Χρόνια μετά τη διεθνή του αναγνώριση ως ένας από τους πιο ιδιοσυγκρασιακούς κινηματογραφικούς «λογοτέχνες» της μεγάλης οθόνης, επιρροή για όλο το ανεξάρτητο αμερικανικό σινεμά των 80s και των 90s, ο Ερίκ Ρομέρ θα μπορούσε πλέον να παραδεχτεί πως ο μοναδικός λόγος για τον οποίο τοποθετούσε τις ταινίες του μέσα σε κύκλούς («Εξι Μύθοι περί Ηθικής», «Κωμωδίες και Παροιμίες», «Ιστορίες των Τεσσάρων Εποχών») ήταν γιατί αλλιώς θα έπρεπε όλες να διαδραματίζονται... καλοκαίρι.
Εποχή εκ των πραγμάτων που το σώμα χαλαρώνει, το μυαλό ταξιδεύει και το βλέμμα κάνει κοντινό σε σημεία που σε άλλη εποχή θα κοιτούσε μόνο σε γενικό, το καλοκαίρι του Ερίκ Ρομέρ είναι η ιδανική στιγμή για τυχαίες συναντήσεις, για την ανακουφιστική αίσθηση του ήλιου που στεγνώνει το μαγιό πάνω στο σώμα σου, για ένα τραγούδι στην κιθάρα που μπορείς να αφιερώσεις σε έναν περαστικό ή στον έρωτα της ζωής σου, για μια βουτιά σε όλα όσα φοβήθηκες τόσα χρόνια να αντιμετωπίσεις, για έναν περίπατο που συμβαίνει απλά, για να σου αλλάξει τη ζωή.
Εξι ταινίες από τη φιλμογραφία του Ερίκ Ρομέρ διαδραματίζονται καλοκαίρι και βρίσκουν τους ήρωές του έτοιμους να δοθούν ψυχή και σώματι στην πιο ανυπόμονη εποχή του χρόνου, όταν οι αποφάσεις πρέπει να είναι γρήγορες, το ρίσκο που παίρνεις πάντα μεγάλο και το φθινόπωρο σε βρίσκει πάντα να υπόσχεσαι πως το άλλο καλοκαίρι θα έκανες πάλι τα ίδια από την αρχή. Από τον Πιερ της πρώτης του ταινίας που κυνηγάει την τύχη του στο καλοκαιρινό Παρίσι των 50s μέχρι την Πολίν που σε μια πλαζ της Νορμανδίας θα γνωρίσει τον έρωτα και από την Ντελφίν που ακόμη κι αν αργήσει θα δει μια μέρα την πράσινη αχτίδα την ώρα που ο ήλιος πέφτει μέχρι τον Γκασπάρ που θα περιπλανηθεί στην αισθηματική αγωγή πριν ανακαλύψει την ταυτότητά του, όλοι οι ήρωες των καλοκαιρινών ταινιών του Ερίκ Ρομέρ κρύβουν κάτι από την συναρπαστική ραστώνη και των δικών μας καλοκαιριών.
Το Γόνατο της Κλερ (La Genoux de Claire, 1971)
Λίγο πριν τον γάμο του, ο Ζερόμ περνά τις διακοπές του κοντά στη λίμνη Ανσί όπου ασχολείται με την πώληση της οικογενειακής του βίλας. Εκεί συναντά μια παλιά γνωστή του συγγραφέα, που μένει σε γειτονικό σπίτι με την δυναμική κόρη του ιδιοκτήτη του. Η συνύπαρξη του Ζερόμ με τη νεαρή κοπέλα και η επιρροή που έχει αυτή επάνω του γίνεται αφορμή για τη συγγραφέα να στήσει το επόμενο βιβλίο της. Ενώ το ενδιαφέρον σταδιακά ατονίζει, η άφιξη μιας άλλης κοπέλας, της Κλερ, τραβά την προσοχή του Ζερόμ.
Εμβληματική ταινία στη φιλμογραφία του Ερίκ Ρομέρ, το «Γόνατο της Κλερ» αναδύει την πεμπτουσία του σινεμά του, το τίποτα που γίνεται τα πάντα, μια βόλτα στην παραλία με μισάνοιχτo πουκάμισο απλά επειδή κάνει ζέστη, μια συζήτηση για έναν έρωτα που πεθαίνει και γεννιέται ξανά, μεγάλο βραβείο στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν και μια τεράστια εμπορική επιτυχία, πέμπτη ταινία από τον κύκλο «Εξι Μύθοι περι Ηθικής» - εδώ για την ηθική της ελαφρότητα που φέρνει ένα καλοκαίρι όπου δεν περιμένεις αυτό που τελικά περίμενες σε όλη σου τη ζωή.
Η ταινία είναι διαθέσιμη στο Cinobο από τις 15 Ιουνίου.
Η Πράσινη Αχτίδα (Le Rayon Vert, 1986)
Η Ντελφίν, μια νεαρή γυναίκα, αναζητά έναν καλοκαιρινό προορισμό μετά την ακύρωση των προγραμματισμένων διακοπών της με μια φίλη της. Μια σειρά από τυχαία γεγονότα την οδηγούν σε τέσσερις διαφορετικές τοποθεσίες και στην αναζήτηση ουσιαστικής συντροφιάς.
Καλοκαίρι είναι να βρίσκεσαι σε ένα beach party και να είσαι η μόνη που δεν έχεις αγόρι, να επιλέγεις βουνό αλλά να μην μένεις ούτε μια νύχτα από την πολυκοσμία, να μην αντέχεις στην ιδέα να κάνεις διακοπές με τους γονείς σου, να προσπαθείς να αλλάξεις τη μοίρα σου, αλλά χωρίς εκπτώσεις και με τους όρους που εσύ έχεις βάλει. Καλοκαίρι είναι να νιώθεις μια βασανιστική ανία, να αντιδράς στη δικτατορία του «πρέπει να πας διακοπές», να κρατάς ένα ημερολόγιο καταστρώματος χωρίς να είσαι στο πλοίο, να βρίσκεσαι σε αυτή ακριβώς την ηλικία που δεν σε ικανοποιούν οι τυχαίες συναντήσεις, τουλάχιστον όχι αυτές που βρίσκουν δύο εραστες της μιας νύχτας μόνους το επόμενο πρωί να πρέπει εκτός από τη μοναξιά τους να διαπραγματευούν και το απόλυτο τίποτα αυτού που έζησαν. Καλοκαίρι είναι να σκηνοθετείς όλες αυτές τις ασήμαντες στιγμές που άλλοι θα αγνοούσαν, φτιάχνοντας μέσα από το περιττό ένα ανατριχιαστικό πορτρέτο μιας γυναίκας που αντιλαμβάνεται με την ελαφρότητα του καλοκαιριού μια κομβική στιγμή στη ζωή κάθε ανθρώπου που νιώθει έτοιμος να αποφασίσει μόνος του, χωρίς καμία κοινωνική πίεση, που θα είναι το μέρος που θα κάνει τις «διακοπές» του. Καλοκαίρι είναι να αναζητάς αυτό που ο Ιούλιος Βερν έγραφε στην «Πράσινη Αχτίδα»: πως όταν κάποιος δει μια μικρή πράσινη αχτίδα στο ηλιοβασίλεμα οι σκέψεις μας και οι σκέψεις όλων ελευθερώνονται σαν από μαγεία. Και στο τρένο από το Μπιαρίτζ στο Σεντ Ζαν ντε Λουζ να συναντάς αυτόν με τον οποίο θα τη δείτε μαζί. Καλοκαίρι είναι ο Ερίκ Ρομέρ να σκηνοθετεί την πέμπτη ταινία του κύκλου «Κωμωδίες και Παροιμίες» σχεδόν στο απόγειο της μινιμαλιστικής τέχνης του, κερδίζοντας το Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας και μια θέση στις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.
Η ταινία θα είναι διαθέσιμη στο Cinobο από τις 30 Ιουνίου.
Η Πολίν στην Πλάζ (Pauline à la Plage, 1983)
Η Μαριόν, μια στιλίστρια από το Παρίσι, μαζί με την 15χρονη εξαδέλφη της Πωλίν, θα βρεθούν για διακοπές σε μια παραθαλάσσια πόλη της Νορμανδίας. Εκεί θα συναντήσουν τον Πιέρ, παλιό εραστή της Μαριόν, τον Ανρί, ένα διαζευγμένο και γοητευτικό εθνολόγο και τον νεαρό Σιλβέν που αναζητά τη συντροφιά μιας κοπέλας της ηλικίας του.
Στα 15 της χρόνια, η Πωλίν δεν έχει πολλές απαιτήσεις από τις καλοκαιρινές της διακοπές, εκτός από το να είναι αυτές που θα της αλλάξουν τη ζωή. Μια βόλτα στην παραλία, ένα αγόρι που θα τη ζητήσει σε χορό, ένα βινύλιο που θα παίξει μέσα στο ζεστό μεσημέρι... αυτά είναι τα υλικά που χρειάζεται για να καταλάβει τους μεγάλους, το μεγάλο μυστήριο του έρωτα και τη μεταφορική έννοια της μεγάλης βουτιάς μέσα στη θάλασσα της πραγματικής ζωής. Ο Ερίκ Ρομέρ κινηματογραφεί το καλοκαίρι της σαν μια παιδική ανάμνηση που διακόπτεται απότομα από το κύμα της ενηλικίωσης στην ταινία που βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του κύκλου «Κωμωδίες και Παροιμίες», βραβεύθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου και μοιάζει κάθε φορά που τη βλέπεις σαν την πιο όμορφη καλοκαιρινή ταινία που έχεις δει ποτέ.
Η ταινία θα είναι διαθέσιμη στο Cinobο από τις 12 Ιουλίου.
Στον Αστερισμό του Λέοντα (Le Signe du Lion, 1959)
Αρχές του καλοκαιριού στο Παρίσι και ο φέρελπις μουσικοσυνθέτης ή αρχιτέκτονας, Αμερικάνος Πίτερ Γουέσελριν, πιο γνωστός σε όλους ως Πιερ μαθαίνει ότι η πλούσια θεία του έχει πεθάνει. Περιμένοντας μια αξιοσέβαστη κληρονομιά, δανείζεται ένα ποσό από τον κολλητό του, δημοσιογράφο Ζαν-Φρανσουά και οργανώνει ένα πάρτι για όλους τους φίλους και γνωστούς. Εκεί μαθαίνει ότι του κάνουν έξωση, αλλά δεν τον νοιάζει, γιατί όπως υποστηρίζει πάντα είναι γεννημένος «στον αστερισμό του Λέοντα». Λίγες εβδομάδες αργότερα ο Ζαν-Φρανσουά μαθαίνει ότι η κληρονομιά πήγε εξ ολοκλήρου σε ένα ξάδελφο του Πιερ και ο Πιερ ζει εξαθλιωμένος, άστεγος και χωρίς χρήματα από δωμάτια ξενοδοχείων στο δρόμο κι από εκεί στη ζητιανιά για λίγα φράγκα. Ενα γράμμα θα φέρει τα «ευχάριστα» νέα, πως ο ξάδελφος που πήρε την κληρονομιά είναι νεκρός και έτσι ο Πιερ είναι αποκλειστικός δικαιούχος της περιουσίας, σύντομα ένας σταρ των εφημερίδων ως ένας ζητιάνος που έγινε εκατομμυριούχος.
Το ντεμπούτο του Ερίκ Ρομέρ, μια ωδή πάνω στο τυχαίο, το μοιραίο και αυτό που μπορεί να σου συμβεί ένα καλοκαίρι στην πόλη, στροφή στην κατά μέτωπο ευθεία των λοιπών της Nouvelle Vague που βγάζει σε ένα σινεμά που ήδη από την πρώτη του πράξη αντιμετωπίζει τη σοβαρότητα της ζωής με την ελαφρότητα της εσωτερικής αναζήτησης που περιπλανιέται σαν μποέμ κι αυτή μέσα σε δωμάτια, δρόμους και στις ακτές του Σηκουάνα για να ολοκληρώσει μια μικρή, αλλά τόσο ταιριαστή στο δημιουργό του ελεγεία πάνω στο απρόβλεπτο του έρωτα και της ζωής.
Η ταινία θα είναι διαθέσιμη στο Cinobο από τις 23 Ιουλίου.
Η Συλλέκτρια (La Collectionneuse, 1967)
Ενας νεαρός γκαλερίστας, ο Αντριέν, εκμεταλλεύεται το ταξίδι της αρραβωνιαστικιάς του στο Λονδίνο και μένει μόνος ζητώντας να πάει διακοπές σε μία απομονωμένη βίλα που του δανείζει ο φίλος του Ροντόλφ, δίπλα στην θάλασσα στο θέρετρο του Σεν-Τροπέ. Εκεί, έχει καλέσει για συντροφιά τον παλιό του φίλο ζωγράφο τον Ντανιέλ. Στο σπίτι τούς περιμένει μία απρόσμενη εξέλιξη, καθώς ο ιδιοκτήτης της βίλας έχει επιτρέψει να μείνει για κάποιο χρονικό διάστημα μία νεαρή ιδιαίτερα όμορφη κοπέλα, η Χαϊντέ. Ο Αντριέν έχει να κάνει διακοπές δέκα χρόνια και βλέπει αυτή την ερημική βίλα ως μία εξαιρετική ευκαιρία για να κολυμπάει καθημερινά στην κοντινή παραλία, να ξεχάσει οτιδήποτε είναι η μέχρι τώρα του ζωή και να συναντηθεί με έναν συλλέκτη έργων τέχνης που παραθερίζει στο ίδιο μέρος, ώστε να τον βοηθήσει στην χρηματοδότηση που ψάχνει για την γκαλερί του. Ολα αυτά θα αποδειχθούν φρούδες ελπίδες, καθώς η νεαρή γυναίκα μπλέκεται σαν αναρριχητικό φυτό στο μυαλό των δύο αντρών με ταχύτατους ρυθμούς και θα αποτελέσει το «μήλον της Εριδος», που θα τους παρασύρει σε μία κόντρα που μόνο αυτοί δεν έχουν επιλέξει.
Τρίτη ταινία από τους «Εξι Μύθους περι Ηθικής» και πρώτη έγχρωμη στη φιλμογραφία του Ερίκ Ρομέρ, η «Συλλέκτρια» είναι μια ταινία σαν εκείνο το καλοκαίρι που ένιωσες να σε παρασύρει στην πιο ηδονική πλευρά των αισθήσεων και των παραισθήσεων. Απόλυτα ενταγμένη μέσα στο κλίμα της εποχής των τελών της δεκαετίας του '60 και με το αιώνιο καλοκαίρι που περιβάλλει το τρίο των πρωταγωνιστών να δίνει το ρυθμό, η ταινία κέρδισε την Αργυρή Αρκτο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου και καθιέρωσε τον Ρομέρ ως ένα σπουδαίο δημιουργό και γνήσιο τέκνο της κινηματογραφικής λιακάδας που φωτίζει την ίδια ώρα που καίει κάθε κρυφή επιθυμία.
Η ταινία θα είναι διαθέσιμη στο Cinobο από τις 2 Αυγούστου.
Ιστορίες του Καλοκαιριού (Conte d'été, 1996)
Eνας όμορφος, μοναχικός και εσωστρεφής νεαρός, ο Γκασπάρ, φθάνει στο Ντινάρ, στην παραθαλάσσια Βρετάνη. Εχει σπουδάσει μαθηματικά, αλλά το όνειρο του, όπως δείχνει η κιθάρα που τον συνοδεύει, είναι να κάνει καριέρα μέσω της μουσικής. Όταν η φίλη του, Λένα, δεν εμφανίζεται όπως είχαν συμφωνήσει, κάνει μόνος του βόλτες στην παραλία. Γνωρίζεται με τη φοιτήτρια εθνολογίας Μαργκό που εργάζεται για το καλοκαίρι σε ένα καφέ. Με το μυαλό του ακόμα στη Λένα, ο Γκασπάρ είναι απρόθυμος να εμπλακεί συναισθηματικά με τη Μαργκό κι έτσι παραμένουν απλώς καλοί φίλοι. Στη συνέχεια συναντά τη Σολέν, μια πολύ πιο γοητευτική κοπέλα. Ο Γκασπάρ ήθελε από καιρό να ταξιδέψει στο απομακρυσμένο νησί Ουσάντ και φαντάζεται ότι η Σολέν θα γίνει η ιδανικός σύντροφος σε ένα τέτοιο ταξίδι. Της αφιερώνει ένα από τα τραγούδια του, αλλά τότε ξαφνικά εμφανίζεται η Λένα και ο Γκασπάρ βρίσκει τον εαυτό του μπερδεμένο ανάμεσα σε τρεις ελκυστικές νεαρές γυναίκες, που καμία από αυτές δεν είναι ακριβώς αυτό που ψάχνει.
Η τελευταία καλοκαιρινή ταινία του Ερίκ Ρομέρ, θαυμαστά νεανική παρά τα 76 του χρόνια, μια βόλτα με τα πόδια στη συναισθηματική λιακάδα ενός νέου αγοριού - ο Μελβίλ Πουπό στην ταινία που τον έκανε σταρ - που προσπαθεί να αποφασίσει ανάμεσα σε αυτά που νομίζει ότι θέλει και σε αυτά που πραγματικά αναζητά, την ίδια ώρα που ψάχνει ταυτότητα, αρχή καριέρας και έναν έρωτα να ξαποστάσει. Αεικίνητο, γραμμένο με τη φυσικότητα μιας κουβέντας που πιάνεις στην παραλία πάνω σε μια λερωμένη από την άμμο πετσέτα, η ταινία ανήκει δικαιωματικά στην τετραλογία «Ιστορίες των Τεσσάρων Εποχών» και ξεχωρίζει από τις άλλες τρεις λόγω της αυτοβιογραφικής της υφής, αλλά και του παιχνιδιού ανάμεσα στο προφανές (πολυπληθείς παραλίες) και του κρυμμένου (μυστικά μέρη μόνο για... εραστές) - στην λεπτή γραμμή δηλαδή που χωρίζει ένα βαρετό καλοκαίρι από εκείνο που θα σου αλλάξει τη ζωή.
Η ταινία θα είναι διαθέσιμη στο Cinobο από τις 18 Αυγούστου.
