Οποιος έχει δει τον «Ξεναγό», ξέρει καλά πως ο Ζαχαρίας Μαυροειδής γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε να καταγράφει με χιούμορ και αποκαλυπτική τρυφερότητα τη γενιά των 30something στην Ελλάδα του σήμερα.
Ενας τριαντάρης, άνεργος και εργένης είναι και ο ήρωας της νέας του ταινίας με τίτλο «Απόστρατος» που βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της ανάπτυξης και συμμετέχει φέτος στο 9ο Φόρουμ Συμπαραγωγών Crossroads της Αγοράς του 54ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αναζητώντας συμπαραγωγή, χρηματοδότηση και ένα σημείο σταθερής εκκίνησης.
Το Flix μίλησε με τον Ζαχαρία Μαυροειδή, προσπαθώντας να μάθει περισσότερα για τη νέα του ταινία και τους λόγους για τους οποίους κάποιος επιμένει να κάνει σινεμά στην Ελλάδα.
Τι είναι ο «Απόστρατος»;
Ο «Απόστρατος» είναι μία σκοτεινή κωμωδία στην σύγχρονη Αθήνα. Πρωταγωνιστής είναι ο Αρης, ένας τριαντάρης εργένης ο οποίος, χάνοντας τη δουλειά του, αναγκάζεται να μετακομίσει προσωρινά στο σπίτι του εκλιπόντος παππού του, ακριβώς πάνω από το πατρικό του. Επιστρέφοντας στην γειτονιά που μεγάλωσε βρίσκει ξανά παλιούς συμμαθητές που έχουν ξεμείνει πίσω, επίσης άνεργοι κι συντηρούμενοι από τους γονείς τους. Ο Αρης ανακτά την παλιά αίγλη του ως αρχηγός της τάξης και καθώς η ανεύρεση δουλειάς δεν αποδίδει καρπούς, η προσωρινή λύση μετατρέπεται σε δελεαστική επιλογή. Μόνιμα πλέον στο παλιομοδίτικο σπίτι, η φιγούρα του παππού Αριστείδη, βετεράνου του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, αρχίζει να ασκεί έντονη επιρροή πάνω του. Ο άνεργος εγγονός υιοθετεί ασυναίσθητα χούγια του απόστρατου παππού, δοκιμάζει την στολή του, ξεκινά τη δίαιτά του και πολύ σύντομα ανακαλύπτει ένα καλά κρυμμένο μυστικό του.
Πόσο εύκολο ήταν να επιχειρήσεις την δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία σου;
Το να έχεις κάνει μια μεγάλου μήκους είναι πολύτιμο εφόδιο για κάθε επόμενο βήμα. Πόσο μάλλον αν την έχεις κάνει χωρίς παραγωγό. Από εκεί και πέρα, είμαι ακόμη στην αρχή και δεν μπορώ να προβλέψω το πόσο εύκολο ή δύσκολο θα είναι το να ολοκληρωθεί ο «Απόστρατος». Είναι μια ταινία με πολλούς χαρακτήρες, μεγάλο πέρασμα αφηγηματικού χρόνου και αρκετές απαιτητικές σκηνές από άποψη παραγωγής.
Πόσο έχει εισβάλλει η πραγματικότητα της Ελλάδας αυτόν τον καιρό μέσα στο σενάριο του «Απόστρατου»;
Νομίζω ότι η ιστορία του «Απόστρατου» προέκυψε από την ανάγκη μου να ερμηνεύσω τα όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Η πρώτη ιδέα για την ταινία ήρθε πριν μερικούς μήνες, βλέποντας την παράσταση «Τηλέμαχος, should I stay or should I go». Ένας χαρακτήρας μιλούσε για την αλλοίωση που επέφερε στον κοινωνικό του κύκλο η μακροχρόνια ανεργία. Αυτή η καθίζηση στο κοινωνικό περιθώριο των ανέργων μου άφησε μια πολύ έντονη αίσθηση. Μέσα σε πολύ σύντομο διάστημα, για τα δεδομένα μου τουλάχιστον, έγραψα το πρώτο τρίτμεντ κι έκτοτε το δουλεύω διαρκώς. Γενικά η ιστορία έχει κάτι το επείγον μέσα της.
Γιατί κάποιος επιμένει να κάνει σινεμά σε μια χώρα που δεν βοηθάει καθόλου σε αυτό;
Κατ’ αρχήν γιατί το σινεμά είναι μία συναρπαστική τέχνη. Από εκεί και πέρα, ο καθένας έχει και τους προσωπικούς του λόγους. Υπάρχει η ανάγκη να αφηγείσαι, η ανάγκη να ερμηνεύσεις τον κόσμο γύρω σου, η ανάγκη να ερμηνεύσεις τον εαυτό σου, η φιλοδοξία, η ματαιοδοξία, ο δονκιχωτισμός. Η δημιουργικότητα διαθέτει ένα πολύ πλούσιο φάσμα από κίνητρα.
Ο «Ξεναγός» ήταν μια δική σου παραγωγή. Εδώ τι αλλάζει;
Εδώ έχω παραγωγό τη Φαίδρα Βόκαλη από τη Marni Films. Μετά από την εμπειρία του «Ξεναγού» ήθελα να κάνω το επόμενο βήμα με τον πατροπαράδοτο τρόπο. Οχι πως μετάνιωσα που έκανα εγώ την παραγωγή στην πρώτη μου ταινία. Αντιθέτως. Εμαθα πολλά πράγματα με πρώτο και κύριο την αξία των καλών συνεργατών. Και φυσικά εκτίμησα βαθύτατα την αξία του παραγωγού καθώς έπρεπε να κάνω όλα όσα κάνει για μια ταινία που είναι πολύ περισσότερα απ’ όσα νόμιζα...
Ο «Ξεναγός» ήταν μια ταινία για την Αθήνα. Τι ρόλο παίζει η Αθήνα στον «Απόστρατο»;
Ο «Απόστρατος» εξελίσσεται στου Παπάγου. Είναι ένα προάστιο που έχει μια αρκετά συμπαγή αρχιτεκτονική ταυτότητα παλιομοδίτικου προαστίου και μια διάχυτη ατμόσφαιρα «ναφθαλίνης». Είναι επίσης ένα προάστιο από το οποίο έχω αρκετά βιώματα καθώς εν μέρει μεγάλωσα εκεί.
Πόσο πιστεύεις ότι μπορεί να βοηθήσει την υλοποίηση της ταινίας η συμμετοχή της στο Crossroads της Αγοράς του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης;
Είναι η πρώτη μου φορά που πάω σε Αγορά να κάνω πίτσινγκ και τα συναφή οπότε δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να κλείσεις μια συνεργασία. Γενικά το βλέπω λίγο σαν μία νέα εμπειρία. Σίγουρα είναι ένα καλό πρώτο βήμα για να τεστάρεις την δυναμική του πρότζεκτ και να καταλάβεις καλύτερα τις προθέσεις σου μέσα από την επαναλαμβανόμενη παρουσίασή του.
Διαβάστε ακόμη:
