Τέσσερα σχεδόν χρόνια απ΄όταν η πρώτη ταινία του Γιώργου Γκικαππέπα, «Η Πόλη των Παιδιών» εμφανίστηκε αθόρυβα στο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ως μια από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της ελληνικής παραγωγής εκείνης της χρονιάς.
Το φιλμ είχε κερδίσει στη Θεσσαλονίκη το βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου και στη συνέχεια το βραβείο γυναικείας Ερμηνείας για την Κίκα Γεωργίου κι αυτό του σεναρίου, στα Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και προφανώς, τοποθέτησε τον σκηνοθέτη του ανάμεσα στην λίστα των δημιουργών που αξίζει να προσέχεις στο τοπίο του ελληνικού σινεμά.
Δείτε ακόμη: O Γιώργος Γκικαπέππας μας ξεναγεί στην «Πόλη των Παιδιών»
Τώρα ο Γιώργος Γκικαππέπας επιστρέφει, με ένα φιλμ για την προσπάθεια μιας νεαρής γυναίκας να ξαναβρεί τη φωνή της που χάνει εξ΄αιτίας μιας σπάνιας ασθένειας, ξυπνώντας στην πορεία την ανησυχία στην αρχή και στη συνέχεια την οργή της οικογένειάς της.
Μια παράξενη ασθένεια προσβάλλει τη φωνή της νεαρής ηρωίδας κατά τη διάρκεια των τελικών σπουδών της στην άρια στην Πολωνία - μια πάθηση του εγκεφάλου μπλοκάρει τις φωνητικές της χορδές στην εντολή "μιλάω", σαν η ίδια να αρνείται υποσυνείδητα να έχει φωνή χωρίς να το γνωρίζει.
Η Διδώ επιστρέφει καθυστερημένα στην Αθήνα και κλείνεται στο άδειο παλιό οικογενειακό σπίτι. Σ' αυτό το σπίτι γεννήθηκε και μεγάλωσε μέχρι τα οκτώ της χρόνια, απ' όπου η οικογένειά της μετακόμισε. Δεκαοχτώ χρόνια μετά, αυτό το άδειο σπίτι αποκτά μια νέα διάσταση.
Εκεί συναντά ξεχωριστά τα πρόσωπα της ζωής της αρνούμενη να επικοινωνήσει περαιτέρω μαζί τους προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερα ερωτηματικά. Μαζί με το καθένα από τα πρόσωπα που την επισκέπτονται, ανακαλύπτουμε τον κόσμο της και το χρονικό μιας χαμένης φωνής, ξεκινώντας από το πρόσφατο έως το παιδικό της παρελθόν. Κι ενώ η Διδώ προσπαθεί να ξαναβρεί τηναληθινή της φωνή, η προηγμένη πνευματικά και πολιτικά οικογένεια μέσα στην οποία μεγάλωσε, ενοχλημένη από την άρνησή της, την αρρωσταίνει ακόμα πιο πολύ.
Κανείς δεν ξέρει αν αδυνατεί ή αρνείται να μιλήσει. Τα κοντινά της πρόσωπα, αμήχανα αλλά και θορυβημένα από τη συμπεριφορά της, συγκρούονται με το τι είναι φυσιολογικό και τι όχι, παραμορφωμένοι κι αυτοί χωρίς να το ξέρουν από την υστερία μιας εποχής που αντιμετωπίζει σαν αρρώστια την τραυματική σιωπή της ηρωίδας. Η "επαναστατική" οικογένεια κλονίζεται και φωνάζει, ως μια μικρογραφία ενός σύγχρονου κόσμου που ενώ μιλάει ακατάπαυστα και πιο ελεύθερα από ποτέ, δεν γνωρίζουμε πια καθαρά το τι ακριβώς λέει.
Γράφοντας για την ιδέα πίσω από την ταινία ο Γιώργος Γκικαππέπας εξηγεί:
Είναι αλήθεια ότι η εποχή μας “μιλάει” περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος σήμερα έχει την ευκαιρία να μιλήσει με τα περισσότερα μέσα που διέθετε ποτέ. Το τι όμως ακριβώς λέει και το πόσο τελικά ελευθερώνεται, είναι το ερώτημα στο οποίο η ταινία προσπαθεί ν’ απαντήσει χρησιμοποιώντας το γεγονός μιας αδυναμίας, μιας ασθένειας που αποκαλύπτει μιας ασθένειας που αποκαλύπτει πληγές λύτρωσης και καταπίεσης μέσα στην εποχή της ελευθερίας.
Η ταινία παρακολουθεί την απομονωμένη προσπάθεια της ηρωίδας να ξαναβρεί τη φωνή της, ξεφυλλίζοντας παράλληλα ένα ημερολόγιο πληγών της ανθρώπινης έκφρασης μέσα στο “σφαγείο” των ενοχών. Ειδικά όταν αυτές προέρχονται από μια γενιά που υπερασπίστηκε το δικαίωμα του λόγου όσο καμιά άλλη και τώρα στέκεται αμήχανη μπροστά στο χαρισματικό αλλά σιωπηρό παιδί που δημιούργησε.
Γιατί αν υποθέσουμε ότι από το “μπιγκ-μπανγκ” της δεκαετίας του ’60 προέκυψε ο Μάης του ’68 κι ένα σύστημα όπου η υπεράσπιση του ελεύθερου λόγου εγκαθίσταται στην πρωτοκαθεδρία, η ταινία προσπαθεί να ερμηνεύσει το τι μπορεί να σημαίνει η άρνηση του λόγου μέσα σε μια σύγχρονη λαλίστατη διανοούμενη οικογένεια, μινιατούρα μιας ολόκληρης εποχής.
Η Κίκα Γεωργίου η ηθοποιός μετά την «Πόλη των Παιδιών» πρωταγωνιστεί κι εδώ στον ρόλο της σιωπηλής γυναίκας, ενώ τους βασικούς ρόλους των ανθρώπων γύρω της κρατούν οι Ανέζα Παπαδοπούλου, ο Μάνος Βακούσης, η Ηλέκτρα Νικολούζου, ο Ομηρος Πουλάκης, η Ιωάννα Μαυρέα, ο Γιώργος Ζιόβας κι ο Κώστας Μπερικόπουλος. Το φιλμ βρίσκεται στο τελικό στάδιο του post production κι ετοιμάζεται να ξεκινήσει την πορεία του στα φεστιβάλ και προς τις αίθουσες, μέσα στους επόμενους μήνες.
Δείτε πιο κάτω ένα πρώτο teaser από το «Silent»
Info:
Παραγωγή: Γιώργος Γκικαπέππας, Film Society, με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου της Multivision και του Institute of Culture Katowice // Σενάριο, σκηνοθεσία: Γιώργος Γκικαπέππας // Διέυθυνση Φωτογραφίας: Μαριάννα Ελληνα // Μοντάζ: Γιώργος Γκικαπέππας, Γιώργος Γεωργόπουλος // Ηχος: Γιώργος Στούπης // Casting: Σωτηρία Μαρίνη, Ακης Γουρζουλίδης // Σκηνογραφική επιμέλεια: Γιώργος Μελετίου // Κοστούμια: Μαρία Καραπούλου // Μακιγιάζ: Στέλλα Καραπούλιου// Μουσική: Δημήτρης Φριτζαλάς // Βοηθός σκηνοθέτη: Κώστας Βούλγαρης
