Tρεις νέες σκηνές από τον Αλμοδόβαρ

Ενας πλαστικός χειρούργος κρατά φυλακισμένο σε ένα υπόγειο τον βιαστή της κόρης του, ετοιμάζοντας γι αυτόν μια μακάβρια και ευφάνταστη πράξη εκδίκησης, που υποθέτουμε έχει κάτι να κάνει με την επαγγελματική του ιδιότητα.

Πέδρο Αλμοδόβαρ. Επιστημονική Φαντασία. Κάτι μοιάζει να μην πηγαίνει καλά; Ας αφήσουμε τον ίδιο να εξηγήσει. «Οταν μιλάω για επιστημονική φαντασία, χρησιμοποιώ τον όρο με μεγάλη ελευθερία. Ο τίτλος της ταινίας αφορά σε έναν χαρακτήρα του οποίου το δέρμα έχει δημιουργηθεί στο εργαστήριο, κάτι που πριν μερικά χρόνια θα μπορούσε να μοιάζει με φαντασία αλλά που η πρόοδος της επιστήμης έχει πλέον μεταμορφώσει σχεδόν σε πραγματικότητα», λέει ο Αλμοδόβαρ. «Το δέρμα μας ήταν μέχρι πρόσφατα κάτι που όριζε την ταυτότητα, τη φυλή, την προσωπικότητά μας. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα είναι έτσι και στο μέλλον».

Το σενάριο, βασισμένο στο βιβλίο του Τιερί Ζονκέ «Mygale» επανερχόταν για χρόνια στα σχέδια που ανακοίνωνε ο Αλμοδόβαρ, η πρώτη του εκδοχή μάλιστα ήθελε για πρωταγωνίστρια την Πενέλοπε Κρουζ, πριν τα χρόνια περάσουν και τον ρόλο πάρει η Ελενα Ανάγια, για την ερμηνεία της οποίας ο Πέδρο μας προϊδεάζει ότι θα είναι «μια από τις καλύτερες της χρονιάς». Πάντως για όσους έχουν διαβάσει το βιβλίο, ο σκηνοθέτης λέει πως μέσα στα οχτώ χρόνια που δούλευε ξανά και ξανά το σενάριο, μόνο μια από τις παράλληλες ιστορίες του έχει παραμένει στο «La Piel Que Habito», «η πιο τρομακτική», όπως υπόσχεται.

Οσο για το ύφος του φιλμ που μοιάζει να μπλέκει κάμποσα είδη στο ιδιόμορφο μέιγμα του, ο ίδιος διαβεβαιώνει ότι θα έχει «ένα ξεκάθαρο οπτικό και αφηγηματικό στιλ. Πιθανότατα αυτή είναι πιο «αυστηρή» ταινία μου μέχρι σήμερα, το σημείο όπου με οδήγησε το ένστικτό μου μετά από πολύ καιρό σκέψης». Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι οι αναφορές του είναι εξίσου «αυστηρές»: «Οσο προετοίμαζα την ταινία, σκεφτόμουν τα έντονα χρώματα των ταινιών της Hammer και το ποπ-μπαρόκ στιλ τους, ή τα φιλμ Ιταλών σκηνοθετών όπως ο Ντάριο Αρτζέντο και ο Ουμπέρτο Λένζι. Είχα στο μυαλό μου επίσης την αμερικανική επιστημονική φαντασία της δεκαετίας του '50, όπως το «Ο Ανθρωπος που Ζάρωνε», αλλά καμιά από αυτές τις αναφορές δεν με ικανοποιούσε απόλυτα».

Δείτε ακόμη δύο σκηνές από το «La Piel Que Habito» εδώ και εδώ