Το έργο του Κάρλος Σάουρα υπερβαίνει τις έξι δεκαετίες και χαρακτηρίζεται από την διερέυνηση των οπτικών και εικαστικών ορίων της Έβδομης Τέχνης, επισημαίνει η επίσημη ανακοίνωση του Ινστιτούτου Θερβάντες που με αφορμή το θάνατό του αλλά και την τιμητική βράβευσή του από την Ισπανική Ακαδημία Κινηματογράφου διοργανώνει ένα μικρό online αφιέρωμα και προσφέρει τέσσερις ταινίες του δωρεάν για όλα τα Σαββατοκύριακα του Μαρτίου.
Διαβάστε περισσότερα εδώ για τον Κάρλος Σάουρα
Το Κυνήγι (La Caza, 1965) | 3-5 Μαρτίου
Τρεις φίλοι και ο νεαρός συγγενής ενός εξ αυτών, σχεδιάζουν να απολαύσουν μια όμορφη μέρα κυνηγώντας σε μια ιδιωτική περιοχή. Τα προσωπικά προβλήματα και οι εντάσεις μεταξύ τους ξεσπάνε σιγά-σιγά, μέχρι που μετατρέπουν τη μέρα σε κόλαση, σαν αντικατροπτρισμό της μάχης που είχε γίνει στο ίδιο εκείνο μέρος κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Μ’ αυτή την ιστορία για τρεις φίλους που πάνε για κυνήγι, ο Κάρλος Σάουρα κάνει μια αρχή στον μεταφορικό κινηματογράφο, τον οποίο θα αναπτύξει με την βοήθεια του Ισπανού παραγωγού Ελίας Κερεχέτα, στην δεκαετία του 60, του περασμένου αιώνα. Παρά τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργούσε η λογοκρισία στην Ισπανία εκείνης της εποχής, η ταινία - κέρδισε Αργυρή Άρκτο στο Φστιβάλ του Βερολίνου – κατάφερε να ρίξει τα βλέμματα πάνω στους νικητές και στους ηττημένους του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, σε μια ενδιαφέρουσα αποσύνθεση της φρανκικής πατριαρχίας, που ακόμη και σήμερα προκαλεί έκπληξη με τις σοκαριστικές εικόνες της.
Ματωμένος Γάμος (Bodas de Sangre, 1981) | 10 - 12 Μαρτίου
Η τραγωδία του Λόρκα συγχέεται με την ομορφιά ενός εκλεκτού μπαλέτου φλαμένκο για να διηγηθεί την θλιβερή ιστορία μιας νυφης που, την ίδια την ημέρα του γάμου της, το σκάει με τον εραστή της – έναν παλιό φίλο, με τον οποίο εξακολουθεί ερωτευμένη – και μετατρέπεται σε στόχο καταδίωξης του μελλοντικού συζύγου και της οικογένειάς του.
Η σπουδαιότητα του έργου του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα στον ισπανικό πολιτισμό του 20ου αι. Είναι αδιαμφισβήτητη και επίμονη, παρ’ ότι φιμώθηκε την περίοδο του Φράνκο και πιθανώς εξ αιτίας αυτού του γεγονότος. Μ’ αυτή την ταινία (την οποία ακολούθησε η Κάρμεν κι ο Μάγος έρωτας), ο Κάρλος Σάουρα ξεκινάει μια τριλογία επαναπροσδιορισμού της δραματικής παράδοσης του ισπανικού πολιτισμού. Αυτή η κινηματογραφική εκδοχή του Σάουρα περνάει μέσα από τον μουσικό κινηματογράφο και φέρνει μαζί δυο μεγάλους χορευτές του ισπανικού χορού, το Αντόνιο Γκάδες και την Κριστίνα Oγιος.
Γκόγια (Goya en Burdeos, 1999) | 17-19 Μαρτίου
Ο διάσημος Ισπανός ζωγράφος Φρανθίσικο Γκόγια, πάνω από 80 ετών πιά, βρίσκεται εξόριστος στο Μπορντώ με την τελευταία του ερωμένη και την κόρη του Ροσάριο. Στην επιθανάτια κλίνη του θυμάται τις καλύτερες στιγμές της ζωής του, σαν να επρόκειτο για έναν περίπατο στα έργα του.
Eχουν γίνει διαφορετικές προσεγγίσεις στην προσωπικότητα του Φρανθίσκο Γκόγια, μέσα από βιογραφικές ταινίες που αναδείκνυαν την ιδιοφυία του Ισπανού ζωγράφου. Ο Σάουρα χρησιμοποίησε την απαράμμιλη ερμηνευτική ικανότητα του Πάκο Ραμπάλ για να αποδώσει την τελευταία περίοδο της ζωής του ζωγράφου, που ήταν πια εξόριστος και κουφός, και κάνει χρήση του έργου του για να απεικονίσει τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος αντιλαμβάνεται το παρελθόν μιας χώρας σημαδεμένης από τον πόλεμο και τον πολιτικό διχασμό. Η φωτογραφία του Βιτόριο Στοράρο, μόνιμου συνεργάτη του Σάουρα, συνθέτει οπτικά την ταινία έτσι ώστε να διαλέγεται υπέροχα με την ποικίλη φαντασία του ζωγράφου. Ο Σάουρα θα επιστρέψει στον Γκόγια το 2022, με μια ταινία μικρού μήκους, με τον τίτλο «Γκόγια, 3 Μαΐου», όπου ζωντανεύει τον διάσημο ομώνυμο πίνακα.
Ιβηρία (Iberia, 2005) | 24-26 Μαρτίου
Με βάση το μουσικό κομμάτι του Ισαάκ Αλμπένιθ, Ιβηρία, αυτό το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί τις πρόβες και τις παραστάσεις χορευτών, χορογράφων, μυσικών και τραγουδιστών – σπουδαίοι καλλιτέχνες όλοι τους – από τον κόσμο του σύγχρονου φλαμένκο.
Μ’ αυτό το ντοκιμαντέρ, ο Σάουρα συνεχίσει την γραμμή του έργου του πάνω στο σύγχρονο φλαμένκο για να συμβάλει στον μουσικό ισπανικό κινηματογράφο, συνοδεύομενος από αδιαμφισβήτητους καλλιτέχνες, όπως οι χορευτές Σάρα Μπάρας, Αντόνιο Κανάλες, Χοσέ Αντόνιο Ρουίθ, Αΐντα Γκόμεθ και Πατρίκ ντε Μπάνα, τους μουσικούς Mανόλο Σανλούκαρ, Χεράρδο Νούνιεθ και Χόρχε Πάρδο και τους τραγουδιστές Ενρίκε Μορέντε και την κόρη του Εστρέγια. Αυτή η ταινία σημαίνει επίσης την αρχή ενός σταδίου πιο φιλόδοξου, που οδηγεί τον Σάουρα στην έρευνα της λαϊκής παράδοσης σε άλλες χώρες, όπως απέδειξε με δύο από τις επόμενες ταινίες του: «Φάντος» (2007) και «Σόντα, Φολκλόρ της Αργεντινής» (2015).
Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες για το αφιέρωμα στον Κάρλος Σάουρα στο επίσημο site του Ινστιτούτο Θερβάντες.
