Buzz

Ο Κέβιν Μακντόναλντ σκεφτόταν να κάνει τον «Μαυριτανό» ντοκιμαντέρ. Και μήπως έπρεπε...

of 10

Οι μαρτυρίες των πραγματικών προσώπων ίσως έδιναν στην ταινία τη δύναμη που της λείπει.

Ο Κέβιν Μακντόναλντ σκεφτόταν να κάνει τον «Μαυριτανό» ντοκιμαντέρ. Και μήπως έπρεπε...

Ο «Μαυριτανός», η νέα ταινία μυθοπλασίας (βασισμένη σε πραγματική ιστορία) του Κέβιν Μακντόναλντ, έκανε την ευρωπαϊκή online πρεμιέρα της πριν λίγες ημέρες στην Berlinale, ως ένα παλιομοδίτικο (όχι με την καλή έννοια) θρίλερ.

Διαβάστε εδώ την κριτική του Flix για τον «Μαυριτανό»

Κι όπως φαίνεται, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα. Η ταινία παρακολουθεί τη συγκλονιστική αληθινή ιστορία ενός Μαυριτανού που έζησε άδικα τη φρίκη του Γκουαντάναμο για 14 χρόνια - η Τζόντι Φόστερ ήδη τιμήθηκε με τη Χρυσή Σφαίρα για το ρόλο της ως δικηγόρος του ήρωα, τον οποίο ενσαρκώνει ο Ταχάρ Ραχίμ. Μιλώντας στο Screen Daily, o Κέβιν Μακντόναλντ εξήγησε πως η δυσκολία εύρεσης πόρων για να κάνει την ταινία, ως δραματοποιημένη εξιστόρηση της περίπτωσης του Μοχαμέντου Ουλντ Σλαχί, τον ώθησε στη σκέψη να μετατρέψει το πρότζεκτ του σε ντοκιμαντέρ.

The Mauritanian 607

«Εφτασα σ' ένα σημείο όπου δεν μπορούσα να συγκεντρώσω τα χρήματα που χρειαζόμουν για τη μυθοπλασία και δυσκολευόμουν να οριστικοποιήσω το σενάριο, γιατί είναι μια ιστορία πολύ σύνθετη, που καλύπτει 14 χρόνια της ζωής κάποιου. Παίξαμε με διάφορες ιδέες προσέγγισης, αναζητώντας την καλύτερη, αλλά απογοητευτήκαμε κι έτσι είπα, μήπως να το κάνουμε ντοκιμαντέρ.» Αλλωστε, ο Μακντόναλντ ξεκίνησε την καριέρα του ως διακεκριμένος ντοκιμαντερίστας, κερδίζοντας το 2000 το Οσκαρ για το «One Day in September» (κι αργότερα υπογράφοντας ντοκιμαντέρ σαν τα «Touching the Void», «Whitney»).

the mauritanian 607

Μάλιστα, ο Μακντόναλντ προετοιμάστηκε για την εκδοχή του ντοκιμαντέρ, πραγματοποιώντας και μια εκτεταμένη συνέντευξη με τη δικηγόρο Νάνσι Χολάντερ, που ενσαρκώνει η Τζόντι Φόστερ στην ταινία και σκόπευε να κάνει το ίδιο με τον Σλαχί και τον δικηγόρο Στιούαρτ Κάουτς που υποδύεται ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς. Ωστόσο, καθώς ο Μακντόναλντ ήθελε η ταινία του να φτάσει σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερου εύρους κοινό, επέμεινε, τελικά, στη μυθοπλασία και βρήκε και τον τρόπο να την πραγματοποιήσει. Στερώντας, ίσως, από την ταινία του, τη δύναμη των μαρτυριών.