Το σήριαλ που ξεκίνησε λίγο πριν τις γιορτές, με τον Γάλλο ηθοποιό να διαμαρτύρεται για την αύξηση της φορολογίας εισοδήματος που είχε εξαγγείλει η Γαλλική κυβέρνηση, έφτασε (μάλλον) στο τέλος του.
Αφού ο ηθοποιός δοκίμασε αρχικά να πάρει την Βελγική υπηκοότητα τελικά εχθές, ο Βλαντιμίρ Πούτιν τον ανακήρυξε κι επισήμως πολίτη της Ρωσίας δίνοντας λύση στο φορολογικό του πρόβλημα. Το Ρώσικο φορολογικό σύστημα προβλέπει ενιαίο φόρο εισοδήματος 13% για όλους κι οι αρχές τον διαβεβαίωσαν πως δεν πρόκειται να φορολογηθεί παραπάνω όσα κι αν είναι τα έσοδά του.
Η χαρά του ηθοποιού για την νέα του εθνικότητα ήταν τόσο μεγάλη, ώστε συνέταξε κι έδωσε στην δημοσιότητα ανοιχτή επιστολή στην οποία μιλά γεμάτος ενθουσιασμό για την Ρωσία, μια χώρα της οποίας ο πρωθυπουργός « δεν θα αποκαλούσε ποτέ έναν από τους πολίτες της χώρας “θλιβερό”», όπως λέει αναφερόμενος στα σχόλια του γάλου πρωθυπουργού για την απόφασή του.
Διαβάστε ολόκληρη την ελαφρώς παραληρηματική επιστολή του πιο κάτω και τα σχόλια δικά σας...
Ναι έκανα αίτηση για Ρώσικο διαβατήριο και είμαι πολύ χαρούμενος που έγινε δεκτή. Αγαπώ την χώρα σας, τους ανθρώπους της, την ιστορία της, τους συγγραφείς της. Μου αρέσει να κάνω ταινίες εδώ, αφού μπορώ και δουλεύω με ηθοποιούς όπως ο Βλαντιμίρ Μασκόβ.
Αγαπώ την κουλτούρα σας, την ευφυΐα σας. Ο Πατέρας μου ήταν κομμουνιστής, άκουγε πάντα το Ράδιο Μόσχα. Αυτή είναι και η δική μου κουλτούρα. Στην Ρωσία υπάρχει μια καλή ζωή. Οχι απαραίτητα στη Μόσχα που είναι ίσως μεγαλύτερη μητρόπολη απ όσο θα ήθελα. Προτιμώ την επαρχία, και ξέρω μερικά υπέροχα μέρη στη Ρωσσία. Για παράδειγμα, υπάρχει αυτό το μέρος που αγαπώ, το μέρος όπου μένει ο φίλος μου Νικολάι Μποροντάτσεβ, ο επικεφαλής της Gosfilmofond. Εκεί, στα δάση με τις σημύδες, αισθάνομαι καλά. Και θα μάθω ρώσικα.
Μίλησα και στον πρόεδρο μου, τον Φρανσουά Ολάντ. Του είπα για όλα αυτά. Ξέρει ότι αγαπώ τον πρόεδρό σας Βλαντιμίρ Πούτιν κι ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Και του είπα ότι η Ρωσία είναι μια σπουδαία δημοκρατία κι ότι δεν είναι μια χώρα της οποίας ο πρωθυπουργός θα αποκαλέσει ποτέ έναν πολίτη της «θλιβερό».
Μου αρέσει ο Τύπος σας, αλλά μερικές φορές καταντά ενοχλητικός καθώς μοιάζει να έχει μόνο έναν τρόπο σκέψης. Αλλά από σεβασμό στον Προεδρό σας και στην σπουδαία χώρα σας, δεν θα προσθέσω τίποτα παραπάνω.
Αν θέλω να μιλήσω για την Ρωσία, ένα απόσπασμα μου έρχεται στο μυαλό... «Πως σε μια χώρα τόσο μεγάλη, κανείς δεν είναι ποτέ μόνος του. Γιατί σε κάθε δέντρο σε κάθε τοπίο βρίσκουμε ελπίδα. Δεν υπάρχει κακία στη Ρωσία, όχι, μόνο μεγάλα αισθήματα. Και πίσω από αυτά τα αισθήματα υπάρχει σεμνότητα. Στην μεγαλοσύνη σου, δεν νιώθω ποτέ μόνος»
Slava Rossii! (Ζήτω η Ρωσία) Spasibo! (Σας Ευχαριστώ).
Tags: Ζεράρ Ντεπαρντιέ
