Λίγο μετά την προβολή του «Moonrise Kingdom» (διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για την ταινία), ο Γουες Αντερσον, μαζί με τους «νέους» του, ηλικιακά ή δημιουργικά, ηθοποιούς, τον Τζάρεντ Γκίλμαν και την Κάρα Χέιγουορντ, την Τίλντα Σουίντον, τον Μπρους Γουίλις, τον Μπομπ Μπάλαμπαν, αλλά και με τα «παλαιά» μέλη, τον Μπιλ Μάρεϊ και τον Τζέισον Σουόρτσμαν, με τον Αλεξάντρ Ντεσπλά να παρακολουθεί από τα καθίσματα του κοινού, εξήγησαν γιατί αγάπησαν την ταινία που έκαναν, τι θυμούνται από την παιδική τους ηλικία και γιατί τους αρέσει ν’ ανήκουν στην «οικογένεια» του Γουες Αντερσον.
Οι νεαροί πρωταγωνιστές
Τζάρεντ Γκίλμαν / Απ’ όταν ξεκίνησε η ταινία, η ζωή μου πήρε μια διαφορετική τροπή, προς το καλύτερο!
Κάρα Χέιγουορντ / Είναι εκπληκτικό να βλέπουμε την ταινία να παίρνει την αναγνώριση που της αξίζει. Δεν ήξερα ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός, αλλά το ένιωσα όταν άρχισα τις πρόβες.
Γουες Αντερσον / Εκανα οντισιόν για τους ρόλους των παιδιών για περίπου 8 – 10 μήνες. Βλέπεις ένα σωρό ενδιαφέροντες ανθρώπους αλλά εύχεσαι να έρθει η στιγμή που θα πεις, αυτό είναι, μπορώ να σταματήσω να ψάχνω τώρα. Κι έτσι συνέβη και με τον Τζάρεντ και με την Κάρα. Με τον Τζάρεντ ειδικά ήταν η προσωπικότητά του κυρίως που με έπεισε! Μ’ έκανε αμέσως να γελάω! Κι η Κάρα διάβαζε το σενάριο, σα αν δημιουργεί μόνη της τους διαλόγους εκείνη τη στιγμή.
Νεανικοί έρωτες
Γουες Αντερσον / Βασίστηκα, όχι στις αναμνήσεις μου, αλλά σ’ αυτό που θυμάμαι ότι ήθελα να συμβεί. Θυμάμαι πώς ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα ότι ερωτεύτηκα, ήταν σα να βρίσκομαι μόνιμα κάτω απ’ το νερό κι ελπίζω αυτό το συναίσθημα να ξανάρθει και σε όσους δουν την ταινία.
Μπρους Γουίλις / Η ταινία είναι για την αγάπη, τη νεανική αγάπη, την μπερδεμένη αγάπη, την κατεστραμμένη αγάπη, την αγάπη που έχει πάρει φωτιά και κανείς δεν μπορεί να τη σβήσει. Είναι η κλασική ιστορία που δείχνει ότι όλοι χρειάζονται ν’ αγαπηθούν. Ακόμα κι οι αστυνομικοί, όπως ο δικός μου ήρωας!
Η κινηματογραφική οικογένεια του Γουες Αντερσον
Γουες Αντερσον / Μ’ αρέσει πολύ να συνεργάζομαι πάντα με τους ίδιους ανθρώπους, αλλά υπήρχαν και πολλοί ακόμα με τους οποίους θα ήθελα να δουλέψω. Όταν ξεκινάμε μια ταινία, είναι κάθε φορά σα reunion. Ετσι, τώρα θέλω να πιστεύω ότι έχω απλώς μια ακόμα μεγαλύτερη οικογένεια για να μαζευόμαστε κι ελπίζω ότι οι φίλοι που έκανα σ’ αυτήν την ταινία θα είναι κοντά μου και στις επόμενες. Αισθάνομαι ότι τα γυρίσματα που κάνω είναι λίγο σαν τους περιοδεύοντες θιάσους.
Τίλντα Σουίντον / Είναι ξεκάθαρο ότι μέσα στα χρόνια ο Γουες έφτιαξε τη δική του οικογένεια, είναι μια οικογένεια στην οποία νιώθω τρομερή χαρά που ανήκω τώρα κι εγώ, σα να πήγα μια υπέροχη κατασκήνωση μαζί τους, σε μια περιπέτεια, ή σ’ έναν οικογενειακό γάμο. Ως φαν του Γουες, βρίσκω ότι μεταχειρίζεται τους ενήλικες στις ταινίες του σα να βρίσκονται σε μια μόνιμη, τεράστια απογοήτευση. Και σ’ αυτήν εδώ την ταινία, περισσότερο από άλλες, οι ενήλικες είναι σε απόγνωση και τα παιδιά έχουν βρει το ιερό δισκοπότηρο και μας προσκαλούν να το κρατήσουμε κι εμείς! Γι’ αυτό και είναι τόσο εύκολο να γίνεις μέρος αυτής της οικογένειας του Γουες, επειδή οι προσκλήσεις είναι απλόχερες και σε οδηγούν σε κάτι ελπιδοφόρο.
Μπιλ Μάρεϊ / Εγώ ούτως ή άλλως πια παίζω μόνο σε ταινίες του Γουες. Δε με ζητάει κανένας άλλος! Γνωρίζω πια τον Γουες πολλά χρόνια και είμαι πανευτυχής που τον βλέπω να γίνεται όλο και καλύτερος. Κάθε ταινία μαζί του είναι μια περιπέτεια γεμάτη διασκέδαση και χαρά. Και είναι θαυμάσιο που στην ομάδα μας προστίθενται συνέχεια νέα μέλη: η Τίλντα Σουίντον που είναι μια τερατώδης ηθοποιός, ο Μπρους Γουίλις που είναι αληθινός σταρ κι έχει και μια στιγμή «Die Hard» στο τέλος της ταινίας! Σε κάθε περίπτωση, χαίρομαι να παίζω σε ταινίες του Γουες γιατί δεν υπάρχει πιο κολακευτικό πράγμα από το να σε ξαναζητά ένας σκηνοθέτης. Συνήθως οι σκηνοθέτες δε βλέπουν την ώρα να φύγεις, σε πάνε ακόμα και στο αεροδρόμιο για να βεβαιωθούν ότι έφυγες! Με τον Γουες, δε με έχει πάει ποτέ, μεν, στο αεροδρόμιο, αλλά με κάθε ταινία ξέρω ότι με θέλει για να τον εξυπηρετήσω, να δουλέψω σκληρά και να βοηθήσω στο όνειρό του. Να φανταστείτε, μαζί κάνουμε μόνο «καλλιτεχνικές ταινίες», δεν ξέρω αν γνωρίζετε τι είναι αυτό, είναι ταινίες όπου δουλεύεις άπειρες ώρες χωρίς λεφτά. Το μόνο που κερδίσαμε είναι αυτό το ταξίδι στις Κάννες!
Εντουαρντ Νόρτον / Νομίζω ότι όλοι μας, όσο μεγαλώναμε, διαβάζαμε για τον Ορσον Γουελς και τους ηθοποιούς του Mercury Theatre και όλες αυτές τις ομάδες συνεργατών που έχουν μια αθωότητα κι ένα ρομαντισμό και ονειρευόμουν να μπορούσα ν’ ανήκω κι εγώ σε μια τέτοια παρέα. Κι ο Γουες, μέσα στα χρόνια, συγκέντρωσε γύρω του μια από τις ωραιότερες τέτοιες ομάδες του σύγχρονου κινηματογράφου και όλοι οι ηθοποιοί θέλουν να γίνουν μέλος της.
Μπομπ Μπάλαμπαν / Ο Γουες δημιουργεί ένα μαγικό κόσμο στις ταινίες του, αλλά δημιουργεί κι ένα μαγικό κόσμο για όσους συμμετέχουν σ’ αυτές, στο γύρισμα. Δεν τυχαίνει συχνά να δουλεύουμε σε μια ταινία που πραγματικά σημαίνει κάτι για μας.
Τζέισον Σουόρτσμαν / Μ’ αρέσει πάντα να δουλεύω σε μια ταινία του Γουες, γιατί τα όρια εξαφανίζονται, δεν υπάρχουν τα τρέιλερ των ηθοποιών, όλα είναι ανοιχτά, μπορούμε ν’ απομονωθούμε ή να μαζευτούμε σε μια παρέα και να γελάμε σαν παιδιά. Κι επιπλέον είναι πάντα τέλειο να βλέπεις τον Γουες να σκηνοθετεί, γιατί πραγματικά αγαπά πάρα πολύ αυτό που κάνει. Επιπλέον μας βάζει και φοράμε πάρα πολύ στενά ρούχα, που δε μου συμβαίνει πουθενά αλλού πια! Είναι υπέροχο!
Μπρους Γουίλις / Μου φάνηκε εξαιρετικά αναζωογονητικό ότι, μετά από καιρό, κάποιος με σκηνοθέτησε, μου ζήτησε να παίξω μ’ ένα συγκεκριμένο τρόπο. Σήμερα κανείς στ’ αλήθεια δε μου μιλάει πολύ για τους ρόλους μου, δεν κάνουμε συχνά πρόβες, οπότε χάρηκα τρομερά που είχα μια τέτοια συνεργασία σ’ αυτή τη φάση της καριέρας μου.
Η Φωτογραφία
Γουες Αντερσον / Εκτός από κάποιες μικρού μήκους ή διαφημιστικά, δεν έχω δουλέψει ποτέ με άλλον διευθυντή φωτογραφίας από τον Μπομπ Γιόμαν. Εκείνος μου έμαθε τι σημαίνει η κάμερα. Εχουμε δουλέψει τόσο στενά μαζί που δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι να κάνω κάτι χωρίς αυτόν. Στο «Moonrise Kingdom» κάναμε κάποια διαφορετικά πράγματα, κυρίως γυρίσαμε σε Super 16, σε κάποιες περιπτώσεις επίσης με κάτι πολύ πολύ μικρές γαλλικές κάμερες που μπορείς μόνο να κρατήσεις με το ένα χέρι. Σε κάθε περίπτωση, όλοι πια γυρίζουν με HD, η Technicolor σταματά όπου να’ναι την επεξεργασία του φιλμ, οπότε κι εγώ θα πρέπει όπου να’ναι να σταματήσω να το δουλεύω. Μπορεί να βρεθεί ένα καταπληκτικό app που να κάνει το HD να μοιάζει με φιλμ!
Η Μουσική / Παρότι η ταινία εκτυλίσσεται το 1965, είναι γεμάτη με τη μουσική, όχι της εποχής, αλλά του Μπέντζαμιν Μπρίτεν. Ολη η ταινία ακολουθεί το ρυθμό της. Το ίδιο και η πρωτότυπη μουσική που έγραψε για την ταινία ο Αλεξάντρ Ντεσπλά. Όταν ήμουν μικρός, μαζί με τον έναν αδελφό μου, είχαμε παίξει σε μια παράσταση της «Κιβωτού του Νόε» του Μπρίτεν, εγώ ήμουν γύρω στα 10 και ποτέ δεν ξέχασα αυτή τη μουσική. Γι’ αυτό και ήθελα αυτή να δώσει το χρώμα της ταινίας. Και η Φρανσουάζ Αρντί ήταν… συναισθηματική προσθήκη!
Μάθετε τα πάντα για το 65o Φεστιβάλ, στο ειδικό τμήμα του Flix για τις Κάννες.
Δείτε στο παρακάτω βίντεο το photocall των συντελεστών του «Moonrise Kingdom»
