.
Εμείς θα τον θυμόμαστε πάντα για την «Μικρή Κλέφτρα» (το πρότζεκτ που δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει ο Τριφό) που μας σύστησε την Σαρλότ Γκενσμπούργκ το 1988. Ο Μιλέρ συνέχισε μέχρι πολύ πρόσφατα να μας συστήνει πρωταγωνίστριες ή να τις φωτίζει μ' ένα πολύ διαφορετικό εσωτερικό βλέμμα: από το «Μυστικό» με την Σεσίλ Ντε Φρανς στον κεντρικό ρόλο, την «Μικρή Μίλι» με την Λουντβίν Σενιέ σε μία εξαιρετική ερμηνεία, μέχρι την ταινία που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει - το «Thérèse Desqueyroux» με την Οντρέ Τοτού.
Δείτε ένα απόσπασμα από την «Μικρή Κλέφτρα» και θα καταλάβετε τι εννοούμε.
