Το 38ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου διεξάγεται φέτος από τις 20 έως και τις 26 Νοεμβρίου στις αίθουσες Cinobo Οπερα 1, Νιρβάνα Cinemax 2 και Studio New Star Art Cinema.
Στο κέντρο του πολυσυλλεκτικού του προγράμματος που περιλαμβάνει από αφιέρωμα στο γουέστερν μέχρι τα αντισυμβατικά ντοκιμαντέρ του Νικ Μπρούμφιλντ, βρίσκεται ένα μεγάλο αφιέρωμα στο σινεμά της Βαϊμάρης, σε μια επίκαιρη συνθήκη που θυμίζει τη σημασία της τέχνης ως αντίσταση, ενώ και το ελληνικό σινεμά πρωταγωνιστεί εντός και εκτός διαγωνιστικού προγράμματος με αφιερώματα σε ανθρώπους που εργάστηκαν πίσω από την κάμερα και νέες ταινίες που κάνουν στο Πανόραμα την αθηναϊκή τους πρεμιέρα.
Τα χρήσιμα του 38ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου:
- το επίσημο site του Φεστιβάλ
- το ωρολόγιο πρόγραμμα του Φεστιβάλ
- το λινκ για την προπώληση εισιτηρίων
Παρακάτω θα βρείτε πληροφορίες για όλες τις προβολές, τα αφιερώματα και τις παράλληλες εκδηλώσεις του Φεστιβάλ.
Εναρξη και Λήξη
Το 38ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου ξεκινάει την Πέμπτη 20 Νοεμβρίου με την ταινία «Σιωπηλή Αγάπη» της Εβα Λιμπερτάντ, με την ιστορία μιας κωφής γυναίκα που περιμένει παιδί με τον ακούοντα σύντροφό της. . Η άφιξη του μωρού διαταράσσει τη σχέση τους, αναγκάζοντας την Ángela να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της ανατροφής της κόρης της, σε έναν κόσμο που δεν είναι φτιαγμένος γι' αυτήν. Υποψήφια για το Ευρωπαϊκό Βραβείο LUX, η ταινία κέρδισε το Βραβείο Κοινού στην παγκόσμια πρεμιέρα της, στο Panorama της Berlinale.
Η λήξη του Φεστιβάλ θα γίνει την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου με την ταινία «Πατέρας» της Τερέζα Νβότοβα για ένα ζευγάρι που διαχειρίζεται ένα καταστροφικό γεγονός. Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ζυρίχης.
Αφιέρωμα: Το Σινεμά της Βαϊμάρης - Από τον Καλιγκάρι στον Χίτλερ
Οπως αναφέρει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, Νίνος Φενέκ Μικελίδης:
Από την ίδρυση του το 1988, το Πανόραμα είχε και εξακολουθεί να έχει στόχο του την προώθηση βασικά του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, τόσο του σύγχρονου όσο και της παράδοσής του - συμπεριλαμβανομένου του ελληνικού - καθώς και τη δημιουργία και προβολή αφιερωμάτων σε προσωπικότητες και σύγχρονα, επίκαιρα θέματα. Η επικαιρότητα είχε πάντα ξεχωριστή αντιμετώπιση: ρατσισμός, διαφθορά, πόλεμος, λογοκρισία, διαφορετικότητα, το μέλλον μέσα από την επιστημονική φαντασία, και πολλά άλλα. Στις μέρες μας λοιπόν τι πιο επίκαιρο από την άνοδο της Ακροδεξιάς και την εμφάνιση αυταρχικών ηγετών (αντιστοίχως με τη δεκαετία του '30 που οδήγησαν σε εθνικοσοσιαλιστικά κόμματα με δικτάτορες όπως οι Χίτλερ, ο Μουσολίνι και ο Φράνκο).
Ετσι προέκυψε το κύριο φετινό μας αφιέρωμα στις ταινίες της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, από το 1919 μέχρι το 1933, τις οποίες ο Σίγκφριντ Κρακάουερ πολύ σωστά περιέγραψε «από τον Καλιγκάρι στον Χίτλερ», στο ομώνυμο βιβλίο του. Οι προβολές 9 εκ των πιο αντιπροσωπευτικών ταινίων της περιόδου συνοδεύονται από μια σημαντική ημερίδα την παραμονή έναρξης του Φεστιβάλ, Τετάρτη 19 Νοεμβρίου από τις 16.00 έως τις 19.30, στο Ινστιτούτο Γκαίτε. Στην Ημερίδα, κατά την οποία θα συζητηθεί η σχέση της τότε περιόδου και του κινηματογράφου της με τη σημερινή πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη και όχι μόνο, θα πάρουν μέρος ο Rainer Rother, πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής της Γερμανικής Ταινιοθήκης - Μουσείου Κινηματογράφου & Τηλεόρασης, ο Rudiger Suschsland, κριτικός κινηματογράφου και σκηνοθέτης των ντοκιμαντέρ "From Caligari to Hitler: German Cinema in the Age of the Masses" και «Το Χόλιγουντ του Χίτλερ», ο Γεράσιμος Γουζέλης, καθηγητής Επιστημολογίας και Κοινωνιολογίας της Γνώσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο Στέλιος Κούλογλου, δημοσιογράφος, και εγώ, ως Διευθυντής του φεστιβάλ. Τόσο το Αφιέρωμα όσο κι η Ημερίδα τελούνται σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Goethe Αθηνών και για τη συνεργασία αυτή θα αναφερθεί στη συνέχεια και ο Διευθυντής Πολιτιστικών Προγραμμάτων του Goethe-Institut Athen, Marc-Andre Schmachtel.
- Ο Τελευταίος των Ανθρώπων (Der Letzte Mann) του Φρίντριχ Βίλχελμ Μουρνάου (1924)
- Δρ. Μαμπούζε, ο Παίκτης - 1ο μέρος (Dr. Mabuse, Der Spieler - Part 1) του Φριτζ Λανγκ (1922)
- Μ - Ο Δράκος του Ντίσελντορφ (M - Eine Stadt Sucht Einen Morder) του Φριτζ Λανγκ (1931)
- Το Kουτί της Πανδώρας (Pandora's Box) του Γκέοργκ Βίλχελμ Παμπστ (1929)
- Ο Γαλάζιος Αγγελος (Der Βlaue Engel) του Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ (1930)
- Το Εργαστήρι του Δρ. Καλιγκάρι (Das Cabinet Des Dr. Caligari) του Ρόμπερτ Βίνε (1920)
- Η Οπερα της Πεντάρας (Die Dreigroschenoper) του Γκέοργκ Βίλχελμ Παμπστ (1931)
- Σκιές (Schatten - Eine Nachtliche Halluzination) του Αρθρουρ Ρόμπινσον (1923)
Το αφιέρωμα συνοδεύεται και από μια έκδοση με τίτλο «Ο Κινηματογράφος της Βαϊμάρης (1919-1933): Προοίμιο ενός Εφιαλτικού Κόσμου».
Με αφορμή το αφιέρωμα στον «Κινηματογράφο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης» από το 1919 μέχρι το 1933, διοργανώνεται ημερίδα την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου στις 16:00 στο Αμφιθέατρο του Ινστιτούτου Goethe της Αθήνας (Ομήρου 14-16, Αθήνα), ουσιαστικά μια συζήτηση πάνω στη σχέση της τότε περιόδου και του κινηματογράφου της με τη σημερινή πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη και όχι μόνο. Ομιλητές: Ράινε Ρότερ (πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής της Ταινιοθήκης του Βερολίνου), Γεράσιμος Κουζέλης (καθηγητής Επιστημολογίας και Κοινωνιολογίας της Γνώσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών), Στέλιος Κούλογλου (δημοσιογράφος), συντονίζει ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης, διευθυντής του Πανοράματος. | Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στα ελληνικά και γερμανικά. Είσοδος ελεύθερη.
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το αφιέρωμα στο Σινεμά της Βαϊμάρης.
Ευρωπαϊκό Διαγωνιστικό Τμήμα
12 ταινίες διαγωνίζονται φέτος για τα βραβεία του Φεστιβάλ, κάνοντας την ελληνική ή αθηναϊκή τους πρεμιέρα στο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. Τέσσερις επιτροπές αποφασίζουν: η Διεθνής Κριτική Επιτροπής (Πρόεδρος: Γιώργος Αρβανίτης, μέλη Ζανίν Μεραπφέλ και Νικ Μπρούμφελντ), η Επιτροπή Μελών της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου - FIPRESCI (Γκέρχαρντ Μίντινγκ, Αντρέα Μπόσκο και Φίλιππος Χατζίκος), η Επιτροπή Μελών της Πανελλήνιας Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου - ΠΕΚΚ (Κωνσταντίνος Μπλάθρας, Γιάννης Κρουσίνσκυ, Καλλίτσα Βλάχου) και η Επιτροπή που απονέμει το βραβείο Κοινού σε σε συνεργασία με το περιοδικό Αθηνόραμα.
Δεξιώσεις του Φίλιππου Τσίτου (Ελλάδα, Βουλγαρία – 2025 – Eγχρωμη – 104')
Ο ασυμβίβαστος, τίμιος και άνεργος δημοσιογράφος Δήμος Περπατάρης, σπεσιαλίστας στα αρχαιοελληνικά ρητά, προτιμά να πεθάνει της πείνας παρά να προδώσει τις αρχές του. Όμως η συνάντησή του με τους... «Δεξιωσάκηδες» -μια ανέμελη παρέα χωρίς ηθικούς φραγμούς που τρυπώνει σε εκδηλώσεις για να φάει τζάμπα-, αλλάζει τα πάντα...
Εκτροπή του Μαρίνου Καρτίκκη (Κύπρος – 2025 – Eγχρωμη – 96')
Ο Κώστας είναι ένας αστυνομικός, διαζευγμένος με παιδί, με μητέρα σε οίκο ευγηρίας και με μόνιμο δεσμό με την Έλενα. Η πρώην σύζυγος του, Άντρη, εργάζεται ως καθαρίστρια αλλά δυσκολεύεται οικονομικά αφού ο Κώστας δεν πληρώνει πάντα το ποσό της διατροφής που συμφώνησαν. Ο Κώστας νιώθοντας στριμωγμένος, συχνά κλέβει χρυσαφικά από νεκρούς που μεταφέρει στο νεκροτομείο. Μια μέρα παίρνει έναν σταυρό από μια νεκρή, ηλικιωμένη γυναίκα και τον βάζει, μαζί με άλλα κλοπιμαία, σε ένα κουτί μπισκότων στο ντουλάπι της κουζίνας, αγνοώντας πως η αποβιώσασα ιδιοκτήτρια τυγχάνει να είναι η γιαγιά της Έλενας. Μια νύχτα που η κοπέλα του διανυκτερεύει στο διαμέρισμα του ανακαλύπτει το κουτί και τα πράγματα αρχίζουν να περιπλέκονται.
Η Θάλασσα το Χειμώνα του Νίκου Κορνήλιου (Ελλάδα – 2025 – Eγχρωμη – 108')
Σε μια πόλη με παλιά μεταλλεία, η Ναντίν, γεωλόγος, θα συναντηθεί με τον Χρήστο, απόγονο μεταλλωρύχων, και με την Κατερίνα, μοναδική γυναίκα αλιέα της περιοχής, δημιουργώντας ένα ιδιότυπο συναισθηματικό πλέγμα. Μέσα στο φορτισμένο τοπίο θα απαλλαχθούν από τα δεσμά του παρελθόντος τους αλλά και το βάρος της Ιστορίας, για να ζήσουν ένα αβέβαιο παρόν.
Μικρός Ανθρωποφάγος του Γιάννη Φάγκρα (Ελλάδα – 2025 – Eγχρωμη – 101')
O Πάνος και ο Τζίμης προσλαμβάνονται από την Νίκο για μια παράξενη καταδυτική αποστολή. Απελπισμένοι και άφραγκοι στο τέλος μιας ακόμα τουριστικής σεζόν, έχουν καταστρώσει παράλληλα το δικό τους σχέδιο για τον εντοπισμό ενός βυθισμένου σκάφους διακινητών γεμάτου χρήματα. Η παράνοια, η απληστία και η αγριάδα των θαλάσσιων συνόρων ανατρέπουν τα σχέδια τους.
Σμαράγδα του Αιμίλιου Αβραάμ (Κύπρος – 2024 – Eγχρωμη – 99')
Η 46χρονη Σμαράγδα, με αποτυχημένες σχέσεις, βαλτωμένη καριέρα και οικονομική πίεση, μετά τον θάνατο της μητέρας της μετακομίζει σπίτι της, στην τουριστική Αγία Νάπα, αναλαμβάνοντας και τη φροντίδα του σκύλου-οδηγού της. Γεμάτη οικολογικές ανησυχίες, αναζητά μια αλλαγή κι ένα σκοπό. Ενεργοποιείται στα social media, ψυχαγωγεί παιδιά σε τουριστικό θέρετρο και ξεκινά ένα απρόσμενο ταξίδι αυτογνωσίας, συνειδητοποιώντας πως, παρά τις δυσκολίες, με τη στήριξη των φίλων και τη θέλησή της, μπορεί να αντιμετωπίσει τα πάντα. Παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Black Nights του Ταλίν.
Don't Call me Mama της Νίνα Ναγκ (Νορβηγία – 2025 – Eγχρωμη – 108')
Η Εύα, δημοφιλής καθηγήτρια λυκείου και σύζυγος δημάρχου, ερωτεύεται έναν 18χρονο πρόσφυγα που τη γοητεύει με το ποιητικό του ταλέντο. Η απαγορευμένη σχέση θα έχει ολέθριες συνέπειες και για τους δύο. Βραβείο Ερμηνείας στην Πία Τζέλτα στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι.
Sοrella Di Clausura της Ιβάνα Μλαντένοβιτς (Ρουμανία, Σερβία, Ιταλία, Ισπανία – 2025 – Εγχρωμη – 107')
Οι περιπέτειες της Στέλα, μιας 36χρονης γυναίκας με ανώτερη εκπαίδευση αλλά ανίκανης να βρει δουλειά, η οποία έχει εμμονή με έναν Βαλκάνιο ποπ σταρ. Παγκόσμια πρεμιέρα στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Λοκάρνο.
Broken Voices του Οντρέιζ Πρόβαζνικ (Τσεχία, Σλοβακία – 2025 – Eγχρωμη – 106')
Αρχές της δεκαετίας του 1990, η 13χρονη ταλαντούχα Καρολίνα εντάσσεται σε μια φημισμένη Τσέχικη παιδική χορωδία, δίπλα στη μεγαλύτερη αδελφή της και άλλα κορίτσια. Η εκπληκτική φωνή της τραβάει την προσοχή του μαέστρου που όλες προσπαθούν να εντυπωσιάσουν. Είναι ευτυχισμένη που ξεχωρίζει, όμως σύντομα καταλαβαίνει ότι υπάρχει τίμημα για αυτό... Βραβείο Europa Cinemas Label (των Ευρωπαίων αιθουσαρχών) και Ειδική Μνεία Ερμηνείας στην έφηβη Κατερίνα Φάλμπροβα στο Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι.
Phantoms of July του Τζούλιαν Ραντλμάιερ (Γερμανία – 2025 – Eγχρωμη – 90')
Η Ούρσουλα, μια Ανατολικογερμανίδα σερβιτόρα με ραγισμένη καρδιά, ερωτεύεται έναν μυστηριώδη μουσικό. Η Νέντα, μια Ιρανή YouTuber με σπασμένο χέρι, πιστεύει πως αναγνώρισε έναν αλλοτινό συμπατριώτη της στον αινιγματικό οδοκαθαριστή. Οι δρόμοι των κοριτσιών –μοναχικών και εγκλωβισμένων σε μια αδιέξοδη καθημερινότητα- διασταυρώνονται στη μικρή πόλη Sangerhausen, οδηγώντας τις σε απρόσμενες "περιπέτειες" μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Παγκόσμια πρεμιέρα κι επίσημη συμμετοχή στο Διαγωνιστικό Τμήμα του φεστιβάλ του Λοκάρνο.
Julian της Κάτο Κούστερς (Βέλγιο, Ολλανδία – 2025 – Εγχρωμη – 91')
Η Φλερ και η Τζούλιαν ερωτεύονται παράφορα. Λίγο μετά την πρόταση γάμου της Τζούλιαν, η Φλερ ενθουσιάζεται με την ιδέα να παντρεύονται σε κάθε χώρα όπου επιτρέπεται γάμος μεταξύ γυναικών. Μετά από τέσσερις μόλις γάμους, το ταξίδι τους οδηγείται σε ένα αναπόφευκτο κι οδυνηρό τέλος.
The Other Side of Summer του Βόζτεκ Στρακάτι (Τσεχία, Κροατία – 2025 – Εγχρωμη – 85')
Οι κολλητές 15χρονες φίλες Άλμα και Μπέτκα περνούν ένα βαρετό καλοκαίρι δίπλα σε μια λίμνη, υπό την επίβλεψη της μεγαλύτερης αδερφής της δεύτερης. Μια τυχαία επίσκεψη στο νησάκι στη μέση της λίμνης θα σπάσει τη μονοτονία τους με αναπάντεχο τρόπο. Πρεμιέρα στο διαγωνιστικό τμήμα Proxima του Κάρλοβι Βάρι.
Silent Rebellion της Μαρί-Ελσα Σγκουάλντο (Ελβετία, Βέλγιο, Γαλλία – 2025 – Εγχρωμη – 97)'
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, στην ελβετική επαρχία, μια 15χρονη κοπέλα μένει έγκυος μετά από έναν βιασμό και αψηφά την καταπιεστική προτεσταντική κοινότητά της για να διεκδικήσει την ανεξαρτησία της, μετατρέποντας έτσι το τραύμα της σε όχημα για τη χειραφέτηση. Επίσημη συμμετοχή στο τμήμα Orrizonti Extra του Φεστιβάλ Βενετίας.
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το Ευρωπαϊκό Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ.
Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες στο επίσημο site του Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και στις σελίδες του στο Facebook, και το Instagram.
Πρεμιέρες και Ειδικές Προβολές
Απειρη Γη του Βασίλη Μαζωμένου (Ελλάδα – 2025 – Eγχρωμη – 80')
Σε ένα Ηπειρώτικο χωριό, ο Λάζαρος σκοτώνεται κατά λάθος στο κυνήγι. Η τραγωδία συγκλονίζει την κοινότητα, αλλά ο ερχομός του παιδιού του, ξαναφέρνει τη χαρά. Ο νεαρός Λάζαρος μεγαλώνει, ερωτεύεται και παντρεύεται τη Χάιδω. Η φτώχεια τους αναγκάζει να μεταναστεύσουν. Η επαφή με τις ρίζες του χάνεται. Αλλά ο χρόνος κύκλους κάνει και το συνονόματο εγγόνι του συνεχίζει στο δρόμο που κληρονόμησε από τους προγόνους του...
Fuori του Μάριο Μαρτόνε (Γαλλία, Ιταλία – 2025 – Eγχρωμη – 115')
Ρώμη, 1980. Η συγγραφέας Γκολιάρντα Σαπιέντσα βλέπει το magnum opus της The Art of Joy -καρπό δεκαετούς δουλειάς-, να απορρίπτεται από όσους εκδότες το στέλνει... Καταλήγει στη φυλακή για κλοπή κοσμημάτων και η συναναστροφή της με κάποιες νεαρές συγκρατούμενες αλλάζει τη ζωή της. Μετά την αποφυλάκισή τους, στη διάρκεια ενός καυτού καλοκαιριού, συνεχίζουν να συναντιούνται. Η Γκολιάρντα αναπτύσσει βαθύ δεσμό με τη Ρομπέρτα, πολιτική ακτιβίστρια και παραβάτιδα κατ' εξακολούθηση -μια σχέση που κανείς «απέξω» δεν μπορεί να κατανοήσει πλήρως, όμως στην ίδια θα ξαναδώσει τη χαρά της ζωής και την επιθυμία να ξαναγράψει. Επίσημη συμμετοχή στο φετινό Φεστιβάλ Καννών.
The Good Sister της Σάρα Μίρο Φίσερ (Γερμανία, Ισπανία – 2025 – Eγχρωμη – 96')
Το ηθικό δίλημμα μιας νεαρής γυναίκας, της Ροουζ, η οποία πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στην αφοσίωση στον αδελφό της και στις αρχές της, όταν εκείνος κατηγορείται για βιασμό.
On the Milky Road του Εμίρ Κουστουρίτσα (Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Σερβία, Μεξικό, ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο – 2016 - Εγχρωμη – 125’)
Χωρισμένη σε τρία μέρη, η ταινία παρακολουθεί καθοριστικές στιγμές στη ζωή ενός άντρα και, παράλληλα, της χώρας του: τις σκοτεινές μέρες του πολέμου όπου η βία τον διαμορφώνει· την άνθιση ενός απρόσμενου έρωτα που φωτίζει τη ζωή του· και την απομόνωσή του ως μοναχού που αναζητά τη γαλήνη μετά την απώλεια της αγαπημένης του.
Ο Θησαυρός (Comoara) του Κορνέλιου Πορουμπόιου (Ρουμανία, Γαλλία - 2015 - Eγχρωμη - 89’)
Ο Κόστι ζει με την οικογένειά του σε ένα μικρό διαμέρισμα και τα βγάζουν πέρα με δυσκολία. Τα βράδια διαβάζει στον γιο του τον Ρομπέν των Δασών κι ονειρεύεται θησαυρούς. Ένα όνειρο που φαίνεται να γίνεται πραγματικότητα όταν ο γείτονας του, Αντριαν, του λέει για τον θησαυρό που φέρεται να έχει θάψει ο παππούς του στο χωράφι τους και τον οποίο θέλει να ξεθάψει, αλλά χρειάζεται έναν ανιχνευτή μετάλλων και δεν έχει την οικονομική άνεση για τέτοιο εξοπλισμό. Τότε ο Κόστι μαζεύει όλα του τα χρήματα και προσλαμβάνει τον Κορνέλ, ο οποίος μπορεί να φέρει ανιχνευτή μετάλλων από τη δουλειά του. Ετσι οι τρεις τους είναι έτοιμοι να πλουτίσουν βρίσκοντας το θησαυρό... | Ειδική προβολή με την οποία το 38ο Πανόραμα συμμετέχει στον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου FIPRESCI.
Σκιές και Σιωπή του Ρόμπερτ Μάλιγκαν (ΗΠΑ - 1962 - Ασπρόμαυρη - 129’)
Mια δεξιοτεχνική κινηματογραφική διασκευή του ομώνυμου βιβλίου της Χάρπερ Λι, που φημίζεται για την ευκρινή απεικόνιση των προκαταλήψεων, μέσω μιας ιστορίας ενηλικίωσης ιδωμένης από τα μάτια παιδιών. Με επικεφαλής τον εμβληματικό, βραβευμένο με Οσκαρ Γκρέγκορι Πεκ, ως ηθικό και αδέκαστο συνήγορο Ατικους Φιντς, η ταινία στηρίζεται στις εξίσου δυνατές ερμηνείες των νεαρών πρωταγωνιστών. Η αφήγηση αντιπαραβάλλει τη ζεστή, σταθερή οικογενειακή ζωή της οικογένειας Φιντς με τις άσχημες πραγματικότητες του κόσμου των ενηλίκων, ιδιαίτερα τη φυλετική αδικία της εποχής. Στα δυνατά της σημεία περιλαμβάνονται το ισορροπημένο σενάριό της, το οποίο συνυφαίνει το συναρπαστικό δικαστικό δράμα με προσωπικές οικογενειακές στιγμές, και η αυθεντική απεικόνιση των φυλετικών εντάσεων μιας μικρής νότιας πόλης, καθιστώντας την μια διαχρονική και επιδραστική ταινία. | Ειδική προβολή με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Μάλιγκαν
Τα Πέτρινα Χρόνια του Παντελή Βούλγαρη (Ελλάδα – 1985 – Εγχρωμη – 142’)
Οι νεαροί αριστεροί Ελένη και Μπάμπης ερωτεύονται στη Θεσσαλία, το 1954. Τους χωρίζουν απότομα διώξεις και συλλήψεις. Ξαναβρίσκονται μόλις το 1966 και ολοκληρώνουν τον έρωτά τους. Σύντομα συλλαμβάνονται από τη δικτατορία και η Ελένη γεννά στις φυλακές τον γιο τους. Το χουντικό φρόνημα επιβάλλει γάμο των δύο φυλακισμένων –κουμπάρος ο γιος τους. Η μεταπολίτευση φέρνει την ελευθερία… Βραβεία Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Γυναικείας ερμηνείας (Θέμις Μπαζάκα). Κρατικά Βραβεία ΥΠΠΟ: Ταινίας, Γυναικείου Ρόλου, Μουσικής. Φεστιβάλ Βενετίας: Ειδική Μνεία Ερμηνείας (Θέμις Μπαζάκα). | Ειδική προβολή στο πλαίσιο της εικαστικής έκθεσης σε επιμέλεια Γιάννη Ψυχοπαίδη, «Γυναικείες μορφές σε τέσσερις ταινίες του Παντελή Βούλγαρη».
Αφιέρωμα: Χιροσίμα Εφιάλτη Μου
Με τα λόγια των διοργανωτών:
Δεν υπάρχει κανένα άλλο γεγονός του συνταρακτικού 20ου αιώνα που να ξεπερνά σε αντίκτυπο (κοινωνικό, τεχνολογικό, οικονομικό και οπωσδήποτε θανατηφόρο) αυτό που συνέβη στις 8.15 το πρωί της 6ης Αυγούστου 1945, όταν από το βομβαρδιστικό Β-29 «Ενόλα Γκέι» (βαφτισμένο είς μνημόνευση της μητέρας του πιλότου!) έπεσε και πυροδοτήθηκε στον αέρα της Ιαπωνικής πόλης Χιρόσιμα (σε ύψος 580 μέτρων) η πρώτη ατομική βόμβα που έφερε το όνομα «Little Boy» (στα ελληνικά «Μικρό Αγόρι»).
Ο κόσμος δεν θα ήταν ποτέ ίδιος μετά από αυτό, καθώς το συλλογικό ασυνείδητο της ανθρωπότητας επλήγη ανεπανόρθωτα από το βάρος ενοχής του αφανισμού 150 χιλιάδων αμάχων. Ογδόντα χρόνια αργότερα η ανάμνηση της τραγωδίας στην Χιρόσιμα (και στο Ναγκασάκι 3 μέρες αργότερα) συνεχίζει να συγκλονίζει για την κοινωνιοπαθή αγριότητά της και να εμπνέει τρόμο για το ενδεχόμενο επανάληψής της. Ίσως γι' αυτό τα έργα τέχνης που έχουν ως θεματική αναφορά την αποφράδα εκείνη ημέρα παρουσιάζονται τόσο σύγχρονα και σημαντικά. Εν προκειμένω τα τρία εκ του κουαρτέτου των φιλμ που απαρτίζουν το αφιέρωμα του Πανοράματος: «Τα Παιδιά της Χιροσίμα» (1952), «Χιρόσιμα» (1953), «Καυτή Βροχή» (1989) μας προσφέρουν ισχυρές, συχνά αντικρουόμενες, οπτικές για την ατομική βόμβα, συνδυάζοντας ιστορικά πλάνα, αφηγήσεις επιζώντων και δραματικές αναπαραστάσεις για να παρέχουν μια ιστορική επισκόπηση, εστιάζοντας στο ανθρώπινο κόστο ς και τις μακροπρόθεσμες συνέπειες. Σε αντιδιαστολή, το «Χιροσίμα Αγάπη Μου» (1959), χάρη στη μη γραμμική δομή του εξαλείφει το χρόνο, μέσα από τη συγχώνευση παρόντος και παρελθόντος, και διακρίνεται ως μια εις βάθος διερεύνηση της τομής της προσωπικής και της συλλογικής τραγωδίας, καθώς και ως μια έκκληση για ειρήνη.
Οι ταινίες του αφιερώματος
- Καυτή Βροχή του Σοχέι Ιμαμούρα (1989)
- Τα Παιδιά της Χιροσίμα του Κανέτο Σίντο (1952)
- Χιροσίμα Αγάπη Μου του Αλέν Ρενέ (1959)
- Hiroshima του Χιντέο Σεκιγκάουα (1953)
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το αφιέρωμα «Χιροσίμα Εφιάλτη Μου»
Αφιέρωμα: Το Ρεβιζιονιστικό Γουέστερν
Σχολιάζει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου , Νίνος Φένεκ Μικελίδης:
Ανατροπές και ρεαλισμός στο ρεβιζιονιστικό γουέστερν.
Ρεβιζιονιστικά, αναθεωρητικά στοιχεία συναντάμε στο κλασικό παραδοσιακό γουέστερν από τις δεκαετίες του 40 και 50, σε ταινίες όπως "The Ox-Bow Incident" του Γουίλιαμ Γουέλμαν, "Σπασμένο βέλος" του Ντέλμερ Ντέιβς, "Τζόνι Γκιτάρ" του Νίκολας Ρέι, "Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές" του Φρεντ Τσίνεμαν, και μερικές άλλες. Το ρεβιζιονιστικό γουέστερν ως ξεχωριστό είδος (ή υπό-είδος) ξεκίνησε ουσιαστικά από το 1968, όταν χαλάρωσε ο κώδικας λογοκρισίας του Χέιζ, ανατρέποντας το μύθο και το ρομαντισμό του παραδοσιακού, μέσα από την ανάπτυξη χαρακτήρων και ενός έντονου ρεαλισμού, για να παρουσιάσει μια πιο αληθινή πλευρά της ζωής από εκείνη της «Παλιάς Δύσης», μετατρέποντας το μαύρο και άσπρο, δηλαδή το καλό και το κακό, σε γκρίζο, με χαρακτήρες που συχνά είναι αντί-ήρωες ή και συμπαθητικοί κακοί.
Στο είδος αυτό, οι Ερυθρόδερμοι είναι συμπαθητικοί και η ιστορία τους καταγράφεται με ρεαλισμό και ειλικρίνεια ("Το μεγάλο ανθρωπάκι" του Άρθουρ Πεν, "Ο δραπέτης" του Αβραάμ Πολόνσκι), οι θρυλικοί ληστές και οι μονομαχίες χρησιμεύουν για να καταδικάσουν το πέρασμα του χρόνου και τον ερχομό μιας δήθεν προόδου και ενός αδηφάγου καπιταλισμού ("Η μεγάλη μονομαχία" του Σαμ Πέκινπα), ενώ η απλοϊκή θρυλική άποψη του παραδοσιακού Ουέστ καταγράφεται με περίπλοκη και προκλητική άποψη ("Οι ασυγχώρητοι" του Κλιντ Ίστγουντ, τα σπαγγέτι γουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε και του Σέρτζιο Κορμπούτσι), ο απλός άνθρωπος ενάντια στην εισροή του κεφαλαίου και τις μεγαλο-επιχειρήσεις, καθώς και ο πρωταγωνιστικός ρόλος της γυναίκας ("Η έντιμος κυρία και ο χαρτοπαίκτης" του Ρόμπερτ Όλτμαν), το πέρασμα της Δύσης και η εξαφάνιση ενός τρόπου ζωής ("Μόντι Ουώλς" του Γουίλιαμ Φρέικερ), η σε βάθος έρευνα των αξιών της Δύσης και του αληθινού προσώπου της ως χώρα θανάτου και περιβαλλοντολογικής καταστροφής παρά ανάπτυξης και προόδου ("Ο νεκρός" του Τζιμ Τζάρμους).
Για να καταλήξει τα τελευταία χρόνια σε ένα άλλο είδος, το αντί-γουέστερν ή το νέο-γουέστερν με ταινίες όπως το "Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους" των αδερφών Κοέν, "Η εξουσία του σκύλου" της Τζέιν Κάμπιον, "Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού" του Μάρτιν Σκορσέζε, για να αναφέρω τις πιο χαρακτηριστικές."
Οι ταινίες του αφιερώματος:
- Η Εντιμος Κυρία και ο Χαρτοπαίκτης (McCabe and Mrs. Miller) του Ρόμπερτ Ολτμαν (1971)
- Η Μεγάλη Μονομαχία (Pat Garrett and Billy The Kid) του Σαμ Πέκινπα (1973)
- Ο Δραπέτης (Tell Them Willie Boy Is Here) του Εϊμπραχαμ Πολόνσκι (1969)
- Ο Νεκρός (Dead Man) του Τζιμ Τζάρμους (1995)
- Οι Ασυγχώρητοι (Unforgiven) του Κλιντ Ιστγουντ (1992)
- Το Μεγάλο Ανθρωπάκι (Little Big Man) του Αρθουρ Πεν (1970)
- Monte Walsh του Γουίλιαμ Α. Φρέικερ (1970)
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το αφιέρωμα στο Ρεβιζιονιστικό Γουέστερν.
Αφιέρωμα: Ζορζ Ντελερού
Ο Ζορζ Ντελερού γεννήθηκε στο Ρουμπέ της Γαλλίας το 1925 και πέθανε το 1992 στο Λος Άντζελες. Σπούδασε σύνθεση στο Κονσερβατουάρ του Παρισιού, όπου μαθήτευσε κοντά στον Ντάριους Μίλχο. Η πρώτη του μουσική για τον κινηματογράφο ήταν για την ταινία του Αλέν Ρενέ «Χιροσίμα αγάπη μου» το 1959, όμως η μεγάλη του αναγνώριση ήρθε το 1961 με τη μουσική της ταινίας του Φρανσουά Τριφό «Ζιλ και Τζιμ». Κατά τη διάρκεια της καριέρας του προτάθηκε τέσσερις φορές για Οσκαρ για τη μουσική στις ταινίες «Η Αννα των Χιλίων Ημερών», «Ο Θαυμαστός Κόσμος των Δελφινιών», «Τζούλια» και «Η Αγνή του Θεού», ενώ τελικά τιμήθηκε με το βραβείο το 1979 για τη μουσική του στην ταινία «Μια Μικρή Ρομαντική Ιστορία».
Η μουσική του Ντελερού χαρακτηρίζεται από ευαισθησία, λυρισμό και μια ιδιαίτερη εκφραστικότητα που τη διαφοροποιεί από τη συνηθισμένη κινηματογραφική μουσική της εποχής του. Επηρεασμένος από τον Βιβάλντι και άλλους Γάλλους κλασικούς συνθέτες, κατάφερε να συνδυάσει την παράδοση με τη σύγχρονη κινηματογραφική αισθητική, δημιουργώντας ένα μοναδικό ύφος που σφράγισε τον γαλλικό και διεθνή κινηματογράφο.
Συνολικά στη διάρκεια της καριέρας του, ο Ντελερού συνέθεσε μουσική για περισσότερες από 350 ταινίες.
Οι ταινίες του αφιερώματος:
- Το Αίνιγμα (Garde a Vue) του Κλοντ Μιλέρ (1981)
- Ο Κονφορμίστας (Il Conformista) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι (1970)
- Αμερικάνικη Νύχτα (La Nuit Americaine) του Φρανσουά Τριφό (1973)
- Το Τελευταίο Μετρό (Le Dernier Métro) του Φρανσουά Τριφό (1980)
- Platoon του Ολιβερ Στόουν (1986)
- Ερωτευμένες Γυναίκες (Women in Love) του Κεν Ράσελ (1969)
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το αφιέρωμα στον Ζορζ Ντελερού.
Αφίερωμα στα ντοκιμαντέρ του Νικ Μπρούμφιλντ
Ο Nick Broomfield είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς και καινοτόμους Βρετανούς δημιουργούς ντοκιμαντέρ των τελευταίων δεκαετιών. Γεννημένος το 1948 στο Λονδίνο, σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ και στη συνέχεια συνέχισε τις σπουδές του στο National Film and Television School, όπου διαμόρφωσε το ιδιαίτερο κινηματογραφικό του βλέμμα.
Το έργο του χαρακτηρίζεται από μια τολμηρή, αυτοαναφορική προσέγγιση που επηρέασε βαθιά τη σύγχρονη ντοκιμαντερίστικη αφήγηση. Από τη δεκαετία του 1970, με έργα όπως το Who Cares και το Juvenile Liaison, έως τις διεθνώς αναγνωρισμένες ταινίες Chicken Ranch (1983), Aileen: Life and Death of a Serial Killer (2003) και Kurt & Courtney (1998), ο Broomfield καταγράφει την πραγματικότητα με άμεσο, διεισδυτικό και συχνά αποκαλυπτικό τρόπο.
Σημαντική στροφή στην καριέρα του αποτέλεσε η απόφασή του να εμφανίζεται μπροστά από την κάμερα, κρατώντας ο ίδιος το μικρόφωνο και συμμετέχοντας ενεργά στη διαδικασία της αφήγησης. Αυτή η μέθοδος, που καθιέρωσε από το Chicken Ranch, δημιούργησε ένα νέο, προσωπικό ύφος – έναν κινηματογράφο όπου το βλέμμα του δημιουργού γίνεται κομμάτι της ιστορίας.
Στις αρχές του 21ου αιώνα, ο Broomfield άρχισε να πειραματίζεται με μυθοπλαστικά έργα που χρησιμοποιούν μη επαγγελματίες ηθοποιούς, διατηρώντας ωστόσο τη δύναμη του άμεσου ρεαλισμού που χαρακτηρίζει τα ντοκιμαντέρ του.
Οι ταινίες του έχουν παρουσιαστεί και βραβευθεί σε κορυφαία φεστιβάλ παγκοσμίως (Κάννες, Sundance, Βερολίνο, IDFA), ενώ το έργο του θεωρείται θεμελιώδες για την εξέλιξη του “direct cinema” και του προσωπικού ντοκιμαντέρ. Με πάνω από πέντε δεκαετίες δημιουργικής δραστηριότητας, ο Νικ Μπρούμφιλντ παραμένει ένας ακούραστος παρατηρητής του κόσμου και ένας βαθιά επιδραστικός αφηγητής της εποχής μας.
Οι ταινίες του αφιερώματος:
- Aileen Wuornos: The Selling of a Serial Killer (1982)
- The Stones and Brian Jones (2023)
- Marianne & Leonard: Λόγια Αγάπης (2019)
- Curt & Courtney (1998)
- Heidi Fleiss: Hollywood Madam (1995)
Στο πλαίσιο του αφιερώματος στο έργο του, ο Νικ Μπρούμφιλντ θα δώσει ένα masterclass την Παρασκευή 21 Νοεμβρίου στις 13.00 στη Σχολή Σταυράκου (28ης Οκτωβρίου / Πατησίων 65, Αθήνα) με θέμα «Η Αλήθεια ως Κατασκευή: Το Προσωπικό και το Πολιτικό στο Ντοκιμαντέρ του Νικ Μπρούμφιλντ», Το έργο του προλογίζει ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης. Την εκδήλωση συντονίζει ο Βασίλης Μαζωμένος (Υπεύθυνος δράσεων Αγοράς). | Το Masterclass θα πραγματοποιηθεί στα Αγγλικά, Είσοδος Ελεύθερη.
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το αφιέρωμα στον Νικ Μπρούμφιλντ.
Αφιέρωμα στην Ζανίν Μεραπφέλ
Η Ζανίν Μεραπφέλ είναι μια διακεκριμένη αργεντινο-γερμανίδα σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη δημοσιογραφία στο Μπουένος Άιρες, εργάστηκε ως συντάκτρια και ανεξάρτητη δημοσιογράφος, πριν σπουδάσει κινηματογράφο στο Ινστιτούτο Κινηματογράφου της Ακαδημίας Σχεδίου του Ουλμ (1964–1968), υπό την καθοδήγηση των Αλεξάντερ Κλούγκε και Εντγκαρ Ράιτς.
Το 1980 γύρισε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, «Malou», η οποία τιμήθηκε με το Βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ των Καννών το 1981. Από τότε έχει δημιουργήσει πολλές βραβευμένες ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, όπως «Im Land meiner Eltern» (1981), «Die Kümmeltürkin geht» (1985), «La Amiga» (1988) και «Amigomío» (1995).
Από το 1990 έως το 2008 διετέλεσε καθηγήτρια κινηματογράφου και τηλεόρασης στην Ακαδημία Μέσων της Κολωνίας, όπου συνέβαλε επίσης στη θεμελίωση του ιδρύματος ως εκπρόσωπος της ιδρυτικής επιτροπής.
Μεταγενέστερα έργα της είναι οι ταινίες Der deutsche Freund (2012), Confusion/Diffusion (2015) και Moving Sand / Topos (2019) — η τελευταία σε συνεργασία με τον συνθέτη και μουσικό Φλώρο Φλωρίδη, με διεθνείς προβολές και επανέκδοση στην Ακαδημία Τεχνών του Βερολίνου το 2019.Το 2019 ήταν πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του 41ου Διεθνούς Φεστιβάλ Νέου Λατινοαμερικανικού Κινηματογράφου στην Αβάνα, ενώ την ίδια χρονιά παρουσιάστηκαν ρετροσπεκτίβες του έργου της στο Βερολίνο και στην Αβάνα.
Το 2020 τιμήθηκε με τον Γερμανικό Σταυρό Αξίας Α΄ Τάξης, σε αναγνώριση του κινηματογραφικού και συγγραφικού έργου της, καθώς και της προσήλωσής της στα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία της έκφρασης και την πολιτισμική ποικιλομορφία. Την ίδια χρονιά ίδρυσε τη "European Alliance of Academies", ένα δίκτυο αρχικά 60 καλλιτεχνικών ακαδημιών και πολιτιστικών ιδρυμάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Νορβηγία, με στόχο την προάσπιση της ελευθερίας της τέχνης.
Από το 1998 είναι μέλος της Ακαδημίας Τεχνών του Βερολίνου (Akademie der Künste), όπου από το 2015 μέχρι και το 2024 κατείχε τη θέση της Προέδρου.
Οι ταινίες του αφιερώματος:
- Το Καλοκαίρι της Αννας (2001)
- Μalou (1980)
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το αφιέρωμα στην Ζανίν Μεραπφέλ.
Αφιέρωμα στον Ανδρέα Σινάνο
Γεννημένος το 1948, γόνος πολυμελούς αγροτικής οικογένειας, είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου ως ένας από τους πλέον καταξιωμένους διεθνώς διευθυντές φωτογραφίας. Έχει συνεργαστεί επί σειρά ετών με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, καθώς και με τους Μιχάλη Κακογιάννη, Chris Marker, Hiner Saleem, Semih Kaplanoglu, Jeanine Meerapfel κ.α. Έχει αποσπάσει βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για πέντε ταινίες του αλλά και στα φεστιβάλ της Antalya, της Malatya, της Kayseri, ενώ έχει επίσης βραβευτεί δύο φορές από την SIYAD (Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου της Τουρκίας).
Οι ταινίες του αφιερώματος:
- Η Σκόνη του Χρόνου του Θόδωρου Αγγελόπουλου (2008)
- Μεταίχμιο του Πάνου Καρκανεβάτου (1994)
- Ολγα Ρόμπαρντς του Χρήστου Βακαλόπουλου (1989)
- Το Καλοκαίρι της Αννας της Ζανίν Μεραπφέλ (2001)
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το αφιέρωμα στον Ανδρέα Σινάνο.
Αφιέρωμα στην Ιωάννα Σπηλιοπούλου
Η Iωάννα Σπηλιοπούλου είναι μοντέζ κινηματογραφικών ταινιών. Εχει μοντάρει 40 ταινίες μεγάλου μήκους, πολλά ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, καθώς και πολλές ταινίες μικρού μήκους. Αρκετές από τις παραπάνω ταινίες έχουν διακριθεί σε ελληνικά και διεθνή Φεστιβάλ. Η ίδια έχει βραβευτεί με το βραβείο μοντάζ για τις ταινίες: «Η Απειλή», «Βασιλικός Καβάλα», «Ιαγουάρος», «Τέλος Εποχής», «Μη Μου Άπτου», «Παντρολόγημα - Καρύδι με τσόφλι», «Απ' τα Κόκαλα Βγαλμένα» και «Κόφτο». Επίσης, έχει σκηνοθετήσει τα video art: «Καβάφης... αβέβαιες μνήμες» (2013), «Συνεικόνες» (2015), «Αστρολάβος, Φώτης Κόντογλου» (2015), «Μεσολόγγι , το τελευταίο μήνυμα» (2017) και «Το γράμμα της Άννας» (2020).
Στο πλαίσιο του αφιερώματος προβάλλονται οι ταινίες:
- Από την Ακρη της Πόλης του Κωνσταντίνου Γιάνναρη (1998)
- Αυτή η Νύχτα Μένει του Νίκου Παναγιωτόπουλου (2000)
- Τέλος Εποχής του Αντώνου Κόκκινου (1994)
- Το Μαγικό Γυαλί της Μαρίας Γαβαλά (1988)
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το αφιέρωμα στην Ιωάννα Σπηλιοπούλου.
Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες στο επίσημο site του Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και στις σελίδες του στο Facebook, και το Instagram.
Παράλληλες εκδηλώσεις
Εικαστική Έκθεση: «Γυναικείες μορφές σε τέσσερις ταινίες του Παντελή Βούλγαρη»
Εγκαίνια έκθεσης: Τρίτη 18/11
Διάρκεια έως την Κυριακή 7/12
Στον εκθεσιακό χώρο του 1ου ορόφου του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος).
Η έκθεση θα είναι ανοικτή καθημερινά: 18.00 - 22.00, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό
Τα έργα που εκτίθενται βασίζονται στα φιλμ «Το προξενιό της Αννας», «Τα Πέτρινα χρόνια», «Νύφες» και «Μικρά Αγγλία», και φιλοτεχνήθηκαν από 8 ζωγράφους (4 γυναίκες και 4 άντρες), αποφοίτους της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, υπό την επιμέλεια του ομότιμου καθηγητή και ζωγράφου Γιάννη Ψυχοπαίδη. Συμμετέχουν οι εικαστικοί Βιργινία Αξιώτη, Αλέξανδρος Βέργης, Δημήτρης Κατσούδας, Ιβάν Μαστερόπουλος, Βασίλης Παφίλης, Δέσποινα Φλέσσα, Δήμητρα Χανιώτη, Κατερίνα Χριστοπούλου.
Masterclass: Νίκος Κυπουργός
Ο συνθέτης Νίκος Κυπουργός παρέα με τον Στέλιο Χαραλαμπόπουλο θα αναλύσουν τη σχέση μουσικής και εικόνας στον σύγχρονο ελληνικό και διεθνή κινηματογράφο, εστιάζοντας στη συνθετική διαδικασία: από την πρώτη ανάγνωση του σεναρίου μέχρι το τελικό μοντάζ. Την Τρίτη 25 Νοεμβρίου στις 14.00 στη Σχολή Σταυράκου. Την εκδήλωση συντονίζει ο υπεύθυνος Δράσεων Αγοράς, Βασίλης Μαζωμένος. | Είσοδος Ελεύθερη, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας
Ανοιχτή Συζήτηση: «Πέρα από τα Σύνορα: Προώθηση του Ελληνικού Κινηματογράφου σε ένα Διεθνές Κοινό»
Τη Δευτέρα 24 Νοεμβρίου (13.00-16.00) στο Γαλλικό Ινστιτούο της Αθήνας (Σίνα 33, Αθήνα, Aίθουσα Gigele Vivier) θα πραγματοποιηθεί ανοιχτή συζήτηση που εστιάζει στις στρατηγικές, τις προκλήσεις και τις προοπτικές της διεθνούς διανομής του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Με τη συμμετοχή καταξιωμένων επαγγελματιών του κινηματογραφικού χώρου, διαφορετικών ειδικοτήτων, θα συζητηθούν τα κριτήρια επιλογής ταινιών για κυκλοφορία στο εξωτερικό, η δυναμική των ελληνικών παραγωγών στη διεθνή αγορά, αλλά και τα εργαλεία που μπορούν να ενισχύσουν την εξωστρέφεια, όπως τα φεστιβάλ, οι συμπαραγωγές και οι διεθνείς πλατφόρμες. | Ομιλητές: Τατιάνα Κόσορ (Festival Agent, Heretic Outreach) | Γιάννα Σαρρή (Hellas Film, ΕΚΚΟΜΕΔ) | Τάσος Μελεμενίδης (Head of Aquisitions, CINOBO) | Νίνος Μικελίδης (Καλλιτενικός Διευθυντής, Πανοράμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου) | Την εκδήλωση συντονίζει ο Βασίλης Μαζωμένος (Υπεύθυνος δράσεων Αγοράς) | Η συζητήση θα πραγματοποιηθεί στα Αγγλικά. | Είσοδος Ελεύθερη, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας
Πρόγραμμα Προβολών Σπουδαστικών Ταινιών Μικρού Μήκους
Την Τρίτη 25 Νοεμβρίου στις 18:00 στην Ελληνοαμερικάνικη Ενωση (Μασσαλίας 22, Αθήνα, Θέατρο) μια δίωρη προβολή συγκεντρώνει τις πιο αντιπροσωπευτικές και ώριμες δημιουργίες τελειοφοίτων από τις τέσσερις σημαντικότερες κινηματογραφικές σχολές της Αθήνας, της Σχολής Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Λ. Σταυράκου, του New York College, του Μητροπολιτικού Κολλεγίου και της SAE. Δείτε εδώ τις ταινίες αναλυτικά
Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες στο επίσημο site του Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και στις σελίδες του στο Facebook, και το Instagram.
