Στην τέταρτη του χρονιά, το online - όνομα και πράγμα - κινηματογραφικό φεστιβαλ Artekino, με τη σφραγίδα του Arte, διεξάγεται από 1η μέχρι και τις 31 Δεκεμβρίου, με μια επιλογή ταινιών απ' όλον τον κόσμο που ξεχωρίζουν για τη φρέσκια, τολμηρή και ανανεωτική ματιά τους στο σύγχρονο σινεμά.
Ανάμεσά τους βραβευμένες ταινίες στα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου, υπογραφές που ορίζουν τη σύγχρονη φιλμική κουλτούρα, ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ (ή και τα δύο μαζί) που δοκιμάζουν τα όρια και ένας ολόκληρος κόσμος φτιαγμένος από το κινηματογραφικό εδώ και τώρα.
Δείτε παρακάτω τους δέκα δημιουργούς που επιλέχθηκαν φέτος μαζί με τις ταινίες τους για να συμμετάσχουν στο ArteKino Festival του 2019. Πατώντας πάνω στον τίτλο της κάθε ταινίας, μπαίνετε στη σελίδα της όπου μπορείτε και να την παρακολουθήσετε. Εισιτήρια θα ελευθερώνονται μέσα στις μέρες που διαρκεί το Φεστιβάλ, οπότε μπορείτε να είστε από τους τυχερούς που θα δουν την ταινία της αρεσκείας του. Επίσης εσείς ψηφίζετε για το μεγάλο βραβείο του Φεστιβάλ που θα δώσει στη νικήτρια ταινία 30.000 ευρώ και σε έναν τυχερό ένα ταξίδι για το Φεστιβάλ του Λοκάρνο 2020 με πλήρη διαπίστευση για το Φεστιβάλ και τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής πληρωμένα.
Το Flix.gr είναι media partner του ΑrteKino Festival.
Το ArteKino Festival 2019 συνεχίζεται μέχρι και το τέλος του χρόνου. Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες και κλείστε θέσεις για το Φεστιβάλ εδώ και μάθετε πώς μπορείτε να μπείτε στην κλήρωση για να κερδίσετε ένα ταξίδι για να παρακολουθήσετε δωρεάν το Φεστιβάλ του Λοκάρνο το 2020.
Αντέλ Τούλι - Normal
«Θεωρώ το ντοκιμαντέρ μια παραστατική τέχνη, κάπου ανάμεσα στις εικόνες και την πραγματικότητα που αυτές υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν.»
Απόφοιτος του τμήματος ντοκιμαντέρ από το Πανεπιστήμιο Goldsmiths το 2013, η Αντέλ Τούλι εργάζεται ως σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ και curator αλλά και υπεύθυνη προγραμματισμού σε φεστιβάλ και γκαλερί και λέκτορας. Εχει σκηνοθετήσει τα βραβευμένα ντοκιμαντέρ «365 Without 377» και «Rebel Menopause». Μαζί με τις ταινίες της συνεχίζει και τις σπουδές της γύρω από την αναζήτηση νέων αισθητικών και στρατηγικών στο σινεμά, μέσα από queer και φεμινιστικά θέματα. Το «Normal» έκανε την πρεμιέρα του στη Berlinale και προβλήθηκε και στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
To βλέπετε εδώ δωρεάν: Normal της Αντέλ Τούλι (Ιταλία, Σουηδία, 2018, 67')
Μάρτιν Λουντ - Psychobitch
«Μια διεθνής μελέτη δείχνει ότι οι Νορβηγοί είναι πολύ αυστηροί στην προσωπική τους συμπεριφορά και στο τι θεωρείται ανεπιθύμητο. Με το "Psychobitch" ήθελα να αποδείξω πως είναι δυνατόν να ξεφύγεις από αυτή τη νόρμα. Ηθελα να πω μια ιστορία για το πόσο σημαντικό είναι να ακούσεις την καρδιά σου όταν αναζητάς τον εαυτό σου.»
Ο Μάρτιν Λουντ γεννήθηκε το 1979, σπούδασε καλλιτεχνική διεύθυνση στο Westerdals School of Communication, πριν γίνει δεκτός στο τμήμα σκηνοθεσία του Norwegian Film School στο Λιλχάμερ. Αποφοίτησε με την μικρού μήκους ταινία «Baloon Moods», πριν είχε σκηνοθετήσει το «Home Game» και έχει ακόμη υπογράψει τα «Shall we Dance» και «Pistachio». Το 2010 έκανε το ντεμπούτο του με το «Twigson Ties the Knot». Το «Psychobitch» έκανε την πρεμιέρα του στη Berlinale.
To βλέπετε εδώ εντελώς δωρεάν: Psychobitch του Μάρτιν Λουντ (Νορβηγία, 2019, 111')
Σβέτλα Τσοτσόρκοβα - Thirst
«Πρέπει να ακούσεις τον ευατό σου. Να εμπιστευτείς την ευαισθησία σου, το γούστο σου, το μυαλό σου. Να λες ιστορίες που ξέρεις ή που έχεις γνωρίσει. Να μιλάς για χαρακτήρες που έχεις συναντήσει ή που πραγματικά καταλαβαίνεις. Στη συνέχεια, κάτι θετικό θα έρθει, με τον έναν τρόπο ή τον άλλο.»
Η Σβέτλα Τστσόρκοβα γεννήθηκε στη Μπουργκάς της Βουλγαρίας το 1977. Αποφοίτησε από τη Εθνική Ακαδημία Θεάτρου και Κινηματογραφικής Τέχνης της Σόφιας. Η μικρού μήκους ταινία της «LIfe with Sophia» έκανε πρεμιέρα στη Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ των Καννών. Η πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία, το «Thirst» έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν και συμμετέιχε σε περισσότερα από 60 φεστιβάλ διεθνώς.
Το βλέπετε εδώ εντελώς δωρεάν: Thirst της Σβέτλα Τσοτσόρκοβα (Βουλγαρία, 2015, 90')
Μιροσλάβ Τέρζιτς - Stitches
«Υπάρχουν περισσότερες από 500 οικογένειες που προσπαθούν να βρουν τα παιδιά τους. Υπάρχουν περισσότερες από 500 διαφορετικές ιστορίες και ακόμη περισσότερες φωνές που δεν έχουν ακουστεί. Αποφάσισα να πω μια από αυτές.»
Ο Μιροσλάβ Τέρζιτς γεννήθηκε στο Βελιγράδι το 1969. Σπούδασε Διεθνές Δίκαιο και έκανε μεταπτυχιακό στη Δραματική Σχολή του Βελιγραδίου. Η πρώτη του ταινία «Redemption Street» βραβεύθηκε διεθνώς, ενώ η δεύτερη ταινία του το «Stitches» έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στην Berlinale και από τότε ταξιδεύει στον κόσμο και διακρίνεται.
Το βλέπετε εδώ εντελώς δωρεάν: Stiches του Μιροσλάβ Τέρζιτς (Σερβία, Σλοβενία, Κροατία, Βοζνία και Ερζεγοβίνη, 2019, 97')
Λουίζ Ναρμπόνι - Sad Song
«Πάντα ήθελα να κάνω μια ταινία με την Ελοντί. Μου αρέσει σαν τραγουδίστρια και σαν άνθρωπος. Ανακάλυψα πως ήταν μέλος μιας οργάνωσης που βοηθούσε πρόσφυγες. Εκεί συνάντησε τον Αχμάντ, έναν νεαρό Αφγανό και έγινε η μέντοράς του. Τον συνάντησε και αποφάσισα να κάνω μια ταινία με τους δυο τους. Μια ταινία που θα κουβαλούσε η φωνή της Ελοντί.»
Η Λουίζ Ναρμπόνι κινηματογραφεί συχνά τραγουδιστές και χορευτές. Εργάζεται και ως μοντέζ. Το «Sad Song» είναι η πρώτη της ταινία μυθοπλασίας.
Το βλέπετε εδώ εντελώς δωρεάν: Sad Song της Λουίζ Ναρμπόνι (Γαλλία, 2019, 66')
Αγκοστίνο Φερέντε - Selfie
«Μετά από τις πρώτες μικρού μήκους ταινίες μου, ερωτεύτηκα την ιδέα του να κάνω μυθοπλασία μέσα από το ντοκιμαντέρ. Στην αρχή οι ταινίες μου ήταν μια απόδραση από την πραγματικότητα, από το μέρος όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα. Μετά, συνειδητοποίησα ότι μπορώ να αφηγηθώ ιστορίες από αυτό, να το αποκηρύξω ακόμη, αλλά πως δεν μπορώ να το αποφύγω.»
Γεννημένος στην Ιταλία το 1971. Σκηνοθέτησε και εκτέλεσε χρέη παραγωγού μαζί με τον Τζιοβάνι Πιπέρνο στις ταινίες «Intervista a Mia Madre» και «Il Film di Mario». Το 2011 ίδρυσε στη Ρώμη την ομάδα «Apollo 11» με την οποία δημιούργησε την Ορχήστρα της Piazza Vittorio. Επίσης ίδρυσε το βραβείο Doc/it Award για ντοκιμαντέρ στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Βενετίας. Το ντοκιμαντέρ σε συν-σκηνοθεσία του, «Le Cose Belle» έκανε πρεμιέρα στη Βενετία το 2013. Το «Selfie» έκανε την πρεμιέρα του στη Berlinale.
To βλέπετε εδώ δωρεάν: Selfie του Αγκοστίνο Φερέντε (Γαλλία, Ιταλία, 2019, 78')
Μαρλίν Γιόνκμαν - Messi and Maud
«Αυτό που μοιάζει ωραίο στο χαρτί, συχνά γίνεται άσχημο και μπανάλ όταν το διαβάσεις δυνατά... Μου αρέσουν οι ταινίες που σου αφήνουν χώρο για να σκεφτείς, που σε αναγκάζουν να δουλέψεις λίγο πιο σκληρά...»
Η Μαρλίν Γιόνκμαν γεννήθηκε στο Βουρσκότεν της Ολλανδίας. Σπούδασε σινεμά στο Πανεπιστήμιο του Αμστερνταμ και στην Ολλανδική Ακαδημία Κινηματογράφου. Μετά από βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους, σκηνοθέτησε την πρώτη της ταινία μεγάλου μήκους, το «Messi and Maud», φιλοδοξώντας να ορίσει ένα προσωπικό είδος, προσανατολισμένο στον άνθρωπο στο κέντρο μιας συναρπαστικής κινηματογραφικής στιγμής.
To βλέπετε εδώ δωρεάν: Messi and Maud της Μαρλίν Γιόνκμαν (Ολλανδία, Γερμανία, 2017, 92')
Αντόνιο Πινάο Μποτέλο - Ruth
«Προσπαθήσαμε να σκιαγραφήσουμε το πορτρέτο μιας κοινωνίας, εκμεταλλευόμενοι αυτό το σύμβολο, αυτόν τον θρύλο που ήμουν πολύ τυχερός να γνωρίσω στη ζωή μου.»
Ο Αντόνιο Πινάο Μποτέλο κέρδισε την Υποτροφία Μπρετ Ράτνερ το 2008, πράγμα που του επέτρεψε να μπει στην Ακαδημία της Νέας Υόρκης. Το 2009, συνέχισε με υποτροφία τις σπουδές του στην Αμερική, ενώ έγραφε, σκηνοθετούσε και έκανε την παραγωγή σε σειρά ταινιών μικρού μήκους, κερδίζοντας βραβεία σε Πορτογαλία και ΗΠΑ. Επέστρεψε στη Λισαβόνα το 2012. Το «Ruth» είναι η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία.
Το βλέπετε εδώ εντελώς δωρεάν: Ruth του Αντόνιο Πινάο Μποτέλο (Πορτογαλία, Μοζαμβίκη, 2018, 105')
Σιμόνα Κόστοβα - Thirty
«Νομίζω πως ο φόβος έχει συχνά δύο πρόσωπα. Ενα αυτό με το οποίο πρέπει να παλέψεις και ένα που είναι καλό να το λάβεις υπόψη σου. Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ με το πρόσωπο που συνδιαλέγομαι κάθε φορά και στη συνέχεια ακολουθώ το ένστικτό μου.»
Η Σιμόνα Κόστοβα γεννήθηκε το 1983 στη Βουλγαρία, σπούδασε υποκριτική στη Σόφια και έπαιξε σε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Δουλεύοντας ως ηθοποιός, ενδιαφέρθηκε για το χώρο της σκηνοθεσίας. Το 2009 μετακόμισε στο Βερολίνο όπου άρχισε να σκηνοθετεί για την Γερμανική Κινηματογραφική και Τηλεοπτική Ακαδημία από το 2010. Το «Thirty» είναι το ντεμπούτο της στη μεγάλου μήκους, με παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ και συμμετοχή στη Berlinale.
To βλέπετε εδώ δωρεάν: Thirty της Σιμόνα Κόστοβα (Γερμανία, 2019, 114')
Ουλάα Σαλίμ - Sons of Denmark
«Το σινεμά σε κάνει να σκεφτείς ότι θέλεις να μιλήσεις για κάτι. Σε κάνει να σκέφτεσαι.»
Ο Ουλάα Σαλίμ γεννήθηκε στη Δανία το 1987, με καταγωγή και των δύο γονιών του από το Ιράκ. Στις ταινίες του χρησιμοποιεί προσωπικές εμπειρίες ως έμπνευση. Το 2017 αποφοίητσε από την Εθνική Σχολή Κινηματογράφου της Δανίας και ίδρυσε την Hyæne Film. Το μικρού του μήκους «Our Father's Son» του 2015 προβλήθηκε στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ. Η πρώτη του ταινία, «Sons of Denmark» του 2019, έκανε επίσης την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Ρότερνταμ και υπήρξε και η επίσημη υποβολή της Δανίας για το Οσκαρ.
To βλέπετε εδώ δωρεάν: Sons of Denmark του Ουλάα Σαλίμ (Δανία, 2019, 117')
Το ArteKino Festival 2019 συνεχίζεται μέχρι και το τέλος του χρόνου. Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες και κλείστε θέσεις για το Φεστιβάλ εδώ και μάθετε πώς μπορείτε να μπείτε στην κλήρωση για να κερδίσετε ένα ταξίδι για να παρακολουθήσετε δωρεάν το Φεστιβάλ του Λοκάρνο το 2020.
