Η τρείς φορές υποψήφια για Οσκαρ ηθοποιός, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών, το πρωί της Δευτέρας στο σπίτι της στο Οχαι της Καλιφόρνια, όπως επιβεβαίωσε εκπρόσωπος της κόρης της, Λόρα Ντερν.
Η Λόρα Ντερν είπε σε χθεσινή της δήλωση: «Η ηρωίδα μου, το μεγαλύτερο δώρο της ζωής μου, η μητέρα μου, Ντάιαν Λαντ, έφυγε από τη ζωή με εμένα στο πλευρό της σήμερα το πρωί, στο σπίτι της στο Οχαι της Καλιφόρνια. Ηταν η πιο υπέροχη κόρη, μητέρα, γιαγιά, ηθοποιός, καλλιτέχνιδα και ψυχή - μια ύπαρξη που μόνο τα όνειρα θα μπορούσαν να έχουν πλάσει. Είμαστε ευλογημένοι που την είχαμε».
Η Λαντ, καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας της, ενσάρκωσε χαρακτήρες οι οποίοι φάνταζαν πέρα για πέρα αληθινοί, καθώς επίσης ξεχώρισε και για τις φορές που εμφανίστηκε μαζί με την κόρη της στην ίδια παραγωγή.
Η Λαντ απέσπασε υποψηφιότητες για Οσκαρ β’ γυναικείου ρόλου για την ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε «Alice Doesn’t Live Here Anymore» (1974), όπου έμεινε στη μνήμη μας ως Φλο, για το φιλμ του Ντέιβιντ Λιντς «Ατίθαση Καρδιά» (1990), στο οποίο έδωσε σάρκα και οστά στη διαβολική μητέρα του χαρακτήρα της Λόρα Ντερν, και για το «Rambling Rose» της Μάρθα Κούλιτζ, που διαδραματίζεται στη Γεωργία του 1935, όπου η Λαντ δεν έπαιξε τη μητέρα του χαρακτήρα της Ντερν, αλλά την γυναίκα που την υπερασπίζεται. Για την ταινία αυτή, τόσο η Λαντ όσο και η Ντερν προτάθηκαν για Οσκαρ.
Μάλιστα, οι υποψηφιότητες τους για το «Rambling Rose» αποτελούν τη μοναδική φορά στην ιστορία των Οσκαρ που μητέρα και κόρη προτάθηκαν για την ίδια ταινία.
Η Λαντ και η Ντερν, συνεργάστηκαν ξανά στη σειρά του HBO «Enlightened» (2011–2013), όπου η Ντερν πρωταγωνίστησε ως Ειμι, μια γυναίκα με τάσεις αυτοκαταστροφής που προσπαθεί να ξαναχτίσει τη ζωή της μετά από μια κατάρρευση. Η Λαντ υποδύθηκε τη μητέρα της, Ελεν, απεικονίζοντας την αμηχανία της σχέσης τους.
Πιο πρόσφατα, στην ταινία του Ντέιβιντ Ο. Ράσελ «Joy» (2015), η Λαντ υποδύθηκε τη γιαγιά της Τζένιφερ Λόρενς, χαρίζοντας στην ταινία μια τρυφερή, παραμυθένια αφήγηση.
Η Λαντ είχε μικρό αλλά καθοριστικό ρόλο στο κλασικό νεο-νουάρ του 1974 «Chinatown», ως Ιντα Σέσιονς - μια σεξεργάτρια η οποία παριστάνει πως είναι η Εβελιν Μαλρέι για να παρασύρει τον ήρωα του Τζακ Νίκολσον, Τζέικ Γκίτις, στην υπόθεση του Χόλις Μαλρέι και στα σκοτεινά μυστικά του Τμήματος Υδρευσης και Ενέργειας του Λος Αντζελες.
Η Λαντ υποδύθηκε τη σύζυγο του χαρακτήρα του Τζιν Χάκμαν στην ταινία «All Night Long» (1981), τη μητέρα του Κλαρκ Γκρίσγουολντ (Τσέβι Τσέιζ) στο «National Lampoon’s Christmas Vacation» (1989) και τη μητέρα του Τζακ Στάντον (Τζον Τραβόλτα) στο «Primary Colors» (1998).
Κατά τη διάρκεια της κινηματογραφικής της καριέρας, έχει επίσης συμμετάσχει στα: «Something Wicked This Way Comes», «Black Widow» του Μπομπ Ράφελσον, «Plain Clothes» της Μάρθα Κούλιτζ, «Hold Me, Thrill Me, Kiss Me» (1992), «The Cemetery Club» (όπου υποδυόταν μια χήρα Εβραία πλάι στις Ελεν Μπέρστιν και Ολύμπια Δουκάκη), τα «Ghosts of Mississippi», «28 Days» με τη Σάντρα Μπούλοκ και «The World’s Fastest Indian» με τον Αντονι Χόπκινς.
Η Λαντ και ο πρώτος σύζυγος της, ο ηθοποιός Μπρους Ντερν, απέκτησαν την κόρη τους, Λόρα Ντερν, στις 10 Φεβρουαρίου 1967 και χωρίσανε δύο χρόνια αργότερα.
Ως παιδί, η Λόρα Ντερν εμφανίστηκε ανώνυμα σε κάποιες από τις ταινίες της μητέρας της. Αργότερα, αφού συμπρωταγωνίστησαν στα «Ατίθαση Καρδιά» και «Rambling Rose», έπαιξαν ξανά μαζί στην κωμωδία του Αλεξάντερ Πέιν «Citizen Ruth» - αυτή τη φορά με τη Ντερν σε πρωταγωνιστικό ρόλο και τη Λαντ σε ανωνυμία. Οι δυο τους είχαν επίσης σημαντικούς ρόλους στην τηλεταινία του CBS «The Siege at Ruby Ridge» (1996), ενώ υποδύθηκαν ξανά μητέρα και κόρη στην κωμωδία του Μπίλι Μπομπ Θόρντον «Daddy and Them» (2001). Η Ντερν πρωταγωνίστησε με τη Λαντ στο πλάι της και στην τηλεταινία «Damaged Care» (2002).
Το δίδυμο επέστρεψε ξανά στον σουρεαλιστικό κόσμο του Ντέιβιντ Λιντς με το «Inland Empire», όπου η Ντερν υποδύθηκε μια ηθοποιό που χάνει την επαφή με την πραγματικότητα καθώς βυθίζεται στο ρόλο της, ενώ η Λαντ εμφανίστηκε ως μια «κακιά τηλεοπτική κουτσομπόλα», όπως τη χαρακτήρισε ο κριτικός Τζ. Χόμπερμαν.
Η Λαντ δοκιμάστηκε και στη σκηνοθεσία το 1995, με την ταινία του Showtime «Mrs. Munck», για την οποία διασκεύασε η ίδια το μυθιστόρημα της Ελα Λέφλαντ. Στην ταινία πρωταγωνίστησε απέναντι στον πρώην σύζυγό της, Μπρους Ντερν.
Η Λαντ εργάστηκε αρκετά και στην τηλεόραση, αποσπώντας τρεις υποψηφιότητες για βραβείο Emmy: το 1993 για την εμφάνισή της στη σειρά «Dr. Quinn, Medicine Woman», το 1994 για guest ηθοποιό σε κωμική σειρά με το «Grace Under Fire», και το 1997 για guest ηθοποιό σε δραματική σειρά με το «Touched by an Angel».
Αφού είχε ήδη ενσαρκώσει τη Φλο στην ταινία του Σκορσέζε «Alice Doesn’t Live Here Anymore», η Λαντ εμφανίστηκε και στη βασισμένη στην ταινία, κωμική σειρά του CBS, «Alice», αυτή τη φορά σε διαφορετικό ρόλο, ως (σερβιτόρα ξανά) Μπελ Ντυπρί.
Νωρίτερα, η Λαντ είχε συμμετάσχει στο καστ της σαπουνόπερας «The Secret Storm». Το 2004 πρωταγωνίστησε στη μίνι σειρά τρόμου «Stephen King Presents: Kingdom Hospital», ενώ έκανε guest εμφανίσεις σε σειρές όπως «L.A. Law», «ER» και «Cold Case», συμμετέχοντας ταυτόχρονα και σε αρκετές τηλεταινίες.
Μαζί με τον Μπρους Ντερν εμφανίστηκε στην ταινία του Ρότζερ Κόρμαν «The Wild Angels» (1966), αποτελώντας έμπνευση για το «Easy Rider» του Πίτερ Φόντα.
Την είδαμε επίσης στο «The Reivers» του Μαρκ Ράιντελ, στο «WUSA» που σκηνοθέτησε ο Πολ Νιούμαν και, λίγο πριν από το «Chinatown», στο «White Lightning» με τον Μπερτ Ρέινολντς.
Η Ρόουζ Ντάιαν Λάντνιερ γεννήθηκε στο Μερίντιαν του Μισισίπι, αλλά μετακόμισε στη Νέα Υόρκη ως έφηβη. Εργάστηκε αρχικά ως μοντέλο και χορεύτρια στο κλαμπ Copacabana, προτού ξεκινήσει την καριέρα της στο θέατρο, με το έργο του Τενεσί Ουίλιαμς «Ορφέας στον Αδη».
Το 1961 έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με την ταινία «Something Wild». Είχε ήδη εμφανιστεί στην τηλεόραση, σε ένα επεισόδιο της σειράς «The Big Story», το 1949.
Στην αρχή της κινηματογραφικής της καριέρας, το όνομά της δεν αναγραφόταν στους τίτλους, όπως για παράδειγμα στις ταινίες «Murder, Inc.» και «40 Pounds of Trouble».
Η πολυδιάστατη ηθοποιός, έχει εκδώσει και ένα βιβλίο διηγημάτων με τίτλο «A Bad Afternoon for a Piece of Cake», το οποίο κυκλοφόρησε το 2013.
