Ολοκληρώθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο το 11ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αιγαίου, που φέτος διεξήχθη εξολοκλήρου στο νησί των πεύκων (εξ ου και το πευκόφυτο χωριό Πιτυούσα, πρόσθετο νέο venue προβολών για την διοργάνωση), με τον κεντρικό κορμό του προγράμματος να τρέχει παράλληλα με το περιβαλλοντικό τμήμα Echoes σε μια διάρκεια 11 ημερών. Το Flix βρέθηκε εκεί, και να τι καινούργιο είχε να μάθει.
Πως η ουσία Novichok που δηλητηρίασε τον Αλεξέι Ναβάλνι, αντιπολιτευόμενο του Πούτιν, τον Δεκέμβριο του 2020, ήταν τοποθετημένη στο εσώρουχό του! Αυτό τουλάχιστον ομολογεί ένας χημικός που συμμετείχε στην επιχείρηση της απόπειρας δολοφονίας του στο «Navalny» του Αυστριακού Ντάνιελ Ρόχερ, το ντοκιμαντέρ που εξόργισε το Κρεμλίνο τον περασμένο χειμώνα. Όχι πως το φιλμ, που απέσπασε το Βραβείο Κοινού στο περασμένο Φεστιβάλ του Σάντανς, είναι καθαρό ιδεολογικά (ο έγκλειστος εθνικιστής Ναβάλνι και οι συγγενείς του πρωταγωνιστούν στις συνεντεύξεις), πάντως εντυπωσιάζει με το ερευνητικό μπρίο και τις αποκαλύψεις του.
Πως τα κοψίματα μπορεί να ποικίλλουν κατά βούληση στη μεταποίηση παλαιών t-shirts, στο βάψιμό τους, πάντως, τρεις είναι οι βασικοί τρόποι επεξεργασίας, αφού τα βρέξεις και πριν τα δέσεις με λαστιχάκια: τα ζαρώνεις οριζόντια, οπότε δίνεται η αίσθηση του ριγέ μετά το ψέκασμα με την νερωμένη μπογιά, ή κυκλικά, άρα έχεις ντεσέν τύπου vertigo, ή και τα δύο, δηλαδή ασύμμετρα, για να σού βγει αφηρημένο, με τους χρωματισμούς διάσπαρτους. Επιλέξαμε το τρίτο και, χάρη στις οδηγίες των κοριτσιών του kiloshop, που μας μετέφεραν τη φιλοσοφία της βιώσιμης μόδας σε ένα υπαίθριο upcycling εργαστήρι στον κήπο της Αναργύρειου και Κοργιαλένειου Σχολής, δεν το μετανιώσαμε.
Πως η 76χρονη Κλερ Ντενί δεν πετάει τη σκούφια της για q&a μετά την προβολή των ταινιών της. «Είναι βαρετά», μας λέει η πρόεδρος της φετινής κριτικής επιτροπής του ΦΚΑ, «…αλλά είμαι στη διάθεσή σας μετά να τα πούμε, σε μια γωνιά ή στον δρόμο, να με αποδοκιμάσετε ή να με ρωτήσετε ο, τι θέλετε». Αυτά πριν την αφιερωματική προβολή του «Η Λιακάδα Μέσα μου» του 2017, την ελεύθερη προσαρμογή των «Αποσπασμάτων του Ερωτικού Λόγου» του Ρολάν Μπαρτ, με την Ζιλιέτ Μπινός 50άρα ζωγράφο χαμένη συναισθηματικά ανάμεσα σε ερωτικές σχέσεις με ημερομηνία λήξης.
Πως εκατοντάδες θαλάσσιοι ελέφαντες πεθαίνουν από ασιτία και εξάντληση κάθε που κατακλύζουν ηπειρωτικές περιοχές του Αρκτικού Κύκλου, καθότι μειώνονται όλο και περισσότερο τα κομμάτια πάγου πάνω στα οποία τρέφονται και ξεκουράζονται κατά τη μετανάστευσή τους. Η σκηνή στο μικρού μήκους ρωσοβρετανικό ντοκιμαντέρ «Haulout» είναι αποκαλυπτική: με το που ανοίγει το παράθυρο της καλύβας του στις ακτές της Βόρειας Σιβηρίας, ο μοναχικός ερευνητής αντικρίζει ένα γκρίζο συνονθύλευμα από κορμιά θαλάσσιων ελεφάντων, να μουγκρίζουν, να δυσανασχετούν με την ακινησία, να τσακώνονται. Έτσι θα μείνουν για μέρες, μέχρι η μαζική τους επιστροφή στο νερό αφήσει τουμπανιασμένα κουφάρια πίσω της.
Πως περιβαλλοντική ταινία δεν προϋποθέτει απαραίτητα θέματα άμεσα και αυστηρά περιβαλλοντικά. Παράδειγμα το γαλλικό stop motion animation «Le Secret de Monsieur Nostoc», μια γλυκύτατη ιστορία για έναν τεμπέλη υπάλληλο γραφείου που τα βράδια μεταμορφώνεται σε δαιμόνιο εφευρέτη, φτιαγμένο αποκλειστικά με scrap υλικά που μαζεύτηκαν από απορρίμματα. Ή το «Play On» του Βρετανού Μπάρνι Γουέστον, που συνδέει γνωστικά και μέσα σε 6 μόλις λεπτά ποδοσφαιρικά ζητήματα με… οικολογικά. Ή το βιωματικό «Tied to Nature», που αφηγείται τη μύηση του 16χρονου σκηνοθέτη του, Όλιβερ Ράιλι, στο άθλημα του σερφ και ακολούθως στη φύση, μετά την απόφασή του να παρατήσει το σχολείο λόγω δυσλεξίας. Και οι τρεις ταινίες, μαζί με το «Haulout» και άλλα μικρού μήκους πειραματικά φιλμ και ντοκιμαντέρ, προβλήθηκαν στο πλαίσιο του νεοσύστατου τμήματος του ΦΚΑ Φεστιβάλ Συμμαχία για το Κλίμα και της συνεργασίας του με το Tampere Film Festival της Φινλανδίας (και με την υποστήριξη του TangledBank Studios και του δικτύου Waterbear), παρουσία των Γουέστον (φυσικά) και Ραίλι (διαδικτυακά).
