Πέρασαν δέκα χρόνια από την πρώτη ταινία της Πέννυς Παναγιωτοπούλου «Δύσκολοι Αποχαιρετισμόι: ο Μπαμπάς μου». Μια απουσία ιδιαίτερα μεγάλη ειδικά εφόσον το φιλμ είχε αγαπηθεί πολύ από το κοινό.
Ομως η Πέννυ Παναγιωτοπούλου επέστρεψε κι απ΄ότι φαίνεται η αναομή άξιζε τον κόπο. Το «September» είναι όπως λέει η ίδια «ένα ήσυχο, σχεδόν βωβό φιλμ, με τον ίδιο τρόπο που αλλάζουν οι εποχές και οι άνθρωποι αναπτύσσουν δεσμούς με τα κατοικίδια τους, με τον τρόπο που η μοναξιά εμφανίζεται και γίνεται αντιληπτή μόνο μέσα στην παρουσία και την ύπαρξη των άλλων, με τον τρόπο που η ανθρώπινη επαφή και η βαθιά κατανόηση δεν χρειάζονται συχνά τις λέξεις.»
Η Αννα ζει μια ήσυχη ζωή με τον σκύλο της, Μανού. Είναι η τέλεια οικογένεια. Αλλά μια μέρα ο Μανού πεθαίνει και η ζωή της διαλύεται. Τον θάβει στον κήπο της απέναντι οικογένειας. Ο θάνατος και η ταφή του της ξυπνούν την αίσθηση του να ανήκει κάπου. Αγωνιά να επικοινωνήσει τον πόνο και την μοναξιά της. Βρίσκει καταφύγιο στην ευτυχισμένη και γεμάτη ζωντάνια οικογένεια της Σοφίας. Στην αρχή η Αννα γίνεται μια περίεργη εισβολέας, στη συνέχεια ένα παράσιτο, ζητώντας αγάπη και αποδοχή. Αλλά αντίθετα από τον Μανού, η απέναντι οικογένεια δεν χρειάζεται την αγάπη της Αννας.
Οπως περιγράφει η Πέννυ Παναγιωτοπούλου, το «September» είναι μια ταινία για την συναισθηματική εκπαίδευση: «Οι χαρακτήρες της ταινίας δοκιμάζουν τα όριά τους, τους ψυχολογικούς τους φραγμούς με το να προσπαθούν να συντηρήσουν την αγάπη, την πίστη και την αίσθηση ότι ανήκουν κάπου. Το φιλμ αφορά την "συναισθηματική εκπαίδευση" της Αννας. Ο στόχος είναι πάντα η χαρά της ζωής. Και η ζωή αναβλύζει από το κάθε μικρό πράγμα, από κάθε μικρή γωνία.»
Δείτε την Πέννυ Παναγιωτοπούλου να μιλά για το «Septemeber» στην κάμερα του flix και πιο κάτω, το πρώτο τρέιλερ του φιλμ.
