Ο Τζέιμς Γκαντολφίνι βρισκόταν στην Ρώμη, καθ΄οδόν προς το φεστιβάλ της Ταορμίνα, όπου δεν πρόλαβε να φτάσει ποτέ, αφού πέθανε από καρδιακή προβολή στην Ιταλική πρωτεύουσα, σε ηλικία 51 ετών.
Ο ηθοποιός, γεννημένος το 1961 στο Νιου Τζέρσεϊ μεταμορφώθηκε σε τηλεοπτικό icon σχεδόν από την πρώτη στιγμή που τον είδαμε στον ρόλο του Τόνι Σοπράνο, να βουτά στην πισίνα φορώντας την ρόμπα του στο πρώτο επεισόδιο, καθώς μια ομάδα από πάπιες προσγειωνόταν σε αυτή. Στα 87 επεισόδια των «The Sopranos» που ακολούθησαν, ο Τζέιμς Γκαντολφίνι, έχτισε μέσα από μια σπουδαία ερμηνεία αλλά κι από την ίδια την φιγούρα του έναν χαρακτήρα που πολύ απλά ένας ηθοποιός έχει πολύ σπάνια την ευκαιρία να παίξει.
Ο Τόνι Σοπράνο, ήταν ένας γκάνγκστερ του οποίου αυτή η ιδιότητα δεν ήταν παρά η κορυφή ενός παγόβουνου που έκρυβε κάτω από την επιφάνεια έναν χαρακτήρα τόσο σύνθετο, πολύπλόκο και ξεχωριστό ο οποίος κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον ολόκληρου του πλανήτη για εφτά ολόκληρα χρόνια.
Κι αν ο Τόνι Σοπράνο γεννήθηκε στο σενάριο του δημιουργού της σειράς Ντέιβιντ Τσέις, κανείς πλέον δεν μπορεί να τον φανταστεί με το πρόσωπο κάποιου άλλου. Ο Τόνι ανήκει στον Τζέιμς Γκαντολφίνι όσο ανήκει και στον Τσέις, αφού το μείγμα της macho παλικαριάς και της ραγισμένης ψυχολογίας, της σχεδόν τρομακτικής κορμοστασιάς και των υγρών θλιμμένων ματιών, ήταν κάτι που δημιούργησε με απόλυτη επιτυχία ένας ηθοποιός που δεν ήταν τίποτα λιγότερο από σπουδαίος.
«Ηταν μια ιδιοφυΐα, οποιοσδήποτε τον είδε ποτέ έστω και στον μικρότερο ρόλο, το ξέρει» λέει ο Τσέις σε μια δηλωσή του μετά την ανακοίνωση του θανάτου του. «Είναι ένας από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς των ημερών μας, ή οποιασδήποτε εποχής. Ενα μεγάλο κομμάτι αυτής της ιδιοφυΐας κρυβόταν σε εκείνα τα θλιμμένα μάτια. Θυμάμαι να του λέω πολλές φορές “Δεν το καταλαβαίνεις, αλλά είσαι σαν τον Μότσαρτ.” Από την άλλη μεριά του τηλεφώνου θα ακολουθούσε απλά σιωπή. Ο θάνατός του είναι σοκαριστικός για τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Και είναι πολύ λυπηρός για ολόκληρο τον κόσμο. Δεν ήταν πάντα ένας εύκολος άνθρωπος, αλλά ήταν σύντροφός μου, αδελφός μου, με τρόπους που δεν μπορώ και που δεν νομίζω ότι θα μπορέσω ποτέ να εξηγήσω».
Ο Τσέις, εκτός από του «Sopranos» τον σκηνοθέτησε και σε μια από τις τελευταίες ταινίες του το «Never Fade Away» σε μια κινηματογραφική καριέρα που ακόμη κι αν βρισκόταν συχνά στη σκιά της τηλεοπτικής του επιτυχίας, υπήρξε εξίσου ενδιαφέρουσα.
Γεννημένος σε μια οικογένεια Ιταλών μεταναστών, μεγάλωσε σε μια εργατική γειτονιά και δοκίμασε μια σειρά από δουλειές ανάμεσα στις οποίες μπράβος σε κλαμπ, μπάρμαν, ή οδηγός φορτηγού πριν αποφασίσει να ασχοληθεί με την ηθοποιία στα 25 του όταν ακολούθησε έναν φίλο του σε μια σχολή υποκριτικής.
Ο πρώτος του ρόλος ήταν το 1987 σε μια low budget κωμωδία τρόμου με τον τίτλο «Shock! Shock! Shock!» ενώ το 1990 βρέθηκε στην σκηνή, σε έναν μικρό ρόλο δίπλα στον Αλεκ Μπόλντουίν και την Τζέσικα Λανγκ στο «Λεωφορείο ο Πόθος». Στα μέσα της δεκαετίας του 90 είχε αρχίσει ήδη να χτίζει μια καριέρα σαν ηθοποιός μέσα από δεύτερους ρόλους σε φιλμ όπως το «True Romance» ή το «The Juror». Ομως ακόμη κι αν δεν ξέχναγες το πρόσωπό του, ή τις ερμηνείες του ακόμη και στον μικρότερο ρόλο που αναλάμβανε να παίξει, κανείς δεν θυμόταν το ονομά του μέχρι την στιγμή που κέρδισε τον ρόλο του Τόνι Σοπράνο.
«Ηταν ένα υπέροχο σενάριο, και σκεφτόμουν ότι θα μπορούσα να πάιξω τον ρόλο, αλλά φανταζόμουν ότι θα προσλάμβαναν κάποιον ηθοποιό λίγο πιο ευχάριστο στα μάτια απ ότι εγώ» έλεγε ο ίδιος, ακόμη κι αν κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πλέον οποιονδήποτε άλλο ως Τόνι. Ο ίδιος άλλαξε τον ρόλο και ο ρόλος άλλαξε την καριέρα του. Του έφερε αναμφίβολα αναγνώριση και δόξα, όμως αντίθετα από ηθοποιούς που έμειναν για πάντα δέσμιοι ενός χαρακτήρα δεν τον εμπόδισε ποτέ να παίξει άλλους ρόλους με επιτυχία.
Από τον «Ανθρωπο που δεν Ηταν Εκεί» των αδελφών Κοέν, μέχρι το «Zero Dark Thirty», από την κωμική του ερμηνεία στον «Μεξικανό» και το «In the Loop», έως το σκοτάδι του «8mm» και του «Σκότωσέ τους Γλυκά», ή τις εμφανίσεις του στο θέατρο σε παραστάσεις όπως «ο Θεός της Σφαγής», ο Γκαντολφίνι, υπήρξε κάτι παραπάνω από τον Τόνι Σοπράνο.
Και σίγουρα είχε ακόμη πολλά να δώσει καθώς όπως ο ίδιος έλεγε ότι όσο μεγαλώνει βρίσκει τους ρόλους που του προσφέρουν να αποκτούν μεγαλύτερη ποικιλία κι ενδιαφέρον. Πριν πεθάνει είχε ολοκληρώσει δυο ακόμη ταινίες που θα δούμε μέσα στους επόμενους μήνες. Την ρομαντική κομεντί της Νικόλ Χολοφσένερ «Enough Said» και το «Animal Rescue» το αμερικάνικο ντεμπούτο του σκηνοθέτη του «Bullhead» Μίκαελ Ρ. Ρόσκαμ.
Tags: Τζέιμς Γκαντολφίνι
