Γιος του Ρεξ Χάρισον, ο έφηβος Νόελ Χάρισον ξεκίνησε την καριέρα του σαν... Ολυμπιονίκης σκιέρ για λογαριασμό της ομάδας της Μ. Βρετανίας, πριν αποφασίσει πως αυτό που τον ενδιέφερε ήταν η μουσική και συμμετάσχει σε ένα τηλεοπτικό σόου στο BBC που του έδειξε το σωστό σλάλομ προς την επιτυχία.
Πριν φύγει για την Αμερική το 1965 σε ηλικία 29 ετών, τραγουδούσε σε ένα ελληνικό εστιατόριο στο Λονδίνο και σε διάφορες σκηνές στην Ευρώπη, ενώ φτάνοντας στο Σαν Φρανσίσκο και τη Νέα Υόρκη κατάφερε να κερδίσει γρήγορα την εμπιστοσύνη των μανατζέρ του, Μπομπ Τσάρτοφ και Ιρβιν Γουίνκλερ (υπεύθυνοι για τη σειρά ταινιών «Ρόκι») και να ανέβει στα charts με το «A Young Girl».
Την περίοδο 1966-1967 πρωταγωνίστησε στο τηλεοπτικό «The Girl from U.N.C.L.E.» αλλά και σε ένα επεισόδιο του «The Man from U.N.C.L.E.», ενώ το 1968 ο Μισέλ Λεγκράν θα τον επέλεγε για να τραγουδήσει το «The Windmils of Your Mind», το βασικό θέμα - τραγούδι του «The Thomas Crown Affair» που θα κέρδιζε το Οσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού. Ο Χάρισον δεν το τραγούδησε την βραδιά της τελετής απονομής των βραβείων (τον αντικατέστησε ο Χοσέ Φελισιάνο), επειδή βρισκόταν σε γυρίσματα για την ταινία «Take a Girl Like You», ενώ μέσα στα χρόνια πολλοί ήταν αυτοί που ξέχασαν την πρώτη αυθεντική του εκτέλεση στο κομμάτι, συνδέοντας το αναπόφευκτα με την ερμηνεία της Ντάστι Σπρίνγκφιλντ.
To 2003, σε μια συνέντευξη του, ο Νόελ Χάρισον θυμήθηκε τη δημιουργία του τραγουδιού:
«Οι στίχοι των Μέριλιν και Αλαν Μπέργκμαν, σαν μια σειρά από μάντρα, συν η ενορχήστρωση από έγχορδα και οι κυκλικοί ρυθμοί του Μισέλ Λεγκράν, έκαναν το κομμάτι κλασικό. Ηχογραφήθηκε σε ένα τεράστιο στούντιο στην Paramount, με σκηνές από την ταινία να προβάλλονται σε μια οθόνη και τον ΜΙσέλ να στέλνει φιλιά στην ορχήστρα. Δεν βαρέθηκα ποτέ αυτό το τραγούδι. Μοιάζει να γίνεται όλο και καλύτερο μέσα στα χρόνια. Προσκαλέστηκα να το τραγουδήσω στα Οσκαρ του 1968, όπου κέρδισε και το βραβείο, αλλά έκανα μια ταινία στην Αγγλία εκείνη την εποχή και ο παραγωγός που με αντιπαθούσε δεν με άφησε να παραστώ. Τότε δεν είχα καταλάβει ακριβώς τι θα ήταν αυτό το τραγούδι. Το είπα, το ηχογραφήσαμε και σχεδόν το ξέχασα...»
Το «The Windmills of Your Mind», όμως, δεν ξεχάστηκε, υπήρξε η μεγαλύτερη επιτυχία του Νόελ Χάρισον, ο οποίος συνέχισε να κυκλοφορεί δίσκους, να κάνει περιοδείες (μαζί με τους Beach Boys, τη Σερ και άλλους) και να πρωταγωνιστεί σε τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές, πριν μετακομίσει ακόμη μια φορά στη ζωή του στον Καναδά το 1972. Εκεί υπήρξε παρουσιαστής σε ένα τηλεοπτικό σόου, ενώ ανάμεσα σε όσα έκανε υποδύθηκε και τον Χένρι Χίγκινς, το ρόλο που είχε παίξει ο πατέρας του στην κινηματογραφική μεταφορά του «My Fair Lady» στη μιούζικαλ εκδοχή του έργου.
Στα τέλη του '90, ο Χάρισον θα επέστρεφε στην Αγγλία, συνεχίζοντας τις μουσικές παραστάσεις, το 2010 κυκλοφόρησε νέο δίσκο, ενώ τον Ιούνιο του 2011 επέστρεψε σαράντα χρόνια μετά από την πρώτη του εμφάνιση στο Glastonbury όπου και ερμήνευσε μια ακουστική βερσιόν του «The Windmills of Your Mind».
Ακούραστος μέχρι την τελευταία στιγμή, πέθανε από καρδιακή προσβολή σε νοσοκομείο του Ντέβον στην Αγγλία, λίγες ώρες μετά από μια εμφάνισή του.
Θα τον θυμόμαστε για πάντα και μόνο γι' αυτό:
Δείτε εδώ τη (συγκινητική) ακουστική εκτέλεση του «The Windmills of Your Mind» από το Glastonbury το 2011:
Διαβάστε ακόμη:
