Προσπαθείς να φανταστείς έναν θεατή που δεν έχει δει το «Carrie» του Μπράιαν Ντε Πάλμα και θα μπει στην αίθουσα για να δει για πρώτη φορά την «αιματοβαμμένη» ιστορία της Κάρι Γουάιτ μεταφερμένη στο 2013, σκηνοθετημένη από την Κίμπερλι Πρις του «Boys Don't Cry» και το μόνο που θα δει, μετά από μια υπέροχη προωθητική καμπάνια που έχτισε την έξοδο της ταινίας, είναι ακόμη ένα teen horror για ευρεία κατανάλωση.
Εναν ανυποψιάστο θεατή δηλαδή που δεν θα πάρει χαμπάρι πως το «Carrie» υπήρξε το πρωτο βιβλίο που εκδόθηκε ποτέ με την υπογραφή του Στίβεν Κινγκ και παραμένει ένα από τα καλύτερα του (και του τρόμου γενικά), πως κάποτε γυρίστηκε σε μια εμβληματική ταινία των 70s από τον Μπράιαν Ντε Πάλμα και πως για ολόκληρες γενιές θεατών υπήρξε η ταινία με το πιο αντι-bullying μήνυμα που γυρίστηκε ποτέ.
Υπερβολικά προφανές σε αυτό που θέλει να πει (και που δεν είναι αυτό το οποίο ήταν εξαρχής το βιβλίο του Στίβεν Κινγκ) , χωρίς ίχνος προσθήκης κάποιας νέας οπτικής από μια δημιουργό που στο παρελθόν έχει αποδείξει ότι μπορεί να φτάσει βαθιά στη γυναικεία ψυχολογία και ανιαρό, ακόμη κι αν δεν έχεις δει την ταινία του Ντε Πάλμα και άρα γνωρίζεις την υπόθεση, το νέο «Carrie» είχε, ωστόσο, την ευτυχία να διαθέτει στους πρωταγωνιστικούς ρόλους δύο υπέροχες γυναίκες: την Κλόε Γκρέις Μόρετζ στο ρόλο της Κάρι και την Τζούλιαν Μουρ στο ρόλο της μητέρας της. Μόνο που σε ένα θρίαμβο του miscast ή της κακής διεύθυνσης ηθοποιών (δεν ξέρεις ποια συμφορά να διαλέξεις) και οι δύο είναι εκτός θέματος, αφού η πρώτη παίζει σε μια υπερβολικά - στο όριο του παθολογικού - δραματική ταινία για την εφηβεία και η δεύτερη σε ένα camp θρίλερ εσταυρωμένων και άλλων θείων αποχρώσεων.
Η Σίσι Σπέισεκ στο «Carrie» του Μπράιαν Ντε Πάλμα και...
η Κλόε Γκρέις Μόρετζ στο «Carrie» της Κίμπερλι Πιρς
Σε ένα κόσμο και μια βιομηχανία που τρέφεται από τα ριμέικ, είναι αδύνατον να δεχτείς το «Carrie» της Κίμπερλι Πιρς ούτε σαν ένα νέο διάβασμα στο βιβλίο του Στίβεν Κινγκ, ούτε ως μια άλλη μοντέρνα εκδοχή πάνω στο φιλμ του Μπράιαν Ντε Πάλμα που τριαντά οκτώ χρόνια μετά στέκεται πιο μοντέρνο, πιο τρομακτικό και πιο σημαντικό από ποτέ. Εχοντας στο κέντρο του μια από τις καλύτερες γυναικείες ερμηνείες στην ιστορία του σινεμά από την Σίσι Σπέισεκ, μια πραγματικά cult Παιπέρ Λόρι στο ρόλο της μητέρας και μια από τις πιο εμβληματικές αιματοβαμμένες σκηνές ανθολογίας του σινεμά που η Πιρς απλά αντέγραψε αυτούσια, καταφέρνοντας (χωρίς προσπάθεια) να την αντιγράψει προς το χειρότερο...
Προσπαθείς να φανταστείς έναν θεατή που δεν έχει δει το «Carrie» του Μπράιαν Ντε Πάλμα... και το μόνο που θες να κάνεις είναι του πεις να το αναζητήσει πάση θυσία.
Διαβάστε εδώ ολόκληρη τη γνώμη του Flix για το «Carrie» της Κίμπερλι Πιρς.
Το αυθεντικό πόστερ του «Carrie» του 1978 και...
ένα από το ποστερ της υπέροχης καμπάνιας του «Carrie» του 2013
Διαβάστε ακόμη:
