Παράλληλα με τις αίθουσες, τους και τις δημιουργούς που παρουσιάζουν τις ταινίες τους στο κοινό, τις διαδραστικές εγκαταστάσεις, τα αφιερώματα, η Αγορά του TiDF27 βρίσκεται στο ζενίθ των εργασιών της.
Το 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται φέτος από τις 6 μέχρι και τις 16 Μαρτίου. Το Flix βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη και σας μεταφέρει όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις αίθουσες.
Αποστολή στη Θεσσαλονίκη: Λήδα Γαλανού, Βένα Γεωργακόπουλου, Ρόμπυ Εκσιέλ, Μανώλης Κρανάκης, Πόλυ Λυκούργου
Διαβάστε ακόμη: Οδηγός επιβίωσης για το 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
Στην πιο δραστήρια και δυναμική Αγορά ντοκιμαντέρ της γειτονιάς μας έχει εξελιχθεί η Αγορά του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, φέρνοντας σε επαφή και χτίζοντας συνθήκες ασφάλειας και ανάπτυξης ανάμεσα σε δημιουργούς, παραγωγούς και αγοραστές από ολόκληρο τον κόσμο μέσα από την υποστήριξη στο είδος του ντοκιμαντέρ σε όλα τα στάδια της παραγωγής. Εδώ, άλλωστε, κάνει τα πρώτα του βήματα το σινεμά του μέλλοντος. Τις μέρες που πέρασαν, η Αγορά παρουσίασε το Pitching Forum, τα Docs in Progress, εργαστήρια και συζητήσεις, φιλοξένησε και στήριξε συμβουλευτικές συναντήσεις και προσέφερε στους διαπιστευμένους προσκεκλημένους της πρόσφορο έδαφος για γνωριμία και συνεργασία, με τα networking cocktails και το περιζήτητο, πλέον, καθημερινό happy hour της.
Την ίδια ώρα, οι αίθουσες γεμίζουν από το πάντα τόσο φιλοπερίεργο και ενδιαφέρον κοινό του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, που, επιπλέον, ήδη έχει εκτιμήσει το αφιέρωμα Γεωγραφία του Βλέμματος και ρουφάει τις σπάνιες ταινίες που προβάλλονται εκεί.
To 27o Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται φέτος από τις 6 μέχρι και τις 16 Μαρτίου. Περισσότερες πληροφορίες στο επίσημο site του Φειστιβάλ Θεσσαλονίκης και στις σελίδες του στο Facebook και το Instagram. Μάθετε τα πάντα για το TiDF27 στην ειδική ενότητα του Flix που ανανεώνεται συνεχώς.
Το Flix βλέπει και γράφει ταινίες από το πρόγραμμα του 27ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
Λo, Θανάσης Βασιλείου, Ελλάδα, Γαλλία, 2025, 70' | Διαγωνιστικό Newcomers
«Λο» στα ηπειρώτικα σημαίνει «σώπα».
Αυτή η προστακτική της σιωπής πλανάται πάνω από αυτό το προσωπικό ημερολόγιο του Θανάση Βασιλείου, που «φεύγει ή επιστρέφει» (δεν είναι εύκολο να αποφασίσει-ς) στην Αθήνα από το Παρίσι προκειμένου να αποδεχτεί ή να αποποιηθεί την κληρονομιά που του άφησε η μητέρα του.
Τα σπίτια είναι σώματα, θα πει κάποια στιγμή μέσα στο ντοκιμαντέρ, σαν ανάμνηση ενός ονείρου με τη μητέρα του. Και το σπίτι με τα χρέη που γεν γνώριζε δεν είναι το μόνο βάρος που πέφτει πάνω του. Η «σιωπή» μιας ολόκληρης οικογένεια για το παρελθόν του πατέρα του, ο οποίος ζει εδώ και χρόνια με τη νέα του οικογένεια, βαραίνει απροσδιόριστα όλη την παιδική και ενήλικη ζωή του 50χρονου σήμερα αγοριού που δεν έμαθε ποτέ την αλήθεια. Μαζί βαραίνει και την ελληνική Ιστορία, σε έναν αυτοσχέδιο αλλά όχι καταχρηστικό παραλληλισμό που μετατρέπει την ταινία του σε μια ευρύτερη ανοιχτή πληγή προορισμένη να μην κλείσει ποτέ.
Το μυστήριο της ιστορίας του πατέρα του, η σύνδεση του με το βιβλίο της Οριάνα Φαλάτσι για τον Αλέξανδρο Παναγούλη που αφήνει η μητέρα του με μελλοντική συμβουλή να διαβαστεί από το γιο της, μερικά κρυπτικά σημειώματα που μοιάζει αδύνατον να αποκρυπτογραφηθούν, εκείνος ο αφορισμός του παππού που ανάμεσα σε ασυναρτησίες αποκάλυψε πως ο πατέρας του μικρού Θανάση ήταν βασανιστής στην ΕΣΑ κατά τη διάρκεια της χούντας, το καμμένο Αττικόν και μια περιήγηση στην Αθήνα των βωβών αγαλμάτων και των τυχαίων περαστικών που κρύβουν όλοι από μια μεγάλη ιστορία, αποκτούν διαστάσεις ενός κοσμικού μυστηρίου που καθώς οδεύει προς τη λύση του γίνεται ένα, πριν από οτιδήποτε, συγκινητικό γράμμα προς τον ίδιο του τον εαυτό.
Κάθε μικρή ή μεγάλη αποκάλυψη για την παραποιημένη - από τον ίδιο τον χρόνο και από την ανάγκη των ανθρώπων να «σιωπούν» για όλα όσα τους πληγώνουν - ιστορία της οικογένειας του, γίνεται μέσα από το λιτό, ποιητικό, βαθιά συγκινητικό βλέμμα του Βασιλείου ένα παλίμψηστο πάνω στο οποίο γράφεται και ξαναγράφεται η ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας αλλά κυρίως η ιστορία μιας καθυστερημένης ενηλικίωσης.Καθώς η ώρα περνάει και τα σημάδια της «χρήσης» πάνω στο σπίτι που μεγάλωσε και την πόλη που συνεχίζει να τον εκπλήσσει βαθαίνουν σαν μαρτυρίες επιζώντων από μια ανείπωτη δυστοπία, το «Λο» μπαίνει ανεπαίσθητα μέσα σου και γίνεται και η δική σου εξομολόγηση, η δική σου αναζήτησή, η δική σου προσπάθεια να μην κλείσεις τους ανοιχτούς λογαριασμούς - είτε αυτοί είναι της εφορίας είτε της ζωής - κρατώντας σε μια διαρκή εγρήγορση τους μηχανισμούς της μνήμης, της συγχώρεσης και όλων όσων έστω και από παρεξήγηση και ένα ιστορικό λάθος μας κάνουν αυτό που είμαστε.
Μανώλης Κρανάκης
Βασίλισσες της Χαράς (Queens of Joy), Ολγκα Γκιμπελίντα, Ουκρανία, Γαλλία, Τσεχία, 2025, 90΄ | Διαγωνιστικό Newcomers
Φθινόπωρο του 2022, εισβολή της Ρωσία στην Ουκρανία, ένας πόλεμος ξεσπά, που διαρκεί ακόμα. Η Ουκρανία βυθίζεται στο φόβο και στη θλίψη. Ομως η Μονρό, η Μαρλέν και η Ορα είναι αποφασισμένες να συνεχίζουν να σκορπίζουν... χαρά! Τρεις drag queens που δεν σταματούν να δουλεύουν, να κάνουν κάθε βράδυ την performance τους ενώ, ταυτόχρονα, ζουν σε μια πολιορκούμενη πόλη και αγωνίζονται, όπως όλες και όλοι, να επιβιώσουν στο εμπόλεμο Κίεβο.
Μόνο και μόνο με την ύπαρξη αυτού του ντοκιμαντέρ, του πρώτου βγαλμένου από την LGBTQI+ κοινότητα που προβλήθηκε στην Ουκρανία, η Γκιμπελίντα κάνει μια πράξη αντίστασης, θαρραλέα και σημαντική. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να υπογραμμίσει τη διαφορά από το κρατικό περιβάλλον του πολιτισμού, όπου κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να συμβεί στις μέρες μας.
Εκτός, όμως, από την πολιτική της αξία, η ταινία της Γκιμπελίντα είναι καλότεχνη και απολαυστική. Οι τρεις «βασίλισσες» ξεναγούν τους θεατές στο σύμπαν τους, μεταξύ όπλων και θεϊκού μακιγιάζ, μεταξύ περιορισμών και ελευθερίας, στους δρόμους αλλά και στα υπόγεια κλαμπ όπου δουλεύουν και που, πλέον, χρησιμοποιούνται και ως καταφύγια σε επιδρομές. Προσωπικότητες ταυτόχρονα larger than life και συνυφασμένες με μια απελπιστική καθημερινότητα, καθρεφτίζονται στην κάμερα με χιούμορ και σκληρότητα, ασταμάτητα καταρρίπτοντας στερεότυπα. Το πιο διαφορετικό και, μαζί, το πιο αυθεντικό ντοκιμαντέρ για την Ουκρανία τον καιρό του πολέμου.
Λήδα Γαλανού
Σχέδιο Θανάτου για Εναν Σκύλο και Εναν Αντρα, Χρήστος Καρακέπελης, Ελλάδα, 2024, 66' | Διαγωνιστικό Film Forward
Μια τελετουργία αποχαιρετισμού κινηματογραφεί ο πάντα εύστοχος και με σίγουρα μέσα Χρήστος Καρακέπελης. Και είναι τόσο ακραία η ιστορία του ήρωά του, του περιθωριακού Αλέκου Παπαϊωάννου, που αν το ντοκιμαντέρ «Σχέδιο Θανάτου για Εναν Σκύλο και Εναν Αντρα» δεν ήταν, όπως θέλουμε να πιστεύουμε, απόλυτα αληθινό, θα λέγαμε ότι βγαίνει από κάποιο σκοτεινό θεατρικό κόσμο με ποιητικούς, τραγικούς κλοσάρ και λούζερς.
Ενας ηλικιωμένος ζει εν μέσω πανδημίας παρέα με τον άρρωστο σκύλο του, τον Αρη, σε άθλιες συνθήκες. Φτωχικό, ρημαγμένο σπίτι, ελάχιστα μέσα (αγωνιά για ένα επίδομα), μετρημένες επαφές με εξίσου προβληματικούς, μοναχικούς ανθρώπους. Και γύρω ο θάνατος να έχει αποκτήσει, όπως λέει, «το παλιό του μεγαλείο». Κρυμμένο, παλιό μεγαλείο έχει κι αυτός. Εναν πυκνό εσωτερικό κόσμο και, ίσως, μια κοσμοθεωρία ηττημένου από τη ζωή, χωρίς πια όνειρα, μύθους και ψέμματα. Εχει σχέδιο θανάτου ο Αλέκος, για τον εαυτό του, αλλά και για το σκύλο του. Το γράφει σε χαρτί κατά σκηνές. Και το ακολουθεί μπροστά στην κάμερα του Καρακέπελη, βήμα-βήμα.
Σαν τον βασιλιά Ληρ έχει τη δική του σκηνή τρέλλας και σύγχυσης. Φεύγει, όμως, ηρωικά από τον κόσμο μαζί με τον σκύλο του αφήνοντας πίσω του σημάδια στους τοίχους του σπιτιού του και ένα ηχηρό μήνυμα προς τους άλλους, τους ανύποπτους, ψηλά από τον Λυκαβηττό.
Δεν είναι, όμως, σκληρή, επιθετική ή αφόρητη η ταινία. Εξελίσσεται απαλά, σε προετοιμάζει για το τέλος. Με λεπτομέρειες ζωής. Μέσα στα σκουπίδια, τη μοναξιά και τηνήττα, υπάρχει ομορφιά, δύναμη, σοφία και αγάπη. Ενας ακόμα δυνατός τίτλος στη φιλμογραφία του Χρήστου Καρακέπελη.
Βένα Γεωργακοπούλου
To 27o Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται φέτος από τις 6 μέχρι και τις 16 Μαρτίου. Περισσότερες πληροφορίες στο επίσημο site του Φειστιβάλ Θεσσαλονίκης και στις σελίδες του στο Facebook και το Instagram. Μάθετε τα πάντα για το TiDF27 στην ειδική ενότητα του Flix που ανανεώνεται συνεχώς.