Βερολίνο 2013. «Layla Fourie»: Η αλήθεια, το ψέμα κι ότι υπάρχει ανάμεσά τους

Λέιλα Φουρί είναι το όνομα της ηρωίδας της Πία Μαρέ, μια ανύπαντρη μητέρα που ζει στο Γιοχάνεσμπουργκ και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με πρόχειρες κακοπληρωμένες δουλειές. Ομως έχει ένα όνειρο και μια φιλοδοξία. Εχει σπουδάσει τον χειρισμό των ανιχνευτών ψεύδους και φιλοδοξεί να προσληφθεί σε μια εταιρία που τους χρησιμοποιεί σαν εργαλείο για εταιρίες που θέλουν να ελέγξουν την αξιοπιστία των υπαλλήλων που προσλαμβάνουν.

Στο πρώτο ραντεβού για τη δουλεία, θα κάνει κι εκείνη ένα αντίστοιχο τεστ για να μάθει από τον άνθρωπο που κάνει τις ερωτήσεις, ότι η αλήθεια και το ψέμμα έχουν ξεκάθαρα όρια, ότι το ένα αποκλείει το άλλο. Μόνο που η συνέχεια, όλα όσα θα ακολουθήσουν θα την διδάξουν ότι στην αληθινή ζωή τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.

Η Λέιλα θα πάρει τη δουλειά και στην πρώτη της αποστολή, θα ταξιδέψει μαζί με το γιο της σε μια άλλη πόλη για να εξετάσει τους υποψήφιους υπαλλήλους ενός καζίνο. Καθ οδόν όμως, ένα απρόσμενο γεγονός, ένα τραγικό ατύχημα, θα βάλει όλα όσα θεωρεί δεδομένα σε κίνδυνο και θα την κάνει να επανεξετάσει ριζικά την ηθική της στάση απέναντι στην αλήθεια και το ψέμμα. Το σωστό και το λάθος.

Η Πία Μαρέ παίζει πετυχημένα με τους κανόνες του θρίλερ σε όλη τη διάρκεια του φιλμ, ανεβάζοντας την ψυχολογική ένταση και διατηρώντας την σταθερά ψηλά, ενώ χτίζει σταδιακά μια ατμόσφαιρα που γλιστρά αργά σε μια περιοχή που μοιάζει να εγκαταλείπει τα όρια του καθαρού ρεαλισμού για να βυθιστεί σε μια ατμόσφαιρα παράνοιας, αμφιβολίας, παραλογισμού.

Ομως πέρα από μια ιστορία προσωπικής αγωνίας, το φιλμ της Μαρέ μοιάζει να χτίζει ένα εξίσου αφαιρετικό πορτρέτο μιας χώρας που ζει ακόμη στη σκιά του απαρτχάιντ και σε μια ανισορροπία που αντανακλάται με υπόγειο μα ξεκάθαρο τρόπο στις συμπεριφορές των ηρώων, τις πράξεις, τον τρόπο σκέψης τους. Ολα μοιάζουν να βιώνονται με μια δυσπιστία, με μια μόνιμη έλλειψη εμπιστοσύνης, με την πικρή γεύση μιας εποχής που δεν έχει ακόμη σβήσει από τη μνήμη.

Η σχεδόν σταθερά ανέκφραστη ερμηνεία της Ράινα Κάμπελ στον πρωταγωνιστικό ρόλο αποτελεί ένα από τα στοιχεία που δίνουν στο φιλμ την σταθερά που χρειάζεται για να εξερευνήσει κάποιες λιγότερο στέρεες ιδέες του, αλλά το σημαντικότερο κατόρθωμα του, εξακολουθεί να παραμένει η ενδιαφέρουσα ατμόσφαιρα και τα όσα δεν ξεκαθαρίζει επακριβώς, μα αφήνει καλύτερα να υπαινιχθούν.

Διαβάστε εδώ περισσότερα για το 63ο Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου που ξεκίνησε στις 7 Φεβρουαρίου και θα διαρκέσει έως τις 17 Φεβρουαρίου. Το Flix βρίσκεται εκεί με την υποστήριξη του Goethe Institut Athen προκειμένου να σας μεταφέρει όλα τα νέα από τη φετινή διοργάνωση στο ειδικό τμήμα του που ανανεώνεται συνεχώς.