Φεστιβάλ / Βραβεία

Κυνηγοί επικηρυγμένων, δραχμές, noodles και χρυσόψαρα: στο «Goldfish» του Θάνου Τσαβλή η Ελλάδα έχει πλέον χρεοκοπήσει!

στα 10

Λίγο πριν την προβολή του «Goldfish» στο 54ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ο Θάνος Τσαβλής μιλάει στο Flix για τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, τη μοναχική του διαδρομή στο ελληνικό σινεμά και την εμμονή του με τον ασιατικό κινηματογράφο και τις πολεμικές τέχνες.

Κυνηγοί επικηρυγμένων, δραχμές, noodles και χρυσόψαρα: στο «Goldfish» του Θάνου Τσαβλή η Ελλάδα έχει πλέον χρεοκοπήσει!

Γνωρίσαμε τον Θάνο Τσαβλή τον Νοέμβριο του 2011, όταν η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, το «F.L.S.» έκανε την πρεμιέρα του στο 52ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ως ένα γνήσιο δείγμα DIY σινεμά δράσης με μηδενικό budget αλλά αρκετή φαντασία.

Δύο χρόνια μετά, ο Τσαβλής επιστρέφει με ακόμη μια low budget ταινία πολεμικών τεχνών, αυτή τη φορά στη μορφή μιας μαύρης κωμωδίας που διαδραματίζεται σε ένα κοντινό μέλλον, όπου η Ελλάδα έχει πλέον χρεοκοπήσει και το ευρώ αποτελεί παρελθόν.

Λίγο πριν την πρεμιέρα του «Goldfish» στο 54ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ο δημιουργός του μιλάει στο Flix για τις επιρροές του, τη μοναχική του πορεία στο ελληνικό σινεμά, την κινητήριο δύναμη της αποτυχίας και τον τρόπο να κάνεις ταινίες, αγνοώντας όλα (ή σχεδόν όλα) όσα συμβαίνουν γύρω σου.

2

Τι είναι το «Goldfish»;

Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία με στοιχεία δράσης και πολεμικών τεχνών που εξελίσσεται στην Ελλάδα, σε μια εναλλακτική πραγματικότητα στο πολύ κοντινό μέλλον, όπου πλέον η χώρα έχει επισήμως χρεοκοπήσει, έχουμε βγει από το ευρώ, έχουμε επιστρέψει στη δραχμή και έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται ακραίες νομοθεσίες, όπως ένα «old-school Far West» σύστημα επικηρύξεων, με τους κυνηγούς επικηρυγμένων να ασκούν πλέον το πιο κερδοφόρο επάγγελμα. Σε αυτό το σύμπαν διασταυρώνονται οι δρόμοι τεσσάρων διαφορετικών χαρακτήρων.Ο βασικός άξονας της ταινίας υπήρχε αρκετά χρόνια πριν στο μυαλό μου και βασίζεται σε μια μικρού μήκους ταινία που είχα κάνει σαν φοιτητής σκηνοθεσίας.Το «Goldfish» ήταν η ταινία που ήθελα να γυρίσω πριν το «F.L.S». Ομως τελικά, η ταινία αποδείχθηκε πολύ απαιτητική για να ολοκληρωθεί όσο ήμουν ακόμη φοιτητής κι έτσι απέτυχα να την υλοποιήσω. Η αποτυχία άλλωστε είναι το βασικό θέμα του «Goldfish/ και ο συνδετικός κρίκος των τεσσάρων διαφορετικών ηρώων. Ολοι οι πρωταγωνιστές, πριν τα γεγονότα της ταινίας, έχουν αποτύχει στους στόχους τους και κατά τη διάρκεια της ταινίας έχουν μια δεύτερη ευκαιρία να πετύχουν. Οι προσπάθειές τους να πετύχουν είναι αυτές που θα προκαλέσουν τις αναμεταξύ τους αναπάντεχες συναντήσεις.

Πόσο επηρέασε τη δημιουργία της ταινίας η κατάσταση στην Ελλάδα της κρίσης;

Τα γυρίσματα του «Goldfish» ξεκίνησαν άμεσα μετά την φεστιβαλική προβολή του «F.L.S». Είχα μεγάλη ανάγκη και ενθουσιασμό να αρχίσω να γυρίζω το «Goldfish» κι έτσι, για άλλη μια φορά, ξεκίνησα χωρίς να έχουν γίνει οι απαραίτητες ενέργειες για εύρεση χρηματοδότησης, ξέροντας ότι κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ δύσκολο λόγω της κρίσης. Ετσι, επέλεξα να κινηθώ ανεξάρτητα. Στάθηκα τυχερός λόγω του ότι το «F.L.S.» είχε ακουστεί, κι έτσι ήταν πιο εύκολο να προσεγγίσω ανθρώπους ώστε να γίνουν κάποιες παραχωρήσεις χώρων απαραίτητων για την ταινία και στο να γίνει μια πρώτη συνάντηση με τους ηθοποιούς μου και τους συνεργάτες μου. Σίγουρα υπήρξαν δύσκολες στιγμές όπου ένιωσα την ανάγκη για υποστήριξη, αλλά το ξεπέρασα γρήγορα: για μένα η ταινία εκείνη την περίοδο ήταν πάνω απ’όλα και δεν υπήρχαν περιθώρια να διακόψω τα γυρίσματά της.

2

Είναι οι ταινίες σου μια απάντηση οργής σε όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια;

Δεν πιστεύω ότι οι ταινίες μου είναι απάντηση οργής, ή τουλάχιστον κάτι τέτοιο δεν ήταν στις προθέσεις μου. Το σενάριο είχε γραφτεί εδώ και αρκετά χρόνια, πριν ακόμα ξεκινήσει η ελληνική κρίση. Για μένα, η ελληνική κρίση λειτούργησε περισσότερο σαν ένα δυστοπικό σκηνικό στο οποίο θα διαδραματιζόταν η ταινία μου. Για το «Goldfish» υπήρχε η πρόθεση να εισαχθούν κάποια σεναριακά ακραία στοιχεία στην ιστορία, με μια κυνική οπτική, έτσι ώστε να μπορέσω να υποστηρίξω το εναλλακτικό σύμπαν που ήταν αναγκαίο για να ενταχθούν πιο ρεαλιστικά οι σκηνές μάχης και τα περιστατικά της ταινίας. Σίγουρα σε ένα σύμπαν όπου οι συνθήκες έχουν φτάσει στα άκρα,όπως αυτό του «Goldfish», νομίζω είναι λογικό κάποιοι χαρακτήρες να αντιδρούν με πολύ οργή, λόγω της πίεσης που υφίστανται. Το παράδοξο ήταν ότι κατά την διάρκεια των γυρισμάτων και γενικότερα στα δύο χρόνια που χρειάστηκαν συνολικά για να ολοκληρωθεί το φιλμ, το σκηνικό στη χώρα μας άλλαξε δραματικά, με αποτέλεσμα η ταινία να αρχίσει κατά κάποιο τρόπο να γίνεται απροσδόκητα επίκαιρη.

Επιμένεις σε ένα σινεμά που φλερτάρει με το είδος του φανταστικού. Ποιες είναι οι επιρροές και οι σκηνοθέτες/ταινίες που σε εμπνέουν;

Τόσο το «F.L.S., όσο και το «Goldfish» τώρα, διαδραματίζονται σε μια διαφορετική πραγματικότητα, αλλά σε δυνητικά ρεαλιστικά πλαίσια. Αυτό συμβαίνει επειδή χρησιμοποιώντας ένα διαφορετικό σύμπαν,έχω τη δυνατότητα να παρουσιάσω πιο αρμονικά τις καταστάσεις και τους ήρωές μου. Οσον αφορά αγαπημένους σκηνοθέτες και ταινίες, λατρεύω τον κινηματογράφο του Χονγκ Κονγκ και ειδικότερα τη χρυσή περίοδό του, από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90, που ήταν και η εποχή στην οποία μεγάλωνα. Αργότερα, άρχισα να εξερευνώ και το σινεμά της υπόλοιπης Ασίας, τον Ιαπωνικό και τον Κορεάτικο κινηματογράφο. Ολες αυτές τις ταινίες, αρχικά ξεκινούσα να τις δω με άλλες, πιο απλοϊκές προσδοκίες λόγω της τότε μικρής μου ηλικίας (δηλαδή να παρακολουθήσω εντυπωσιακές σκηνές μάχης στο βίντεο) και εν τέλει,πολλές από αυτές κατέληξαν να μου διαμορφώσουν την κινηματογραφική μου ματιά. Μεγάλη κινηματογραφική επιρροή μου είναι το σινεμά του Τσούι Χαρκ, με αγαπημένη μου ταινία όλων των εποχών, την ταινία του «Dao» («The Blade»). Επίσης, οι ταινίες του Σίνια Τσουκαμότο και ιδιαίτερα το «Tokyo Fist», το οποίο μέχρι και σήμερα δεν παύει να με ενθουσιάζει κάθε φορά που το βλέπω.

2

Πιστεύεις πως το low budget και η ανεξάρτητη παραγωγή είναι οι μόνοι τρόποι για να κάνεις κάποιος τις ταινίες που θέλει στην Ελλάδα του σήμερα;

Νομίζω ότι δεν έχω ξεκάθαρη απάντηση σ’αυτή την ερώτηση. Από τη σχολή ακόμα,οι ταινίες που ήθελα να κάνω ήταν διαφορετικές σε σχέση με την θεματολογική κατεύθυνση που παραδοσιακά δίνουν οι σχολές σκηνοθεσίας- υπό αυτή την έννοια, ένιωθα κάπως περιθωριοποιημένος. Αυτό με οδήγησε στην πεποίθηση ότι δεν πρόκειται να προκύψει χρηματοδότηση για τα μικρού μήκους project μου και έτσι,η low budget - DIY νοοτροπία έγινε για μένα μονόδρομος. Επειδή όμως και την πρώτη μου μεγάλου μήκους ταινία την έκανα στο τελευταίο έτος της σχολής και με το που την τελείωσα ξεκίνησα να γυρίζω το Goldfish, δεν πρόλαβα ποτέ να «αποτινάξω» την νοοτροπία του low budget. Η αλήθεια είναι ότι πλέον θα ήθελα στην επόμενη ταινία μου να προσπαθήσω να βρω χρηματοδότηση με τα παραδοσιακά μέσα και επιπλέον να εγκλιματιστώ με όλους τους νέους εναλλακτικούς τρόπους που υπάρχουν σήμερα,όπως το crowdfunding.

Που τοποθετείς τον εαυτό σου στη νέα γενιά των Ελλήνων δημιουργών; Βρίσκεσαι ήδη στη δεύτερή μεγάλου μήκους ταινία σου και όμως πορεύεσαι αρκετά μοναχικά και αθόρυβα.

Πιστεύω ότι τοποθετούμαι σε αυτούς που κάνουν ανεξάρτητο, χαμηλού προϋπολογισμού σινεμά και που μεταξύ τους υπάρχει ένα αίσθημα αλληλοβοήθειας. Απλά, εκεί που ίσως διαφέρω είναι στο ότι αναλαμβάνω πολλούς δημιουργικούς ρόλους, κι έτσι ο δρόμος μου εκ των πραγμάτων προκύπτει πιο μοναχικός. Σ’αυτό προστίθεται και το γεγονός ότι πάντα ανυπομονώ να δω την ταινία μου ολοκληρωμένη και κατά συνέπεια της αφοσιώνομαι πλήρως και ίσως κατά καιρούς «απομονώνομαι» περισσότερο απ’ό,τι χρειάζεται.

Ποιες είναι οι προσδοκίες σου από την προβολή της ταινίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης;

Θα ήθελα πολύ η ταινία να αρέσει στον κόσμο. Γενικά θεωρώ ότι οι γνώμη και οι κριτικές όλων όσων θα δουν την ταινία είναι ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία για την εξέλιξή μου ως δημιουργός. Εχω μια ανυπομονησία για τις αντιδράσεις και τη γνώμη των θεατών, ειδικά για τις σκηνές μάχης,οι οποίες δουλεύτηκαν με πολύ προσοχή. Είμαι ιδιαίτερα περήφανος γι'αυτές και ελπίζω να αρέσουν! Επειτα,θα χαιρόμουν πολύ αν η ταινία μπορέσει, μετά το φεστιβάλ, να βρει κανονική διανομή στις αίθουσες.

2

Goldfish του Θάνου Τσαβλή

Σύνοψη / Ελλάδα, λίγα χρόνια μετά την επίσημη χρεοκοπία της χώρας. Ενας μοναχικός άντρας κρύβεται από το σκοτεινό παρελθόν του. Μια κοπέλα αναζητά τον μεγάλο έρωτα. Δυο κακότυχα αδέρφια αναλαμβάνουν να ξαναστήσουν την «επιχείρηση» του νεκρού πατέρα τους. Οι δρόμοι τους θα συναντηθούν με απρόσμενες εξελίξεις. Κυνηγοί επικηρυγμένων,δραχμές,noodles, τριαντάφυλλα και χρυσόψαρα, σε μια μαύρη κωμωδία δράσης.

Συντελεστές / Σκηνοθεσία: Θάνος Τσαβλής / Σενάριο:Θάνος Τσαβλής / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Θάνος Τσαβλής, Γιάννης Καρύτσας / Μοντάζ: Θάνος Τσαβλής / Παραγωγή: Θάνος Τσαβλής / Ηχος: Οδυσσέας Ντράγιερ / Μουσική: Τόμας Λις / Βοηθοί παραγωγής: Synchromia Films, Οδυσσέας Ντράγιερ, Γιάννης Καρύτσας, Λουκία Τζωρτζοπούλου / Πρωταγωνιστούν: Θάνος Τσαβλής,Χρήστος Καρτέρης, Δημήτρης Μακαλιάς, Φένη Μπένου, Μιχάλης Οικονόμου, Λουκία Τζωρτζοπούλου, Αργύρης Θανάσουλας, Βάσω Καβαλιεράτου, Βασίλης Καλαμάκης, Μελέτης Γεωργιάδης


To «Goldfish» του Θάνου Τσαβλή προβάλλεται την Κυριακή 03/11/13 στις 22:00 στην Αίθουσα Τώνια Μαρκετάκη και την Τρίτη 05/11/13 στις 19:30 στην Αίθουσα Τώνια Μαρκετάκη.

Διαβάστε περισσότερα για το «Goldfish» στην επίσημη σελίδα του στο Facebook.

Διαβάστε ακόμη: