Buzz

Οπαδισμός vs «1968»: Να μην επιτρέψουμε στο σινεμά να φάει γκολ από τα αποδυτήρια

στα 10

Σήμερα, η είδηση ότι μερίδα οπαδών του Πανιωνίου απείλησε αίθουσα της Νέας Σμύρνης να μην προβάλει το «1968» του Τάσου Μπουλμέτη έγινε viral. Και το Flix αρνήθηκε να αφήσει το σινεμά στον πάγκο. Διαβάστε το ρεπορτάζ μας.

Οπαδισμός vs «1968»: Να μην επιτρέψουμε στο σινεμά να φάει γκολ από τα αποδυτήρια
Φωτογράφος: Ηώ Πάσχου

«Οι Panthers δεν γουστάρουν το "1968"». Η είδηση κυκλοφόρησε από την Athens Voice κι έκανε ένα μεγάλο κύκλο αναδημοσιεύσεων, αρχικά στον αθλητικό Τύπο, και μετέπειτα και στο ελεύθερο ρεπορτάζ. Σύμφωνα με το άρθρο της Voice, ο συντάκτης της, που είδε στα «Προσεχώς» του κινηματογράφου Σπόρτινγκ στη Νέα Σμύρνη να διαφημίζεται το «1968» του Τάσου Μπουλμέτη, ρώτησε τον ιδιοκτήτη πότε να την περιμένει στο ιστορικό νεοσμυρνιώτικο σινεμά κι εκείνος του απάντησε ότι δυστυχώς αναγκάστηκε να ακυρώσει την προβολή της ταινίας. «Δεν θα την ανεβάσουμε» φαίνεται να λέει ο κύριος Σπύρος Φούκης, καθώς «πριν από λίγες μέρες, εισέβαλε στο σινεμά μια ομάδα φανατικών οπαδών της ομάδας του Πανιωνίου (σ.σ. οι Πάνθηρες) και μας απείλησαν ότι αν τολμήσουμε να προβάλουμε την ταινία θα κάνουν το σινεμά «καλοκαιρινό!»

Διαβάστε τη γνώμη του Flix για το «1968» του Τάσου Μπουλμέτη

Δυστυχώς, η καταγγελία είχε και συνέχεια. Ακόμα σοβαρότερη και πολιτική. Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα της Athens Voice, ο ιδιοκτήτης απευθύνθηκε για βοήθεια στον Δήμο Νέας Σμύρνης (σημείωση: το «Σπόρτινγκ» είναι δημοτικός κινηματογράφος κι επiνoικιάζεται από τον κύριο Φούκη) και η απάντηση που πήρε από τον Δήμαρχο, κύριο Σταύρο Τζουλάκη, ήταν «να μην μπλέξει με αυτούς, καλύτερα να μην ανεβάσει την ταινία γιατί θα έχει κακά ξεμπερδέματα!»

Με παραδείγματα αντίστοιχων βανδαλισμών που έχουν στερήσει από το αθηναϊκό κοινό δύο κεντρικούς του κινηματογράφους (Αττικόν και Απόλλων), το Flix έκρινε ότι το όλο περιστατικό είναι πολύ σοβαρό για να ανακυκλώνεται μέσω μια φήμης. Κι επίσης, ότι αφορά πολύ περισσότερο ένα κινηματογραφικό σάιτ, καθώς μιλάμε για θέμα πολιτισμού και τη θέση που παίρνουν όλοι οι ιθύνοντες (πολιτεία, θεσμοί και ιστορικοί σύλλογοι) απέναντί του.

1968 607

Επικοινωνήσαμε λοιπόν με όλα τα μέτωπα και συγκεντρώσαμε τις εξής επίσημες δηλώσεις:

Ο ιδιοκτήτης του Σπόρτινγκ κύριος Σπύρος Φούκης δεν θέλησε να σχολιάσει περαιτέρω: «Θεωρούμε το συμβάν λήξαν. Η ταινία δε θα παιχτεί στον κινηματογράφο μας, για τον οποιοδήποτε λόγο, και δε θέλουμε να συνεχίσουμε το θέμα».

Ο Δήμος Νέας Σμύρνης, εκ μέρους του γραφείου Τύπου, Επικοινωνίας και Δημ. Σχέσεων της δημαρχείας, θέλησε απλώς να διαψεύσει ότι ο κύριος Τζουλάκης έχει κάνει δηλώσεις σε δημοσιογράφους. «Ο Δήμαρχος Ν. Σμύρνης Σταύρος Τζουλάκης δεν έχει μιλήσει με κανένα δημοσιογράφο για το θέμα. Είναι αναληθές.» Σε επερώτηση του Flix για το αν ο Δήμαρχος Νέας Σμύρνης θεωρεί αναληθές ότι επικοινώνησε με δημοσιογράφους ή αναληθές το όλο περιστατικό, η μόνη επιπλέον διευκρίνηση ήταν ότι «η συζήτηση μεταξύ του κύριου Τζουλάκη και του κύριου Φούκη ήταν ιδιωτική κι όχι προς δημοσίευση».

Η Π.Α.Ε Πανιώνιος θεωρεί ότι δεν υπάρχει λόγος να ανταποκριθεί επίσημα καθώς δεν έγινε καμία καταγγελία στις αρχές. «Οσο μας αφορά, πρόκειται για φανταστικό γεγονός. Δεν υπάρχει τίποτα το επίσημο, ούτε καταγγελία στην αστυνομία.»

Οι Panthers επικοινώνησαν με το Flix τηλεφωνικά: «Δεν έχουμε κάνει τη συνέλευσή μας και υπάρχει πιθανότητα να βγει κι επίσημη ανακοίνωση. Μέχρι στιγμής όμως θεωρούμε ότι είναι κίνηση προπαγάνδας. Το άρθρο στην Athens Voice το υπογράφει ένας φανατικός ΑΕΚτζής. Δεν ξέρουμε καν αν είναι δημοσιογράφος. Εχουν δει πολλά τα μάτια μας. Αν υπήρχε γραμμή του Panthers club ότι αναλαμβάνει την ευθύνη “να μην παιξει αυτή η ταινία”, θα υπήρχε επίσημη ανακοίνωση από το σύλλογο. Από τη στιγμή που δεν έχει βγει ανακοίνωση, δεν αναλαμβάνουμε την ενέργεια αυτή. Δεν αποκλείουμε, βέβαια, το γεγονός να έχει γίνει μία μεμονωμένη κίνηση από κάποιους οπαδούς. Δεν μπορούμε να ψάξουμε στα τυφλά αν κάποιος το έκανε και ποιος το έκανε. Θέλουμε όμως να ρωτήσουμε με τη σειρά μας: η ταινία θα παίξει στον Πειραιά; Στου Γκύζη; Στην Τούμπα;»

Αυτό το τελευταίο σχόλιο μάς έκανε να επιβεβαιώσουμε περισσότερο τους φόβους μας. Αν υπάρχει τέτοια πίεση και εξουσία που οδηγεί στο να κατέβει εκβιαστικά μία κινηματογραφική ταινία από τις αίθουσες (ή να μην ανέβει ποτέ) γιατί ενοχλεί τους οπαδούς των συνοικιακών ομάδων, αν οι απειλές τρομάζουν (δικαιολογημένα, καθώς διακυβεύονται περιουσίες) τους αιθουσάρχες και αποκλείει μία καλλιτεχνική δημιουργία από ολόκληρες γειτονιές, τι πολύ σοβαρότερο δηλώνει αυτό για τον πολιτισμό μας το 2018;

Διαβάστε ακόμη: Οταν η κάμερα του Flix βρέθηκε στα γυρίσματα του «1968» του Τάσου Μπουλμέτη

1968 607

Ο σκηνοθέτης της ταινίας Τάσος Μπουλμέτης έκανε πριν από λίγα λεπτά την επίσημη του δήλωση, πρώτα στο Flix:

«Είτε έχεις βιώσει το τραύμα της προσφυγιάς, είτε το κληρονόμησες απο τις αφηγήσεις αυτων που το έζησαν δεν μπορείς να το μετρήσεις με ποσοτικά μεγέθη. Τα τραύματα της προσφυγιάς είναι κοινά, ανυπέρβλητα, και δεν ανήκουν σε γειτονιές η σύνορα. Σε καμία περίπτωση δεν θυμώνω ούτε με τον κόσμο του Πανιωνίου ούτε με τους Νεοσμυρνιώτες. Αλλωστε οι Νεοσμυρνιώτες με τίμησαν πανηγυρικά, οταν παίχτηκε η «Πολίτικη Κουζίνα», και στην Νέα Σμύρνη. Εγώ αυτό που προσπάθησα να αναδείξω στην ταινία “1968" ήταν μια εποχή οπου δεν υπήρχε ο οπαδικός διχασμός. Οι φίλαθλοι των αντιπάλων ομάδων ήταν φίλοι και καθόντουσαν δίπλα δίπλα στη διάρκεια του αγώνα. Χαίρονταν όλοι για τις επιτυχίες των άλλων, και μετά τον αγώνα νικητές και ητημένοι διασκέδαζαν στην ίδια ταβέρνα. Μήπως ήρθε η ώρα για ενα δεύτερο γύρο θριάμβου, που θα τον κάνουν μαζί νικητές και ηττημένοι;»

Η διευθύντρια της εταιρίας διανομής Feelgood, κυρία Ειρήνη Σουγανίδου τοποθετήθηκε επίσης:

«Το 1968 δεν είναι μια ταινία μόνο για την ΑΕΚ και άρα κακώς προτρέχουν όσοι παίρνουν «θέση», χωρίς να την έχουν καν δει. Δεν είναι καν μια ταινία που αφορά μόνο τους φαν του μπάσκετ και του αθλητισμού. Το 1968 είναι μια ταινία που ενώνει και δεν διχάζει, που αποστρέφεται τον τυφλό οπαδισμό, που εμπνέει και μας αφορά όλους. Ο Τάσος Μπουλμέτης, με αφορμή τη νίκη μιας συγκεκριμένης ομάδας και με τη γνωστή νοσταλγική, χιουμοριστική ματιά του, συνθέτει τον καμβά μιας συγκλονιστικής χρονιάς για όλον τον πλανήτη, προβάλει τη δύναμη της ελληνικής ψυχής και κυρίως την πανανθρώπινη διαχρονική ανάγκη να πιστέψουμε ότι το άπιαστο όνειρο μπορεί να γίνει πραγματικότητα, ενάντια στις προβλέψεις και την λογική. Και επειδή αυτό που μένει στο τέλος, πέρα από τις φανέλες, τις νίκες και τα κύπελλα, είναι τα συναισθήματα, οι αξίες και η αγάπη, είμαι σίγουρη ότι το μεμονωμένο αυτό περιστατικό δεν θα αμαυρώσει το ενωτικό μήνυμα της ταινίας και θα φέρει όσους είναι αληθινοί αγωνιστές ψυχής ακόμα πιο κοντά.»

Το Flix θα συνεχίσει να ερευνά το θέμα και καλωσορίζει στο ρεπορτάζ κι όσους ακόμα δεν έχουν μιλήσει. Γιατί εμείς καθόμαστε, αποκλειστικά, στην κερκίδα του σινεμά.

Διαβάστε ακόμη: «1968»: Με κρασομεζέδες-τρίποντα και μνήμες θριάμβου μιας άλλης εποχής